Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-920/14/ENB
z 5 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) uzupełnionym w dniach 15 i 30 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku otrzymywanego z Norwegii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniach 15 i 30 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku otrzymywanego z Norwegii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W 2010 r. uległ wypadkowi przy pracy na norweskim statku, w związku z czym przebywał na zwolnieniu lekarskim. Od 3 lutego 2011 r. został mu przyznany w Norwegii zasiłek, mający zapewnić dochód osobom, które wykorzystały już prawo do zasiłku chorobowego, a które nadal z powodu choroby bądź urazu nie są zdolne do wykonywania pracy. Świadczenie to jest świadczeniem socjalnym, przyznawanym na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w Norwegii. Wnioskodawca pobierał ten zasiłek do 4 lipca 2012 r.

W dniu 19 listopada 2012 r. Wnioskodawca otrzymał decyzję z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznaniu w Polsce renty za ogólny stan zdrowia z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Renta ta została przyznana wstecz od 1 lutego 2012 r. Renta ta jest rozliczana przez ZUS na PIT-40A.Wcześniej Wnioskodawca nie uzyskiwał dochodów w kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zasiłek AAP otrzymywany z Norwegii na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych należy zakwalifikować do art. 17 ust. 2 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania?
2. Czy zasiłek AAP podlegał opodatkowaniu w Polsce w 2011 r. w sytuacji gdy Wnioskodawca nie osiągał tu innych dochodów i czy w związku z tym należało złożyć zeznanie podatkowe za ten rok?
3. Czy przy rozliczeniu dochodów za 2012 r. należało zastosować metodę wyłączenia z progresją?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasiłek otrzymywany z Norwegii należy zakwalifikować do art. 17 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii. W związku z tym, Wnioskodawca nie miał obowiązku rozliczania się w Polsce z dochodu uzyskanego w Norwegii w 2011 roku i w konsekwencji nie był zobowiązany do składania zeznania podatkowego za ten rok. W ocenie Wnioskodawcy ze względu na rentę wypłacaną w Polsce, zasiłek z Norwegii uzyskany w 2012 r. należy rozliczyć przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Do dochodów z Norwegii uzyskiwanych od dnia 1 stycznia 2011 r. zastosowanie ma Konwencja z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2010 r., Nr 134, poz. 899 z późn. zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, świadczenia otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych drugiego Umawiającego się Państwa, na podstawie jakiegokolwiek obowiązkowego systemu emerytalnego lub na podstawie systemu emerytalnego, który jest uznawany dla celów podatkowych, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca posiadający rezydencję podatkową w Polsce w 2011 r. uzyskiwał zasiłek z Norwegii przyznany na podstawie prawa o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w Norwegii, natomiast w 2012 r. uzyskiwał wskazany powyżej zasiłek oraz przyznaną w Polsce rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Biorąc pod uwagę ww. okoliczności oraz przedstawiony powyżej stan prawny uznać zatem należy, iż w stosunku do zasiłku otrzymywanego z Norwegii, przyznanego na podstawie obowiązującego tam prawa o ubezpieczeniach społecznych znajduje zastosowanie przepis art. 17 ust. 2 Konwencji z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W konsekwencji, wskazany we wniosku zasiłek z Norwegii podlega opodatkowaniu zarówno w Norwegii, jak i w Polsce. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w art. 22 umowy metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

W myśl art. 22 ust. 1 Konwencji w brzmieniu obowiązującym do 1 kwietnia 2013 r., w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu;
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12, 13 lub ustępu 7 artykułu 20 niniejszej Konwencji mogą być opodatkowane w Norwegii, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Norwegii. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Norwegii;
3. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze powyższe, zasiłek z Norwegii przyznany Wnioskodawcy na podstawie obowiązującego tam prawa o ubezpieczeniach społecznych jest zwolniony z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 1 pkt a) ww. Konwencji z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zgodnie z którym jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu, może jednak, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

W konsekwencji, wskazany we wniosku zasiłek otrzymany w 2011 r. z Norwegii jest zwolniony w Polsce z opodatkowania, i w odniesieniu do tego zasiłku Wnioskodawca nie miał obowiązku zapłaty podatku od ww. dochodu oraz w przypadku osiągania wyłącznie ww. dochodu nie miał również obowiązku składania zeznania podatkowego za 2011 r.

Również zasiłek otrzymany z Norwegii w 2012 r. jest zwolniony z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 1 pkt a) ww. Konwencji, jednak ma on wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, tj. należy uwzględnić ten dochód do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca powinien obliczyć podatek należny od uzyskanej w Polsce renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.