Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.856.2018.1.KS
z 9 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2018 r. (data wpływu 28 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej przy dostawie produktu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej przy dostawie produktu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. produkcją i dystrybucją pieczywa. Spółka dostarcza swoje produkty zarówno do odbiorców detalicznych i sklepów firmowych, jak również m.in. do super i hipermarketów.

Wśród oferowanych przez Spółkę produktów znajduje się m.in. bułka o następującym składzie:

• mąka pszenna - 42%,
• mąka żytnia - 10,5%,
  
• woda - 33%,
  
• pestki dyni - 11,5%,
  
• drożdże -1,5%,
  
• sól -1%,
  
• środek do przetwarzania mąki: kwas askorbinowy - 0,5%.
  
  

Z uwagi na charakter procesu produkcji, udział procentowy powyższych składników używanych do wytwarzania Produktu może się minimalnie różnić, na co wskazano także we wniosku o dokonanie klasyfikacji wyrobów.

Wymieniony wyrób będzie dalej zwany „Produktem” lub „Bułką”.

Produkt nie zawiera środków konserwujących. Produkt jest sprzedawany po podpieczeniu w około 80% i głębokim zamrożeniu (typ HB). Z uwagi na fakt, że Spółka sprzedaje ww. Produkt jako wyrób zamrożony, może on być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych, tj. w temperaturze uniemożliwiającej jego rozmrożenie do 12 miesięcy od momentu jego wyprodukowania.

W celu uzyskania właściwej klasyfikacji PKWiU, Spółka wystąpiła o dokonanie klasyfikacji dla Produktu przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego.

Urząd Statystyczny sklasyfikował Produkt będący przedmiotem niniejszego wniosku zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) do grupowania PKWiU 10.71.11.0 „Pieczywo świeże zawierające <5% masy cukru lub tłuszczu lub bez dodatku miodu, jajek, sera lub owoców”, potwierdzając równocześnie, że produkt ten na gruncie PKWiU 2008 mieści się w grupowaniu PKWiU 10.71.11.0 „Pieczywo świeże” (Spółka przedstawia kopię otrzymanej opinii jako załącznik do niniejszego Wniosku - Produkt objęty jest czwartą pozycją załączonej opinii).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych okoliczności, dostawa Produktu objętego niniejszym wnioskiem powinna podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z pozycją 31 załącznika nr 3 do ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle przedstawionych okoliczności, dostawa Produktu objętego niniejszym wnioskiem powinna podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z pozycją 31 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Stosownie do treści art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, generalną zasadą jest opodatkowanie towarów i usług stawką podstawową (23%). Niemniej, dla niektórych towarów i usług ustawodawca przewidział możliwość zastosowania preferencyjnych stawek podatkowych.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 8% (z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12 i art. 114 ust. 1, które to przepisy nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Jak wskazano w poz. 31 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, z 8% stawki podatku VAT korzysta dostawa towarów klasyfikowanych jako „Pieczywo świeże”, o symbolu PKWiU 10.71.11.0.

Wyciąg z załącznika nr 3 do ustawy o VAT

Równocześnie, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%. W poz. 23 załącznika nr 10 wskazano, że opodatkowaniu 5% stawką podatku podlega sprzedaż towarów takich jak „Pieczywo świeże, którego data minimalnej trwałości, oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 14 dni, a w przypadku oznaczania tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 14 dni”.

Wyciąg z załącznika nr 10 do ustawy o VAT

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, ustawodawca posługując się przy symbolu PKWiU sformułowaniem „ex” zakreśla węższy, niż określony w danym grupowaniu PKWiU zakres wyrobów lub usług.

Powyższe oznacza więc, że preferencyjnej 5% stawce podatku podlega sprzedaż pieczywa świeżego, sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU 10.71.11.0, ale wyłącznie takiego, którego data minimalnej trwałości/termin przydatności do spożycia nie przekracza 14 dni. Umieszczając przy symbolu PKWiU 10.71.11.0 w poz. 23 załącznika nr 10 sformułowanie „ex”, ustawodawca zdecydował bowiem o zawężeniu stosowania preferencyjnej 5% stawki podatku wyłącznie do pieczywa, którego data minimalnej trwałości/terminu do przydatności nie przekracza określonej liczby dni (14).

Dostawa pozostałego pieczywa świeżego podlega więc opodatkowaniu 8% stawką VAT, stosowanie do poz. 31 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w zw. z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Odnosząc się do zakresu ww. pozycji należy wskazać, że w celu nazwania danego produktu pieczywem, należy odnieść się do znaczenia tego pojęcia. Z uwagi na to, że ustawodawca nie zdefiniował tego pojęcia ani w ustawie o VAT, ani w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (czy też Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług), należy dokonać wykładni językowej wspomnianego pojęcia, odnosząc się do powszechnego znaczenia tego terminu.

I tak, zgodnie z definicją słownikową zawartą w Słowniku Języka Polskiego (wersja elektroniczna dostępna pod adresem: http://sjp.pwn.pl/), pieczywo to: „produkty otrzymywane z ciasta wyrośniętego w wyniku dodania zakwasu, drożdży lub środków chemicznych” - (dostęp: http://sjp.pwn.pl/sjp/pieczywo;2499796.html, stan na moment sporządzenia wniosku.

Wyrób (Bułka) oferowany przez Wnioskodawcę został otrzymany z ciasta wyrośniętego w wyniku dodania drożdży, a więc stanowi on pieczywo. Ponadto, Bułka oferowana przez Wnioskodawcę nie zawiera konserwantów, co - biorąc pod uwagę reguły technologiczne istniejące w przemyśle piekarskim - determinuje możliwość uznania Produktu za pieczywo świeże. Produkt nie jest bowiem w żadnym stopniu sztucznie konserwowany ani modyfikowany w celu sztucznego przedłużenia terminu trwałości.

Odnosząc powyższe do klasyfikacji Produktu wskazać należy, że zgodnie z regułą wynikającą z Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, obowiązek zaliczenia produktu do właściwego grupowanie PKWiU ciąży na producencie danego wyrobu (zasada wyrażona w punkcie 7.3). W ocenie Wnioskodawcy, który jest podmiotem posiadającym wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia Produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU tj. posiadającym w szczególności informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu, właściwym grupowaniem dla sprzedawanego Produktu na gruncie PKWiU 2008 jest grupowanie 10.71.11.0 - „Pieczywo świeże”.

Powyższe zostało także potwierdzone w otrzymanej przez Spółkę opinii Urzędu Statystycznego.

Podsumowując, odnosząc powyższe konkluzje do konsekwencji podatkowych na gruncie ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Produktu powinna podlegać opodatkowaniu 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 31 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W świetle zaprezentowanej argumentacji Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przez Spółkę stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676). Jednakże zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2017 r. poz. 2453) jak również § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2018 r., poz. 2440), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2019 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
   
   

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 powoływanej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zostały wymienione:

• w pozycji 31 – „Pieczywo świeże” – PKWiU 10.71.11.0.
  
  
  

Zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione:

• w pozycji 23 – „Pieczywo świeże, którego data minimalnej trwałości, oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 14 dni, a w przypadku oznaczania tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 14 dni” – ex 10.71.11.0.
  
  
  

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. produkcją i dystrybucją pieczywa. Wśród oferowanych przez Spółkę produktów znajduje się m.in. bułka o określonym składzie.

Produkt nie zawiera środków konserwujących. Produkt jest sprzedawany po podpieczeniu w około 80% i głębokim zamrożeniu (typ HB). Z uwagi na fakt, że Spółka sprzedaje ww. Produkt jako wyrób zamrożony, może on być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych, tj. w temperaturze uniemożliwiającej jego rozmrożenie do 12 miesięcy od momentu jego wyprodukowania.

Urząd Statystyczny sklasyfikował Produkt będący przedmiotem niniejszego wniosku zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) do grupowania PKWiU 10.71.11.0 „Pieczywo świeże zawierające <5% masy cukru lub tłuszczu lub bez dodatku miodu, jajek, sera lub owoców”, potwierdzając równocześnie, że produkt ten na gruncie PKWiU 2008 mieści się w grupowaniu PKWiU 10.71.11.0 „Pieczywo świeże”.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest możliwość zastosowania stawki 8% przy dostawie ww. Produktu.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług (art. 5a ustawy) odwołuje się do klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Załącznik nr 3 oraz załącznik nr 10 do ustawy o VAT zawiera określone towary lub usługi wraz z wyszczególnieniem ich numeru klasyfikacyjnego, zgodnie z PKWiU. Jeżeli dany towar nie został wskazany w załączniku nr 10, a został wskazany w załączniku nr 3, wówczas do jego dostawy ma zastosowanie stawka preferencyjna 8%.

Jak wskazał Wnioskodawca, sprzedawany przez niego Produkt na gruncie PKWiU 2008 mieści się w grupowaniu PKWiU 10.71.11.0 „Pieczywo świeże”.

Ponadto Produkt ten jako wyrób zamrożony, może być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych, tj. w temperaturze uniemożliwiającej jego rozmrożenie do 12 miesięcy od momentu jego wyprodukowania.

Tym samym nie można uznać go za wyrób o symbolu PKWiU ex 10.71.11.0, wymieniony w poz. 23 załącznika nr 10 do ustawy, zawierającego towary opodatkowane 5% stawką podatku od towarów i usług. Jak bowiem wyżej stwierdzono, symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania, tj. w zaistniałej sytuacji „Pieczywa świeżego, którego data minimalnej trwałości, oznaczona zgodnie z odrębnymi przepisami nie przekracza 14 dni, a w przypadku oznaczania tych towarów zgodnie z odrębnymi przepisami wyłącznie terminem przydatności do spożycia, termin ten również nie przekracza 14 dni”. Natomiast Produkt ten powyższego kryterium (daty minimalnej trwałości/terminu przydatności do spożycia) nie spełnia.

A zatem w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. dostawa Produktu podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 oraz poz. 31 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast od 1 stycznia 2019 r. dostawa tego produktu podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 powoływanej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenie przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna2/4, 00-013 Warszawa dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.