Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/397/SEW/2012/PK-1468
z 4 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2011 r. Nr IPPB1/415-1130/10-6/KS wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup produktów spożywczych oraz usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy jak też poza jej siedzibą - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 17 marca 2011 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drobny poczęstunek podawany podczas spotkań z kontrahentami w biurze jak i wydatków na posiłki w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracji. Interpretacja wydana została na wniosek Pana L. K. z dnia 22 grudnia 2010 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Koszty uzyskania przychodów rozlicza metodą kasową. Od 4 stycznia 2010 r. prowadzi działalność księgową (biuro rachunkowe) na podstawie certyfikatu Ministerstwa Finansów wydanego 14 września 2009 r. Zgodnie z Wpisem do Ewidencji Działalności Gospodarczej jest to działalność wiodąca.

Działalność gospodarczą rozpoczął miesiąc wcześniej: 1 grudnia 2009 r., jako wiodącą wpisał do ewidencji doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej PKD 2007: 70.22.Z (w grudniu 2009 r. nie wykonał jednak tego typu usługi) dopiero od stycznia 2010 r. mógł wybrać jako wiodącą działalność rachunkowo - księgową i doradztwo podatkowe (PKD: 69.20.Z) gdyż Wnioskodawca dowiedział się, że aby rozpocząć działalność księgową musi najpierw wykupić ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej dla osób prowadzących usługi księgowe. Wnioskodawca wykupił je w styczniu 2010 r. To jest pierwsza działalność gospodarcza, wcześniej Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności.

W 2006 r. Wnioskodawca ukończył studia inżynierskie informatyki i uzyskał tytuł inżyniera. Od roku 2006 celem Wnioskodawcy było prowadzenie biura rachunkowego (gdyż już wtedy miał doświadczenie wystarczające do uzyskania Certyfikatu Księgowego), dlatego podjął nowe studia o specjalności Rachunkowość i Finanse na Uniwersytecie (aby spełnić drugi główny warunek do uzyskania Certyfikatu Księgowego). Warunkami by uzyskać certyfikat Ministerstwa Finansów na prowadzenie usługowo ksiąg rachunkowych były m.in. posiadanie odpowiedniego (zgodnego z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 8 kwietnia 2009 r. w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych) doświadczenia oraz ukończenie studiów magisterskich o profilu rachunkowość. Tylko liczyły się uczelnie, które spełniały warunek odnośnie posiadania uprawnień do wydawania stopnia doktora nauk ekonomicznych. Wnioskodawca wybrał Uniwersytet - studia niestacjonarne. Wnioskodawca ukończył studia drugiego stopnia (dwu-letnie) i uzyskał tytuł magistra 30.10.2008 r.

Po spełnieniu wszystkich ustawowych warunków by uzyskać certyfikat, czyli zebraniu wszystkich dokumentów m.in. dyplomu z dziekanatu dokumentu o niekaralności, dokumentów poświadczających doświadczenie oraz wniosku do Ministerstwa Wnioskodawca złożył wszystkie potrzebne dokumenty do Ministerstwa Finansów w kwietniu 2009 r. Certyfikat uzyskał 14.09.2009 r.

Wnioskodawca zajmuje się również m.in. usługami doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Spotyka się z kontrahentami by im doradzać lub omówić wyniki ich działalności.

1. Czesne za studia.
   
   

Czesne za studia wyniosło za rok akademicki 2006/2007: 6300 zł, a za rok akademicki 2007/2008: 6300 zł. Przed rozpoczęciem studiów Wnioskodawca musiał i opłacił również opłatę rekrutacyjną w wysokości 80 zł, a przed obroną pracy magisterskiej uiścił opłatę 60 zł za wydanie dyplomu. Posiada specjalne zaświadczenie wydane przez Uniwersytet, że zgodnie z umową podpisaną z Uniwersytetem opłacił studia w wysokości 12.600 zł (dwanaście tysięcy sześćset zł) - suma za rok pierwszy i drugi studiów. Wnioskodawca posiada duplikaty wyciągów bankowych potwierdzających opłaty uiszczone za czesne. Posiada również wyciągi transakcji bankowych (kopię przesyła jako załącznik) poświadczone przez bank, które dokumentują wszystkie opłaty (wydatki) przelane z tytułu czesnego, opłaty rekrutacyjne za studia oraz opłaty za wydanie dyplomu.

2. Zadłużenie na spłatę czesnego za studia.
   
   

W dniu 13.11.2006 r. Wnioskodawca wziął w „banku 1” pierwszą pilną pożyczkę na spłatę części czesnego. Kwota z tytułu pożyczki w wysokości 3.600 zł wpłynęła na jego rachunek 20.11.2006 r. Od razu (20.11.2006 r.) Wnioskodawca uregulował z niej część czesnego (rata II i III) 1.620 zł. Wypłacił też trzy kwoty, z których uregulował potem kolejne raty czesnego: wypłacił 1.000 zł (21.11.2006 r.), 300 zł (27.11.2006 r.), 450 zł (19.12.2006 r.).

W sumie Wnioskodawca wypłacił 1.750 zł. Tą kwotą uregulował następnie:

• wpłacając 610 zł (08.03.2007 r.), uregulował część raty IV (opłata całej IV raty z 08.03.2007 r. wyniosła 840 zł).- wpłacając 820 zł (26.03.2007 r.), uregulował całą ratę V czesnego w wysokości 820 zł (opłata 26.03.2007 r.),
  
• wpłacając 700 zł 18.04.2007 r., (320 zł pieniądze z pożyczki + 380 zł pieniądze własne), pieniędzmi m.in. z pożyczki uregulował część raty VI (18.04.2007 r. w kwocie 820 zł).
  
  

Na spłatę powyższych rat czesnego Wnioskodawca wydatkował wszystkie pieniądze z pożyczki wypłacone (samodzielne wypłacone, potem wpłacone): 610 zł + 820 zł + 320 zł = 1.750 zł.

W sumie wpłacił na opłaty czesnego pieniądze z pożyczki pierwszej w wysokości 3.370 zł (1620 zł +1.750 zł).

Pozostałe z pożyczki 230 zł (3.600 zł - 3.370 zł) pokryło w części pierwszą ratę spłaty tej pożyczki (kapitał, odsetki, opłata za przyznanie kredytu) z 02.01.2007 r. Wnioskodawca nadal spłaca pożyczkę (do listopada 2011 r.).

W dniu 12.11.2007 r. Wnioskodawca wziął w tym samym „banku 1” drugą „pilną pożyczkę” na spłatę części czesnego. Kwota z tytułu pożyczki wyniosła 3.692 zł. Wpłynęła na jego rachunek kwota pomniejszona o opłatę za przyznanie pożyczki (142 zł) czyli wpłynęła kwota 3.550 zł (12.11.2007 r.). Wnioskodawca od razu (12.11.2007 r.) uregulował z niej część czesnego w kwocie 3.260 zł. Czyli z 91,83% przelanej na jego rachunek pożyczki pokrył część czesnego za studia. Pożyczkę nadal spłaca (do listopada 2012 r.).

Na wyciągu transakcji bankowych przy każdej spłacie, raty pożyczki pierwszej i drugiej jest harmonogram spłaty w postaci wyszczególnienia kwoty spłaconego kapitału i odsetek (widać to na załączonej kopii wyciągu transakcji bankowych.)

W dniu 21.08.2008 r. Wnioskodawca wziął w „banku 2” kredyt z którego 29.08.2008 r. (zgodnie z wyciągiem transakcji z banku 2) przelał kwotę 7.000 zł na konto w banku 1. Pieniądze zgodnie z Wyciągiem transakcji bankowych wpłynęły do „banku 1” - 29.08.2008 r. Natomiast 01.09.2008 r. przelał regulując czesne w kwotę 3.790 zł na konto Uniwersytetu. W ten sposób pożyczkami i kredytem Wnioskodawca spłacił czesne za studia w kwocie 10.420 zł (3.370 zł + 3260 zł + 3790 zł). Pozostają część czesnego pokrył z własnych pieniędzy.

Wnioskodawca posiada wyciąg transakcji bankowych potwierdzony (podpisy pieczątki) przez „bank 2” dokumentujący wszystkie opłaty za kredyt. Kredyt to tzw. kredyt bezpieczny. Na wyciągu transakcji bankowych widnieją też opłacone odsetki od wysokości wykorzystanej kwoty kredytu za każdy miesiąc. Obowiązkiem Wnioskodawcy jest comiesięczna spłata raty w wysokości co najmniej 2 (dwóch) procent od wykorzystanej kwoty kredytu plus opłaty bankowa za kartę (5zł) i za prowadzenie rachunku (5zł). Z tej raty bank co miesiąc pobiera wielkość odsetek (16,90 % w skali roku) oraz opłaty bankowe a kwota, która pozostaje jest znowu dostępna i możliwa do wypłaty. Tak że limit kredytu może być wciąż wykorzystywany a w rzeczywistości spłacane tylko odsetki od wykorzystanej kwoty limitu.

Zgodnie z Tabelą Oprocentowania Kredytu Bezpiecznego w przypadku kredytu jest to oprocentowanie (5,90% w skali roku) od wykorzystanego limitu. Od kwoty wykorzystanej z kredytu bezpiecznego na spłatę czesnego: 3.790 zł odsetki wynoszą zgodne z wyliczeniem Wnioskodawcy 1,75 zł (jeden zł 75/100) za każdy dzień w miesiącu (3790 * 16,90%/365dni) aż do momentu spłaty całości kapitału kredytu, w którego skład wchodzi kwota 3.790 zł którą uregulował po otrzymaniu kredytu część czesnego za studia.

Z umowy z bankiem wynika: „bank nalicza w okresach miesięcznych odsetki według zmiennej stopy procentowej w sposób określony w Tabeli Oprocentowanie Kredytu Bezpiecznego przy założeniu ze rok ma 365 dni a miesiąc rzeczywistą liczbę dni”.

Bank nie da harmonogramu spłat kredytu dla kredytu bezpiecznego na cały okres jego spłaty gdyż jest to niemożliwe, ponieważ jest on kredytem, w którym wciąż co miesiąc wielkość odsetek i raty zależy od wykorzystanej (spłaconej) na bieżąco kwoty. Kwota raty jest co miesiąc wyliczana przez bank i jej wielkość przysyłana na wyciągu bankowym pocztą. Bank nie wyliczy odsetek dla części kwoty przypadającej na spłatę czesnego (3.790 zł) Wnioskodawca zrobił to sam w oparciu o dane z Tabeli Oprocentowanie Kredytu Bezpiecznego dołączonej do umowy kredytowej.

Wnioskodawca do wniosku o interpretacje załączył kopię wyciągu transakcji bankowych z banku by potwierdzić poniższe informacje (w posiadaniu ma identyczny wyciąg dodatkowo zaparafowany na każdej stronie a na ostatniej podstemplowany pieczątką imienną oraz podpisany przez pracownika banku):

• pożyczka pierwsza i spłaty z niej rat czesnego: strona 3 i 4 wyciągu transakcji bankowych „banku 1”,
  
• pożyczka druga i spłata z niej rat czesnego: strona 6 wyciągu transakcji bankowych „banku 1”,
  
• kredyt - wpływ kwoty z kredytu na rachunek (banku 1) oraz spłata rat czesnego: strona 10 wyciągu transakcji bankowych banku 1 oraz 1 strona wyciągu (przelew 7.000 zł z kredytu na rachunek w banku 1) banku 2.
  
  

3. Koszty uzyskania przychodów związane z lokalem.
   
   

Wnioskodawca ma pytanie ogólnie o wydatki dotyczące użytkowania lokalu na cele działalności gospodarczej czy mogą być kosztami uzyskania przychodów - które zawarł w części dotyczącej pytań. W październiku 2010 r. Wnioskodawca wynajął lokal mieszkalny z myślą przeznaczenia jego części (jednego pomieszczenia 45,45 % powierzchni za którą płaci czynsz) na cele działalności gospodarczej. Nie posiada jeszcze wynajętego nigdzie oddzielnie biura i większość pracy wykonuje w mieszkaniu, w którym zamieszkuje. Wnioskodawca ma dwa pomieszczenia. W pierwszym mieszka i pracuję a w drugim (tym przeznaczonym na działalność) pracuje. Z dniem 29.10.2010 r. Wnioskodawca zmienił miejsce zamieszkania i siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej w Urzędzie Dzielnicy we Wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej na obecny adres miejsca, o którym pisze.

Pomieszczenie (drugie) na działalność przygotował poprzez wynajęcie firmy, która w tym pomieszczeniu m.in. osuszała powłoki ścienne, sufitowe i tak przygotowała by Wnioskodawca mógł przechowywać bezpiecznie dokumenty i prowadzić działalność.

Do pomieszczenia przeznaczonego na działalność (drugie) Wnioskodawca zakupił kanapę Przywiózł do niego meble, komputery i drukarki, które już we wcześniejszych miesiącach 2010 r. wprowadził do działalności gospodarczej, i które wykorzystuje na jej cele. Wnioskodawca zamierza kupić do tego pomieszczenia przeznaczonego na działalność (drugie) biurko, krzesła oraz nagrzewnicę. Wszystko po to by w dobrych warunkach spotykać się w tym miejscu z kontrahentami oraz wykonywać swoją pracę np. księgową.

Część opłaty za czynsz, zużycie energii elektrycznej, wodę, wywóz śmieci w proporcji (45,45%) traktuje jako koszty uzyskania przychodów działalności. Zakupione przedmioty (np. kanapę biurko, krzesła, nagrzewnicę) i te które Wnioskodawca kupił uwzględnił w kosztach uzyskania przychodów (wartość poniżej 3.500 zł) oraz, te które zakupi a są one potrzebne na celę jego działalności również, uwzględni w kosztach uzyskania przychodów (wartość poniżej 100 zł).

Wnioskodawca zauważył, że oprócz pomieszczenia odrębnego przeznaczonego i wykorzystywanego specjalnie na działalność gospodarczą (drugie) potrzebne jest czasem do pracy to pomieszczenie, w którym również zamieszkuje (pierwsze), również do spotkań z kontrahentami - jest ono bardziej przestronne - większe traktowane jako salon do spotkania z kontrahentem. Często równolegle w tym samym czasie wykorzystuje oba pomieszczenia do pracy.

W czasie kiedy Wnioskodawca pracuje w pomieszczeniu pierwszym (a poza godzinami pracy zazwyczaj np. śpi, odpoczywa, je) nie wykorzystuje go w tym czasie na nic innego tylko pracę dotyczącą prowadzonej działalności. Spotyka się z kontrahentami w celu np. odebrania dokumentów księgowych, omówienia spraw związanych z działalnością gospodarczą lub gdy pozyskuje nowego kontrahenta wyjaśnia mu szczegóły ewentualnej współpracy.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czesne za studia.
   
   
   1. Czy czesne, które Wnioskodawca opłacił za studia dzięki, którym mógł uzyskać certyfikat Ministerstwa Finansów by móc teraz prowadzić dzięki temu działalność księgową (co było celem) łącznie z opłatą rekrutacyjną oraz opłatą za wydanie dyplomu - czyli łącznie 12.740 zł na podstawie dowodów wyciągów bankowych przysłanych przez bank oraz zaświadczenia Uniwersytetu, że zgodnie z umową z Uniwersytetem zapłacił czesne w tej wysokości oraz odsetki już zapłacone i te, które opłaci w przyszłości od obu pożyczek oraz kredytu, którymi spłacone zostało czesne za studia są kosztami uzyskania przychodów i z jaką datą je wpisać w księgę (04.01.2010 r. czy z datą okresu księgowego - grudnia 2010 r.)?
      
      
   2. Zadłużenie na spłatę czesnego za studia.
      
      Czy odsetki zapłacone i te które Wnioskodawca opłaci w przyszłości z tytułu rat na spłatę pierwszej pożyczki w 93,61% (na spłatę drugiej pożyczki w 88,30%; są kosztami uzyskania przychodów (na podstawie dowodu: posiadanego przez Wnioskodawcę wyciągu transakcji bankowych podpisanych i podstemplowanych przez bank z harmonogramem spłat) oraz czy Wnioskodawca może uwzględnić w kosztach odsetki od kredytu wyliczone samodzielnie tj. 1,75 zł za każdy dzień w miesiącu do momentu spłaty całości kapitału kredytu (uwzględnić na podstawie dowodu opłat wyciągu transakcji bankowych)?
   
   
   
2. Koszty uzyskania przychodu związane z lokalem.
   
   
   3. Czy można uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów wydatki na czynsz, energię wodę, śmieci itp. dotyczące pomieszczenia, w którym jednocześnie Wnioskodawca zamieszkuje i czasem pracuje (pierwsze) w proporcji liczby dni, w których skorzysta z niego na cele działalności gospodarczej np. jeśli skorzystał z tego pomieszczenia na cele związane z działalnością 20 dni na 30 dni w miesiącu to 56,67% części wydatków dotyczących tego pomieszczenia zakwalifikuje „w koszty? Jeśli nie to w jakiej proporcji można skorzystać? Czy od wydatków na energię elektryczną, będzie można odliczyć podatek VAT jeśli zmieni umowę z dostawcą i będzie otrzymywał faktury na firmę zamiast na osobę prywatną?
      
   4. Czy artykuły spożywcze wykorzystywane do poczęstunku kontrahentów np. sok, herbatę, cukier, mleko, słodycze, owoce Wnioskodawca może potraktować jako koszty uzyskania przychodów i odliczyć od nich VAT mimo, że poczęstunek będzie w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy (spotkania z kontrahentami dotyczące spraw biznesowych)? Czy jeśli Wnioskodawca umówi się na obiad, lunch z kontrahentem w sprawach biznesowych poza siedzibą firmy lub zamówi do swojego biura a będzie to zwykły obiad, lunch nie mający żadnego charakteru wystawnego to czy taki wydatek będzie kosztem uzyskania przychodu?
      
   5. Czy zakupując rzeczy np. środki czystości, zmiotki, gąbki itp. przeznaczone do użytku na cele działalności (np. sprzątnięcie miejsca przeznaczonego na działalność oraz tego nie przeznaczonego wyłącznie na działalność np. przed spotkaniem z kontrahentem) można uznać jako koszt uzyskania przychodów i odliczyć VAT?
      
   6. Co z przedmiotami, które będą zakupione by użyć ich na cele działalności gospodarczej kilkakrotnie w miesiącu oraz wykorzystane zostaną na cele domowe, nie związane z działalnością np. zakup mopa i wiadra do sprzątania; czy można ich koszt w jakiejś proporcji uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów, co z odliczeniem VAT od takich rzeczy wykorzystanych czasem na cele działalności?
      
   7. Czy przygotowanie pomieszczenia na działalność gospodarczą poprzez m.in. osuszenie powłok ściennych, sufitowych i przygotowanie go przez wynajętą firmę remontową by Wnioskodawca mógł przechowywać dokumenty i prowadzić działalność biurową można uznać jako koszt uzyskania przychodów (dotyczyło to tylko pomieszczenia przeznaczonego na działalność gospodarczą (drugie) - wartość poniżej 3.500 zł) i odliczyć VAT?
      
   8. Czy Wnioskodawca może wprowadzić na działalność gospodarczą ujawnione wyposażenie (np. meble) w przypadku braku dowodu zakupu na podstawie wydruku dokonanych transakcji publicznego archiwum internetowego firmy A. (pośredniczącej w sprzedaży na rynku polskim http://...) z lat poprzednich według ceny rynkowej podobnego lub takiego samego przedmiotu z tego archiwum z grudnia roku poprzedzającego założenie ewidencji środków trwałych oraz czy Wnioskodawca może wprowadzić (całkowicie lub częściowo) i w jakiejś wartości na działalność gospodarczą stół i sofę i inne przedmioty używane na: cele działalności (praca w pomieszczeniu pierwszym w koszty uzyskania przychodów mają wartość mniejsze niż 1.500 zł) z pomieszczenia, które nie jest wyodrębnione ale czasem używane na cele działalności gospodarczej?
   
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie czwarte w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 4

wydatki na artykuły spożywcze wykorzystane do poczęstunku kontrahentów np. sok, herbatę, kawę, cukier, mleko, słodycze, owoce itp. można potraktować jako koszty uzyskania przychodów i z faktur odliczyć VAT, gdyż spotkania z kontrahentami dotyczące spraw biznesowych.

Zdaniem Wnioskodawcy jeśli umówi się on na obiad, lunch z kontrahentem w sprawach biznesowych poza siedzibą firmy lub zamówi do biura a będzie to zwykły obiad, lunch nie mający żadnego charakteru wystawnego to taki wydatek będzie kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawca zajmuje się również usługami doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Spotyka się z kontrahentami by im doradzać lub omówić wyniki ich działalności. Wyrok WSA w Warszawie z 12 czerwca 2008 r. (sygn. III SA/Wa 157/08), w którym Sąd wskazał, że wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Według definicji słownikowej pojęcie reprezentacji oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną („Słownik języka polskiego” Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992). Jeżeli zatem poczęstunek czy posiłek w restauracji nie będzie miał tych cech, to nie będzie miał charakteru reprezentacyjnego. Tym samym nie będzie do niego miało zastosowanie wyłączenie z kosztów podatkowych jako wydatek na reprezentację. Takie stanowisko zajął między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 27 sierpnia 2009 r. (sygn.: IPPB5/4240-24/09-2/AM).

Zdaniem Wnioskodawcy podobne wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w której stwierdził, że wydatki ponoszone na zakup produktów spożywczych typu kawa, herbata, napoje, cukier w celu poczęstowania klientów oraz potencjalnych klientów, stanowią zwyczajowy poczęstunek klientów i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. Przedmiotowe wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem, że wydatki te nie posiadają charakteru okazałości.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 17 marca 2011 r. Nr IPPB1/415-1130/10-6/KS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami w siedzibie prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami poza siedzibą, w restauracji lub kawiarni, organ upoważniony uznał za nieprawidłowe stwierdzając m.in., że (...) wydatki na posiłki (lunch, obiad, kolację) oraz napoje zamówione podczas spotkania biznesowego poza siedzibą prowadzonej działalności np. w kawiarni czy restauracji nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (...).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Przy prawnopodatkowej ocenie zagadnienia, będącego przedmiotem wniosku, należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy. Na gruncie powyższej regulacji podstawową cechą kosztu uzyskania przychodów jest jego związek z przychodem podatnika albo związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodu podatkowego pod warunkiem, że dany koszt nie został wymieniony w katalogu kosztów negatywnych zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy. Zgodnie z przepisami art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Problematyka kosztów podatkowych w kwestii dotyczącej, czy w każdym przypadku wydatki przedsiębiorcy na zakup żywności, napojów oraz usług gastronomicznych, podawanych i świadczonych podczas spotkań z kontrahentami (spotkań biznesowych i okazjonalnych), niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów oraz od miejsca świadczenia zakupionych usług gastronomicznych, stanowią koszty reprezentacji, podlegające wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych, które nie było jednolite.

Mając na uwadze powyższe Minister Finansów wydał interpretację ogólną z dnia 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której zauważono m.in., (...) że nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki ( np. ciastka, paluszki, kanapki) napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej. Odzwierciedleniem powyższej interpretacji jest np. wyrok NSA z dnia 27 września 2012 r. sygn. akt FSK 392/11, wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt. II FSK 702/11, wydany w składzie siedmiu sędziów.

W wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny m.in. wskazał, że (...) wydatki związane z poczęstunkiem dla osób będących klientami, muszą być uznane za koszt uzyskania przychodu, nie ulega bowiem wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu zatem oznacza to, że (...) pomiędzy poniesionym wydatkiem polegającym na poczęstunku (zarówno dostarczonym w firmie, jak i poza jej siedzibą), a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowy (...). Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził jednocześnie, że (...) wydatek na zakup nie każdej usługi gastronomicznej należy kwalifikować do kosztów reprezentacji wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów (...).

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że o ile poniesione koszty nie służą reprezentacji, to nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego, uznać należy za prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.).Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.