Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.497.2018.1.BK
z 18 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 listopada 2018 r. (data wpływu 27 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia źródła przychodów do jakiego należy zaliczyć przychody ze sprzedaży praw majątkowych dotyczących świadectw pochodzenia energii elektrycznej z kogeneracji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku do chodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, źródła przychodów do jakiego należy zaliczyć przychody ze sprzedaży praw majątkowych dotyczących świadectw pochodzenia energii elektrycznej z kogeneracji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W ramach swojej działalności Spółka posiada urządzenia służące do wytwarzania energii elektrycznej (agregaty prądotwórcze) oraz energii elektrycznej w kogeneracji, tzn. równoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w trakcie tego samego procesu technologicznego (agregat kogeneracyjny). Jednostka kogeneracji stanowi jeden silnik spalinowy zasilany biogazem powstałym poprzez fermentację osadów powstałych z procesu oczyszczania ścieków połączony z prądnicą synchroniczną (generatorem) wytwarzającą energię elektryczną. Ciepło z silnika jest przekazywane wodzie grzewczej w wymienniku ciepłowniczym i wykorzystywane do procesów technologicznych produkcji biogazu. Agregat kogeneracyjny wyposażony jest również w układ automatycznej regulacji i sterowania. Jednostka kogeneracji jest traktowana jako Odnawialne Źródło Energii (OZE), a za energię elektryczną tam wyprodukowaną Spółka uzyskuje, w świetle przepisów Prawa Energetycznego i ustaw wykonawczych, świadectwa pochodzenia wytworzenia energii elektrycznej w Odnawialnym Źródle Energii (OZE) i w procesie wysokosprawnej kogeneracji (CHP – Combined Heat Power). Świadectwa pochodzenia z OZE i CHP wydaje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Świadectwa te stwierdzają w jakiej jednostce energia została wytworzona, ilość wytworzonej energii i okres wytworzenia. W związku z pracą agregatów i wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, Spółka otrzymuje świadectwa pochodzenia energii elektrycznej z kogeneracji (dalej: „świadectwa”), wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: „Prezes URE”). Świadectwa wydane przez Prezesa URE stwierdzają:

• jaką ilość energii wytworzył podmiot z odnawialnych źródeł energii;
• w jakim okresie;
• za pomocą jakiego urządzenia.
  
  

Do świadectw przypisane są prawa majątkowe, które z nich wynikają, a które powstają z chwilą zapisania uzyskanego od Prezesa URE świadectwa po raz pierwszy na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw prowadzonym przez odrębny podmiot - towarową giełdę energii. Prawa majątkowe ze świadectw przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem konta. Prawa te są zbywalne i stanowią towar giełdowy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2005 r., nr 121, poz. 1019, ze zm. - dalej: „Ustawa o giełdach”).

Spółka sprzedaje - za pośrednictwem Biura maklerskiego - prawa majątkowe ze świadectw pochodzenia. Spółka wystawia fakturę na Dom Maklerski wskazując ilość sprzedawanych praw majątkowych, cenę jednostkową oraz wartość netto sprzedawanych praw majątkowych związanych z posiadanymi świadectwami. Sprzedaż następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw pochodzenia.

Spółka ponosi także koszty związane z wytworzeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł, uzyskaniem świadectw oraz sprzedażą tych świadectw przez Biuro maklerskie (w tym prowizję Biura).

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy transakcja związana z uzyskaniem przychodów podatkowych ze sprzedaży posiadanych świadectw opisanych w stanie faktycznym stanowi dla Spółki:

• przychód podatkowy z działalności podstawowej gospodarczej?
• inne źródło przychodów niż działalność gospodarcza, tj. stanowi przychód z zysków kapitałowych uregulowany w art. 7b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, począwszy od 1 stycznia 2018 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”) wprowadzono uregulowanie dotyczące nowego źródła przychodów - przychody z zysków kapitałowych. W przepisie art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału;
   
2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 wkładu niepieniężnego;
   
3. inne, niż określone w pkt 1 i 2 przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   
4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
   
5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
   
6. przychody:
   
   
   1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
   4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
   5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.
   
   
   

W omawianym stanie faktycznym podstawowe znaczenie ma to jaki charakter mają prawa majątkowe przypisane do świadectw oraz czy przychody z przeniesienia praw majątkowych do świadectw zostały wymienione w przedmiotowym przepisie art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT.

Świadectwa zostały uregulowane w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 777 z późn. zm. - dalej: „Prawo”). Ze świadectwem związane są określone prawa majątkowe, gdyż świadectwa te są zbywalne. Na gruncie Ustawy o giełdach stanowią towar.

Literalne brzmienie przepisu art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT wyklucza możliwość zakwalifikowania praw majątkowych ze świadectw do przychodów uregulowanych w ust. 1 pkt 1 - 4, gdyż przedmiotowe punkty dotyczą przychodów związanych z funkcjonowaniem spółek kapitałowych zależnych bądź spółek osobowych. Przychód z kapitałów uregulowany w art. 7 ust. 1 pkt 5 (winno być: art. 7b ust. 1 pkt 5) Ustawy o CIT dotyczy przychodów z nabytych uprzednio wierzytelności. Świadectwa nie są wierzytelnościami, ponadto nie zostały one przez Wnioskodawcę nabyte lecz wytworzone.

W odniesieniu do stanu faktycznego i charakteru świadectw (praw majątkowych związanych ze świadectwem), w ocenie Wnioskodawcy, rozważyć należy rodzaje przychodów uregulowane w art. 7b ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT:

1. pod literą a) uregulowano przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt Ustawy o CIT, tj. przychody z autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywanych przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a wyjaśnienie pojęć ustawowych pkt 1.
   Podkreślenia wymaga fakt, iż przepis podatkowy wymieniony powyżej, nie dotyczy wszelkiego rodzaju praw majątkowych, a jedynie określonych rodzajów praw majątkowych ściśle wymienionych w tym przepisie. Jednocześnie, przepisy podatkowe nie można interpretować w sposób rozszerzający. Należy więc uznać, iż prawa majątkowe związane ze świadectwami nie mieszczą się w powyżej wymienionym katalogu praw majątkowych.
   
2. pod lit. b) uregulowano przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych. Świadectwa nie stanowią papierów wartościowych pomimo tego, że ze świadectwem wiążą się określone prawa majątkowe, w tym do ich zbycia. Świadectwa nie stanowią także pochodnych instrumentów finansowych gdyż zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 22 Ustawy o CIT pochodny instrument finansowy to instrument finansowy wymieniony w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi – dalej: „Ustawa o instrumentach”. W tej Ustawie nie wymieniono świadectwa jako pochodnego instrumentu finansowego.
   
3. pod lit. c) wskazano na przychody z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania. Przedmiotowy przepis nie ma w ogóle zastosowania do świadectw i praw majątkowych związanych ze świadectwami.
   
4. pod lit. d) i e) uregulowano transakcje związane z przychodami wymienionymi w poprzednich punktach stąd nie mają one zastosowania do świadectw i praw majątkowych związanych ze świadectwami.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy, iż świadectwa pochodzenia energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii oraz prawa majątkowe związane z tymi świadectwami nie mieszczą się w uregulowaniach zawartych w art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT. Spółka nie ma więc obowiązku wyodrębniania nowego źródła przychodów - przychodów z zysków kapitałowych. Spółka przychody i koszty uzyskania przychodów (dalej: „KUP”) związane z realizacją praw majątkowych związanych ze świadectwami rozlicza na zasadach dotychczasowych, jako przychody podatkowe i KUP z podstawowej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z pracą agregatów i wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii Wnioskodawca otrzymuje świadectwa pochodzenia energii elektrycznej z kogeneracji, wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Do świadectw przypisane są prawa majątkowe, które z nich wynikają, a które powstają z chwilą zapisania świadectwa po raz pierwszy na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw prowadzonym przez Towarową Giełdę Energii. Prawa te przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem konta, są przy tym zbywalne i stanowią towar giełdowy w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych. Ww. prawa majątkowe Wnioskodawca sprzedaje za pośrednictwem domu maklerskiego, wystawiając na tę okoliczność fakturę. W związku z tą sprzedażą Spółka ponosi koszty związane z wytworzeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł, uzyskaniem świadectw oraz sprzedażą tych świadectwo przez biuro maklerskie.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że zgodne z art. 4a pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c - i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1768 ze zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565,
2. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę,
4. niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
5. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
6. kontrakty na różnicę,
7. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
   
   

Natomiast z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 277) wynika, że instrumentem pochodnym jest instrument finansowy, którego:

1. wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i
2. nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i
3. rozliczenie nastąpi w przyszłości.
   
   

Do instrumentów pochodnych zalicza się w szczególności transakcje terminowe, takie jak kontrakty forward lub futures, opcje oraz kontrakty swap.

Z kolei w myśl ww. art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych – rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1577), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W myśl art. 7 ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a) updop, dodanym do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez ustawę z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 3 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Kwalifikując przychody osiągane ze zbycia papierów wartościowych do źródła określonego w art. 7b updop, należy więc ustalić, czy stanowią one prawa majątkowe określone w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop. Jedynie bowiem w przypadku praw majątkowych określonych w ww. przepisie można mówić o przychodach z zysków kapitałowych. W odniesieniu natomiast do praw majątkowych nie spełniających ww. warunków, przychody osiągnięte z ich zbycia będą stanowiły przychody z innych źródeł.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wskazany powyżej art. 7b updop zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii.

Zgodnie z art. 9l ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 755 ze zm.), potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji jest świadectwo pochodzenia tej energii, zwane dalej „świadectwem pochodzenia z kogeneracji”. (…).

Zgodnie z art. 9m ust. 1 ww. ustawy prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia z kogeneracji są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia z kogeneracji powstają z chwilą zapisania świadectwa, na podstawie informacji o wydanych świadectwach pochodzenia z kogeneracji, o której mowa w ust. 12, po raz pierwszy na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia z kogeneracji prowadzonym przez podmiot, o którym mowa w ust. 4, i przysługują osobie będącej posiadaczem tego konta (art. 9m ust. 2 ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 2 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 622 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o towarach giełdowych – rozumie się przez to dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej lub do obrotu organizowanego zgodnie z odrębnymi przepisami prawa majątkowe wynikające ze świadectw, o których mowa w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (…).

Z powyższego wynika, że świadectwo pochodzenia z kogeneracji stanowi co prawda prawo majątkowe, które jednakże nie spełnia warunku uznania za podlegające regulacji art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop, albowiem prawami majątkowymi wymienionymi w tym przepisie są wyłącznie nabyte od innego podmiotu:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
  
  

Mając na uwadze powyższe zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że świadectwa pochodzenia energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii oraz prawa majątkowe związane z tymi świadectwami nie mieszczą się w uregulowaniach zawartych w art. 7b ust. 1 updop. Nie są one bowiem, ani wierzytelnościami określonymi w art. 7b ust. 1 pkt 5 updop, ani też przychodami z praw, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy. Z tego też względu Wnioskodawca zobowiązany będzie do rozliczenia przychodów uzyskanych ze sprzedaży ww. praw łącznie z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej w ramach tzw. innych źródeł przychodów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym,w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.