Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-132/15-2/PK1
z 19 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015r. (data wpływu 20 lutego 2015 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonywania robót budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonywania robót budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (zwana dalej: „Wnioskodawcą”) realizuje umowy na roboty budowlano-montażowe w ramach zawartych umów konsorcjów na rzecz zamawiającego (zwany dalej: „Zamawiającym”), w których występuje jako Lider. Umowy na roboty budowlane zawierane są na warunkach FID1C. Podmioty uczestniczące w konsorcjum są wykonawcą (zwani dalej: „Wykonawcą”).

Na przykładzie jednej z zawartych umów na roboty budowlane należy wskazać, że:

1. Elementem oferty złożonej w postępowaniu przetargowym są przedmiary robót. Przedmiary są przygotowane przez Zamawiającego, a Wykonawca jedynie uzupełnia ceny jednostkowe. Tak uzupełnione przedmiary są podstawą do dokonania rozliczeń wykonanych robót.
   
2. Po wykonaniu części robót dochodzi do sporządzenia przez przedstawicieli Wykonawcy oraz Inżyniera kontraktu (inspektor nadzoru inwestorskiego reprezentujący Zamawiającego) protokołów odbioru robót.
   
3. Na przykładzie jednej z zawartych umów, zgodnie z Subklauzulą 12.1 [Obowiązkowe obmiary Robót] Wykonawca po wykonaniu robót i sporządzeniu protokołów odbioru, wypełnia księgę obmiarów.
   
4. Na podstawie Subklauzuli 14.3 [Występowanie o Przejściowe Świadectwo Płatności, dalej także jako: „PŚP”] po zakończeniu okresu miesięcznego, Wykonawca występuje do Inżyniera kontraktu z wnioskiem o wystawienie PŚP. Każdy wniosek zawiera protokół odbioru robót.
   
5. Inżynier kontraktu weryfikuje wnioski. Zweryfikowane przez Inżyniera kontraktu wnioski, włączane są do miesięcznego rozliczenia Wykonawcy (dalej także jako: „MRW”) - sporządzanego przez Wykonawcę i powinny być uwzględnione w sporządzanym przez Inżyniera kontraktu Przejściowym Świadectwie Płatności (PŚP).
   
6. Zgodnie z Subklauzulą 14.6 [Wystawianie Przejściowych Świadectw Płatności], Inżynier kontraktu wystawia w terminie 14 dni PŚP po zakończeniu okresu miesięcznego, które wraz z protokołami odbioru jest podstawą do wystawienia przez Wykonawcę faktury.
   
7. Data sporządzenia protokołu odbioru robót co do zasady jest datą wystawienia Przejściowego Świadectwa Płatności. Występują jednak przypadki, w których Przejściowe Świadectwo Płatności jest wystawiane w terminie późniejszym niż data sporządzenia protokołu odbioru robót (roboty mogły być fizycznie zakończone, jednak - przykładowo - z powodu ewentualnych usterek Zamawiający nie uznaje ich za wykonane, stąd konieczna jest akceptacja, która wyznacza formalny koniec wykonanych prac, na podstawie której Wnioskodawca może wystawić fakturę). Ewentualnie protokoły odbioru robót gromadzone są przez Wykonawcę w okresie miesięcznym i po jego zakończeniu umieszczane są w MRW przekazywanym Inżynierowi, który na tej podstawie, jak wskazano w pkt 6 powyżej, wystawia PŚP.
   
8. Faktycznie fakturę (faktury) na rzecz Zamawiającego z tytułu wykonania przez Wykonawcę przedmiotu umowy wystawia Wnioskodawca jako Lider konsorcjum.
   
9. Na podstawie Subklauzuli 14.7 [Płatność] Zamawiający płaci za wystawioną fakturę w terminie 35 dni roboczych.
   
   

Obok typowego - wskazanego powyżej - przebiegu procesu płatności występują także inne warianty:

Wariant I:

Procedura zmiany na podstawie Subklauzuli 13.3 [Procedura Zmiany], gdy niektóre roboty budowlane muszą być wykonane w odmienny od założonego sposób. Nie zawsze oznacza to zawarcie aneksu do umowy.

Wariant II:

Przekroczenia przedmiaru, czyli płatność za obmiary. Realizowane w oparciu o Subklauzulę 13.5 [Kwoty warunkowe].

Wariant III:

Protokoły konieczności, gdy zachodzi potrzeba wykonania innych niż przewidziano robót, gdy Zamawiający nie chce udzielić zamówienia dodatkowego/uzupełniającego.

Wszystkie powyższe warianty powinny być włączone do wniosku o PŚP, o którym mowa w pkt 4 powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. W którym momencie powstawał - w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. - obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług u Wnioskodawcy w przypadku wykonywania robót budowlanych w opisanym powyżej stanie faktycznym?
2. W którym momencie powstaje - w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług u Wnioskodawcy w przypadku wykonywania robót budowlanych w opisanym powyżej stanie faktycznym?
3. W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych u Wnioskodawcy w przypadku wykonywania robót budowlanych w opisanym powyżej stanie faktycznym?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie trzecie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W odniesieniu do pytań oznaczonych numerami jeden i dwa z zakresu podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, moment uzyskania przychodu podatkowego uregulowany jest w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., zgodnie z którym za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Z kolei w myśl art. 12 ust. 3a tej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. nie zawierają definicji „przychodu”, jednak na podstawie analizy licznych interpretacji prawa podatkowego oraz wyroków sądowych wydawanych w powyższym zakresie wynika jednoznacznie, że przychodem dla celów podatkowych są wszelkiego rodzaju przysporzenia majątkowe, w wyniku których dochodzi do zwiększenia aktywów podatnika, w sposób trwały i definitywny.

Przepis dotyczący rozpoznawania przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.) wprowadza memoriałową zasadę rozpoznawania przychodów związanych z działalnością gospodarczą (i z działami specjalnymi produkcji rolnej). Memoriałowa zasada rozpoznawania wskazanego przychodu wiąże konieczność rozpoznania przychodu u podmiotu uzyskującego ten przychód (tj. Spółki) z jego wymagalnością (należnością). Jak podkreśla się w doktrynie prawa podatkowego przychód z działalności gospodarczej powstaje bowiem nie tylko wówczas, gdy jest otrzymany, ale już wtedy, gdy staje się należny, tj. bez względu na fakt, czy podatnik w rzeczywistości otrzyma realne przysporzenie majątkowe w postaci wpływu wartości pieniężnych lub innych wartości do swojego majątku. Bardziej szczegółowo moment powstania przychodu należnego wyznacza art. 12 ust. 3a powołanej ustawy.

Przepis ten ma to znaczenie, że jeżeli dany przychód jest związany z działalnością gospodarczą, to powstaje w momencie wyznaczonym przez przepis art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. U (red. A. Obońska/Małgorzata Chudy, Jan Godyń, Milena Kaniewska-Środecka, Marcin Mastalski, Paweł Mikuła, Aleksandra Obońska, Podatek Dochodowy od Osób Prawnych, Komentarz 2013. Legalis). Za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się więc przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Jeżeli zatem przychody są związane z działalnością gospodarczą, to stają się one przychodami w momencie ich otrzymania albo, jeżeli to nastąpiło wcześniej, gdy są już należne. NSA w wyroku z dnia 9 marca 2006 r. (sygn. FSK 2705/04) wskazał, że: „Konstrukcja podatku dochodowego odwołująca się do pojęcia przychodów należnych, a nie wydania towarów, wskazuje, iż ustawodawca powiązał tu moment powstania obowiązku podatkowego z momentem, gdy podatnik uzyskuje roszczenie żądania zapłaty, a tym samym możliwość dochodzenia wierzytelności przed sądem powszechnym. Dopiero taka wierzytelność, jako wymagalna, staje się przychodem należnym zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Analogiczne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2010 r. (znak; IPPB5/423-171/10-4/AM) stwierdził, że: „Posługując się wykładnią literalną powyższych przepisów należy stwierdzić, iż do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, to jest możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Dniem powstania przychodów związanych z działalnością gospodarczą będzie dzień postawienia przychodów do dyspozycji podatnika w sposób .umożliwiający ich wykorzystanie.”

W analizowanym stanie faktycznym - zdaniem Wnioskodawcy - momentem powstania u Wnioskodawcy przychodu z realizacji robót budowlanych wykonywanych w ramach zawieranych umów, do których inkorporowane zostały WK FIDIC, jest dzień wystawienia (podpisania) przez Inżyniera Kontraktu PŚP. Jest to - spośród wskazanych przez Ustawodawcę w art. 12 ust.3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. zdarzeń: wykonanie usługi, wystawienie faktury, uregulowanie należności - zdarzenie najwcześniej występujące.

Za przychód podatkowy można uznać wyłącznie przysporzenie majątkowe o trwałym charakterze, na co wskazano - w kontekście robót budowlanych - m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 marca 2008 r. nr IPPB5/423-418/10-2/PS. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Kwota dotycząca należności z tytułu wykonania usługi budowlanej, w tym częściowo wykonanej usługi budowlanej, powinna wynikać bezpośrednio z umowy lub pośrednio z dokonanej kalkulacji, albo wynikać z innych ustaleń między stronami, w których dokonano wyceny wykonanych usług. Powyżej wskazane kwestie dotyczące zasad i techniki dokonywania odbioru są szczegółowo regulowane w umowach, w których Wnioskodawca występuje w roli Lidera. W konsekwencji należy uznać, iż w przypadku umów, w których Wnioskodawca występuje w roli Lidera definitywny charakter przysporzenia majątkowego wynika z Wystawionego przez uprawniony do tego podmiot dokumentu np. Przejściowego Świadectwa Płatności. Na podkreślenie zasługuje fakt, iż zarówno Kodeks cywilny, jak i uregulowania zawarte w art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., jako przesłankę dla uznania, iż nastąpiło wykonanie usługi budowlanej (częściowe wykonanie usługi) uznają łączne wystąpienie dwóch zdarzeń - fizycznego wykonania robót oraz dokonania ich odbioru przez inwestora - poprzez wystawienie (podpisanie) Przejściowego Świadectwa Płatności przez Inżyniera Kontraktu. Podsumowując - w opinii Wnioskodawcy - w przedstawionym stanie faktycznym dzień wystawienia (podpisania) przez Inżyniera kontraktu Przejściowego Świadectwa Płatności (w przypadku umów zawieranych zgodnie z WK FIDIC) należy uznać za datę powstania u Wnioskodawcy przychodu należnego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 marca 2008 r. znak IP-PB3-423-534/07-2/JG podkreślił, że „Definitywna wysokość należnej Spółce kwoty z tytułu częściowego wykonania usługi wynika z Przejściowego Świadectwa Płatności (...) Przejściowe Świadectwa Płatności potwierdzają wykonanie prac w danym okresie rozliczeniowym (po zakończeniu każdego miesiąca) poprzez ich akceptację przez Inwestora. Częściowe wykonanie usługi stanowi podstawę do rozpoznania przychodu na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...) skoro roboty drogowe wykonane w grudniu 2007 roku zostały potwierdzone przez Zamawiającego Przejściowym Świadectwem Płatności podpisanym przez Strony w styczniu 2008 roku, to w tym też miesiącu Spółka powinna zaliczyć należną kwotę do przychodów podatkowych”.

Stanowisko podobne w odniesieniu do rozpoznawania przychodu z długoterminowych kontraktów budowlanych inkorporujących Warunki Kontraktowe FIDIC potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2008 r,, znak IBPB3/423-714/08/JS, w której uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym „obowiązek podatkowy od wykonanych usług budowlanych powstaje z datą wystawienia Przejściowego Świadectwa Płatności przez Inżyniera Kontraktu. Przejściowe Świadectwo Płatności jest wystawiane za pewien okres rozliczeniowy, okres ten z reguły wynosi kilka/kilkanaście tygodni. Jeśli więc przykładowo, okres rozliczeniowy przypisany do danego Przejściowego Świadectwa Płatności obejmował miesiące sierpień i wrzesień, a Inżynier wystawił to świadectwo 25 października - zgodnie z Kontraktem ma na to 28 dni - ten właśnie dzień wystawienia należy uznać za dzień powstania przychodu”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 maja 2014r. (IPTPB3/423-61/14-2/IR): „(...) Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa i przedstawiony we wniosku stan faktyczny, tutejszy Organ stoi na stanowisku, że momentem powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, z tytułu usług budowlanych i budowlano-montażowych w myśl art. 12 ust. 3 w związku z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji gdy dojdzie do wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi przed dniem wystawienia faktury albo uregulowania należności jest dzień wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi i odpowiednio:

• dzień wystawienia przez Inżyniera kontraktu „przejściowego świadectwa płatności" i końcowego świadectwa płatności w przypadku umów opartych na warunkach FIDIC,
  

• dzień podpisania przez inwestora protokołu częściowego odbioru robót i protokołu końcowego odbioru robót w pozostałych przypadkach.”
  
  
  

W interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2013 r. (IPPB3/423-678/13-2/PK1) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał: „Organ interpretacyjny nie podziela zatem poglądu, iż Przejściowe Świadectwa Płatności, jako że nie potwierdzają częściowego wykonania robót, nie stanowią podstawy powstania przychodu należnego, skoro Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazuje, iż Przejściowe Świadectwa Płatności stanowią zaakceptowane przez Inżyniera należne Wykonawcy kwoty, a także że wpłaty będą następować przed Ostatecznym Świadectwem Płatności na rzecz Wykonawcy. W konsekwencji zatem, w momencie wystawienia wyżej wskazanych Przejściowych Świadectw Płatności powstanie dla Spółki przychód należny wymagający jego uwzględnienia w rachunku podatkowym. Podstawą prawną do powyższego ujęcia przychodu podatkowego jest zatem art. 12 ust. 3 w zw. z art. 12 ust 3a ustawy o CIT, przy czym momentem powstania przychodu podatkowego nie jest wystawienie faktury lecz Przejściowe Świadectwo Płatności będące dowodem uznania części płatności za należną po przedłożeniu Rozliczenia dokumentującego kontraktową wartość zrealizowanych Robót.

Oznacza to, iż zaakceptowane przez Inżyniera Przejściowe świadectwo Płatności jest podstawą do określenia przysporzenia majątkowego Wnioskodawcy i w przypadku, gdy występują w tymże świadectwie pewne „błędy” modyfikacji podlegać będzie kolejno wystawiane świadectwo płatności nie zaś to uprzednio zaakceptowane przez Inżyniera. Co więcej, za uznaniem, iż Przejściowe Świadectwo Płatności, stanowi potwierdzenie należności na rzecz Wykonawcy przemawia końcowy sposób rozliczenia, na podstawie którego określana jest ostateczna należność za wykonane roboty. W tym końcowym rozliczeniu, Wnioskodawca wskazuje na możliwość wystąpienia „salda” stanowiącego podstawę do ewentualnych rozliczeń pomiędzy Wykonawcą a Zamawiającym. Saldo to powstaje natomiast po uwzględnieniu wcześniejszych płatności dokonanych przez Zamawiającego (ich zsumowaniu) a następnie skonfrontowaniu z ostateczną kwotą należną za wykonane roboty. W ocenie organu interpretacyjnego, powyższe oznacza, iż Przejściowe Świadectwa Płatności stanowią podstawę do żądania wypłaty należności w nich wskazanych, uznanych przez Inżyniera za należne”.

W interpretacji indywidualnej z dnia 18 kwietnia 2011 r. (IPPB5/423-73/11-2/AJ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „W ocenie Spółki przychód należny z tytułu ceny kontraktowej, po pomniejszeniu o poprzednio zarachowane kwoty przychodu należnego z tytułu częściowo wykonanych usług, uznane na podstawie uprzednio wystawionych Przejściowych Świadectw Płatności, powstaje dopiero w momencie wystawienia przez Inżyniera Przejściowego Świadectwa Płatności, co następuje po zaakceptowaniu przez Inżyniera dostarczonego mu przez Spółkę Rozliczenia Końcowego. Spółka nie może bowiem wystawić faktury końcowej bez określenia ceny kontraktowej ustalonej dopiero na podstawie obmiarów ilości wykonanych robót i cen jednostkowych określonych w Kontrakcie. W takiej sytuacji Wykonawca nie zna ceny kontraktowej do czasu dokonania szczegółowych obmiarów wykonanych i robót. Dopiero po takich obmiarach możliwe wystawienie Rozliczenia Końcowego. I dopiero wówczas na podstawie zaakceptowanego przez Inżyniera Rozliczenia Końcowego możliwe jest wystawienie Przejściowego Świadectwa Płatności stanowiącego podstawę do wystawienia faktury końcowej VAT.”

Podobnie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 listopada 2010 r. (IBPBI/2/423-1106/10/PP): „Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy za moment częściowego wykonania usługi w przypadku zawieranych przez Wnioskodawcę kontraktów długoterminowych, do których inkorporowane zostały Warunki Kontraktowe FIDIC, należy uznać dzień wydania przez Inżyniera dokumentu „Przejściowego Świadectwa Płatności". W przypadku zaś pozostałych kontraktów długoterminowych za moment częściowego wykonania usługi należy uznać dzień podpisania przez Inwestora dokumentu potwierdzającego częściowe wykonanie robót (np. protokołu odbioru częściowego prac). W tym też momencie u Wnioskodawcy zrealizuje się przychód podatkowy stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP.”

Podsumowując - zdaniem Wnioskodawcy - momentem powstania u Wnioskodawcy przychodu z realizacji robót budowlanych wykonywanych w ramach zawieranych umów, do których inkorporowane zostały WK FIDIC, jest dzień wystawienia (podpisania) przez Inżyniera Kontraktu PŚP. Jest to w przedstawionym stanie faktycznym - spośród wskazanych przez Ustawodawcę w art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. zdarzeń: wykonanie usługi, wystawienie faktury, uregulowanie należności - zdarzenie najwcześniej występujące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Należy zwrócić jedynie uwagę, iż z dniem 1 stycznia 2015 roku ustawodawca zmienił brzmienie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, (zmieniony przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014r., poz. 1662) zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2015 r., zgodnie z którym za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Ustawodawca rozszerzył zatem katalog szczególnych przypadków, do których wskazane w powołanym przepisie „zastrzeżenie uregulowań” wymienione przed wyliczeniem znajduje zastosowanie. Zmiana ta w żaden sposób nie wpływa jednak na merytoryczna ocenę wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.