Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-500/15/MZ
z 15 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2015 r. (data wpływu 22 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nadleśnictwo A. jest jednostką organizacyjną Lasów Państwowych nieposiadającą osobowości prawnej. Jest zarejestrowane jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Podstawowym dokumentem dla PGL LP jest ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach(Dz. U. z 2014 r. poz. 1153 z późn. zm.). W myśl przepisów art. 8 ww. ustawy, gospodarkę leśną prowadzi się wg następujących zasad:

1. powszechnej ochrony lasów
2. trwałości utrzymania lasów,
3. ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów,
4. powiększania zasobów leśnych.

Zatem działania prowadzone przez Nadleśnictwo w ramach gospodarki leśnej, w szczególności sprzedaż produktów gospodarki leśnej, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rodzące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Poza tym Wnioskodawca ponosić będzie wydatki, które są lub mogłyby być obszarami produkcyjnymi, a wówczas tego rodzaju wydatki mogłyby rodzić prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Od 31 lipca 2014 r. do czerwca 2015 r. Nadleśnictwo realizowało projekt pn. „…”, który ma być finansowany w 85% ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego (15% mają stanowić środki własne), której zakres rzeczowo-finansowy określono w umowie, a w wyniku realizacji operacji osiągnięty zostanie następujący cel:

• wyznaczenie szlaku turystycznego, który poza funkcjami rekreacyjno – turystyczno -sportowymi będzie spełniał również funkcję izby pamięci. Projekt promować będzie region po którym przebiega szlak oraz popularyzować na tym terenie wędkarstwo.

Zakres rzeczowo-finansowy to między innymi:

• remont kładki turystycznej,
  
• zakup wyposażenia/mebli ogrodowych, wyrobów drewnianych, tablic informacyjnych,
  
• oznakowanie przebiegu trasy,
  
• wykonanie obiektu budowlanego przeznaczonego do celów gospodarki leśnej, w celu zrealizowania funkcji pozaprodukcyjnych,
  
• publikacje poglądowe,
  
• zakup sprzętu, urządzeń i wyposażenia obiektów na trasie,
  
• materiały i działania promocyjne szlaku i inne wydatki.
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Nadleśnictwo A. ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonywanych w związku z realizacją ww. projektu?

Zdaniem Nadleśnictwa, przysługuje jemu prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług związanych z wykonaniem projektu, ponieważ jego realizacja służy działalności Nadleśnictwa - sprzedaży opodatkowanej tj. sprzedaży drewna.

W opinii Wnioskodawcy towary i usługi zakupione w związku z realizacją projektu wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych przez Nadleśnictwo poprzez zwiększenie dostępu do rynku sprzedaży ze względu na uzyskane m.in. dzięki projektowi certyfikaty oraz potwierdzenie sprawnego systemu zarządzania jakością, który ma pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych, ale bezpośrednio wpływa na sprawniejsze prowadzenie działalności Nadleśnictwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., zwaną dalej ustawą), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z uregulowań ustawy wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Należy wskazać, że warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions ). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto, w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, Trybunał przesądził, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1153, z późn. zm.) trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu (…).

Stosownie do art. 8 powołanej ustawy, gospodarkę leśną prowadzi się według następujących zasad:

1. powszechnej ochrony lasów;
2. trwałości utrzymania lasów;
3. ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów;
4. powiększania zasobów leśnych.

Z treści złożonego wniosku, wynika że Nadleśnictwo jest zarejestrowane jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i zrealizowało projekt pn. „…”.

Wnioskodawca wskazuje, że realizacja przedmiotowego projektu służy działalności Nadleśnictwa – sprzedaży opodatkowanej tj. sprzedaży drewna.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, towary i usługi zakupione w związku z realizacją ww. projektu wykorzystywane są przez Nadleśnictwo do wykonywania czynności opodatkowanych poprzez zwiększenie dostępu do rynku sprzedaży.

Nadleśnictwo zaznacza, że istnieje związek pośredni (związek przyczynowo-skutkowy) miedzy dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Zdaniem Wnioskodawcy uzyskane między innymi dzięki projektowi certyfikaty oraz potwierdzenie sprawnego systemu zarządzania jakością, który ma pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych, ale bezpośrednio wpływa na sprawniejsze prowadzenie działalności Nadleśnictwa.

Z analizy opisanego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby nabywane w ramach realizowanego projektu towary i usługi miały pośredni związek z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Nadleśnictwo.

W przedmiotowym wniosku wskazano, że celem projektu pn. „…” jest wyznaczenie szlaku turystycznego, który poza funkcjami rekreacyjno – turystyczno - sportowymi będzie spełniał również funkcję izby pamięci. Projekt będzie promować region oraz popularyzować na tym terenie wędkarstwo.

Wobec tego przyjmując nawet, że realizowany projekt służy prowadzeniu zrównoważonej gospodarki leśnej, to trudno uznać, że zadania wynikające z tego projektu, takie jak remont kładki turystycznej, zakup wyposażenia/mebli ogrodowych, wyrobów drewnianych, tablic informacyjnych, oznakowanie przebiegu trasy, wykonanie obiektu budowlanego przeznaczonego do celów gospodarki leśnej, w celu zrealizowania funkcji pozaprodukcyjnych, publikacje poglądowe, zakup sprzętu, urządzeń i wyposażenia obiektów na trasie oraz materiały i działania promocyjne szlaku i inne wydatki – przyczynią się w sposób chociażby pośredni do wzrostu przychodów ze sprzedaży drewna.

Zatem w ocenie tut. organu, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, realizacja ww. projektu nie służy działalności opodatkowanej Nadleśnictwa, lecz ma związek wyłącznie z działalnością statutową. Wobec powyższego, skoro realizowany projekt nie służy czynnościom opodatkowanym, to w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, nie ma możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów i usług od poniesionych wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.