Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.902.2018.1.RG
z 22 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2018 r. (data wpływu 3 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT w związku z rozpoczęciem działalności w zakresie dostawy węgla – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT w związku z rozpoczęciem działalności w zakresie dostawy węgla.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od początku 2019 r. Wnioskodawczyni ma zamiar rozpocząć działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie sklasyfikowana pod kodem PKD-47.78.Z. – sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Podklasa ta obejmuje między innymi sprzedaż detaliczną węgla dla potrzeb gospodarstwa domowego.

Wnioskodawczyni całą swoją ofertę kieruje do osób prywatnych (fizycznych – nieprowadzących działalności gospodarczej) z przeznaczeniem dla celów opałowych dla gospodarstw domowych.

Sprzedając wyroby węglowe Wnioskodawczyni będzie posiadała status pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego wyroby węglowe na cele opałowe zwolnione z akcyzy.

Zainteresowana będzie musiała spełnić kilka dodatkowych warunków związanych z wystawieniem dokumentu dostawy oraz uzyskaniem pisemnego potwierdzenia od nabywcy finalnego. Wnioskodawczyni jest tego świadoma i będzie jako pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terenie kraju finalnemu nabywcy węglowemu prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zawierającą dane:

1. Ilość każdorazowo sprzedanych wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;
2. Datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;
3. Imię i nazwisko oraz adres zamieszkania nabywcy węglowego;
4. Datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy, na podstawie którego zostały sprzedane wyroby węglowe;
   
   

Cała sprzedaż Wnioskodawczyni będzie zwolniona od akcyzy (art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od początku działalności gospodarczej Wnioskodawczyni musi być czynnym podatnikiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych – zwolnionych z akcyzy – nie musi od początku być czynnym podatnikiem VAT.

Według Wnioskodawczyni dopiero po przekroczeniu odpowiedniego obrotu (w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej) będzie musiała zarejestrować się do VAT.

Wnioskodawczyni ma świadomość, że zwolnienie podmiotowe z VAT nie ma zastosowania do podatników, którzy dokonują dostaw towarów opałowych podatkiem akcyzowym (art. 113 ust. 13 ustawy o podatku o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawczyni uważa jednak, że sprzedając wyłącznie towary (wyroby węglowe) zwolnione z podatku akcyzowego nie musi być czynnym podatnikiem VAT od początku działalności gospodarczej, gdyż są to wyroby zwolnione z akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, z treści art. 96 ust. 1 ustawy wynika, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z ust. 2 powołanego przepisu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z treści ust. 5 powołanego przepisu wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do treści art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
        
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   4. terenów budowlanych,
      
   5. nowych środków transportu.
   
   

Jak wynika z powołanej regulacji – ust. 13 – zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostawy towarów określonych w punkcie 1 powołanego przepisu. W takim przypadku bez znaczenia jest wartość sprzedaży, na podstawie której istniałaby prawna możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy.

W konsekwencji powyższego, w analizowanej sprawie istotne jest ustalenie czy Wnioskodawczyni dokonuje dostawy towarów, których sprzedaż wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 z późn. zm.), użyte w ustawie określenia „wyroby węglowe” to wyroby węglowe – wyroby energetyczne, określone w poz. 19–21 załącznika nr 1 do ustawy.

Analizując zapisy przedmiotowego załącznika do ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca zawarł w pozycji:

• „19” - węgiel, brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (ex 2701),
  

• „20” - węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych (ex 2702),
  

• 21 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (ex 2704 00).
  
  

Jak wynika art. 31a ust. 1 pkt 3 powołanej wyżej ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59, 949 i 2203 oraz z 2018 r. poz. 650), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2018 r. poz. 603 i 650), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160, 138 i 650), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 i 1985 oraz z 2018 r. poz. 650 i 700), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450, 650 i 723).

Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu:

1. wystawienie przez sprzedawcę wyrobów węglowych faktury albo
2. sporządzenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego

-oraz uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy (…).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni od początku 2019 r. ma zamiar rozpocząć działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie sklasyfikowana pod kodem PKD-47.78.Z. – sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Podklasa ta obejmuje między innymi sprzedaż detaliczną węgla dla potrzeb gospodarstwa domowego. Wnioskodawczyni całą swoją ofertę kieruje do osób prywatnych (fizycznych – nieprowadzących działalności gospodarczej) z przeznaczeniem dla celów opałowych dla gospodarstw domowych. Sprzedając wyroby węglowe Wnioskodawczyni będzie posiadała status pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego wyroby węglowe na cele opałowe zwolnione z akcyzy.

Wnioskodawczyni wskazała, że cała jej sprzedaż będzie zwolniona od akcyzy (art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż Wnioskodawczyni w związku z rozpoczęciem działalności w zakresie dostawy węgla wyłącznie na rzecz gospodarstw domowych do celów opałowych, nie ma obowiązku od momentu rozpoczęcia tej działalności rejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż dokonywana przez Zainteresowaną sprzedaż węgla realizowana będzie wyłącznie na rzecz gospodarstw domowych do celów opałowych, która to sprzedaż - na mocy art. 31a ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym - jest zwolniona od akcyzy.

W konsekwencji w niniejszej sprawie nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy. Powyższe oznacza, że Zainteresowana do czasu przekroczenia w proporcji do okresu prowadzonej działalności w 2019 r. kwoty 200.000 zł, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, pod warunkiem niewystąpienia w tym czasie sprzedaży podlegającej opodatkowaniu akcyzą, niekorzystającej ze zwolnienia od akcyzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż Wnioskodawczyni będzie dokonywała sprzedaży węgla z przeznaczeniem dla celów opałowych dla gospodarstw domowych, która to sprzedaż podlega opodatkowaniu akcyzą, jednakże korzysta ze zwolnienia od akcyzy. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy i Organ w tym zakresie nie dokonywał oceny.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.