Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.267.2018.1.WR
z 8 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2018 r. (data wpływu − 22 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wjazdu, czasowego postoju i wyjazdu z terenu składu podatkowego towarów nieakcyzowych, które nie będą przeznaczone do rozładunku lub przeładunku w tym składzie podatkowym, prowadzenia ewidencji w tym zakresie oraz informowania właściwego organu podatkowego o planowym wjeździe czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego− jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wjazdu, czasowego postoju i wyjazdu z terenu składu podatkowego towarów nieakcyzowych, które nie będą przeznaczone do rozładunku lub przeładunku w tym składzie podatkowym, prowadzenia ewidencji w tym zakresie oraz informowania właściwego organu podatkowego o planowym wjeździe czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych - głównie paliw silnikowych, prowadzącym bazy paliw na terenie całego kraju. Spółka składuje paliwa do bieżącej dystrybucji, w ramach zapasów obowiązkowych, a także magazynuje państwowe rezerwy paliw ciekłych. Wnioskodawca nie zajmuje się przewozem towarów na rzecz innych podmiotów.

Bazy paliw należące do Spółki posiadają status składów podatkowych, ze względu na przyjmowanie, wydawanie oraz magazynowanie na ich terenie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Z dniem 3 stycznia 2018 r. nastąpiło przejęcie przez Wnioskodawcę Spółki z o.o. Tym samym doszło do sukcesji generalnej w rozumieniu przepisów art. 93c Ordynacji Podatkowej.

Wnioskodawca nie jest operatorem logistycznym w rozumieniu art. 48 ust. 4b ustawy akcyzowej co potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2016 r. o nr IPPP3/4513-63/16 1/MC, uzyskana ówcześnie przez Spółkę z o.o. Na mocy sukcesji generalnej wynikającej z regulacji Ordynacji Podatkowej, Wnioskodawca jest adresatem tej interpretacji, gdyż Spółka z o.o. stosowała się do jej treści. Przedmiotowa interpretacja jest aktualna, gdyż działalność prowadzana na terenie składów podatkowych należących obecnie do Wnioskodawcy nie zmieniła się (jest to taka sama działalność jaką prowadziła Spółka z o.o.).

Infrastruktura baz paliw, na którą składają się nie tylko zbiorniki magazynowe, ale również miejsca postojowe, instalacje przeładunkowe oraz bocznice kolejowe, umożliwia Spółce świadczenie również innych usług niezwiązanych bezpośrednio z magazynowaniem paliw w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na terenie składów podatkowych.

W tym zakresie Wnioskodawca planuje umożliwić wjazd na teren składu podatkowego, czasowy postój, ważenie i wyjazd z tego składu pojazdów oraz wagonów kolejowych zawierających towary nieakcyzowe, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego. Towary zawarte w tych środkach transportu nie byłyby przyjmowane do składu podatkowego, tj. wyładowywane w celu ich odrębnego magazynowania, rozładunku, przeładunku, czy też wykorzystania na terenie składu podatkowego.

Spółka pragnie podkreślić, że dokonywanie wjazdu, czasowego postoju i wyjazdu z terenu składu podatkowego środków transportu zawierających ww. towary jest istotne z punktu widzenia wprowadzenia możliwości czasowego zatrzymania środków transportu w ramach systemu monitorowania drogowego przewozu towarów (SENT). Działania te byłyby wykonywane przede wszystkim na rzecz organów administracyjnych państwa oraz na rzecz przewoźników.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że nie jest w stanie wyłączyć z terenu składu podatkowego miejsc, w których takie czynności byłyby wykonywane w taki sposób, aby ww. środki transportu nie przejeżdżały przez teren składu podatkowego. W przypadku bowiem części baz paliw nie ma w ogóle możliwości wybudowania dodatkowych bram wjazdowych czy też bocznic kolejowych.

Tym niemniej, w przypadku potwierdzenia możliwości realizowania ww. czynności na terenie składów podatkowych Spółki, ewentualny czasowy postój wspomnianych środków transportu byłby realizowany na wyznaczonym do tego celu miejscu lub miejscach na terenie składu podatkowego. Wnioskodawca zaznacza również, że w tym przypadku wypełniałaby wymogi formalne wynikające z innych regulacji niż akcyzowe, w tym regulacji z zakresu kontroli celno-skarbowej (m in. w zakresie uwzględnienia informacji o dokonywaniu tych czynności w aktach weryfikacyjnych składów podatkowych).

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że niniejszy wniosek jest kolejnym wnioskiem dotyczącym tego planowanego przez Wnioskodawcę modelu działalności. Przejęta przez Wnioskodawcę Spółka z o.o. otrzymała bowiem interpretację indywidualną z dnia 17 listopada 2017 r. o nr. 0111-KDIB-3.4013.183.2017.1.WR, w której stwierdzono, że ma ona obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów nieakcyzowych, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej.

Interpretacja ta została zaskarżona przez Wnioskodawcę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […] (dalej: WSA lub Sąd) co zakończyło się wydaniem wyroku z dnia 6 września 2018 r. V SA/Wa 175/18.

Sąd, oddalając skargę Wnioskodawcy wskazał, że podniesiony na etapie postępowania sądowoadministracyjnego fakt posiadania interpretacji potwierdzającej, iż Wnioskodawca nie jest operatorem logistycznym - nie może być uwzględniony, ponieważ nie było to częścią stanu faktycznego zadeklarowanego dla rozpatrywanej sprawy.

W związku z tym, działając w zgodzie z oceną dokonaną przez WSA, Spółka składa ponowny wniosek w którym zmienia opis zdarzenia przyszłego i wyraźnie wskazuje, że posiada interpretację indywidualną potwierdzającą, że nie jest operatorem logistycznym w rozumieniu ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy na gruncie ustawy akcyzowej możliwy jest wjazd, czasowy postój i wyjazd z terenu składu podatkowego towarów nieakcyzowych, które nie będą przeznaczone do rozładunku lub przeładunku w tym składzie podatkowym?
2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie pierwsze, to czy na gruncie regulacji akcyzowych Spółka będzie zobowiązana informować właściwy organ podatkowy o planowanym wjeździe, czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego oraz czy Spółka będzie zobowiązana ujmować takie zdarzenia w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podsumowanie stanowiska Spółki:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie regulacji akcyzowych jest możliwy wjazd, czasowy postój i wyjazd z terenu składu podatkowego środków transportu zawierających towary nieakcyzowe, które nie będą przeznaczone do rozładunku lub przeładunku w tym składzie podatkowym.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie regulacji akcyzowych Spółka nie będzie zobowiązana informować właściwych organów podatkowych o planowanym wjeździe, czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego oraz nie będzie zobowiązana ujmować takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Ad 1.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przepisy akcyzowe nie regulują wprost kwestii wjazdu, czasowego postoju na terenie składu podatkowego i wyjazdu z tego składu środków transportu zawierających towary nieakcyzowe, które nie będą przeznaczone do rozładunku (magazynowania) lub przeładunku w tym składzie podatkowym. Jednakże przepisy akcyzowe nie sprzeciwiają się wykonywaniu takich czynności.

Powyższe znajduje uzasadnienie w tym, iż ustawa akcyzowa co do zasady określa system opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych. Wyjątkiem od tej zasady jest opodatkowanie podatkiem akcyzowym samochodów osobowych, które nie są wyrobami akcyzowymi. W konsekwencji towary nieakcyzowe (z pominięciem samochodów osobowych) pozostaną poza reżimem ustawy akcyzowej i przepisów wykonawczych do niej wydanych.

Jedyne regulacje akcyzowe odnoszące się do towarów nieakcyzowych niebędących jednocześnie samochodami osobowymi dotyczą ich magazynowania w składzie podatkowym. Przy czym należy jednocześnie podkreślić, że funkcją tych regulacji nie jest objęcie towarów nieakcyzowych reżimem podatkowym lecz zagwarantowanie prawidłowego magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Zgodnie z art. 47 ust. 3 ustawy akcyzowej: „W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy”.

Natomiast, art. 47 ust. 3a ustawy akcyzowej wskazuje, że „W składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, pod warunkiem że:

1. spełnione są warunki określone w ust. 3;
2. sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi”.
   
   

Wprowadzenie więc towarów nieakcyzowych do składu podatkowego w celu ich magazynowania powinno być więc odnotowane w ewidencji składu podatkowego (o ile podmiot prowadzący skład podatkowy jest operatorem logistycznym w rozumieniu ustawy akcyzowej). Zdaniem Spółki ma to uzasadnienie funkcjonalne, gdyż ujęcie tych wyrobów w ewidencji składu podatkowego umożliwia kontrolę wszystkich wyrobów magazynowanych lub przeznaczonych do przerobu w tym składzie podatkowym.

Jednakże z treści art. 47 ust. 3 oraz art. 47 ust. 3a ustawy akcyzowej wynika również, że ujęte w ewidencji składu podatkowego powinny być wyłącznie wyroby, które mają być magazynowane w składzie podatkowym. Natomiast wjazd na teren składu podatkowego środków transportu z towarami nieakcyzowymi, w celu ich czasowego postoju, jest wyłączony z tego obowiązku, gdyż towary te nie zostaną przyjęte do składu podatkowego i nie będą przeznaczone do dalszego przerobu lub magazynowania.

Dodatkowo Spółka pragnie zauważyć, że wjazd na teren składu podatkowego, postój i wyjazd z terenu składu podatkowego środków transportu zawierających wyroby objęte niniejszym wnioskiem nie wpływa na opodatkowanie akcyzą tych wyrobów (gdyż nie są to wyroby opodatkowane akcyzą) jak również w żaden sposób nie wpływa na kontrolę i opodatkowanie wyrobów akcyzowych magazynowanych w składzie podatkowym Spółki.

Ad 2.

(i)

Wykonując czynności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego względem towarów nieakcyzowych Spółka nie będzie zobowiązana również informować właściwych organów podatkowych o planowanym wjeździe, czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego oraz nie będzie zobowiązana ujmować takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej.

W ocenie Spółki wykonywanie czynności przedstawionych w zdarzeniu przyszłym nie wiąże się również na gruncie regulacji akcyzowych z obowiązkiem powiadamiania właściwych organów podatkowych, tj. naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celno-skarbowego o planowanym wjeździe, postoju i wyjeździe tych wyrobów Obowiązku takiego nie określają bowiem ani przepisy ustawy akcyzowej ani wydane do tej ustawy rozporządzenia wykonawcze

(ii)

Celem prowadzenia ewidencji składu podatkowego jest m.in. identyfikacja operacji gospodarczych związanych z obrotem wyrobami akcyzowymi na terenie składu podatkowego (tj. ich przyjmowaniem do składu podatkowego, produkcją, magazynowaniem i wydawaniem). Tymczasem jak Spółka wskazała czasowy wjazd środków transportu na teren składu podatkowego, ich postój i wyjazd, po pierwsze dotyczy towarów nieakcyzowych, a po drugie w toku tych czynności nie dochodzi do ich rozładunku.

Ponadto, obowiązek ewidencyjny z art. 138a ust. 2 ustawy akcyzowej, jest nałożony na podmioty posiadające status operatora logistycznego w rozumieniu art. 48 ust. 4b tej ustawy.

Za operatora logistycznego uznaje się zaś podmiot prowadzący działalność polegającą na: „kompleksowej obsłudze innych podmiotów w zakresie magazynowania, przeładowywania, przewozu i konfekcjonowania towarów należących do obsługiwanych podmiotów".

Tymczasem, Spółka prowadzi działalność jedynie w zakresie składowania paliw, magazynowania zapasów i rezerw produktów ropopochodnych, dozowania biokomponentów i dodatków uszlachetniających, przeładunku paliw oraz tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych tzw. usługa biletowa. Nie zajmuje się tym samym przewozem towarów na rzecz innych podmiotów, co jest jednoznaczne z tym, że nie prowadzi kompleksowej obsługi logistycznej. Powoduje to więc, że nie można uznać Spółki za podmiot z art. 48 ust. 4b ustawy akcyzowej.

Powyższe potwierdza wydana interpretacja indywidualna wydana dla Spółki z o.o. z dnia 9 września 2016 r. o nr IPP3/4513-63/16-1/MC , której adresatem jest obecnie Spółka i w której wskazano:

„w przedmiotowej spawie Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych, prowadzącym bazy paliw na terenie całego kraju. Wnioskodawca składuje paliwa do bieżącej dystrybucji, w ramach zapasów obowiązkowych, a także magazynuje państwowe rezerwy paliw ciekłych. Bazy paliw posiadają status składu podatkowego ze względu na przyjmowanie, wydawanie oraz magazynowanie na ich terenie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Zatem Wnioskodawca nie spełnia definicji operatora logistycznego zawartej w art. 48 ust. 4b ustawy bowiem nie jest podmiotem prowadzącym działalność polegającą na kompleksowej obsłudze innych podmiotów w zakresie magazynowania, przeładowywania, przewozu i konfekcjonowania towarów należących do obsługiwanych podmiotów. Tym samym w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawcy nie można uznać za operatora logistycznego w rozumieniu ustawy".

W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do informowania właściwego organu podatkowego o planowanym wjeździe, czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego oraz ujmowania tych zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej.

Podsumowując całość dotychczasowej argumentacji, zdaniem Wnioskodawcy w świetle regulacji akcyzowych jest możliwy wjazd, czasowy postój i wyjazd z terenu składu podatkowego środków transportu zawierających towary nieakcyzowe, które nie będą przeznaczone do rozładunku lub przeładunku w tym składzie podatkowym.

Spółka nie będzie zobowiązana również do informowania właściwych organów podatkowych o planowanym wjeździe, czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego oraz ujmowania tych zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej. Tym niemniej Spółka pragnie zauważyć, że w składach podatkowych Spółki obowiązuje wewnętrzna dokumentacja i procedury nie wymagane regulacjami akcyzowymi, pozwalające na monitorowanie wszystkich wjazdów, postojów i wyjazdów ze składu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 ze zm., zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy skład podatkowy oznacza miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Podmiotem prowadzącym skład podatkowy jest podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy).

Natomiast procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe (art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym).

W myśl art. 47 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy.

W składzie podatkowym mogą być również magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, pod warunkiem że:

1. spełnione są warunki określone w ust. 3;
2. sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi (art. 47 ust. 3a ustawy).
   
   

W świetle art. 48 ust. 4b ustawy za operatora logistycznego uznaje się podmiot prowadzący działalność polegającą na kompleksowej obsłudze innych podmiotów w zakresie magazynowania, przeładowywania, przewozu i konfekcjonowania towarów należących do obsługiwanych podmiotów.

Zgodnie z art. 138a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

Natomiast operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego (art. 138a ust.2 ustawy).

Stosownie do art. 138a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, niebędący operatorem logistycznym w rozumieniu art. 48 ust. 4b ustawy o podatku akcyzowym, planuje umożliwić wjazd, przechowanie i wyjazd z terenu oraz na teren prowadzonych przez Spółkę składów podatków pojazdów oraz wagonów kolejowych zawierających towary nieakcyzowe, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego. Towary zawarte w tych środkach transportu nie byłyby przyjmowane do składu podatkowego tj. wyładowywane w celu ich odrębnego magazynowania, rozładunku, przeładunku, czy też wykorzystania na terenie składu podatkowego.

Spółka podkreśliła również, że dokonywanie wjazdu, czasowego postoju i wyjazdu z terenu składu podatkowego środków transportu zawierających towary nieakcyzowe jest istotne z punktu widzenia wprowadzenia możliwości czasowego zatrzymania środków transportu w ramach systemu monitorowania drogowego przewozu towarów (SENT). Działania te byłyby wykonywane przede wszystkim na rzecz organów administracji państwowej oraz na rzecz przewoźników.

Z zadanych pytań wynika, iż Wnioskodawca zastanawia się czy dopuszczalny jest wjazd, czasowy postój i wyjazd z terenu składu podatkowego towarów nieakcyzowych (pytanie 1), a także, czy w wypadku istnienia takiej możliwości będzie istniał obowiązek informowania właściwego organu podatkowego o wjeździe, czasowym postoju i wyjeździe ww. towarów z terenu składu podatkowego oraz czy Spółka będzie zobowiązana ujmować te zdarzenia w ewidencji (pytanie 2).

W pierwszej kolejności należy wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera definicji magazynowania, dlatego konieczne jest odwołanie się do językowego znaczenia tego pojęcia. Zgodnie z definicją słowa „magazynować” zawartą w internetowym słowniku języka polskiego PWN (słownik dostępny pod adresem www.sjp.pwn.pl) „magazynować” oznacza: „składać, przechowywać coś w jakimś pomieszczeniu lub pojemniku” lub też „gromadzić, odkładać coś w celu późniejszego wykorzystania”. Zgodnie natomiast z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego (dostępny na stronie internetowego Słownika języka polskiego PWN) „magazynować” to „składać, przechowywać w magazynie” lub też „gromadzić”.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w składzie podatkowym prowadzonym przez Wnioskodawcę będzie dochodziło do przechowywania towarów nieakcyzowych, zatem Wnioskodawca będzie te towary magazynował w swoim składzie podatkowym.

Odnośnie natomiast dopuszczalności wjazdu, czasowego postoju oraz wyjazdu towarów nieakcyzowych, a tym samym ich magazynowania w składzie podatkowym prowadzonym przez Wnioskodawcę, wskazać należy, że zgodnie cyt. wcześniej z art. 47 ust. 3a ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym obok wyrobów objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi pod warunkiem, że:

1. spełnione są warunki określone w ust. 3 tj.:
   
   • wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia magazynowane są oddzielnie;
   • miejsce magazynowania wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy;
2. sposób magazynowania będzie pozwalał na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
   
   

Stosownie do powyższego Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym dopuszczają, w sposób opisany we wniosku, wjazd na teren składu podatkowego, czasowy postój (magazynowanie) i wyjazd z terenu składu podatkowego wyrobów nieakcyzowych.

Tym samym w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Organ podziela również stanowisko Wnioskodawcy, że Wnioskodawcy nie będzie miał w sprawie przedstawionej w zdarzeniu przyszłym obowiązku informowania właściwego organu podatkowego o wjeździe, czasowym postoju (magazynowaniu) i wyjeździe ze składu podatkowego wyrobów objętych wnioskiem, bowiem żaden z przepisów ustawy akcyzowej, nie przewiduje w przedstawionej sytuacji takiego obowiązku.

W odniesieniu natomiast do ewidencjonowania wjazdu, czasowego postoju i wyjazdu z terenu składu podatkowego, wskazać należy, iż w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy także jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 138a ust. 1 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych. Jednocześnie w myśl art. 138a ust. 2 operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego - art. 138a ust. 4 ustawy.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że nie jest operatorem logistycznym w rozumieniu art. 48 ust. 4b ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym Wnioskodawca nie będzie musiał wypełniać obowiązków ewidencyjnych dotyczących operatora logistycznego, które wynikają z wyżej przytoczonych przepisów. Wnioskodawca nie będzie również zobowiązany do prowadzenia innych ewidencji przewidzianych przepisami ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem drugim jest prawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […], w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.