Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.486.2018.2.MST
z 17 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.), uzupełnionym 14 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu umorzenia przez WFOŚiGW kwoty pożyczki oraz należnych odsetek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu umorzenia przez WFOŚiGW kwoty pożyczki oraz należnych odsetek. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 28 listopada 2018 r., Znak: 0110-KDIB1-3.4010.486.2018.1.MST wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 14 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo X prowadzi działalność gospodarczą na podstawie udzielonych koncesji w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem zakupionym z obcego źródła ciepła i przesyłanym do odbiorców za pośrednictwem własnej sieci ciepłowniczej. W związku z realizacją tych zadań Spółka m.in. buduje, remontuje oraz rozbudowuje sieci ciepłownicze.

Rok obrotowy Spółki nie jest zgodny z rokiem kalendarzowym, a mianowicie rozpoczyna się z dniem 1 maja danego roku kalendarzowego i trwa przez okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych, tj. do 30 kwietnia następnego roku.

W dniu 31 października 2013 r., na podstawie zawartej umowy o dofinansowanie ze środków WFOŚiGW, Przedsiębiorstwo otrzymało pożyczkę na budowę środka trwałego, tj. budowę sieci ciepłowniczej (dofinansowanie zadania pn. „Budowa sieci cieplnej rozdzielczej wraz z przyłączami do budynków (…))”.

Środek trwały został wybudowany, a odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodu.

W okresie od kwietnia 2014 r. do lipca 2014 r., Spółka spłaciła 50% udzielonej pożyczki, zgodnie z harmonogramem spłat. We wrześniu 2014 r., Przedsiębiorstwo wystąpiło do WFOŚiGW z wnioskiem o częściowe umorzenie pożyczki. W efekcie powyższych działań, w październiku 2014 r., Spółka otrzymała pismo informujące o podjęciu przez Zarząd WFOŚiGW decyzji o umorzeniu pożyczki. W dniu 17 listopada 2014 r., Spółka zawarła z WFOŚiGW Umowę o umorzenie 50% pożyczki wraz z należnymi odsetkami, jednakże pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty pożyczki na realizację zadania pn. „Budowa sieci cieplnej rozdzielczej wraz z przyłączami do budynków (…)”, służącego ochronie środowiska. Dla Spółki oznacza to wybudowanie środka trwałego.

Zgodnie z zawartą 17 listopada 2014 r. Umową o umorzenie, Spółka zobowiązała się m.in. do:

• przeznaczenia kwoty umorzenia wyłącznie na dofinansowanie zadania wskazanego w Umowie,
• zakończenia tego zadania do 31 stycznia 2015 r.,
• osiągnięcia efektu rzeczowego, potwierdzonego protokołem odbioru końcowego i przedłożenia go Funduszowi do 28 lutego 2015 r.,
• przedstawienia Funduszowi w terminie do 31 maja 2016 r. dokumentów potwierdzających wykorzystanie kwoty umorzenia na realizację zadania wskazanego w Umowie,
• osiągnięcia odpowiedniego efektu ekologicznego w ramach realizowanego zadania, na które zostanie przeznaczona kwota umorzonej pożyczki i przedstawienia Funduszowi dokumentów potwierdzających ten osiągnięty efekt do 31 maja 2016 r.
  
  

Środek trwały, na który przeznaczono umorzoną kwotę pożyczki, w postaci sieci cieplnej rozdzielczej wraz z przyłączami do budynków (…), został wybudowany i oddany do użytkowania 31 grudnia 2014 r. Odpisy amortyzacyjne od tego środka są naliczane począwszy od miesiąca stycznia 2015 r.

Wszystkie zobowiązania zawarte w Umowie o umorzenie, Spółka wykonała w obowiązujących w Umowie terminach.

W dniu 16 czerwca 2016 r., Przedsiębiorstwo otrzymało pisemną informację, że z dniem 6 czerwca 2016 r., WFOŚiGW dokonał rozliczenia Umowy o umorzenie z dnia 17 listopada 2014 r. pod względem finansowym, rzeczowym oraz z tytułu osiągniętego efektu ekologicznego i uznał za wypełnione wszelkie zobowiązania Spółki względem Funduszu.

W związku z otrzymaniem powyższej informacji, Spółka w czerwcu 2016 r. rozpoznała przychód z tytułu umorzenia 50% pożyczki z przeznaczeniem na dofinansowanie środka trwałego oraz przychód z tytułu umorzenia należnych odsetek od pożyczki.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 grudnia 2018 r. (wpływ do Organu 14 grudnia 2018 r.), Wnioskodawca poinformował, że podstawą do niedokonywania spłaty rat pożyczki i odsetek od pożyczki było otrzymane pismo z 28 października 2014 r. informujące o podjęciu 21 października 2014 r. przez Zarząd WFOŚiGW Uchwały o umorzeniu 50% pożyczki, co stanowiło III i IV ratę z terminami płatności: 31 października 2014 r. i 31 stycznia 2015 r. oraz umorzeniu odsetek za okres od 1 listopada 2014 r. do 31 stycznia 2015 r. Umowa o umorzenie została zawarta 17 listopada 2014 r.

Ww. umowa o umorzenie przewidywała, iż w przypadku niewypełnienia wskazanych w Umowie warunków „… Fundusz może wypowiedzieć Umowę o umorzenie w całości lub części i żądać zwrotu umorzonej kwoty oraz w całości lub proporcjonalnie w części należnych odsetek. Zwrotowi na rachunek Funduszu wskazany w wypowiedzeniu, podlega kwota umorzonej pożyczki wraz z należnymi odsetkami, powiększona o odsetki naliczone wg aktualnej na dzień wypowiedzenia stopy odsetek od zaległości podatkowych, od dnia wejścia w życie uchwały zarządu Funduszu z 21 października 2014 r. o umorzeniu pożyczki do dnia faktycznego zwrotu żądanej kwoty”.

Ponadto, w umowie jest zapis, że Fundusz informuje pisemnie Beneficjenta w terminie 30 dni od daty przedstawienia Funduszowi dokumentów potwierdzających wykorzystanie kwoty umorzenia na realizację zadania o:

1. Rozliczeniu umowy i jej wygaśnięciu;
2. Nierozliczeniu Umowy.

Pisemną informację o rozliczeniu umowy i jej wygaśnięciu Spółka otrzymała 16 czerwca 2016 r. W otrzymanym piśmie WFOŚiGW wskazał, iż z dniem 6 czerwca 2016 r. dokonał rozliczenia Umowy o umorzenie z 17 listopada 2014 r. pod względem finansowym, rzeczowym oraz z tytułu osiągniętego efektu ekologicznego i uznał za wypełnione wszelkie zobowiązania Spółki względem Funduszu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo rozpoznając w dacie rozliczenia Umowy o umorzenie i spełnienia wszystkich warunków postawionych przez WFOŚiGW, tj. w dniu 6 czerwca 2016 r., przychód do opodatkowania w związku z częściowym umorzeniem przez WFOŚiGW kwoty pożyczki oraz umorzeniem należnych odsetek, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

1. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
2. środków na rachunkach bankowych – w bankach.
   
   

Natomiast, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 8 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

1. bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
2. postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub
3. realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.
   
   

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynika, że przychodem jest m.in. wartość umorzonych zobowiązań. Wyjątek uczyniono tylko dla zobowiązań, w tym kredytów i pożyczek, umorzonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym, z postępowaniem upadłościowym albo z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, że częściowe umorzenie przez WFOŚiGW kwoty pożyczki oraz umorzenie należnych odsetek, stanowić będzie dla Spółki przychód.

Odnosząc się do zagadnienia momentu powstania w dacie rozliczenia Umowy o umorzenie i spełnienia wszystkich warunków postawionych przez WFOŚiGW, tj. w dniu 6 czerwca 2016 r. obowiązku podatkowego z tytułu umorzenia części pożyczki z WFOŚiGW, Wnioskodawca stwierdza co następuje.

Pojęcie „umorzenie zobowiązania” w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zostało zdefiniowane. „Umorzenie”, wg Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1074), oznacza „zmniejszyć lub zlikwidować zobowiązanie pieniężne uzyskując zrzeczenie się należności przez wierzyciela lub spłacając stopniowo dług. Umorzyć dług”.

Zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), wierzytelność jest prawem i nie ma przeszkód, aby zrzec się tego prawa w każdej chwili. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Zatem, skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania.

Na skuteczne zwolnienie z długu, w myśl cytowanego wyżej art. 508 Kodeksu cywilnego, składają się dwa elementy: oświadczenie woli wierzyciela o umorzeniu zobowiązania i akceptacja tego oświadczenia przez dłużnika. Należy przy tym podkreślić, że mocą art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.

Przedsiębiorstwo w listopadzie 2014 r. podpisało z WFOŚiGW, Umowę o częściowym umorzeniu pożyczki, czyli złożenie oświadczenia woli o umorzeniu pożyczki, jak i akceptacja tego oświadczenia miały miejsce w dacie zawarcia tej umowy. Umowa ta jednak przewidywała warunki, których spełnienie było konieczne do skuteczności umorzenia. Warunkiem umorzenia pożyczki było bowiem przeznaczenie jej na realizację konkretnie określonego zadania inwestycyjnego. Ponadto, w ww. Umowie, nałożono na Spółkę m.in. obowiązek zakończenia zadania inwestycyjnego do 31 stycznia 2015 r. i rozliczenia środków pochodzących z umorzenia do 31 maja 2016 r.

Znaczenie pojęcia „warunek” na gruncie prawa cywilnego definiuje art. 89 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, powstanie lub ustanie skutków czynności prawnej można uzależnić od zdarzenia przyszłego i niepewnego (warunek).

W czerwcu 2018 r., Wnioskodawca zwrócił się do WFOŚiGW z pisemną prośbą o wskazanie, czy w świetle zawartej przez Spółkę Umowy o umorzenie, umorzenie nastąpiło pod warunkiem zawieszającym czy też rozwiązującym. Ponadto, Wnioskodawca poprosił o wskazanie, w którym momencie następuje umorzenie pożyczek: czy z chwilą decyzji Zarządu o umorzeniu, z chwilą podpisania umowy o umorzeniu, czy też z chwilą dokonania rozliczenia umowy umorzeniowej pod względem finansowym, rzeczowym oraz z tytułu osiągniętego efektu ekologicznego, tj. po wypełnieniu wszelkich zobowiązań Spółki względem Funduszu z tego tytułu.

W otrzymanej w lipcu 2018 r. odpowiedzi czytamy: „Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej informuje, iż umorzenie warunkowe pożyczki następuje po podjęciu uchwały właściwego organu Funduszu (tj. Zarządu lub Rady Nadzorczej) w oparciu o Ustawę Prawo Ochrony Środowiska. Umorzenie warunkowe pożyczki oznacza przeznaczenie przez Beneficjenta środków pochodzących z umorzenia na zadanie z zakresu ochrony środowiska.

W terminie trzech miesięcy od podjęcia uchwały o umorzeniu pożyczki, Fundusz zawiera umowę o umorzenie, w której określa warunki jakie Beneficjent jest zobowiązany spełnić aby skorzystać z ww. środków. Warunki określone w umowie, o której mowa powyżej, zawartej pomiędzy Funduszem a P Sp. z o.o. to m.in.: określenie zadania, które zostanie zrealizowane z ww. środków oraz zasady rozliczenia środków pod względem rzeczowym, finansowym i ekologicznym.

W związku z powyższym, ostateczne rozliczenie umorzonej pożyczki następuje z chwilą spełnienia wszystkich warunków określonych w zawartej umowie o umorzenie.

Jednocześnie informuję, iż umorzenie pożyczki stanowi dla Funduszu koszt finansowy w dacie wejścia w życie uchwały o umorzeniu pożyczki (...)”.

Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w swojej odpowiedzi nie wskazuje pod jakim warunkiem, zawieszającym czy też rozwiązującym, została umorzona pożyczka. Wskazuje jedynie, że umorzenie jest warunkowe.

Reasumując, w analizowanym przypadku, zdaniem Wnioskodawcy, datą powstania przychodu z tytułu umorzenia części pożyczki (kapitał i odsetki) z WFOŚiGW jest data łącznego spełnienia wszystkich postawionych przez ww. Fundusz warunków, tj. dzień 6 czerwca 2016 r., gdyż zgodnie z otrzymanym 16 czerwca 2016 r. pismem z WFOŚiGW, z tą datą Fundusz dokonał rozliczenia umowy o umorzenie i uznał za wypełnione wszelkie zobowiązania Spółki względem Funduszu z tego tytułu.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za stanowiskiem Wnioskodawcy mogą być otrzymywane z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej potwierdzenia sald należności na dzień:

• 30 kwietnia 2014 r. i 31 października 2014 r., z których wynikają m.in. należności dla WFOŚiGW z tytułu umowy pożyczki z 31 października 2013 r.,
• 30 kwietnia 2015 r., 31 października 2015 r. i 30 kwietnia 2016 r., z których wynikają m.in. należności dla WFOŚiGW z tytułu umowy o umorzenie z 17 listopada 2014 r.,
• 31 października 2016 r., z którego wynika, że Spółka nie posiada zobowiązań wobec WFOŚiGW z tytułu ww. umowy pożyczki i umowy o umorzenie.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, to jednoznacznie potwierdza, że datą powstania przychodu z tytułu umorzenia części pożyczki (kapitał i odsetki) z WFOŚiGW nie może być data zawarcia umowy o umorzenie, tj. 17 listopada 2014 r., ani data zakończenia inwestycji, na którą Spółka przeznaczyła kwotę umorzenia, tj. 31 grudnia 2014 r., tylko data łącznego spełnienia wszystkich postawionych przez ww. Fundusz warunków, tj. dzień 6 czerwca 2016 r. Zgodnie z informacją zawartą w otrzymanym 16 czerwca 2016 r. pismem z WFOŚiGW, to właśnie z datą 6 czerwca 2016 r., Fundusz dokonał rozliczenia umowy o umorzenie i uznał za wypełnione wszelkie zobowiązania Spółki względem Funduszu z tego tytułu.

Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że datą z jaką powstanie dla Spółki przychód do opodatkowania z tytułu umorzenia pożyczki (kapitał i odsetki) będzie data rozliczenia Umowy o umorzenie i spełnienia wszystkich warunków postawionych przez WFOŚiGW, tj. dzień 6 czerwca 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

1. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
2. środków na rachunkach bankowych – w bankach.
   
   

Natomiast, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 8 updop, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

1. bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
2. postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub
3. realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub
4. przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
   
   

Pojęcie „umorzenie zobowiązania” nie zostało zdefiniowane w updop, dlatego też zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej. „Umorzenie”, wg Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, t. III, str. 557), oznacza „zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela lub spłatę stopniową długu. Umorzyć dług. Umorzyć podatek, należność”.

Skutkiem tego umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w części lub w całości zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania. W przypadku takiego zrzeczenia się wierzytelności, dłużnik nie jest zobowiązany do spełnienia świadczenia, a tym samym po jego stronie powstaje przychód podatkowy.

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 updop, wynika, że przychodem z działalności gospodarczej jest m.in. wartość umorzonych zobowiązań. Wyjątek uczyniono tylko dla zobowiązań, w tym kredytów i pożyczek, umorzonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym, z postępowaniem upadłościowym albo z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw. Biorąc pod uwagę powyższy przepis, należy uznać, że wartość umorzonej pożyczki stanowi dla Wnioskodawcy przychód podatkowy. W wyniku umorzenia części pożyczki Wnioskodawca uzyska bowiem przysporzenie majątkowe.

Przy czym, moment powstania przychodu z ww. tytułu uzależniony jest od rodzaju warunku umorzenia pożyczki. Z uwagi na brak wyraźnej regulacji ustawowej w tym zakresie (zasad umarzania pożyczek z WFOŚiGW) decydujący dla określenia charakteru dokonywanego umorzenia – a w szczególności, czy następuje ono pod warunkiem zawieszającym, czy też rozwiązującym – mają postanowienia uchwalonych (jeżeli istnieją) przez rady nadzorcze poszczególnych WFOŚiGW zasad udzielania i umarzania udzielonych pożyczek z tego funduszu, jak również postanowienia poszczególnych umów z beneficjentami. Dopiero analiza treści danej umowy umarzającej zobowiązanie może pozwolić na ustalenie rodzaju warunku, który ma w danej sytuacji zastosowanie. Należy przy tym uznać, że umorzenie następuje pod warunkiem rozwiązującym, jeśli m.in. stanowi ono dla pożyczkobiorcy podstawę do niedokonywania spłaty rat pożyczki (wynikających z harmonogramu) przypadających na umorzoną część pożyczki. W takim przypadku bowiem w sposób ewidentny ujawniana jest wola stron umowy świadcząca o wywodzeniu przez nich skutków prawnych umorzenia począwszy od momentu zawarcia stosownej umowy. Niewypełnienie warunków wskazanych w umowie umorzenia może zatem jedynie przerwać działanie tych skutków, tj. konieczność spłaty pozostałej części pożyczki (co jest istotą funkcjonowania warunku rozwiązującego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 31 października 2013 r., na podstawie zawartej umowy o dofinansowanie ze środków WFOŚiGW, Przedsiębiorstwo otrzymało pożyczkę na budowę środka trwałego. Po spłaceniu 50% udzielonej pożyczki, we wrześniu 2014 r., Przedsiębiorstwo wystąpiło do WFOŚiGW z wnioskiem o częściowe umorzenie pożyczki. Podstawą do niedokonywania spłaty rat pożyczki i odsetek od pożyczki było otrzymane pismo z 28 października 2014 r. informujące o podjęciu 21 października 2014 r. przez Zarząd WFOŚiGW Uchwały o umorzeniu 50% pożyczki, co stanowiło III i IV ratę z terminami płatności: 31 października 2014 r. i 31 stycznia 2015 r. oraz umorzeniu odsetek za okres od 1 listopada 2014 r. do 31 stycznia 2015 r.

W dniu 17 listopada 2014 r., Spółka zawarła z WFOŚiGW Umowę o umorzenie 50% pożyczki wraz z należnymi odsetkami, jednakże pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty pożyczki na realizację zadania pn. „Budowa sieci cieplnej rozdzielczej wraz z przyłączami do budynków (…)”, służącego ochronie środowiska.

Wszystkie zobowiązania zawarte w Umowie o umorzenie, Spółka wykonała w obowiązujących w Umowie terminach.

W dniu 16 czerwca 2016 r., Przedsiębiorstwo otrzymało pisemną informację, że z dniem 6 czerwca 2016 r., WFOŚiGW dokonał rozliczenia Umowy o umorzenie z dnia 17 listopada 2014 r. pod względem finansowym, rzeczowym oraz z tytułu osiągniętego efektu ekologicznego i uznał za wypełnione wszelkie zobowiązania Spółki względem Funduszu.

Mając powyższe na względzie oraz fakt, że wydając interpretację indywidualną tut. Organ nie jest zobowiązany ani uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego (a zatem m.in. badania postanowień zawartej umowy), jest związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdzić należy, że datą powstania przychodu z tytułu umorzenia kwoty pożyczki oraz należnych odsetek przez WFOŚiGW jest data zawarcia Umowy o umorzeniu pożyczki tj. 17 listopada 2014 r., bowiem od tego momentu ujawniona jest w sposób ewidentny wola stron umowy świadcząca o wywodzeniu przez nich skutków prawnych umorzenia.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.