Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.720.2018.2.AW
z 31 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 grudnia 2018 r. (data wpływu 29 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty odsetek od zaległości podatkowej z tytułu faktury wystawionej we wrześniu 2018 r. dokumentującej wypłaconą premię success fee – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty odsetek od zaległości podatkowej z tytułu faktury wystawionej we wrześniu 2018 r. dokumentującej wypłaconą premię success fee. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 grudnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna (aktualnie działalność jest zawieszona). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. opracowywanie dla klientów (przedsiębiorstw) wniosków o dotację z budżetu Unii Europejskiej, która ma służyć ich dalszemu rozwojowi. Za ww. wymienioną usługę Wnioskodawca od klienta pobiera dwie opłaty:

1. tzw. access fee – gaża za opracowanie projektu;
2. tzw. success fee – jest to premia, która jest należna po otrzymaniu przez opracowany projekt dotacji.
   
   

Decyzję o dotacji podejmuje urząd – organizator konkursu. Można przyjąć generalnie (na bazie wieloletniego doświadczenia Wnioskodawcy), że tylko ok. 10-30% projektów, które są składane przez wnioskodawców w konkursach o dotacje unijne otrzymuje dotacje. Jest to wynik spowodowany przez m.in.: ograniczoną ilość puli PLN do rozdysponowania wśród wnioskodawców w ramach naboru, jak również różną jakością składanych projektów.

Także wymieniona premia (succes fee) jest obarczona dużą nieprzewidywalnością jej otrzymania.

Chronologia zdarzeń:

1. W lutym 2018 r. Wnioskodawca dla klienta opracował projekt w konkursie o dotację w ramach Poddziałania 3.2.1 Badania na rynek POIR. W marcu 2018 r. wystawił za wykonanie wymienionej usługi fakturę za access fee. Z końcem kwietnia 2018 r. Wnioskodawca zawiesił swoją działalność gospodarczą (krok był spowodowany brakiem nowych zleceń na usługi Wnioskodawcy).
2. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca rozlicza się kwartalnie z tytułu VAT i zaliczki na podatek dochodowy. Z urzędem skarbowym Wnioskodawca rozliczył się w terminie ze swoich zobowiązań za I kwartał 2018 r.
3. W czerwcu 2018 r. opisywany projekt klienta Wnioskodawcy został wybrany do dofinansowania przez urząd organizujący konkurs.
4. Za success fee Wnioskodawca wystawił klientowi (zgodnie z umową) fakturę po 3 miesiącach od momentu przyznania dotacji, czyli we wrześniu 2018 r. Po uprzednim skonsultowaniu opisanej sytuacji z urzędnikiem z infolinii podatkowej z Krajowej Informacji Podatkowej, na wymienionej fakturze Wnioskodawca podał daty: sprzedaży – marzec 2018 r. (data powiązana z datą faktury za access fee), wystawienia faktury – wrzesień 2018 r., płatności – wrzesień 2018 r.
   
   

Jednak idąc za radą urzędnika z tytułu wystawionej we wrześniu 2018 r. faktury, na rachunki bankowe urzędu skarbowego, Wnioskodawca uiścił oprócz zaliczki na podatek dochodowy i kwoty VAT, ze wskazaniem (zalecenie urzędnika) za okres: I kwartał 2018 r. – również odsetki od zaległości podatkowych. Odsetki obliczone od daty, w której Wnioskodawca powinien rozliczyć się z urzędem skarbowym za I kwartał 2018 r. do września 2018 r., z tytułu nieuregulowania za I kwartał 2018 r. należności od faktury wystawionej we wrześniu 2018 r.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że rozlicza się z tytułu wykonywania działalności gospodarczej kwartalnie, w ramach podatku liniowego wg stawki 19% i nie stosuje metody kasowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z faktury wystawionej we wrześniu 2018 r., z wyżej opisanej sytuacji, Wnioskodawca musiał opłacić odsetki od zaległości podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwotę VAT od wystawionej we wrześniu 2018 r. faktury Wnioskodawca powinien opłacić tytułem swoich zobowiązań względem urzędu skarbowego dla kwartału III 2018 r. Tym samym Wnioskodawca nie powinien opłacać żadnych odsetek od zaległości podatkowych za I kwartał 2018 r. Jest to umotywowane naturą prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, gdzie opłata za succes fee jest powiązana z niezależną decyzją urzędu – organizatora konkursu o dotacje unijne. W marcu 2018 r. Wnioskodawca nie mógł przewidzieć, że projekt który opracował zostanie wybrany przez urząd do dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 51 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

Na mocy art. 53 § 1 ustawy, od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

W świetle art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Zatem w sytuacji wystąpienia zaległości podatkowej Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty kwoty tej zaległości wraz z odsetkami.

Jak stanowi art. 99 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Według art. 103 ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 33.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności rozliczanej kwartalnie opracowuje dla klientów (przedsiębiorstw) wnioski o dotację z budżetu Unii Europejskiej. Za ww. wymienioną usługę Wnioskodawca – zgodnie z zawartą umową – pobiera dwie opłaty:

1. tzw. access fee – gaża za opracowanie projektu;
2. tzw. success fee – jest to premia, która jest należna po otrzymaniu przez opracowany projekt dotacji.
   
   

Decyzję o dotacji podejmuje urząd – organizator konkursu. Także wymieniona premia (succes fee) jest obarczona dużą nieprzewidywalnością jej otrzymania.

W przedmiotowej sprawie w lutym 2018 r. Wnioskodawca dla klienta opracował projekt. W marcu 2018 r. wystawił za wykonanie wymienionej usługi fakturę za access fee. Z urzędem skarbowym Wnioskodawca rozliczył się w terminie ze swoich zobowiązań za I kwartał 2018 r.

W czerwcu 2018 r. opisywany przez Wnioskodawcę dla klienta projekt został wybrany do dofinansowania przez urząd organizujący konkurs. Za success fee Wnioskodawca wystawił klientowi (zgodnie z umową) fakturę po 3 miesiącach od momentu przyznania dotacji, czyli we wrześniu 2018 r. Na ww. fakturze Wnioskodawca podał daty: sprzedaży – marzec 2018 r. (data powiązana z datą faktury za access fee), wystawienia faktury – wrzesień 2018 r., płatności – wrzesień 2018 r.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie obowiązku zapłaty odsetek od zaległości podatkowej z tytułu faktury wystawionej we wrześniu 2018 r. dokumentującej wypłaconą premię success fee.

W niniejszej sprawie aby udzielić odpowiedzi w powyższym zakresie należy – w pierwszej kolejności – rozstrzygnąć na bazie przepisów prawa podatkowego co do istoty otrzymanej premii i prawidłowości jej udokumentowania.

I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołany wyżej przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję art. 8 ust. 1 ustawy o odpłatnej usłudze, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, można mówić tylko i wyłącznie wtedy, kiedy w ramach łączącego strony stosunku prawnego dochodzi do wykonania świadczenia, które może zostać uznane za przedmiot opodatkowania.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że w praktyce występują sytuacje, kiedy podatnicy w związku z określonym zdarzeniem – otrzymują dodatkowe wynagrodzenie. Zatem dotyczy to sytuacji, kiedy nabywca świadczenia z różnych przyczyn po nabyciu usługi wypłaca usługodawcy dodatkowe wynagrodzenie w postaci określonej kwoty pieniężnej.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania dodatkowego wynagrodzenia (np. premii) sprzedawcy wymagają ustalenia, za co faktycznie ww. kwota pieniężna została wypłacona, tzn. czy podatnik otrzymał ją w związku z wykonaną usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Zaznacza się, że premia jest wynagrodzeniem w zamian za świadczoną usługę w sytuacji, gdy wypłacana jest w związku z zawartą umową w zakresie wykonanej usługi. Wówczas premię należy uznać jako wynagrodzenie za świadczoną usługę, podlegającą opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie otrzymana przez Wnioskodawcę opłata success fee stanowi dodatkowe wynagrodzenie – zgodnie z zawartą umową – związane z wykonaniem usługi polegającej na opracowaniu dla klienta wniosku o dotację. W konsekwencji zarówno opłata access fee, jak i success fee stanowią łączne wynagrodzenie Wnioskodawcy za wykonanie ww. usługi na rzecz klienta, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca w związku z realizacją usługi wystawił w marcu 2018 r. fakturę dokumentującą ww. czynność za którą otrzymał wynagrodzenia (access fee) i odprowadził podatek należny – zgodnie z przyjętym kwartalnym sposobem rozliczenia, tj. za I kwartał 2018 r. Natomiast w związku z zaistnieniem okoliczności, w postaci wybrania projektu klienta celem uzyskania dotacji, Wnioskodawca otrzymał dodatkowe wynagrodzenie (success fee).

Należy zauważyć, że stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym, który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę m.in. w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Zaznacza się, że w myśl art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z kolei art. 106j ust. 2 ustawy stwierdza, że faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Jak wskazano wyżej celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Natomiast, gdy po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnie wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, to w takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, a zatem np. w sytuacji podwyższenia ceny sprzedaży w konsekwencji, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi.

Należy zauważyć, że faktury korygujące dzielą się na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę dodatkowej opłaty (seccess fee) za wykonanie usługi w postaci opracowania wniosku o dotację, będzie on zobowiązany do udokumentowania ww. czynności poprzez wystawienie faktury korygującej z uwagi na podwyższenie ceny sprzedaży przedmiotowej usługi. W konsekwencji w zaistniałej sytuacji mamy do czynienia ze zwiększeniem podstawy opodatkowania, jak i kwoty podatku należnego.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy nie rozstrzygają wprost kiedy należy dokonać korekty zwiększającej podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego.

Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji gdy korekta powoduje podwyższenie podstawy opodatkowania i korektę podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury korygującej. I tak, faktura korygująca podwyższająca podstawę opodatkowania i dotycząca korekty podatku należnego w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

1. w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie wartości obrotu wykazanego w pierwotnej fakturze (np.: błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży) lub
2. z powodu innych przyczyn, np.: podwyższenia ceny sprzedaży, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
   
   

W przypadku, gdy faktura pierwotna dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług została wystawiona prawidłowo, tzn. w momencie wystawienia faktury pierwotnej nie istniały żadne przesłanki świadczące o ewentualnych pomyłkach (w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury), co oznacza, że zdarzenie tworzące obowiązek podatkowy zostało w sposób prawidłowy ujęte i rozliczone przez podatnika, to okoliczności następujące po wystawieniu powyższej faktury pierwotnej (np. podwyższenie ceny dostawy lub usługi w wyniku uzgodnień stron transakcji), które mają wpływ na zwiększenie wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego, nie powodują powstania u podatnika obowiązku korygowania wcześniejszego rozliczenia. Zatem faktura korygująca powinna zostać rozliczona na bieżąco w deklaracji podatkowej za okres zaistnienia ww. zdarzenia skutkującego zwiększeniem podstawy opodatkowania.

Natomiast, jeżeli podwyższenie ceny dostawy lub usługi zostało spowodowane okolicznościami istniejącymi już w dacie wystawienia faktury pierwotnej, to należy uznać, że faktura pierwotna była nieprawidłowa już w momencie jej wystawienia, co powoduje konieczność rozliczenia faktury korygującej w deklaracji złożonej za okres, w którym została rozliczona faktura pierwotna.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że zgodnie z zawartą umową w zakresie wykonania usługi opracowania wniosku o dotację, Wnioskodawca pobiera dodatkową opłatę tzw. success fee, czyli premię. Przedmiotową opłatę Wnioskodawca otrzymuje w związku z wygraniem konkursu wniosku o przyznanie dotacji unijnej. Także wymieniona premia (succes fee) jest obarczona dużą nieprzewidywalnością jej otrzymania. W niniejszej sprawie opracowany przez Wnioskodawcę wniosek w czerwcu 2018 r. wygrał konkurs i klient otrzymał dotację.

W związku z powyższym należy w pierwszej kolejności określić okres rozliczeniowy w jakim Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w związku ze zmianą wynagrodzenia polegająca podwyższeniu ceny świadczonej usługi.

Wskazana przez Wnioskodawcę okoliczność polegająca na wygraniu wniosku w konkursie o przyznanie dotacji, determinująca przyznanie Wnioskodawcy wynagrodzenia success fee, powoduje konieczność dokonania korekty „in plus” pierwotnie wystawionej w marcu 2018 r. faktury. Jednocześnie jest ona okolicznością niedającą się przewidzieć w momencie wystawienia pierwotnej faktury, bowiem Wnioskodawca w sposób prawidłowy określił na moment sprzedaży podstawę opodatkowana, a tym samym podatek należny. Dopiero zaistniały czynnik zewnętrzny – wygrana konkursu – niezależny od Wnioskodawcy spowodował podwyższenie ceny usług. Zatem w tym przypadku przyczyna wystawienia faktury korygującej jest nową okolicznością, która zaistniała po dokonaniu pierwotnej sprzedaży. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca powinien niniejszą fakturę korygującą rozliczyć na bieżąco w deklaracji podatkowej za okres zaistnienia ww. zdarzenia skutkującego zwiększeniem podstawy opodatkowania.

Jak wiadomo z treści opisu sprawy, wygrana konkursu wniosku opracowanego przez Wnioskodawcę, jak i wypłata dla klienta dotacji miały miejsce w czerwcu 2018 r. Ponadto Zainteresowany wskazał, że w związku z prowadzoną działalnością dokonuje rozliczeń kwartalnych.

Tym samym należy stwierdzić, że zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny wykonanej usługi przez Wnioskodawcę na rzecz klienta miało miejsce w II kwartale 2018 r. W związku z tym, Wnioskodawca jest zobowiązany do obliczenia i wpłacenia kwoty podatku należnego za II kwartał 2018 r.

Podsumowując, w analizowanej sprawie Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej z uwagi na podwyższenie ceny wykonanej usługi, a następnie do jej rozliczenia w okresie za II kwartał 2018 r., poprzez obliczenie i wpłacenie podatku należnego – mając na uwadze zaistnienie zdarzenia, tj. w czerwiec 2018 r., kiedy wykonany projekt wygrał konkurs i klient otrzymał dotację. Wobec powyższego jeżeli Wnioskodawca nie dotrzymał ww. terminu jest zobowiązany do zapłaty odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej. Ponadto wystawiona we wrześniu 2018 r. faktura jest nieprawidłowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznacza się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług. Natomiast, w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.