Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.654.2018.1.MK
z 31 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego od sprzedawanych przez Wnioskodawcę używanych pojazdów samochodowych w związku z otrzymanymi zaliczkami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego od sprzedawanych przez Wnioskodawcę używanych pojazdów samochodowych w związku z otrzymanymi zaliczkami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca jest spółką komandytową posiadającą siedzibę na terytorium Polski. Wnioskodawca jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym.
2. Wnioskodawca jest niezależnym dealerem pojazdów samochodowych (samochodów osobowych). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. sprzedaż oraz wynajem pojazdów samochodowych (samochodów osobowych).
3. Wnioskodawca nabywa używane pojazdy samochodowe jako towary handlowe w celu ich dalszej odsprzedaży. Używane pojazdy samochodowe są nabywane przez Wnioskodawcę m.in.: (i) od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które sprzedażą samochodów nie zajmują się w sposób ciągły czy profesjonalny lub też (ii) od podatników podatku VAT, a w takim przypadku nabycie następuje w procedurze VAT marża.
4. W przypadku sprzedaży używanych pojazdów samochodowych nabytych przez Wnioskodawcę w sposób wskazany w pkt III powyżej, Wnioskodawca stosuje procedurę VAT -marża do określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT.
5. darza się, że przy sprzedaży przez Wnioskodawcę używanych pojazdów samochodowych, Wnioskodawca pobiera od nabywcy zaliczkę na poczet przyszłej sprzedaży, natomiast do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą, a nabywcą pojazdu dochodzi z reguły dopiero w następnym miesiącu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę od nabywcy zaliczki na poczet sprzedaży używanych pojazdów samochodowych podlegającej szczególnej procedurze VAT marża, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w stosunku do otrzymanej zaliczki, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, a otrzymana kwota zaliczki podlegać będzie szczególnej procedurze VAT marża?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę od nabywcy zaliczki na poczet sprzedaży używanych pojazdów samochodowych podlegającej szczególnej procedurze VAT marża, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w stosunku do otrzymanej zaliczki, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, a otrzymana kwota zaliczki podlegać będzie szczególnej procedurze VAT marża.

Zgodnie z ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT).

Przez dostawę towarów na gruncie ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ab initio ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 ab initio ustawy o VAT).

Szczególne reguły opodatkowania podatkiem VAT reguluje art. 120 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy m.in. towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jak stanowi natomiast art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT dotyczą m.in. dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2) ustawy o VAT lub art. 113 ustawy o VAT;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2) ustawy o VAT lub art. 113 ustawy o VAT;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przy czym, przez „kwotę sprzedaży” rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot niewchodzących w podstawę opodatkowania. Natomiast przez „kwotę nabycia” rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (tak art. 120 ust. 1 pkt 5) i pkt 6) ustawy o VAT).

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego we wniosku, Wnioskodawca jest niezależnym dealerem pojazdów samochodowych (samochodów osobowych), a przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. sprzedaż oraz wynajem pojazdów samochodowych (samochodów osobowych). Wnioskodawca nabywa używane pojazdy samochodowe jako towary handlowe w celu ich dalszej odsprzedaży m.in.: (i) od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które sprzedażą samochodów nie zajmują się w sposób ciągły czy profesjonalny lub też (ii) od podatników podatku VAT, a w tym przypadku nabycie następuje w procedurze VAT marża. Następnie, w przypadku sprzedaży ww. pojazdów samochodowych, Wnioskodawca stosuje procedurę VAT - marża do określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT. Zdarza się przy tym, że przy sprzedaży przez Wnioskodawcę używanych pojazdów samochodowych, Wnioskodawca pobiera od nabywcy zaliczkę na poczet przyszłej sprzedaży, natomiast do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą pojazdu dochodzi z reguły dopiero w następnym miesiącu.

W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę od nabywcy zaliczki na poczet sprzedaży używanych pojazdów samochodowych, która to sprzedaż podlega szczególnej procedurze VAT marża, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w stosunku do otrzymanej zaliczki, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT. Ustawa o VAT nie przewiduje bowiem szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy (sprzedaży) towarów używanych. Zatem, zastosowanie ma podstawowa regulacja dotycząca powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów, zawarta w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, „obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem [ art. 19a] ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 [ustawy o VAT]”. Natomiast do otrzymanych zaliczek stosować należy art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, np. przedpłatę, zaliczkę, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania - w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania zaliczki przed dokonaniem sprzedaży używanych pojazdów samochodowych, Wnioskodawca powinien obliczyć kwotę podatku VAT od otrzymanej zaliczki lub przedpłaty przy uwzględnieniu, że podstawą opodatkowania w tym przypadku, tak jak w przypadku dokonania sprzedaży używanych pojazdów samochodowych, jest również marża.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2017 r. (nr 0112-KDIL2-3.4012.288.2017.1.WB), w której organ podatkowy - co prawda w odniesieniu do stosowania procedury VAT marża przy świadczeniu usług turystyki - wskazał, iż „w przypadku otrzymania zapłaty przed wykonaniem usługi turystyki, podatnik powinien obliczyć kwotę podatku od otrzymanej zaliczki lub przedpłaty przy uwzględnieniu, że podstawa opodatkowania w tym przypadku, tak jak w przypadku wykonania usługi jest również marża. W momencie otrzymania zaliczki lub przedpłaty na poczet usługi turystyki, z uwagi na szczególną procedurę przy świadczeniu tych usług, w sytuacji gdy nie zostały jeszcze faktycznie poniesione koszty, podatnik powinien przyjąć marżę taką, którą skalkulował przy określaniu ceny danej usługi, obliczoną w oparciu o przewidywane koszty. Cena usługi turystycznej, co do zasady, jest stała dla danego klienta i znana już przy dokonywaniu pierwszych przedsprzedaży tej usługi. W takiej sytuacji podatnik powinien posiadać stosowną dokumentację, która potwierdzałaby, że skalkulowane koszty uwzględniane przy wyliczeniu ceny i marży mają swoje uzasadnienie (np. umowy zawarte z hotelami, przewoźnikami, ubezpieczycielami)”. Zdaniem Wnioskodawcy, ww. stanowisko jest prawidłowe także w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem tego wniosku.

Ponadto, w opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej w dniu 5 września 2018 r. w sprawie C-422/17 - Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeciwko Skarpa Travel sp. z o.o. w Krakowie, Rzecznik Generalny w sprawie dotyczącej opodatkowania zaliczek otrzymywanych przez podatników podatku VAT świadczących usługi turystyczne wskazał, że „[podatek] VAT należy naliczyć od marży określonej jako różnica między sumą otrzymanej zaliczki a odnośnym odsetkiem całkowitych przewidywanych kosztów dla danej transakcji”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przestawionym we wniosku, w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę od nabywcy zaliczki na poczet sprzedaży używanych pojazdów samochodowych podlegającej szczególnej procedurze VAT marża, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w stosunku do otrzymanej zaliczki, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, a otrzymana kwota zaliczki podlegać będzie szczególnej procedurze VAT marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że od 21 listopada 2018 r. obowiązuje nowy tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.