Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.485.2018.1.AT
z 17 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 listopada 2018 r. (data wpływu: 21 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

• możliwości zwolnienia od opodatkowania wskazanego we wniosku przychodu – jest prawidłowe,
• podstawy prawnej zastosowania ww. zwolnienia – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania wskazanego we wniosku przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie wniosku z 7 kwietnia 2017 roku Gmina X postulowała o przyznanie dofinansowana na likwidację 247 źródeł niskiej emisji w budynkach znajdujących się na terenie miasta X.

Z wniosku wynika, że Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej uruchomił program ograniczania niskiej emisji. Celem programu jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń w strefach, w których występują znaczące przekroczenia dopuszczalnych i docelowych poziomów stężeń tych zanieczyszczeń i dla których zostały opracowane programy ochrony powietrza. W ramach programu o dofinansowanie mogły ubiegać się jednostki samorządu terytorialnego, natomiast beneficjentami końcowymi mogli być właściciele lub posiadający prawo do dysponowania nieruchomościami. Wysokość przyznanych dotacji celowych z WFOŚiGW wynosiła do 40% kosztów kwalifikowanych realizowanego zadania, w zależności od rodzaju i mocy planowanego źródła ciepła pozostałą część kosztów budowy przyłącza stanowił wkład własny dotowanych.

W 2017 r. Rada Miejska w X podjęła uchwałę w sprawie zasad udzielania dotacji celowej na dofinansowanie kosztów przedsięwzięć mających na celu ograniczenie niskiej emisji zanieczyszczeń z lokalnych źródeł ciepła na terenie miasta X. Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Y. Powołana uchwała stanowiła, że przez dotację rozumie się dotację celową, udzielaną na dofinansowanie kosztów przedsięwzięć mających na celu ograniczenie niskiej emisji. Paragraf 3 powołanej uchwały stanowił, że dotacja będzie przyznawana przez Gminę X, na podstawie dofinansowania, o które miasto X będzie ubiegać się ze środków WFOŚiGW w Y. W konsekwencji złożenia powołanego powyżej wniosku z kwietnia 2017 r. dotacje były wypłacane sukcesywnie, począwszy od 18 września 2017 r. do 30 września 2018 r. W dniu 10 sierpnia 2017 r. została zawarta umowa o dofinansowanie między WFOŚiGW w Y a Gminą X, która w § 1 stanowi, że: Działając na mocy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. „Prawo Ochrony środowiska” Fundusz oświadcza, iż udziela Gminie X dotację na dofinansowanie zadania”. Przyznana przez WFOŚiGW w Y dotacja została ujęta w budżecie Gminy X po stronie dochodów na § 6280 (Środki przekazane przez pozostałe jednostki zaliczane do sektora finansów publicznych na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji i zakupów inwestycyjnych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych).

Środki na jego realizację zostały zabezpieczone w budżecie Gminy X po stronie wydatków na § 6230 (Dotacje celowe z budżetu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji i zakupów inwestycyjnych jednostek niezaliczanych do sektora finansów publicznych). Indywidualne umowy między Gminą X a beneficjentami końcowymi określają w § 2, że „przedmiotem umowy jest udzielenie beneficjentowi końcowemu przez Gminę X dotacji ze środków WFOŚiGW w Y. Również § 3 stanowił, że to „Gmina X udziela Beneficjentowi końcowemu dotacji do kosztów wymiany źródeł ciepła” a zasady i tryb zwrotu dotacji odbywać się będą na podstawie przepisów ustawy o finansach publicznych (art. 251 i 252). Dotacje, o których mowa w przedmiotowym wniosku nie stanowią dotacji w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Dotacje przyznawane są na podstawie art. 403 ust. 4 i 5 ustawy Prawo ochrony środowiska, do której stosuje się przepisy ustawy o finansach publicznych.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali mieszkalnych w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Kwestie zakresu działania, kompetencji wspólnoty mieszkaniowej ustawodawca normuje w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali.

Regulacja art. 6 powołanej ustawy wskazuje, że ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości tworzy wspólnotę mieszkaniową. Podkreślić należy, że poza lokalami stanowiącymi odrębną własność, w skład nieruchomości wchodzą również części nieruchomości użytkowane wspólnie - grunty i inne części budynku oraz urządzenia, które służą ogółowi właścicieli (art. 3 pkt 2 powołanej ustawy).

Zasadniczym źródłem przychodów wspólnoty mieszkaniowej, zgodnie z art. 15 ustawy o własności lokali, są zaliczki wnoszone przez jej członków w formie bieżących opłat na pokrycie kosztów zarządu. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Powołany przepis wyraźnie wskazuje, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Z powyżej przytoczonej regulacji wynika, że ze zwolnienia nie będą korzystały dochody wspólnot mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Art. 16 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: art. 17 ust. 1 pkt 47) stanowi, że wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Na podstawie art. 127 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie:

1. zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
2. ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
3. bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
4. zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit b),
5. zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,
6. kosztów realizacji inwestycji.
   
   

W myśl art. 400 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2017 r., poz. 519 z późn. zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 799 ze zm.), wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej „wojewódzkimi funduszami”, są samorządowymi osobami prawnymi w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy, o której mowa w ust. 1.

Na podstawie art. 403 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska, do zadań własnych gmin należy finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 2, 5, 8, 9, 15, 16, 18, 21-25, 29, 31, 32 i 38-42 w wysokości nie mniejszej niż kwota wpływów z tytułu opłat i kar, o których mowa w art. 402 ust. 4-6, stanowiących dochody budżetów gmin, pomniejszona o nadwyżkę z tytułu tych dochodów przekazywaną do wojewódzkich funduszy. Finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, odbywa się w trybie określonym w przepisach odrębnych, z zastrzeżeniem ust. 4-6 (art. 403 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 403 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

1. podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych w szczególności:
   
   1. osób fizycznych.
   2. wspólnot mieszkaniowych,
   3. osób prawnych,
   4. przedsiębiorców,
2. jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi. Zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4 obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały (art. 403 ust. 5 cyt. ustawy).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przyznanie dotacji celowych, do 40% kosztów kwalifikowanych realizowanego zadania, które Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała od Gminy na podstawie uchwały podjętej przez Radę Miejską w X ze środków WFOŚiGW w Y stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że udzielane przez jednostkę samorządu terytorialnego dotacje celowe, pochodzące z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, przekazane na rzecz wspólnoty, na dofinansowanie kosztów wymiany źródeł ciepła w budynkach mieszkalnych, stanowią dla tych osób prawnych dochód związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Jak wskazywano powyżej, nie tylko źródło dochodu ma istotne znaczenie. Istotny jest też cel. W tym przypadku bezspornie dotyczy on zasobów mieszkaniowych wspólnoty. Środki pochodzące z dotacji są przeznaczane na modernizację zasobów mieszkaniowych. Bezspornie chodzi tutaj o skonsumowanie środków na działania ukierunkowane na modernizację zasobów służących do zaspokajania potrzeb bytowych. Ta modernizacja wyraża się w tym, że walory użytkowe zasobów mieszkaniowych wzrastają. Doświadczenie życiowe wskazuje, że aby ograniczyć niską emisję, w ramach modernizacji stosuje się nowoczesne rozwiązania, jeśli chodzi o spalanie paliw w celu wytworzenia energii cieplnej potrzebnej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w okresie zimowym. Zważywszy na powyższe podatnik stoi na stanowisku, że podatek dochodowy od osób prawnych nie wchodzi w tym przypadku w rachubę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 716 ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2018 r., poz. 1036, ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Art. 7 ust. 2 updop stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Taka konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 updop powoduje, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają przychód i koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w updop są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 updop), natomiast kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (art. 15 ust. 1 updop).

Powyższe uregulowania oznaczają, że, co do zasady, wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów.

Powyższe nie oznacza jednak, że wszystkie przysporzenia majątkowe uzyskane przez Wspólnotę podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nie podlegają opodatkowaniu te przysporzenia, które na mocy wyraźnie określonych przepisów tej ustawy podlegają zwolnieniu od opodatkowania. Przy czym katalog zwolnień został ściśle określony w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wspólnota Mieszkaniowa (Wnioskodawca) otrzymała od Gminy środki finansowe (dotacje) tytułem dofinansowania kosztów wymiany źródeł ciepła w budynkach mieszkalnych. Środki na ww. cel Gmina otrzymała uprzednio od Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (WFOŚiGW), na podstawie umowy z 10 sierpnia 2017 r. W 2017 r. Rada Miejska w X podjęła uchwałę w sprawie zasad udzielania dotacji celowej na dofinansowanie kosztów przedsięwzięć mających na celu ograniczenie niskiej emisji zanieczyszczeń z lokalnych źródeł ciepła na terenie miasta X. Dotacje przyznawane są na podstawie art. 403 ust. 4 i 5 ustawy Prawo ochrony środowiska, do której stosuje się przepisy ustawy o finansach publicznych.

Wnioskodawca w kontekście przedstawionego stanu faktycznego powziął wątpliwość, czy otrzymanie dotacji celowych od Gminy pochodzących ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznaczonych na dofinansowanie kosztów wymiany źródeł ciepła w budynkach mieszkalnych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, wskazując jednocześnie w złożonym wniosku ORD-IN, że przedmiotem interpretacji indywidualnej mają być przepisy art. 17 ust. 1 pkt 44 i pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując rozstrzygnięcia analizowanej sprawy pod kątem zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, że w myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przy tym definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, iż pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

W konsekwencji, przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);
4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższy stan prawny do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie został spełniony pierwszy z warunków wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. źródło pochodzenia dochodów.

Wnioskodawca otrzymał bowiem wskazane we wniosku środki finansowe od Gminy w związku z realizacją programu ograniczania niskiej emisji, czyli przychody z tego tytułu nie zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Zatem, otrzymane środki finansowe nawet jeżeli zostały przeznaczone na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi (dofinansowanie kosztów wymiany źródeł ciepła w budynkach mieszkalnych), nie mogą korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, gdyż nie został spełniony jeden z warunków, o których mowa w tym przepisie.

Dokonując natomiast wykładni art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kontekście opisanego stanu faktycznego, należy w pierwszej kolejności odnieść się do treści art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2077 ze zm.), zgodnie z którym dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Z przepisu art. 127 ust. 1 ww. ustawy wynika, że dotacje celowe są to środki przeznaczone na:

1. finansowanie lub dofinansowanie:
   
   1. zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
   2. ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
   3. bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
   4. zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b,
   5. zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,
   6. kosztów realizacji inwestycji;
2. dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych.
   
   
   

Przy czym w myśl art. 127 ust. 2 ww. ustawy, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na:

1. realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 6, wydatkowane przez podmioty realizujące te programy, inne niż państwowe jednostki budżetowe;
2. realizację projektów pomocy technicznej finansowanych z udziałem środków europejskich i środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b;
3. finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty, ze środków przekazywanych przez jednostki, o których mowa w art. 9 pkt 5, 7 i 14;
4. realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5;
5. współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
6. wyprzedzające finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej, o którym mowa w odrębnych przepisach, w części podlegającej refundacji ze środków Unii Europejskiej.
   
   

Przepis art. 128 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że udzielanie dotacji celowych dla jednostek samorządu terytorialnego określają odrębne ustawy.

Zgodnie z art. 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 799, ze zm.), do zadań własnych gmin należy finansowanie ochrony środowiska w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 2, 5, 8, 9, 15, 16, 21-25, 29, 31, 32 i 38-42 w wysokości nie mniejszej niż kwota wpływów z tytułu opłat i kar, o których mowa w art. 402 ust. 4, 5 i 6, stanowiących dochody budżetów gmin, pomniejszona o nadwyżkę z tytułu tych dochodów przekazywaną do wojewódzkich funduszy.

W myśl art. 403 ust. 3 ustawy Prawo ochrony środowiska, finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, odbywa się w trybie określonym w przepisach odrębnych, z zastrzeżeniem ust. 4-6.

Stosownie do treści art. 403 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:

1. podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności:
   
   1. osób fizycznych,
   2. wspólnot mieszkaniowych,
   3. osób prawnych,
   4. przedsiębiorców;
   
   
   

Art. 403 ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi, że zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Z treści powyższego przepisu jednoznacznie więc wynika, że aby dotacja mogła korzystać ze zwolnienia, musi być otrzymana z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że jeżeli w istocie jak wskazano we wniosku, dotacje o których mowa we wniosku są dotacjami celowymi udzielonymi na postawie art. 403 ust. 4 i 5 ustawy Prawo ochrony środowiska, to jako dotacje otrzymane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego stanowią przychód podatkowy podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 updop. Tym samym, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, do regulacji którego to przepisu odniesiono się w stanowisku Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• możliwości zwolnienia od opodatkowania wskazanego we wniosku przychodu – jest prawidłowe,
• podstawy prawnej zastosowania ww. zwolnienia – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.