Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.565.2018.2.AS
z 18 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 10 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia, czy Wnioskodawca świadczy usługę kompleksową polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), w której tzw. świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe;
• ustalenia, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi kompleksowe, polegające na organizacji imprez okolicznościowych (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), mogą korzystać w całości z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresach. Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 10 stycznia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Wnioskodawca zajmuje się głównie organizacją imprez okolicznościowych, takich jak np.: przyjęcia weselne, imprezy plenerowe, jak również – sporadycznie – konferencji, imprez firmowych.

Wydarzenia te odbywają się w obiekcie stanowiącym zespół pałacowo-parkowy, który ma charakter zabytkowy, unikalny w skali regionu, jego walory i prestiż w istotnym stopniu wpływają na cenę imprezy. Okoliczność, że impreza odbywa się w tym konkretnym obiekcie, determinuje wybór tego miejsca przez klientów. W zależności od rodzaju imprezy i treści umowy z klientem, Wnioskodawca udostępnia klientowi określoną część obiektu. Wnioskodawca nie jest właścicielem obiektu, wynajmuje go od innego podmiotu (powiązanego kapitałowo i osobowo). Zakres dostarczanych przez Wnioskodawcę na rzecz klientów (odbiorców) świadczeń może się różnić, w zależności od rodzaju organizowanej imprezy okolicznościowej oraz postanowień umowy z klientem.

W przypadku urządzania przyjęcia weselnego, zgodnie z zawieranymi umowami, Wnioskodawca przyjmuje do realizacji organizację i obsługę przyjęcia. Cena imprezy uzależniona jest od liczby uczestników oraz zakresu świadczeń wybranych przez klienta. Składa się na nią – liczona od uczestnika imprezy – cena tzw. pakietu gastronomicznego (ustalone z klientem menu – zestaw posiłków podawanych w trakcie imprezy: obiad, dania ciepłe, bufet zimny, bufet słodki, napoje typu soki, woda, kawa, herbata), która oprócz menu związanego stricte z wyżywieniem, obejmuje równie standardowo takie świadczenia jak: udostępnienie sal bankietowych, stołów i krzeseł, części reprezentacyjnych obiektu, terenów zielonych, obsługę kelnerską, pokój dla nowożeńców, sesje ślubne we wnętrzach pałacu, zapewnienie miejsc parkingowych.

Dodatkowo (ponad cenę tzw. pakietu gastronomicznego), płatne są inne świadczenia, o ile zostaną one zamówione przez klienta, takie jak: dekoracje kwiatowe, udostępnienie lub przygotowanie kaplicy na ceremonię, specjalne oświetlenie architektoniczne, alkohole w formie open-baru, udostępnienie pokoi dla gości weselnych na noclegi ze śniadaniem.

Wnioskodawca przygotowuje posiłki podawane w ramach menu na miejscu (obiekt posiada nowoczesne zaplecze kuchenne), z zakupionych produktów. Wnioskodawca zatrudnia szefa kuchni o dużej renomie, co czyni, że oferta gastronomiczna jest niepowtarzalna.

W przeważającej części przypadków (w ok. 95%) klienci kupują alkohol na przyjęcie weselne we własnym zakresie, w takiej sytuacji Wnioskodawca pobiera tylko opłatę za serwis (obsługę kelnerską), liczoną od liczby osób.

Dekoracje kwiatowe niemal zawsze zamawiane są przez klientów we własnym zakresie u podmiotów zewnętrznych.

W ramach niektórych imprez okolicznościowych, Wnioskodawca oferuje nielimitowaną ilość napojów, w tym: kawy, herbaty, soków, wody mineralnej gazowanej i niegazowanej. Podawane są one w karafkach na stoły, napoje gazowane w butelkach, kawa i herbata w formie bufetu. Ustalenie, jakie dokładnie ilości tych napojów zostały skonsumowane na danym wydarzeniu, byłoby wielce czasochłonne i wymagałoby zatrudnienia dodatkowej osoby oraz posiadania odpowiedniego programu komputerowego. Dlatego też, jeśli chodzi o napoje i inne towary, których sprzedaż opodatkowana jest według stawki VAT 23%, Wnioskodawca dokonuje szacunku procentowego udziału ilości i wartości napojów (jakie zostaną wydane w trakcie imprezy) w całkowitym koszcie organizacji imprezy okolicznościowej. Co do zasady, faktury zakupowe i zamówienia dotyczące realizacji danego przyjęcia, Wnioskodawca w całości rozlicza z przyjęciem, którego dotyczą. Większość produktów spożywczych ma krótkie terminy przydatności do spożycia i często po zakończeniu przyjęcia, są one na prośbę klienta pakowane i zabierane. Stany magazynowe są minimalne i dotyczą wyłącznie produktów o długim terminie przydatności do spożycia.

Wnioskodawca pobiera zaliczki na poczet świadczenia usługi organizacji imprez okolicznościowych. Umowa z klientem zakłada zaliczkę gwarantującą rezerwację w wysokości 20% wartości wynagrodzenia, płatną w terminie kilku dni od daty podpisania umowy. Klient jest zobowiązany na ok. 2 tygodnie przed datą przyjęcia, potwierdzić zakres zamawianych usług oraz liczbę osób (może on być wyższy niż zadeklarowany w umowie minimalny zakres zamawianych usług lub liczby osób, natomiast nie jest możliwe zmniejszenie zakresu usługi względem wynikającego z umowy). Na tej podstawie, Wnioskodawca przygotowuje kosztorys podsumowujący. Druga płatność następuje zwykle na ok. tydzień przed przyjęciem. Sporadycznie zdarzają się dopłaty wynikające ze zgłoszenia dodatkowych osób już w dniu przyjęcia. Zwykle na fakturach końcowych, wystawianych po wykonaniu usługi, do zapłaty pozostaje 0 zł.

Organizacje konferencji i imprez firmowych zwykle opodatkowane są stawką VAT 23% (dominująca usługą jest w tych przypadkach wynajem sali, obsługi multimedialnej, etc.).

Z uzupełnienia z dnia 8 stycznia 2019 r. do wniosku wynika, że:

„Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 04.09.2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2015, poz. 1676, ze zm.), do opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31.12.2019 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z 29.10.2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) brak jest usługi zdefiniowanej jako organizacja imprez okolicznościowych. Nie można zatem wskazać klasyfikacji dla usługi o takiej nazwie. Określenie organizacja imprezy okolicznościowej ma charakter potoczny i odnosi się do całościowego ujęcia szeregu różnych świadczeń wykonywanych przez wnioskodawcę na rzecz jego klientów.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego (poz. 64 wniosku ORD-IN) oraz treści sformułowanych pytań, w szczególności pytania oznaczonego jako 1. (poz. 64 wniosku ORD-IN), intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie odpowiedzi m.in. na pytanie, czy wnioskodawca, świadczy tzw. usługę kompleksową, której wiodącym świadczeniem jest usługa gastronomiczna. W opisie stanu faktycznego zostały szczegółowo wymienione czynności, które zwykle Wnioskodawca wykonuje na rzecz klientów, które całościowo Wnioskodawca ujmuje pod zbiorczą nazwą „organizacja imprezy okolicznościowej”. Organizacja imprezy okolicznościowej – jako całość – jest zatem tzw. usługą kompleksową.

Zdaniem Wnioskodawcy, z opisu stanu faktycznego wynika, że w tak rozumianej usłudze kompleksowej świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 56.10.11.0 – usługi przygotowania i podawania posiłków w restauracjach. Podstawowym i zasadniczym świadczeniem przy organizacji usług typu przyjęcia weselne, czy imprezy plenerowe jest bowiem usługa gastronomiczna – konsumpcja”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca świadczy usługę kompleksową polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), w której tzw. świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna? (oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi kompleksowe, polegające na organizacji imprez okolicznościowych (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), mogą korzystać w całości z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%, także w zakresie, w jakim obejmują sprzedaż napojów wymienionych w pozycji 7 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23.12.2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (t.j. Dz. U. 2017, poz. 839), do których stosuje się stawkę podstawową VAT? (oznaczone we wniosku nr 2).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004, nr 54, poz. 535), dalej jako ustawa VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższych przepisów ustawy jednoznacznie wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz wskazanego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

W dziale VIII, rozdział 1 ustawy VAT, wyszczególnione zostały stawki podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast art. 41 ust. 2 stanowi, iż dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt l i 2, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ustawodawca przewidział również opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź też całkowite zwolnienie od podatku. W art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, ustawodawca zawarł delegację ustawową dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do obniżenia stawek podatku. Na tej podstawie Minister Finansów wydał w dniu 23.12.2013 r. rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (t.j. Dz. U. 2017, poz. 839).

Przepis § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia – stanowi, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...), obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W ww. załączniku, w pozycji nr 7, wyszczególniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem jednak sprzedaży: napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, napojów, przy których jest wykorzystywany napar kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju, napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych i innych towarów w stanie nieprzetworzonym, opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), imprezy okolicznościowe wykonywane przez Wnioskodawcę mieszczą się w grupowaniu PKWiU 56.10.11.00 – usługi przygotowania i podawania posiłków w restauracjach.

Przepisy ustaw podatkowych nie zawierają legalnej definicji usług kompleksowych. Jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wyroku z dnia 20 października 2010 r., sygn. akt: I SA/GD 805/10: „Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Europejski Trybunał Sprawiedliwości, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności należy zwrócić uwagę na wyrok ETS w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, w którym Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku ETS w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w wyroku ETS C-41/04 Levob verzekeringen BV i OV Bank NV”.

Zasadą jest, że usługi mające charakter kompleksowy, tzn. zaspokajający jedną potrzebę klienta, stanowić powinny jeden przedmiot opodatkowania. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 października 2008 r., sygn. akt: I SA/Kr 1228/07 podkreślono, że: „(...) istnieje grupa usług o charakterze złożonym, w skład których wchodzić może szereg innych, odrębnych usług. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla podatnika celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną, jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej – dominującej. Usługa pomocnicza, ażeby mogła zostać uznana za część usługi złożonej, musi realizować jeden ściśle określony cel, tj. musi ona przyczyniać się do lepszego wykorzystania przez nabywcę usługi złożonej wchodzącej w jej zakres usługi zasadniczej”.

W przedmiotowym stanie faktycznym niewątpliwie należy uznać, że mamy do czynienia z usługami kompleksowymi – organizacjami imprez okolicznościowych. Zdaniem Wnioskodawcy, czynności przygotowania posiłków, udostępniania sal bankietowych, obsługi kelnerskiej, czy aranżacji przestrzeni, w której odbywają się przyjęcia, są ze sobą na tyle ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą jedną całość w aspekcie gospodarczym.

Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 26 września 2011 r., sygn. akt I SA/Bd 340/11: „Nie ma normatywnie określonych kryteriów, które pozwalałyby w sposób precyzyjny ustalić, kiedy mamy do czynienia z kilkoma świadczeniami, które należy opodatkować odrębnie, a kiedy związek pomiędzy tymi świadczeniami jest tak ścisły, iż należy już mówić o istnieniu jednego świadczenia o charakterze złożonym (kompleksowym), które powinno być opodatkowane według jednolitych zasad”.

W orzecznictwie sądowym i doktrynie wskazuje się na pewne warunki, których spełnienie skutkuje traktowaniem danego świadczenia jako kompleksowego. Pierwszym warunkiem jest dostarczenie przez podatnika jednemu odbiorcy więcej niż jednego świadczenia składowego. W ramach transakcji powinna zachodzić tożsamość podmiotowa, tzn. z jednej strony, świadczenia powinny być wykonywane dla jednego odbiorcy, w tym sensie, że powinien on być nabywcą wszystkich składowych, zaś z drugiej strony – elementy składowe powinny być świadczone przez tego samego podatnika. Drugim warunkiem, akcentowanym w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, jest to, aby elementy składowe były ze sobą tak ściśle związane, żeby były nierozerwalne i tworzyły jedną całość. Rozdzielenie elementów składowych tego świadczenia miałoby sztuczny charakter. Decydujące znaczenie dla złożoności usługi ma także fakt, czy nabywca zamierza nabyć świadczenie kompleksowe, czy też dwie lub więcej niezależnych od siebie usług. Z samego orzecznictwa sądowego ogólnie wynika, że złożoność świadczeń należy oceniać przez pryzmat potrzeb konsumenta. To z kolei wskazuje na konieczność subiektywnej oceny każdego przypadku.

W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem, które zaspokaja jedną potrzebę konsumenta – kompleksową organizację imprezy okolicznościowej. Tym samym, Wnioskodawca na podstawie przytoczonej argumentacji twierdzi, że usługa organizacji wydarzeń okolicznościowych jest desygnatem pojęcia usługi kompleksowej (złożonej).

Nabywca nastawiony jest na nabycie jednego, określonego świadczenia, którym jest np. organizacja przyjęcia, natomiast wszystkie pozostałe świadczenia mają jedynie uatrakcyjnić korzystanie z tego świadczenia. Celem nabywcy jest nabycie usługi głównej, natomiast świadczenia pomocnicze przedstawiają dla niego wartość tylko o tyle, o ile może on korzystać ze świadczenia głównego, to należy uznać, że nabywa on jedną usługę główną wraz z usługami pomocniczymi.

Klient, wykupując usługę u Wnioskodawcy, nastawiony jest na nabycie pewnego zespołu świadczeń, które są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą z perspektywy nabywcy jedno nierozerwalne pod względem gospodarczym świadczenie (w szczególności –jeżeli będą przydatne dla nabywcy tylko i wyłącznie w przypadku ich łącznego wyświadczenia), to należy uznać, że nabywa on jedną kompleksową usługę.

W usłudze kompleksowej świadczonej przez Wnioskodawcę, świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna. Najczęstszym w praktyce założeniem w ramach świadczenia kompleksowego jest to, że jedno ze świadczeń ma charakter główny, zaś pozostałe świadczenia, dostarczane niejako w pakiecie, mają charakter pomocniczy. Jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości w orzeczeniu z dnia 11 lutego 2010 r. C-88/09 Graphic Procede, świadczenia mają charakter pomocniczy, a nie dominujący, jeśli służą przedsiębiorcy do tego, aby klienci mogli jak najlepiej skorzystać z zapewnianych świadczeń. Wskazuje się w związku z tym, że świadczenia pomocnicze z ekonomicznego punktu widzenia dopełniają świadczenie zasadnicze. Ponadto, poszukując dominującego elementu świadczenia, należy patrzeć na tę kwestię z perspektywy nabywcy – przeciętnego konsumenta, a także z uwzględnieniem w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów. W szczególności należy ustalić, które ze świadczeń przede wszystkim chce uzyskać nabywca oraz czy te pozostałe świadczenia nie są wyłącznie narzędziem umożliwiającym wykorzystanie, bądź też lepsze wykorzystanie świadczenia zasadniczego.

Podstawowym i zasadniczym świadczeniem przy organizacji imprez okolicznościowych świadczonych przez Wnioskodawcę, jest usługa gastronomiczna (PKWiU 56.10.11.0 „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”). W interpretacji ogólnej z dnia 24.06.2016 r., PT1.050.3.2016.156, Minister Finansów wskazał, że zgodnie z wyjaśnieniami do działu 56 Działalność usługowa związana z wyżywieniem Polskiej Klasyfikacji działalności (PKD 2007) – dział ten obejmuje działalność usługową związaną z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest tu istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji. Relewantne jest to, aby oferowane produkty były w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia.

Z kolei czynności pomocnicze, takie jak: przygotowanie przestrzeni, w której odbywa się przyjęcie, obsługa kelnerska, itp., wykonywane są w powiązaniu z usługą zasadniczą, czyli usługą gastronomiczną, stanowią tylko jej dopełnienie. Cała usługa odbywa się w jednym obiekcie, posiłki są przygotowywane na miejscu, podawane uczestnikom imprezy przez obsługę kelnerską. Klient kupuje od Wnioskodawcy jedno kompleksowe, stanowiące całość świadczenie, jakim jest zorganizowanie przyjęcia (imprezy), nie dzieli zakupionej imprezy okolicznościowej (przyjęcia) na poszczególne świadczenia cząstkowe, typu wynajęcie sali, zakup mediów, obsługę kelnerską, przygotowanie posiłków, zakup produktów, itp. Zasadniczym elementem usługi jest usługa gastronomiczna – konsumpcja. Najważniejszym świadczeniem w całej świadczonej usłudze, z punktu widzenia klienta, jest świadczenie samego przyjęcia z posiłkami, zaś cała reszta to dodatki. Klient kupuje określony efekt, którym jest zorganizowane przyjęcie, dla klienta świadczenie jest funkcjonalną i gospodarczą całością. Posiłki są przyrządzane na miejscu i serwowane przez obsługę kelnerską. Wnioskodawca przykłada dużą wagę do jakości serwowanych posiłków, czego potwierdzeniem jest korzystanie z usług szefa kuchni o dużej renomie i fachowych pracowników gastronomii oraz posiadanie nowoczesnego zaplecza kuchennego. Dodatkowo wskazać należy, że jakkolwiek cena imprezy okolicznościowej ustalana jest przede wszystkim o przelicznik ilości osób w niej uczestniczących, to jednak cena tzw. pakietu gastronomicznego (menu) na jedną osobę, zależy od wybranego przez klienta menu, które ma być przygotowane i podawane gościom podczas imprezy.

Ad. 2.

Według Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, prawidłowym jest opodatkowanie całej usługi kompleksowej stawką 8%, właściwą dla świadczenia głównego.

Powyższe stanowisko potwierdza Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 20 października 2010 r., sygn. akt I SA/Cd 805/10, w którym czytamy: „Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą ETS, całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne. Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu ETS w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w którym ETS stwierdził, że „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej” (podobnie w orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV). Oznacza to, że stawka VAT dla świadczeń pomocniczych „podąża” za stawką VAT dla świadczenia podstawowego”.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnym z prawem będzie opodatkowanie całej usługi kompleksowej stawką 8%, bez wyszczególniania części składowych i elementów pomocniczych, które dzielą los świadczenia głównego. Podawanie w trakcie imprez okolicznościowych napojów, rozumiane również jako ich sprzedaż, powinno być opodatkowane stawką 8% VAT, z uwagi na to, że mamy tu do czynienia z elementem pobocznym w stosunku do kompleksowej usługi gastronomicznej. Skoro bowiem w świadczonej kompleksowej usłudze organizacji imprezy okolicznościowej, dominującą jest usługa gastronomiczna, zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 56.10.11.0 „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”, to w odniesieniu do ww. kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej, zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w powiązaniu z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23.12.2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, przy czym, dostawa towarów wymienionych w poz. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów, w ramach usługi sklasyfikowanej w dziale PKWiU 56, również podlega opodatkowaniu stawką 8% z tego względu, że napoje dostarczane są w ramach jednej kompleksowej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca świadczy usługę kompleksową polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), w której tzw. świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
• nieprawidłowe – w zakresie ustalenia, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi kompleksowe, polegające na organizacji imprez okolicznościowych (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), mogą korzystać w całości z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
  
  

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację, Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania, jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja, nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jednocześnie, na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839, z późn. zm., zwanym dalej rozporządzeniem), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zaznaczenia wymaga, że od dnia 1 stycznia 2011 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m.in. w załączniku do rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z o.o., mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zajmuje się głównie organizacją imprez okolicznościowych, takich jak np.: przyjęcia weselne, imprezy plenerowe, jak również – sporadycznie – konferencji, imprez firmowych. Wydarzenia te odbywają się w obiekcie stanowiącym zespół pałacowo-parkowy, który ma charakter zabytkowy, unikalny w skali regionu, jego walory i prestiż w istotnym stopniu wpływają na cenę imprezy. Okoliczność, że impreza odbywa się w tym konkretnym obiekcie, determinuje wybór tego miejsca przez klientów. W zależności od rodzaju imprezy i treści umowy z klientem, Wnioskodawca udostępnia klientowi określoną część obiektu. Wnioskodawca nie jest właścicielem obiektu, wynajmuje go od innego podmiotu (powiązanego kapitałowo i osobowo). Zakres dostarczanych przez Wnioskodawcę na rzecz klientów (odbiorców) świadczeń może się różnić, w zależności od rodzaju organizowanej imprezy okolicznościowej oraz postanowień umowy z klientem. W przypadku urządzania przyjęcia weselnego, zgodnie z zawieranymi umowami, Wnioskodawca przyjmuje do realizacji organizację i obsługę przyjęcia. Cena imprezy uzależniona jest od liczby uczestników oraz zakresu świadczeń wybranych przez klienta. Składa się na nią – liczona od uczestnika imprezy – cena tzw. pakietu gastronomicznego (ustalone z klientem menu – zestaw posiłków podawanych w trakcie imprezy: obiad, dania ciepłe, bufet zimny, bufet słodki, napoje typu soki, woda, kawa, herbata), która oprócz menu związanego stricte z wyżywieniem, obejmuje równie standardowo takie świadczenia jak: udostępnienie sal bankietowych, stołów i krzeseł, części reprezentacyjnych obiektu, terenów zielonych, obsługę kelnerską, pokój dla nowożeńców, sesje ślubne we wnętrzach pałacu, zapewnienie miejsc parkingowych. Dodatkowo (ponad cenę tzw. pakietu gastronomicznego), płatne są inne świadczenia, o ile zostaną one zamówione przez klienta, takie jak: dekoracje kwiatowe, udostępnienie lub przygotowanie kaplicy na ceremonię, specjalne oświetlenie architektoniczne, alkohole w formie open-baru, udostępnienie pokoi dla gości weselnych na noclegi ze śniadaniem. Wnioskodawca przygotowuje posiłki podawane w ramach menu na miejscu (obiekt posiada nowoczesne zaplecze kuchenne), z zakupionych produktów. Wnioskodawca zatrudnia szefa kuchni o dużej renomie, co czyni, że oferta gastronomiczna jest niepowtarzalna. W przeważającej części przypadków (w ok. 95%), klienci kupują alkohol na przyjęcie weselne we własnym zakresie, w takiej sytuacji Wnioskodawca pobiera tylko opłatę za serwis (obsługę kelnerską), liczoną od liczby osób. Dekoracje kwiatowe niemal zawsze zamawiane są przez klientów we własnym zakresie u podmiotów zewnętrznych. W ramach niektórych imprez okolicznościowych, Wnioskodawca oferuje nielimitowaną ilość napojów, w tym: kawy, herbaty, soków, wody mineralnej gazowanej i niegazowanej. Podawane są one w karafkach na stoły, napoje gazowane w butelkach, kawa i herbata w formie bufetu. Ustalenie, jakie dokładnie ilości tych napojów zostały skonsumowane na danym wydarzeniu, byłoby wielce czasochłonne i wymagałoby zatrudnienia dodatkowej osoby oraz posiadania odpowiedniego programu komputerowego. Dlatego też, jeśli chodzi o napoje i inne towary, których sprzedaż opodatkowana jest według stawki VAT 23%, Wnioskodawca dokonuje szacunku procentowego udziału ilości i wartości napojów (jakie zostaną wydane w trakcie imprezy) w całkowitym koszcie organizacji imprezy okolicznościowej. Co do zasady, faktury zakupowe i zamówienia dotyczące realizacji danego przyjęcia, Wnioskodawca w całości rozlicza z przyjęciem którego dotyczą. Większość produktów spożywczych ma krótkie terminy przydatności do spożycia i często po zakończeniu przyjęcia, są one na prośbę klienta pakowane i zabierane. Stany magazynowe są minimalne i dotyczą wyłącznie produktów o długim terminie przydatności do spożycia. Wnioskodawca pobiera zaliczki na poczet świadczenia usługi organizacji imprez okolicznościowych. Umowa z klientem zakłada zaliczkę gwarantującą rezerwację w wysokości 20% wartości wynagrodzenia, płatną w terminie kilku dni od daty podpisania umowy. Klient jest zobowiązany na ok. 2 tygodnie przed datą przyjęcia, potwierdzić zakres zamawianych usług oraz liczbę osób (może on być wyższy niż zadeklarowany w umowie minimalny zakres zamawianych usług lub liczby osób, natomiast nie jest możliwe zmniejszenie zakresu usługi względem wynikającego z umowy). Na tej podstawie, Wnioskodawca przygotowuje kosztorys podsumowujący. Druga płatność następuje zwykle na ok. tydzień przed przyjęciem. Sporadycznie zdarzają się dopłaty wynikające ze zgłoszenia dodatkowych osób już w dniu przyjęcia. Zwykle na fakturach końcowych, wystawianych po wykonaniu usługi, do zapłaty pozostaje 0 zł. Organizacje konferencji i imprez firmowych zwykle opodatkowane są stawką VAT 23% (dominująca usługą jest w tych przypadkach wynajem sali, obsługi multimedialnej, etc.).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka świadczy usługę kompleksową polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), w której tzw. świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna, oraz czy świadczone przez nią usługi kompleksowe, polegające na organizacji imprez okolicznościowych (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), mogą korzystać w całości z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%, także w zakresie, w jakim obejmują sprzedaż napojów wymienionych w pozycji 7 załącznika do rozporządzenia.

W analizowanej sprawie ustalenia wymaga zatem, czy w okolicznościach opisanych we wniosku można mówić o jednym świadczeniu zasadniczym, tj. o świadczeniu kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej, na którą składają się inne świadczenia pomocnicze, niebędące celem samym w sobie, lecz środkiem do pełnego zrealizowania usługi podstawowej.

Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedna lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Natomiast, aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne (wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji, gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Do rozstrzygnięcia, czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym, bądź wieloma świadczeniami, istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów.

Z treści wniosku wynika, że imprezy okolicznościowe wykonywane przez Wnioskodawcę, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 56.10.11.00 – usługi przygotowania i podawania posiłków w restauracjach. Na cenę imprezy składa się – liczona od uczestnika imprezy – cena tzw. pakietu gastronomicznego (ustalone z klientem menu – zestaw posiłków podawanych w trakcie imprezy: obiad, dania ciepłe, bufet zimny, bufet słodki, napoje typu soki, woda, kawa, herbata), która oprócz menu związanego stricte z wyżywieniem, obejmuje równie standardowo takie świadczenia, jak: udostępnienie sal bankietowych, stołów i krzeseł, części reprezentacyjnych obiektu, terenów zielonych, obsługę kelnerską, pokój dla nowożeńców, sesje ślubne we wnętrzach pałacu, zapewnienie miejsc parkingowych. Dodatkowo (ponad cenę tzw. pakietu gastronomicznego), płatne są inne świadczenia, o ile zostaną one zamówione przez klienta, takie jak: dekoracje kwiatowe, udostępnienie lub przygotowanie kaplicy na ceremonię, specjalne oświetlenie architektoniczne, alkohole w formie open-baru, udostępnienie pokoi dla gości weselnych na noclegi ze śniadaniem. W przeważającej części przypadków (w ok. 95%) klienci kupują alkohol na przyjęcie weselne we własnym zakresie, w takiej sytuacji Wnioskodawca pobiera tylko opłatę za serwis (obsługę kelnerską), liczoną od liczby osób. Zatem należy wskazać, że usługą zasadniczą będzie usługa gastronomiczna mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 56.10.11.0 „Usługi przygotowania i podawania posiłków w restauracjach”, natomiast takie czynności, jak np.: wynajem sali, obsługa kelnerska, dekoracje kwiatowe, udostępnienie lub przygotowanie kaplicy na ceremonię, specjalne oświetlenie architektoniczne, itp., wykonywane są w powiązaniu z usługą zasadniczą, czyli usługą gastronomiczną i stanowią tylko jej dopełnienie (stanowią czynności pomocnicze).

Odnosząc zatem stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że świadczoną przez Wnioskodawcę usługę należy uznać za usługę kompleksową, polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej (typu przyjęcia weselne, imprezy okolicznościowe), w której świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Z kolei w stosunku do stawki podatku dla usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, należy stwierdzić, że do ww. kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej, zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, w powiązaniu z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W odniesieniu natomiast do podawanych w trakcie przyjęcia napojów należy wskazać, że w cytowanym wyżej rozporządzeniu, w zapisie określającym zakres wyłączenia stosowania obniżonej stawki, nie posłużono się terminem „dostawa”, tylko terminem „sprzedaż”, pod którym rozumie się zarówno świadczenie usług, jak i dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Oznacza to, że w świetle ww. przepisów, nie następuje podzielenie czynności złożonej (np. usługi związanej z wyżywieniem w zakresie podania określonego napoju) na jej elementy składowe.

Z treści poz. 7 załącznika do rozporządzenia wynika, że wyłączona z opodatkowania obniżoną stawką podatku w wysokości 8% (a co za tym idzie, objęta stawką podstawową) jest sprzedaż (przez którą rozumiane tu będzie całe świadczenie złożone obejmujące także dostawę produktu do spożycia na miejscu, wraz z wykonaniem czynności dodatkowych), dotycząca produktów wymienionych w pkt 1-6 tej pozycji.

Powyższe znajduje dodatkowo potwierdzenie w wynikającej z orzecznictwa TSUE zasadzie wąskiej interpretacji przepisów przewidujących wyjątki od stosowania stawki podstawowej (por. pkt 84 wyroku z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09).

W konsekwencji, do części świadczonej przez Wnioskodawcę usługi obejmującej sprzedaż:

• napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1.2%
• napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
• napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
• napojów bezalkoholowych gazowanych,
• wód mineralnych,
• innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką 23%,

niekorzystających ze stawki obniżonej, zastosowanie ma 23% stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że wymienione produkty dostarczone są w ramach jednej kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej.

Podsumowując, należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi kompleksowe, polegające na organizacji imprez okolicznościowych (typu przyjęcia weselne, imprezy okolicznościowe), nie mogą korzystać w całości z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%. Do ww. kompleksowej usługi organizacji imprez okolicznościowych – z wyłączeniem towarów wymienionych w poz. 7 (pkt 1-6) załącznika do rozporządzenia – zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, w powiązaniu z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Z kolei do części świadczonej przez Wnioskodawcę usługi obejmującej sprzedaż: napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju, napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką 23%, niekorzystających ze stawki obniżonej, zastosowanie ma 23% stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że wymienione produkty dostarczone są w ramach jednej kompleksowej usługi organizacji imprezy okolicznościowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej ustalenia:

• czy Wnioskodawca świadczy usługę kompleksową polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), w której tzw. świadczeniem głównym jest usługa gastronomiczna (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz
• czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi kompleksowe, polegające na organizacji imprez okolicznościowych (typu przyjęcia weselne, imprezy plenerowe), mogą korzystać w całości z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%, także w zakresie, w jakim obejmują sprzedaż napojów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
  
  

Natomiast w zakresie objętym pytaniami nr 3-4, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotu sprzedaży według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. Organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji towarów i usług, według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Konsekwencje błędnie wskazanego symbolu PKWiU ponosi Wnioskodawca, bowiem wydana w takim przypadku interpretacja traci swą ważność i nie daje wówczas Wnioskodawcy ochrony, o której mowa w przepisach Rozdziału 1a Działu II ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności, w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku usług), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków, należy wskazać, że Organ jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy i dotyczą tylko danej sprawy, w związku z tym nie mogą stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy. Z tych też względów na dokonaną ocenę stanowiska przedstawionego we wniosku nie mogą wpłynąć przywołane przez Zainteresowanego wyroki sądów, tym bardziej, że orzeczenia te zapadły w postępowaniach sądowo-cywilnych, na tle innych okoliczności spraw od przedstawionych we wniosku będącym przedmiotem niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.