2015.06.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-283/15-3/BS
z 23 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów paliwa dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług, prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów paliwa dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność polegającą na dystrybucji samochodów marek X. i Y. w Polsce. Zgodnie z charakterem prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Spółka nabywa samochody osobowe i ciężarowe w celu dalszej ich odsprzedaży.

Część z nabytych samochodów ciężarowych i osobowych Spółka rejestruje i używa jako pojazdy demonstracyjne, tj. udostępniane między innymi potencjalnym klientom w celu zapoznania ich z właściwościami oferowanego towaru. Samochody osobowe są także wykorzystywane do własnej działalności administracyjnej. W przypadku samochodów ciężarowych Spółka uznaje, że przysługuje jej prawo do pomniejszenia podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego zdefiniowanego w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT.

Natomiast w odniesieniu do samochodów osobowych, których przebieg nie jest przez Wnioskodawcę ewidencjonowany zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka uznaje, że zarówno pojazdy demonstracyjne, jak i administracyjne objęte są tzw. „użytkiem mieszanym”. W konsekwencji Wnioskodawca zakłada, iż przysługuje mu odliczenie połowy kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami samochodowymi.

Korzystając z samochodów osobowych objętych „użytkiem mieszanym” oraz z samochodów ciężarowych, pracownicy Spółki mogą nabywać towary i usługi za pośrednictwem kart X.ServiceCard wydanych Spółce na podstawie umowy podpisanej z Q. Sp. z o.o. (dalej: Dostawca, Q.) oraz V. S.A. dotyczącej pozostawienia do dyspozycji Spółki kart serwisowych Q. (dalej: karty paliwowe). Integralną częścią tej umową są uaktualniane periodycznie „Ogólne Zasady Użytkowania” (dalej: OZU).

Q. posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi na terenie Polski.

O wszelkich zmianach warunków korzystania z kart paliwowych Q. informuje Spółkę na bieżąco poprzez przesyłane drogą mailową broszury i aktualizacje informacyjne. W ramach codziennej współpracy Spółka porozumiewa się z Dostawcą (i odwrotnie) za pomocą dedykowanego doradcy klienta (np. w kwestiach zamawiania kart lub ich duplikatów, weryfikacji kontynuacji użytkowania kart) oraz poprzez dostęp do portalu klienta (np. w sprawach dotyczących blokowania zaginionych kart - 24h/dobę, pobieranie potrzebnych zestawień transakcji).

Jak wynika z zapisów umowy, OZU oraz uzgodnień z Dostawcą, stosunki umowne łączące Wnioskodawcę z Dostawcą charakteryzują się następującymi elementami:

Q. ustala warunki i podpisuje umowy z ogólnopolskimi producentami i dostawcami paliw oraz z podmiotami prowadzącymi punkty oferujące usługi związane z transportem. Umowy te regulują zasady zakupu towarów i usług, obsługi kart paliwowych wydawanych przez Q. oraz wszystkich innych aspektów bezgotówkowego rozliczania transakcji dokonywanych przez użytkowników kart Q.
Na podstawę umów, o których mowa w punkcie a. Spółka może korzystać z kart paliwowych, tj. nabywać w imieniu i na rachunek Q. takie towary i usługi jak: paliwo, usługa myjni, akcesoria do samochodów (płyny eksploatacyjne: olej silnikowy, płyn chłodniczy, płyn spryskiwacza, AdBlue, itp.), a także posiada możliwość uiszczania opłat za przejazd płatnymi autostradami przy wykorzystaniu urządzenia viaTOLL.
Z chwilą zakupu towarów i usług na podstawie kart paliwowych powstaje zobowiązanie Wnioskodawcy do zapłaty określonej kwoty na rzecz Dostawcy (zgodnie z cennikami ustalanymi przez Q.). Dostawca przesyła Spółce dwa razy w miesiącu faktury dokumentujące zakupy towarów i usług od Q. dokonane przy użyciu kart paliwowych.
Dopiero w chwili pełnego uregulowania należności za nabyte na podstawie kart paliwowych towary i usługi, własność tych towarów i usług przechodzi formalnie na Spółkę. Wcześniej, od momentu skorzystania z karty paliwowej do uregulowania należności przez Spółkę, Q. jest właścicielem towarów i usług nabytych na podstawie kart paliwowych.
Cena za towary i usługi, które Spółka nabywa za pośrednictwem kart paliwowych jest jednostronnie ustalana przez Q., przy czym jej części składowe to:
1. cena za towar/usługę, którą Q. płaci do producentów i dostawców paliw oraz prowadzącym punkty oferujące usługi związane z transportem (ceny te różnią się od cen, jakie obowiązują danego dnia np. na stacji benzynowej i po jakiej towary i usługi nabywają klienci detaliczni);
2. opłata serwisowa” doliczana przez Q. do ceny, o której mowa w punkcie i. (opłata ta ustalana jest przez Q. i może być zmienna).
Jednocześnie producenci i dostawcy paliw oraz prowadzący punkty oferujące usługi związane z transportem nie mają wpływu na cenę, jaką Spółka płaci Q. za towary i usługi nabywane za pośrednictwem kart paliwowych.
Dostawca uczestniczy również w procesach towarzyszących korzystaniu z kart paliwowych, w tym:
1. dobór odpowiedniej karty paliwowej na postawę analizy potrzeb Spółki,
2. określanie warunków tankowań (np. ustalanie limitu tankowań),
3. zgłaszaniu reklamacji dotyczących jakości nabywanych przez Spółkę na podstawie kart paliwowych towarów i usług,
4. blokowaniu kart paliwowych w konsekwencji naruszenia postanowień umownych.
Jedynie Q. może dochodzić roszczeń od Spółki z tytułu nabycia towarów i usług za pomocą kart paliwowych. Nie mają prawa dochodzić roszczeń od Spółki z tego tytułu producenci i dostawcy paliw oraz prowadzący punkty oferujące usługi związane z transportem.
Każda z kart paliwowych, którymi dysponuje Wnioskodawca jest przypisana do określonego samochodu ciężarowego/osobowego należącego do Spółki i zarejestrowanego na jej rzecz. Numer rejestracyjny pojazdu jest uwidoczniony na karcie paliwowej.

Podsumowując system używania kart paliwowych przez Spółkę oparty jest na umowie z Dostawcą, która stanowi, iż Spółka za pośrednictwem kart paliwowych może w imieniu i na rachunek Dostawcy nabywać towary/usługi ściśle określone w tej umowie. Spółka nabywa własność towarów/usług w momencie zapłaty za nie Dostawcy.

Jednocześnie należy wspomnieć, że Minister Finansów za pośrednictwem organu upoważnionego do wydawania interpretacji - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przyznał w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2015 r. (nr IPPP1/443-1454/14-2/KC), wydanej na wniosek Q., że:

Transakcje dokonywane pomiędzy Q. i jej klientami dokonującymi zakupów na podstawę kart paliwowych stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, w konsekwencji czego Q. jest zobowiązana do wystawienia faktury i wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji.
Q. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na rzecz Q. dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych w punktach prowadzonych przez producentów i dostawców paliw oraz prowadzących punkty oferujące usługi związane z transportem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie paliwa zakupionego za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. będzie miał on prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie paliwa zakupionego za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Zgodnie z zasadą neutralności VAT utrwaloną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi, od których podatek ten został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W ramach odstępstwa od powyższej zasady od 1 kwietnia 2014 r. funkcjonuje w polskim systemie VAT przepis z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Ogólnie rzecz ujmując, na jego podstawie w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostało ograniczone do 50%.

Jednakże, jak stanowi art. 86a ust 3 ustawy o VAT, przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie mą zastosowania m.in. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. O tym, jakie pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika stanowi art. 86a ust. 4 ustawy o VAT.

Art. 86a ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, co do których prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest ograniczone, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jednakże dalej idące ograniczenie możliwości obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego zawarte zostało w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej. Na jego podstawie obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Ograniczenie to nie dotyczy jednak pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, co wynika z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, samochody ciężarowe, o których mowa w niniejszym wniosku to pojazdy samochodowe wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, o których mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT. W opinii Wnioskodawcy, Spółce przysługuje zatem pełne prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w odniesieniu do wydatków związanych z tymi samochodami ciężarowymi, w tym takich wydatków jak koszty nabycia, eksploatacji i paliwa.

Powyższej konkluzji nie zmienia zdaniem Spółki okoliczność, że Spółka nabywa towary i usługi związane z samochodami ciężarowymi za pośrednictwem kart paliwowych. Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym do pytania 1, korzystając z kart paliwowych Spółka nabywa od Q. towary i usługi opodatkowane VAT które powinny być udokumentowane fakturą VAT. W związku z tym, w odniesieniu do wydatków poniesionych za pośrednictwem kart paliwowych związanych z samochodami ciężarowymi Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty Dodatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur wystawianych na rzecz Spółki przez Q. w związku z tymi transakcjami.

Wnioskodawca dąży do ustalenia, czy w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. będzie miał on prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie paliwa zakupionego za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

W kontekście powyższej analizy prawno-podatkowej Spółka zauważa, iż zgodnie z przepisami zawartymi w art. 86a ust. 1 i 2 ustawy o VAT oraz art. 12 ustawy nowelizującej, w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie paliwa zakupionego za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt . 1 oraz pkt . 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast stosownie do art. 19a ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (…).

Obowiązująca od 1 kwietnia 2014 r. ustawa z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) wprowadziła ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

W art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. - wskazano, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 86a ust. 2. ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takieprzeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przepis przejściowy wprowadza dalsze ograniczenia w odliczaniu podatku od paliwa.

I tak zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Zgodnie z ust. 2 przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z uwagi na przywołane regulacje i przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie paliwa zakupionego za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do odliczenia powstaje w dacie zakupu paliwa, natomiast termin wystawienia faktury, jak również okoliczność czy będzie ona dokumentowała jeden zakup, czy też zakupy z uzgodnionego okresu rozliczeniowego, pozostaje bez znaczenia dla powstania tego prawa, data wystawienia a właściwie data otrzymania faktury przez nabywcę ma jedynie znaczenie przy ustalaniu terminu realizacji prawa do odliczenia. Oznacza to, że jeżeli zakup paliwa dokonany zostanie do dnia 30 czerwca 2015 r. a faktura wystawiona będzie w lipcu 2015 r., prawo do odliczenia w takim przypadku nie będzie przysługiwało. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy, z tytułu opisanej czynności powstanie przed 1 lipca 2015 r., zatem prawo do odliczenia należy w takim przypadku oceniać również według stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w części wniosku dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów paliwa dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 4), natomiast w części wniosku dotyczącej stanu faktycznego w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych (pytania oznaczone we wniosku nr od 1 do 3), wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin