Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.392.2018.4.AM
z 22 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2018 r. (data wpływu 15 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości − jest prawidłowe,
• zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu − jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 7 stycznia 2019 r. (data wpływu 14 stycznia 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości

oraz

• zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od 2003 r. działalność gospodarczą obejmującą:

• doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej,
• wynajem nieruchomości na własny rachunek,
• kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
• działalność pozostałą związaną ze sportem.
  
  

Dochody uzyskane z ww. działalności Wnioskodawca rozlicza zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkiem liniowym (art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku od towarów i usług.

W latach 1996-1998, czyli przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, Wnioskodawca zakupił z majątku prywatnego od osoby fizycznej kilka działek niezabudowanych (działki nr 3/1, 3/4, 4/1, 4/4, 4/5, 5/3, 5/6, 5/8, 5/9, 5/10, 5/12, 5/13, 5/14, 5/15, 263/1 − która została rozdzielona na działki 263/2, 263/3, 263/4). W związku z tym, że Wnioskodawca nabył je jako osoba prywatna od osoby nieprowadzącej działalności, nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku naliczonego. Działki te w 2003 r. Wnioskodawca wprowadził do założonej działalności jako inwestycje nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych. Dwie działki posiadają decyzje o warunkach zabudowy (działki nr 263/2 i 283/3), a pozostałe to grunty rolne nie objęte planem zagospodarowania przestrzennego i nieposiadające decyzji o warunkach zabudowy. W związku z tym, że Wnioskodawca wprowadził działki jedynie jako inwestycję, na tych działkach nie była prowadzona ani działalność gospodarcza, ani nie osiągał żadnych korzyści finansowych. Działki te nie wiązały się z prowadzoną bieżącą działalnością i VAT Wnioskodawca odliczał jedynie od faktur za prace porządkowe i za postawienie tablicy informującej o zamiarze sprzedaży działki. W okresie od 1996 r. do 2018 r. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie, jedyne koszty to opłaty podatku rolnego, opłaty za prace porządkowe i za postawienie tablicy informacyjnej na działce nr 263/3 o sprzedaży działki. Tablica informacyjna nie stanowi budowli, gdyż nie była ustawiona na fundamentach.

W 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę o ustanowieniu służebności przesyłu na działce nr 263/2, 263/3. Decyzja polegała na prawie zajęcia nieruchomości w zakresie niezbędnym do wbudowania (posadowienia) i utrzymania przesyłu energii elektrycznej lub nad działką − napowietrznej linii elektroenergetycznej 400KV wraz z wszelkimi obiektami i urządzeniami związanymi z jej eksploatacją oraz do obowiązku znoszenia ograniczeń i zakazów w zakresie wznoszenia budynków mieszkalnych i innych związanych z pobytem ludzi.

W 2018 r. na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g i ust. 5, art. 18 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1474) oraz art. 132 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 121), oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. KPA (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257) Wnioskodawca otrzymał decyzję Wojewody o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa działek nr 3/1, 3/4, 4/1, 5/3, 5/8, 5/9, 5/10, 263/4 (…) przeznaczonych na realizację inwestycji drogowej p.n. „x”.

31 października 2018 r. i 9 listopada 2018 r. od GDDKiA wpłynęły na konto Wnioskodawcy zaliczki w wysokości 70% ustalonej kwoty odszkodowania za wywłaszczenie działek pod budowę drogi. W dniu 9 listopada 2018 r. Wnioskodawca otrzymał również na konto kwoty wynagrodzenia od Y S.A. za służebność przesyłu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy odszkodowanie za wywłaszczenie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wynagrodzenie za służebność przesyłu będzie korzystało ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z otrzymaniem odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości nabytych w okresie dłuższym niż 2 lata od wywłaszczenia, odszkodowanie to korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29, gdzie ustawodawca wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, gdy właściciel nieruchomości nabył jej własność w okresie dłuższym niż 2 lata przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego. Działki zostały nabyte w latach 1996-1998.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynagrodzenie otrzymane za ustanowienie służebności przesyłu w rozumieniu przepisów prawa cywilnego jest wolne od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości – jest prawidłowe,
• zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego, tj. co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia. Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 14 ust. 1 ww. ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby fizycznej. Co do zasady wszelkie wpłaty pieniężne mogą być uznane za przychód należny, zwłaszcza że listę pożytków, które nie mogą być zaliczone do przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. działalności, stanowiącą katalog zamknięty, zawarto w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym każde przysporzenie majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą stanowi przychód z tej działalności, o ile ustawa nie wyłącza go z tej kategorii.

Nie oznacza to jednak, że wszystkie świadczenia uzyskiwane przez podatnika podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednak należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2003 r. prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu oraz kupna i sprzedaży nieruchomości. W latach 1996-1998, tj. przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, Wnioskodawca zakupił z majątku prywatnego kilka niezabudowanych działek (w tym działki o nr 263/2 oraz 263/3), które następnie wprowadził do założonej działalności gospodarczej jako inwestycje nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych. W 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę o ustanowieniu służebności przesyłu na działce nr 263/2, 263/3. Decyzja polegała na prawie zajęcia nieruchomości w zakresie niezbędnym do wbudowania (posadowienia) i utrzymania przesyłu energii elektrycznej lub nad działką − napowietrznej linii elektroenergetycznej 400KV wraz z wszelkimi obiektami i urządzeniami związanymi z jej eksploatacją oraz do obowiązku znoszenia ograniczeń i zakazów w zakresie wznoszenia budynków mieszkalnych i innych związanych z pobytem ludzi. W dniu 9 listopada 2018 r. Wnioskodawca otrzymał na konto wynagrodzenie od Y S.A. za służebność przesyłu. Wnioskodawca wskazał również, że w 2018 r. − na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 4g i ust. 5, art. 18 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, art. 132 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego − otrzymał decyzję Wojewody o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa działek nr 3/1, 3/4, 4/1, 5/3, 5/8, 5/9, 5/10, 263/4 przeznaczonych na realizację inwestycji drogowej. W dniach 31 października 2018 r. i 9 listopada 2018 r. od GDDKiA wpłynęły na konto Wnioskodawcy zaliczki w wysokości 70% ustalonej kwoty odszkodowania za wywłaszczenie działek pod budowę drogi.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy odszkodowanie za wywłaszczenie działek pod budowę drogi oraz wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że wskazane we wniosku odszkodowanie za wywłaszczenie oraz wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu stanowią, co do zasady, przychody w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na fakt, że zarówno odszkodowanie za wywłaszczenie, jak i wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu dotyczy nieruchomości wprowadzonych do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przychody te należy zakwalifikować do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kwestii dotyczącej zwolnienia z opodatkowania odszkodowania za wywłaszczenie Organ wskazuje, co następuje.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu, między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Należy mieć również na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
• cena nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich nie zostanie spełniony, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1474): ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 oraz z 2018 r. poz. 12, 138, 159 i 317), zwanych dalej „drogami”, a także organy właściwe w tych sprawach.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych: wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

W myśl art. 11a ust. 2a ww. ustawy: wojewoda albo starosta wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla inwestycji objętej wnioskiem właściwego zarządcy drogi, w tym dla wszystkich elementów, o których mowa w art. 11f ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy: decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W rozdziale 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych zostały uregulowane zasady nabywania nieruchomości pod drogi.

Stosownie do zapisów art. 12 ust. 4 ww. ustawy: nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

− z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 4a ww. ustawy: decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f powoływanej ustawy). Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności (art. 12 ust. 4g tej ustawy).

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę odszkodowania za wywłaszczenie ma treść art. 12 ust. 5 powoływanej ustawy, który stanowi, że: do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Ponadto w myśl postanowień art. 23 ww. ustawy: w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych jest wymieniona w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2204), jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami. Jedocześnie w tym samym przepisie zaznaczono, że ustawa o gospodarcze nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

Należy wskazać, że w ustawie o gospodarce nieruchomościami w Dziale III – Wykonywanie, ograniczanie lub pozbawianie praw do nieruchomości (rozdział 5), a także w dziale IV uregulowano kwestie związane z ustaleniem wysokości i wypłatą odszkodowania.

Z analizy stanu faktycznego oraz ww. przepisów wynika zatem, że wskazane we wniosku odszkodowanie zostało wypłacone Wnioskodawcy na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Ponadto należy zauważyć, że wywłaszczenie w przypadku Wnioskodawcy również zostało wszczęte i przeprowadzone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, ponieważ ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych do tych przepisów należy, na co wskazuje powołany wcześniej art. 2 pkt 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z tym należy przeanalizować, czy w niniejszej sprawie zostały łącznie spełnione warunki, które wykluczałyby możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby miało miejsce wyłączenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny łącznie zostać spełnione dwa warunki: nabycie nieruchomości musiałoby nastąpić w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, ponadto za cenę o co najmniej 50% niższą od wysokości uzyskanego odszkodowania.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że działki, w odniesieniu do których nastąpiło wywłaszczenie za odszkodowaniem, zakupił w latach 1996-1998. Oznacza to, że nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie dłuższym niż 2 lata przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego. Tym samym nie została spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie omawianego zwolnienia przedmiotowego. Oznacza to, że odszkodowanie, które otrzymał Wnioskodawca, stanowiące przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie za wywłaszczenie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do kwestii zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu Organ stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wolne od podatku dochodowego jest wynagrodzenie otrzymane za ustanowienie służebności przesyłu w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

W myśl art. 305¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025): nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Za urządzenia, o których mowa powyżej, uważa się urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne (art. 49 § 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 3052 § 1 Kodeksu cywilnego: jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

W świetle powyższego służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy za odpowiednim wynagrodzeniem należnym od przedsiębiorcy na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej. Wymaga to zawarcia stosownej umowy przez zainteresowane strony albo wydania konstytutywnego orzeczenia sądu (postanowienia), zapadającego na wniosek strony występującej z roszczeniem o ustanowienie służebności przesyłu.

Należy zwrócić uwagę, że art. 21 ust. 1 pkt 120a został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez art. 2 pkt 8 lit. i ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) i wszedł w życie 4 października 2014 r.

Jednocześnie zgodnie z art. 14 ww. ustawy zmieniającej przepis ten w brzmieniu nadanym tą ustawą ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r.

W tym stanie prawnym należy uznać, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje wynagrodzenia otrzymywane z tytułu ustanowienia służebności przesyłu i ma zastosowanie do dochodów osoby fizycznej otrzymanych z tego tytułu od 1 stycznia 2014 r.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że otrzymane 9 listopada 2018 r. przez Wnioskodawcę wynagrodzenie w związku z ustanowieniem służebności przesyłu na nieruchomościach wprowadzonych do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, stanowiące przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując − wynagrodzenie za służebność przesyłu będzie korzystało ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.