Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-535/15/AP
z 17 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2015 r. (data wpływu 19 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępnienia powierzchni magazynowej kontrahentowi w celu zapewnienia ciągłości dostaw – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępnienia powierzchni magazynowej kontrahentowi w celu zapewnienia ciągłości dostaw.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wykonywane przez nią czynności opodatkowane są podatkiem od towarów i usług. Spółka zamierza podjąć współpracę z innym podmiotem polskim również wykonującym czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (dalej: Nowy Kontrahent). W ramach przyszłej współpracy Spółka zamierza nabywać od Nowego Kontrahenta elementy aluminiowe, w szczególności profile. Elementy te będą przez Spółkę lakierowane (malowanie proszkowe) na terenie fabryki z wykorzystaniem stanowiącej jej własność linii produkcyjnej. Spółka zamierza sprzedawać pomalowane uprzednio elementy aluminiowe klientom posiadającym siedzibę na terenie Polski, a także klientom zagranicznym - oprócz sprzedaży krajowej Spółka będzie również dokonywać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a także eksportu towarów poza granice Unii Europejskiej.

W celu ułatwienia współpracy oraz zapewnienia ciągłości produkcji Spółka zamierza wydzielić na terenie swojej fabryki powierzchnię magazynową, na której przechowywane będą elementy aluminiowe, w szczególności profile, które w okresie późniejszym zostaną przez nią polakierowane - przechowanie rzeczy ruchomych na podstawie art. 835 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Nowy Kontrahent będzie dostarczał elementy aluminiowe Spółce i będzie składował je w wyznaczonym miejscu. Nowy kontrahent nie będzie fakturował całości dostaw - faktury wystawiane będą w momencie pobrania przez Spółkę elementów do malowania. Do momentu wystawienia faktury przez Nowego Kontrahenta wszystkie dostarczane przez niego elementy będą stanowiły jego własność. Nowy Kontrahent będzie miał prawo składowania na terenie Spółki tylko elementów przeznaczonych do sprzedaży na jej rzecz. Za udostępnienie powierzchni magazynowej i składowanie elementów Spółka nie będzie pobierała od Nowego Kontrahenta wynagrodzenia w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle uregulowań zawartych w art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, bezpłatne udostępnienie powierzchni magazynowej w celu bezpłatnego składowania elementów aluminiowych należących do Nowego Kontrahenta, zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, będzie po stronie Spółki podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, bezpłatne udostępnienie powierzchni magazynowej w celu bezpłatnego składowania elementów aluminiowych należących do Nowego Kontrahenta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów na terytorium kraju,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl uregulowań zawartych w art. 8 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Spółki, czynność bezpłatnego udostępnienia powierzchni magazynowej w celu bezpłatnego składowania elementów aluminiowych należących do Nowego Kontrahenta, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza. W przedmiotowym przypadku nie dochodzi do stosunku prawnego, w efekcie którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi zaś otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie i uzyskuje w ten sposób korzyści.

Bezpłatne udostępnienie powierzchni magazynowej ma na celu uelastycznienie procesu produkcyjnego i zagwarantowanie ciągłości dostaw i będzie stanowiło jeden z elementów składających się na przyszłą współpracę z Nowym Kontrahentem. Nie można tu zatem mówić o zaistnieniu nieodpłatnego świadczenia niezwiązanego z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż dokonanie tej czynności niezaprzeczalnie będzie miało związek z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 marca 2010 r. ILPP2/443-150/10-2/AD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m. in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wskazuje, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu tego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Należy wskazać, że umowa użyczenia jest jedną z umów, obok najmu i dzierżawy, regulujących zasady używania rzeczy. Przez umowę użyczenia, w świetle regulacji art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy.

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Jednakże podkreślić należy, że w przypadku gdy pojawia się jakakolwiek płatność związana z użytkowaniem rzeczy oddanej w używanie, to na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług umowa ta przestaje być umową nieodpłatną i staje się czynnością odpłatną.

Jak już wspomniano, z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi charakteryzować się brakiem związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle przywołanych regulacji prawnych analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do stwierdzenia, że skoro planowane nieodpłatne udostępnianie powierzchni magazynowej Nowemu Kontrahentowi w celu składowania elementów aluminiowych, które sukcesywnie będą przez Spółkę nabywane – jak wskazała Spółka – ma na celu uelastycznienie procesu produkcyjnego i zagwarantowanie ciągłości dostaw w ramach współpracy z tym kontrahentem, należy uznać, że będzie miało ścisły związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Tym samym nie będzie spełniona przesłanka określona w art. 8 ust. 2 ustawy (nieodpłatnego świadczenia usługi w celach innych niż działalność gospodarcza Spółki). W konsekwencji, nieodpłatne udostępnienie Nowemu Kontrahentowi powierzchni magazynowej do celów składowania elementów aluminiowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.