INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011r. (data wpływu do tut. Biura 23 listopada 2011r.), uzupełnionym w dniu 02 lutego 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 19 stycznia 2012r. Znak: IBPBI/1/415-1194/11/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 02 lutego 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Zamierza prowadzić inwestycję, polegającą na budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z instalacjami i przyłączeniami do kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej, energetycznej, gazowej, parkingami i drogami wewnętrznymi oraz zjazdem z drogi publicznej, na podstawie decyzji Prezydenta Miasta zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę. Ww. decyzja nie może stać się ostateczna z uwagi na złożone przez strony postępowania odwołania. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z właścicielami sąsiednich nieruchomości (dalej zwanymi Sąsiadami) porozumienia w sprawie realizacji inwestycji. Porozumienie ustala zasady bezkonfliktowego realizowania przedmiotowej inwestycji ze względu na bliskie sąsiedztwo nieruchomości, na której będzie realizowana. Na podstawie ww. porozumienia Wnioskodawczyni (zwana Inwestorem) zobowiązuje się wypłacić Sąsiadowi odszkodowanie oraz wybudować wzdłuż granicy z działką Sąsiada płot z prefabrykatów betonowych i dokonać nasadzeń drzew. Natomiast Sąsiad zobowiązuje się do zaniechania oraz powstrzymywania od wszelkich czynności prawnych oraz faktycznych mających na celu jakiekolwiek utrudnianie procesów inwestycyjno-budowlanych na terenie nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja. Wnioskodawczyni zmierza do uzyskania prawomocnego pozwolenia na budowę pawilonu handlowo-usługowego, który zostanie wybudowany na podstawie umowy o roboty budowlane zawartej pomiędzy Wnioskodawczynią a przyszłym Kupującym.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 30 stycznia 2012r. wskazano, iż:

1. działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 01 listopada 2003r.,
2. od 2009r. przedmiotem prowadzonej działalności jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz pozostałe specjalistyczne roboty budowlane,
3. porozumienia zostaną zawarte w formie pisemnej umowy jako „Porozumienie w sprawie realizacji inwestycji”,
4. przedmiotem Porozumień będzie zobowiązanie się Inwestora (Wnioskodawczyni) do:­
   • wypłacenia Sąsiadowi odszkodowania za uciążliwości związane z realizacją inwestycji w określonej w Porozumieniu wysokości,­
   • wybudowania wzdłuż granicy z działką Sąsiada płotu,­
   • dokonania nasadzeń drzew i krzewów na terenie objętym inwestycją,­
   • prowadzenia inwestycji we współdziałaniu z Sąsiadem
   oraz zobowiązanie Sąsiada do: ­ ­
   • zaniechania oraz powstrzymywania się od wszelkich czynności prawnych oraz faktycznych - sprzecznych z zawieranym porozumieniem - a mającym na celu jakiekolwiek utrudnianie procesów inwestycyjno-budowlanych dotyczących realizacji inwestycji,­
   • niewnoszenia odwołań, zażaleń, wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy, skarg do organów administracji publicznej, skarg do sądów administracyjnych oraz skarg kasacyjnych ani jakichkolwiek innych prawem przewidzianych środków zaskarżenia wobec aktów administracyjnych dotyczących inwestycji,­
   • powstrzymania się od składania skarg o wznowienie postępowania administracyjnego, wniosków o stwierdzenie nieważności indywidualnych aktów administracyjnych wydanych w sprawach inwestycji,­
   • powstrzymywanie się od inicjowania przed organami administracji architektoniczno-budowlanej oraz organami nadzoru budowlanego mających na celu wstrzymywanie lub delegalizację inwestycji lub też podejmowanie jakichkolwiek działań przed tymi organami mającymi na celu utrudnienie lub opóźnienie procesu inwestycyjno-budowlanego w zakresie inwestycji,­
   • odbierania w możliwie najkrótszych terminach wszelkich decyzji, postanowień, pism i dokumentów kierowanych do Sąsiada przez właściwe organy administracyjne lub drugą stronę w związku z postępowaniami administracyjnymi dotyczącymi inwestycji,
5. płot nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, nie będzie również oddany do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
6. do zapłaty odszkodowania oraz do budowy płotu i nasadzeń drzew zobowiązana będzie Wnioskodawczyni,
7. cena sprzedaży nieruchomości wraz z realizacją robót budowlanych ustalana pomiędzy Wnioskodawczynią a przyszłym Kupującym będzie ceną stałą i obejmować będzie wszelkie koszty jakie poniesie Wnioskodawczyni w związku z przygotowaniem, zawarciem i wykonaniem umowy sprzedaży oraz budową marketu.

­W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

­Czy wypłata odszkodowania oraz wydatki na budowę płotu i nasadzeń drzew mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej...

­ ­ ­ ­ ­ ­

Zdaniem Wnioskodawczyni, omawiane wydatki stanowią koszty podatkowe, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie są wymienione w art. 23 ustawy, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W związku z tym, że wyłączenie z kosztów kar umownych i odszkodowań zostało ograniczone do ww. przypadków wydatki na wypłatę odszkodowania, budowę płotu i nasadzeń drzew należy rozpatrywać jako wydatki w celu osiągnięcia przychodu, jakim jest sprzedaż inwestycji polegającej na budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z instalacjami i przyłączeniami do kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej, energetycznej, gazowej, parkingami i drogami wewnętrznymi oraz zjazdem z drogi publicznej. Wnioskodawczyni zawierając porozumienie z sąsiadami zabezpiecza realizację przyszłej inwestycji poprzez zobowiązanie się Sąsiadów do nie wnoszenia odwołań, zażaleń, wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy, skarg do organów administracji publicznej, skarg do sądów administracyjnych wobec aktów administracyjnych dotyczących inwestycji, powstrzymywania się od składania skarg o wznowienie postępowania administracyjnego, wniosków o stwierdzenie nieważności indywidualnych aktów administracyjnych wydanych w sprawach inwestycji, powstrzymywanie się od inicjowane postępowań przed organami administracji architektoniczno-budowlanej oraz organami nadzoru budowlanego mających na celu wstrzymanie lub delegalizację inwestycji lub też podejmowanie jakichkolwiek działań przed tymi organami mającymi na celu utrudnianie lub opóźnienie procesu inwestycyjno-budowlanego, odbieranie w najkrótszym z możliwych terminach wszelkich decyzji, postanowień, pism i dokumentów kierowanych do Sąsiada przez właściwe organy administracyjne lub w drugą stronę w związku z postępowaniami administracyjnymi dotyczącymi inwestycji, do powstrzymywania się od nakłaniania osób trzecich do dokonywania czynności sprzecznych z zawartym porozumieniem także w ich imieniu własnym. Tym samym Wnioskodawczyni dąży do uzyskania prawomocnego pozwolenia na budowę, bez którego zamierzona inwestycja nie może być realizowana. Należy więc przyjąć że kwota odszkodowania, wydatki na budowę płotu i nasadzeń drzew mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, gdyż stanowią uzasadnione wydatki, a ich celem jest osiągnięcie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Wymienione w cyt. przepisie, kary umowne i odszkodowania wiążą się z nienależytym wykonaniem zobowiązań. Celem tego przepisu jest zatem uniemożliwienie pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty poniesione w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania. Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964r., Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do treści art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego, odszkodowanie to świadczenie, które wyrównuje straty poniesione przez poszkodowanego oraz utracone przez niego korzyści.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku „odszkodowania” nie stanowią odszkodowań, o których mowa w cyt. wyżej przepisach. Wydatki te, jak również pozostałe wymienione we wniosku wydatki dotyczące wybudowania wzdłuż granicy z działką Sąsiada płotu oraz dokonania nasadzeń drzew i krzewów na terenie objętym inwestycją, mogą zatem co do zasady, stanowić koszty uzyskania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wydatki tego rodzaju, nie zostały również ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ww. ustawy. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., iż Wnioskodawczyni zamierza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzić inwestycję polegającą na budowie pawilonu handlowo-usługowego na podstawie decyzji Prezydenta Miasta zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę. Ww. decyzja nie może stać się ostateczna z uwagi na złożone przez strony postępowania odwołania. Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć z właścicielami sąsiednich nieruchomości porozumienia w sprawie realizacji inwestycji. Przedmiotem porozumień będzie m.in. zobowiązanie się Wnioskodawczyni do wypłacenia Sąsiadowi odszkodowania za uciążliwości związane z realizacją inwestycji w określonej w porozumieniu wysokości, wybudowanie wzdłuż granicy z działką Sąsiada płotu oraz dokonanie nasadzeń drzew i krzewów na terenie objętym inwestycją.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie wskazane we wniosku wydatki będą racjonalne i niezbędne z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej, to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wskazać przy tym należy, iż to na Wnioskodawczyni, jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mieć będą z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.