INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011r. (data wpływu 16 września 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2011r. (data wpływu 21 października 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmniejszenia podatku należnego bez wystawiania faktur korygujących dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmniejszenia podatku należnego bez wystawiania faktur korygujących dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 października 2011r. (data wpływu 21 października 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 października 2011r. Nr IBPP4/443-1411/11/AZ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po dokonanej weryfikacji usług dietetycznych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które były dokumentowane fakturami VAT wystawianymi w dwóch egzemplarzach w okresie 2008-2011r. nastąpiła korekta deklaracji VAT-7. W fakturach był wykazywany podatek należny w wysokości 22% (2011 – 23%). Od lipca 2010r. powyższa sprzedaż również była ewidencjonowana na kasie fiskalnej. Oryginał faktury był wydawany nabywcy, natomiast kopia faktury pozostawała u wystawcy faktury.

Podatek należny był rozliczany na podstawie raportu okresowego z kasy fiskalnej (w okresie od kiedy została zainstalowana), natomiast przed – podatek należny był rozliczany na podstawie kopii faktur VAT. Po weryfikacji dokumentów źródłowych okazało się, iż nieprawidłowo naliczano podatek w wysokości 22% - zamiast zwolnione. Dokonano korekty podatku należnego w ten sposób, iż nie wystawiano faktur korygujących ponieważ pierwotne były wystawiane tylko dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, od których uzyskać potwierdzenie otrzymania faktur korygujących jest uciążliwe np. ze względu na zmianę miejsca zamieszkania. Skorygowano podatek należny z 22% na zw. zwiększając jednocześnie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych. Korekty spowodowały powstanie nadpłaty w podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na względzie powyższe zdarzenie postąpiono prawidłowo tj. zmniejszono podatek należny bez wystawiania faktur korygujących dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 20 października 2011r.), postąpiono prawidłowo zmniejszając podatek należny bez wystawiania faktur korygujących dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4).

Należy również zauważyć, iż stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego (art. 108 ust. 2).

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w ustalonej stawką podatku wysokości i w określonych przypadkach wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż usług dietetycznych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które były dokumentowane fakturami VAT wystawianymi w dwóch egzemplarzach w okresie 2008-2011r. W fakturach był wykazywany podatek należny w wysokości 22% (2011 – 23%). Od lipca 2010r. powyższa sprzedaż również była ewidencjonowana na kasie fiskalnej. Oryginał faktury był wydawany nabywcy, natomiast kopia faktury pozostawała u wystawcy faktury. Podatek należny był rozliczany na podstawie raportu okresowego z kasy fiskalnej (w okresie od kiedy została zainstalowana), natomiast przed – podatek należny był rozliczany na podstawie kopii faktur VAT.

Po weryfikacji dokumentów źródłowych okazało się, iż nieprawidłowo naliczano podatek w wysokości 22% - zamiast zwolnione. Po dokonanej weryfikacji usług dietetycznych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które były dokumentowane fakturami VAT wystawianymi w dwóch egzemplarzach w okresie 2008-2011r. nastąpiła korekta deklaracji VAT-7.

Dokonano korekty podatku należnego w ten sposób, iż nie wystawiano faktur korygujących ponieważ pierwotne były wystawiane tylko dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, od których jak twierdzi Wnioskodawca, uzyskanie potwierdzenia otrzymania faktur korygujących jest uciążliwe np. ze względu na zmianę miejsca zamieszkania. Skorygowano podatek należny z 22% na zw.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy postąpił prawidłowo zmniejszając podatek należny bez wystawiania faktur korygujących dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Ustawodawca w § 13 i § 14 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem, zawarł procedury korygowania błędów w fakturach VAT określając przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

W myśl zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Natomiast, w świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
   3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
3. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Zaznaczenia wymaga, że wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, obowiązuje wystawcę faktury do posiadania potwierdzenia jej odbioru. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i da prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle powyższego, warunkiem obniżenia przez sprzedawcę podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie przez niego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Wynika to z literalnego brzmienia cyt. powyżej przepisu art. 29 ust. 4a ustawy.

Skoro bowiem rzeczywista transakcja dostawy towarów została potwierdzona fakturami, w związku z czym powstał obowiązek podatkowy, a wystawione faktury zostały wprowadzone do obrotu gospodarczego i stały się prawidłowym dokumentem stwierdzającym dokonanie sprzedaży, to tym samym okoliczności uprawniające do obniżenia obrotu należy udokumentować fakturą korygującą i wprowadzić ją do obrotu prawnego. Wprowadzenie faktury korygującej do obrotu prawnego może nastąpić tylko wtedy, gdy zostanie ona odebrana przez nabywcę.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca nie miał prawa do zmniejszenia podatku należnego bez wystawiania faktur korygujących, oraz bez posiadania potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę usługi, dla którego wystawiono fakturę.

Wnioskodawca dokonał korekty podatku należnego w ten sposób, iż nie wystawił faktur korygujących. Swoje postępowanie tłumacząc tym, że trudno uzyskać potwierdzenie otrzymania faktur korygujących od osób nieprowadzącyh działalności gospodarczej np. ze względu na zmianę miejsca zamieszkania.

Podkreślenia wymaga, że trudności techniczne prawidłowego rozliczenia podatku VAT mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na kwestie podatkowe. Nie można bowiem interpretować przepisów prawa podatkowego przez pryzmat udogodnień sfery techniczno-organizacyjnej, jakie niesie ze sobą w praktyce stosowanie określonej normy prawnej.

Wobec powyższego nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w myśl którego Wnioskodawca postąpił prawidłowo zmniejszając podatek należny bez wystawiania faktur korygujących dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 -101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.