Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-580/15-2/JK2
z 4 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2015 r. (data wpływu 13 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości,
  
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Wnioskodawczyni („Wnioskodawczyni”) jest: (i) osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz (ii) podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT”).
   
2. Wnioskodawczyni - na podstawie umowy darowizny z dnia 18 lutego 2005 r. („Umowa Darowizny”) od swojego rodzica - nabyła udział w wysokości 2/10 w prawie własności zabudowanej nieruchomości rolnej położonej w C., oznaczonej jako działki o numerach ewidencyjnych Nr 1132 i Nr 1133 o łącznym obszarze 3,7640 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą („Nieruchomość"). Pozostałe udziały w prawie własności Nieruchomości nabyły na podstawie Umowy Darowizny inne osoby fizyczne, blisko spokrewnione z Wnioskodawczynią.
   
3. Działka o numerze ewidencyjnym 1132 o obszarze 0,2294 ha zabudowana jest budynkiem na roli klasy IVa. Działka o numerze ewidencyjnym 1133 o obszarze 3,5346 ha stanowi w 3,3788 ha - sad na roli klasy III, III a i IVa, a w 0,1588 ha - nieużytki. Obecnie sad jest w wieku, w którym nie jest już produktywny.
   
4. W dniu złożenia wniosku, Nieruchomość posiada uchwalony - na wniosek Wnioskodawczyni i innych osób fizycznych („Właściciele”) - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „X”, zgodnie z którym obszar Nieruchomości został określony jako tereny przeznaczone do: (i) zabudowy usługowej, (ii) zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz (iii) komunikacji i infrastruktury technicznej. Niezależnie od działań Właścicieli, Nieruchomość znajduje się na obszarze między centrum miasta a nowo wybudowaną obwodnicą miasta.
   
5. łaściciele planują podzielić Nieruchomość na mniejsze działki gruntu (jest możliwe wydzielenie około 28 działek gruntu), a następnie dokonać sprzedaży tych działek na rzecz osób trzecich. Zbycie tych wydzielonych działek gruntu z Nieruchomości na rzecz osób trzecich będzie odbywało się w ten sposób, że każdorazowo Wnioskodawczyni będzie sprzedawała udział w własności wydzielonej działki gruntu, a pozostali Właściciele będą sprzedawali pozostałe, należące do nich, udziały we własności wydzielanych działek gruntu.
6. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem innej nieruchomości, która może być podzielona na mniejsze działki tak jak Nieruchomość.
   
7. Planowana sprzedaż nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, gdyż zarówno Wnioskodawczyni, jak i żaden z pozostałych Właścicieli nie prowadzi i w przyszłości nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, odpłatne zbycie udziału we własności działek gruntu wydzielonych z Nieruchomości nie będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o PIT (w tym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT)?
   
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, z tytułu odpłatnego zbycia udziału we własności działek gruntu wydzielonych z Nieruchomości, nie powstanie dla Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, odpłatne zbycie udziału we własności działek gruntu wydzielonych z Nieruchomości nie będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT).

I.1. Art. 10 ust. 1 ustawy o PIT wymienia źródła przychodów na gruncie ustawy o PIT. Jednym z tych źródeł jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT). Innym źródłem przychodów na gruncie ustawy o PIT jest odpłatne zbycie nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT).

Art. 5a pkt 6) ustawy o PIT stanowi, że „ilekroć w [ustawie o PIT] jest mowa o: 6) działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.”
   
   
   

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT źródłem przychodów w podatku PIT jest odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

I.2. Wnioskodawczyni wskazała we wniosku, że Właściciele planują (i) podzielić Nieruchomość w ten sposób, że z Nieruchomości zostaną wydzielone działki gruntu (około 30) oraz (ii) planują sprzedać działki gruntu wydzielone z Nieruchomości. Nieruchomość została nabyta w 2005 r. na podstawie Umowy Darowizny przez Wnioskodawczynię oraz jej osoby bliskie. Jak wynika zatem z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, okres pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT, upłynął z końcem 2010 r.

I.3. Nadto, jak wskazuje Wnioskodawczyni we wniosku, odpłatne zbycie Nieruchomości nie nastąpi w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, gdyż zarówno Wnioskodawczyni, jak i żaden z pozostałych Właścicieli nie prowadzi i w przyszłości nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie można też uznać, że ze względu na sposób nabycia (Umowa Darowizny) oraz osobę od której nastąpiło nabycie (rodzic Wnioskodawczyni), że okoliczności nabycia wskazują na zamiar nabycia Nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o PIT.

I.4. Do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię we wniosku znajdzie również zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym w dniu nabycia Nieruchomości (w dniu 18 lutego 2005 r.) w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588), („Ustawa Zmieniająca z 2007 r.”). Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o PIT (wg brzmienia na dzień 31 grudnia 2006 r.) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o PIT, z zastrzeżeniem nie mającymi znaczenia dla tej sprawy, w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Ponadto, jak wskazuje art. 7 ust. 1 Ustawy Zmieniającej z 2007 r., do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o PIT, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o PIT, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Zatem przychód z tego źródła nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
   
   

W kwestii przesłanki braku związku odpłatnego zbycia nieruchomości z wykonywaniem działalności gospodarczej, należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności oraz opierał się na następujących przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, iż w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika - mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ww. ustawy - nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny z dnia 18 lutego 2005 r. od swojego rodzica nabył udział w wysokości 2/10 w prawie własności zabudowanej nieruchomości rolnej. Właściciele planują podzielić Nieruchomość na mniejsze działki gruntu (jest możliwe wydzielenie około 28 działek gruntu), a następnie dokonać sprzedaży tych działek na rzecz osób trzecich. Zbycie tych wydzielonych działek gruntu z Nieruchomości na rzecz osób trzecich będzie odbywało się w ten sposób, że każdorazowo Wnioskodawczyni będzie sprzedawała udział w własności wydzielonej działki gruntu, a pozostali Właściciele będą sprzedawali pozostałe, należące do nich, udziały we własności wydzielanych działek gruntu. Wnioskodawczyni nie jest właścicielem innej nieruchomości, która może być podzielona na mniejsze działki tak jak Nieruchomość. Planowana sprzedaż nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, gdyż zarówno Wnioskodawczyni, jak i żaden z pozostałych Właścicieli nie prowadzi i w przyszłości nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, stwierdzić należy, że zbycie udziałów w przedmiotowej nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy.

Przepis cytowanego na wstępie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości bądź udziału w niej, dla określenia właściwej podstawy normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W związku z tym, że nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło w 2005 r. w darowiźnie, to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, upłynął z końcem 2010 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że planowana sprzedaż udziału w nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2005 r. nie będzie stanowiła źródła przychodu w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu, ze względu na upływ pięcioletniego terminu. Skoro zaś w wyniku sprzedaży nie powstanie przychód do opodatkowania, to w tym przypadku brak jest podstaw prawnych do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w darowiźnie. Aby móc zastosować powyższe zwolnienie, w pierwszej kolejności sprzedaż musi w ogóle stanowić źródło podlegającego opodatkowaniu przychodu, co w niniejszej sprawie nie ma miejsca.

Należy w tym miejscu zastrzec, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy sprzedaż nieruchomości wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.