2018.11.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.506.2018.3.RR
z 2 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 15 października 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.506.2018.2.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Nieruchomości za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zastosowania do dostawy Nieruchomości zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, możliwości rezygnacji z tego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Nabywcę przedmiotowych Nieruchomości oraz określenia Podmiotów dokonujących Transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Nieruchomości za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zastosowania do dostawy Nieruchomości zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, możliwości rezygnacji z tego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Nabywcę przedmiotowych Nieruchomości oraz określenia Podmiotów dokonujących Transakcji. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 15 października 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.506.2018.2.RR (skutecznie doręczony w dniu 16 października 2018 r.).

We wniosku wspólnym złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
U. GmbH;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
G. Spółka z ograniczona odpowiedzialnością,
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
I. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

U. GmbH z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec (dalej: „Kupujący”) zamierza nabyć nieruchomość położoną w Ł (dalej: "Transakcja"). W związku z powyższym, celem potwierdzenia skutków podatkowych planowanej Transakcji na gruncie podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") oraz na gruncie podatku do czynności cywilnoprawnych (dalej: "PCC"), Kupujący wraz ze Sprzedającymi (dalej zdefiniowanymi) występuje z niniejszym wnioskiem.

Zgodnie z zamierzeniami Kupującego i Sprzedających, dokonanie Transakcji planowane jest na 2018 r., lecz nie później niż w pierwszym kwartale 2019 r.

W dalszych punktach wniosku zamieszczono: (i) charakterystykę Kupującego i Sprzedających, (ii) opis nieruchomości będącej przedmiotem Transakcji, (iii) historię nabycia przez Sprzedającego i prawa do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel, (iv) zakres Transakcji, (v) wykorzystanie Nieruchomości przez Kupującego.

Charakterystyka Kupującego oraz Sprzedających

Kupujący jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa niemieckiego. Na podstawie niemieckiej ustawy o inwestycjach, która stanowi podstawowy akt prawodawstwa niemieckiego regulujący zasady wspólnego inwestowania, Kupujący ma status spółki inwestycyjnej (Kapitalanlagegesellschaft). Celem spółki inwestycyjnej jest w szczególności tworzenie i zarządzanie niemieckimi funduszami inwestycyjnymi.

W ramach wykonywania powyższej działalności, Kupujący zarządza niemieckimi funduszami inwestycyjnymi. Fundusze stanowią wyodrębniony majątek, którego formalno-prawnym właścicielem - z uwagi na specyficzną konstrukcję prawną funduszu oraz obowiązujące uwarunkowania polskiego systemu prawnego - jest w Polsce Kupujący.

Z uwagi na prowadzoną już w Polsce działalność obejmującą zakup i wynajem nieruchomości o charakterze komercyjnym, Kupujący posiada numer NIP oraz status podatnika VAT w Polsce (jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny, status ten będzie posiadać także w dniu opisanej niżej transakcji). Kupujący dokonuje zakupów towarów i usług, w odniesieniu do których odlicza podatek VAT naliczony stosownie do art. 86 ustawy o VAT.

Jednocześnie, działalność gospodarcza Kupującego na terytorium Polski prowadzona jest bezpośrednio z Niemiec (Kupujący nie posiada zarejestrowanego w Polsce oddziału). Niemniej jednak, dochody osiągane z wynajmu nieruchomości zlokalizowanych na terenie Polski są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce (oraz, jak wskazano wyżej, Kupujący jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce).

W chwili obecnej Kupujący planuje zakup kolejnej nieruchomości, na rzecz jednego z zarządzanych przez siebie otwartych funduszy inwestycyjnych. Nieruchomość ta położona jest w Polsce. Sprzedawcami nieruchomości będą: G. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Sprzedający 1") oraz I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Sprzedający 2").

Sprzedający 1 prowadzi działalność gospodarczą, obejmującą zakup nieruchomości położonych na terenie Polski, a następnie ich najem na rzecz podmiotów trzecich. Sprzedający 1 jest obecnie właścicielem lub użytkownikiem wieczystym łącznie pięciu nieruchomości położonych w Polsce, przy czym na czterech z nich prowadzona jest działalność komercyjna (multipleksy kinowe wraz z towarzyszącą działalnością usługową i handlową), a jedna wykorzystywana jest na cele biurowe. Każda z nich jest przedmiotem najmu. Sprzedający 2 jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w szeroko rozumianej branży budowlanej (organizacja i obsługa zagospodarowania i budowy nowych obiektów komercyjnych), ale także w branży kinowej. Sprzedający 1 i Sprzedający 2 w dalszej części niniejszego wniosku będą nazywani łącznie "Sprzedającymi". Sprzedający są czynnymi podatnikami VAT (będą nimi także w momencie dokonania Transakcji).

Kupujący, Sprzedający 1 i Sprzedający 2 w dalszej części niniejszego wniosku będą nazywani łącznie "Wnioskodawcami".

Sprzedający 1 nie zatrudnia żadnych pracowników. Wszelkie czynności związane z zarządzaniem i administracją nieruchomościami, których właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub rozporządzającym jak właściciel jest Sprzedający 1, jak również obsługą administracyjną jego działalności są wykonywane na podstawie umów usługowych zawartych z podmiotami trzecimi. W związku z tym, dokonywane przez niego sprzedaże nieruchomości nie wiążą się z przejściem pracowników.

Nieruchomość nie stanowi odrębnego działu, wydziału czy też oddziału wydzielonego w ramach działalności Sprzedającego 1. Sprzedający 1 nie prowadzi również w stosunku do Nieruchomości odrębnych ksiąg rachunkowych. Przychody i koszty oraz należności i zobowiązania związane z Nieruchomością nie są ewidencjonowane za pomocą wydzielonych odrębnych kont. W odniesieniu do przedmiotowej Nieruchomości, nie są przygotowywane również osobne plany finansowe i budżetowe w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego 1 ani nie jest prowadzone odrębne raportowanie finansowe na potrzeby wewnętrzne.

Opis nieruchomości będącej przedmiotem Transakcji.

Wedle zamierzeń Kupującego i Sprzedających, Transakcja dotyczyć będzie nieruchomości w postaci:

prawa własności samodzielnego lokalu niemieszkalnego nr 3 o powierzchni użytkowej 7406,28 m², składającego się z czterdziestu pomieszczeń na parterze, pięćdziesięciu sześciu pomieszczeń lobby głównego i projektorni, dwudziestu trzech projektorni i wentylatorni (dalej: "Lokal"), usytuowanego w budynku (dalej: "Budynek"), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW,

wraz z przysługującym każdoczesnemu właścicielowi Lokalu udziałem 740628/3356603 w prawie własności części nieruchomości wspólnej, to jest części wspólnej Budynku oraz wszelkich budowli, instalacji, systemów i obiektów wykorzystywanych do prowadzenia i obsługi Budynku, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali usytuowanych w Budynku (dalej łącznie: "Udział w części wspólnej") oraz

wraz z takim samym udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu o numerze 315/37 (dalej: "Udział w gruncie"), o powierzchni 50447,00 ha, dla której to Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW, na której posadowiony jest Budynek.

Lokal wraz z Udziałem w części wspólnej oraz Udziałem w gruncie w dalszej części niniejszego wniosku nazywany będzie łącznie "Nieruchomością".

W chwili obecnej Lokal jest przedmiotem umowy najmu zawartej między Sprzedającym 1 a Sprzedającym 2 dnia 28 lutego 2014 r.

Historia nabycia przez Sprzedającego 1 prawa do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel.

Dnia 30 grudnia 2013 r. Sprzedający 2 (wówczas istniejący jako I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna) i Sprzedający 1 (wówczas pod nazwą G. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) zawarli umowę sprzedaży Nieruchomości w formie aktu notarialnego, sporządzonego przez notariusza (dalej: "Umowa sprzedaży"). Dostawa ta podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 23%.

Sprzedający 1 widnieje w KW, w dziale II, jako właściciel Lokalu z którym związany jest Udział w gruncie oraz Udział w części wspólnej.

Po zawarciu powyższej umowy, Sprzedający 1 objął Nieruchomość w posiadanie (Nieruchomość została fizycznie przeniesiona w posiadanie Sprzedającego 1 przez Sprzedającego 2, w tym przekazana została również dokumentacja dotycząca Nieruchomości). Sprzedający 1 samodzielnie zarządzał przedmiotową Nieruchomością, w tym samodzielnie podejmował decyzje związane z jej funkcjonowaniem, bieżącym utrzymaniem i konserwacją, ponosił niezbędne koszty związane z utrzymaniem Nieruchomości oraz pobierał z niej pożytki. W szczególności, Sprzedający 1 zawarł umowę najmu z I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna, której przedmiotem jest Lokal. Na rzecz Sprzedającego 1 najemca dokonuje płatności czynszu najmu wynikającego z zawartej umowy najmu, o której mowa wyżej. Sprzedający 1 zakwalifikował Lokal do swych środków trwałych, w wyniku czego dokonywał również odpisów amortyzacyjnych od Lokalu, które rozpoznawał jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego. W przypadku naruszenia posiadania przez Sprzedającego 1 przez osoby trzecie (np. zajęcia Lokalu przez osoby do tego nieuprawnione lub inne naruszenia władztwa nad Nieruchomością), to osoby działające na zlecenie oraz na rzecz Sprzedającego 1 dochodziłyby usunięcia naruszeń.

Jednocześnie, po dniu zawarcia wskazanej powyżej Umowy sprzedaży Nieruchomości z dnia 30 grudnia 2013 r., Sprzedający 1 był stroną umowy ubezpieczenia przedmiotowej Nieruchomości.

W związku z wykorzystywaniem Nieruchomości do celów opodatkowanych VAT, Sprzedający 1 odliczył VAT wynikający z zakupu Nieruchomości od Sprzedającego 2.

Sprzedający 1 nie ponosił wydatków na ulepszenie Lokalu wraz z Udziałem w części wspólnej, które, w rozumieniu właściwych przepisów o podatku dochodowym, stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Zakres Transakcji

Jak nadmieniono powyżej, Sprzedający 1 i Sprzedający 2 zawarli Umowę sprzedaży dnia 30 grudnia 2013 r., w formie aktu notarialnego. Umowa dotycząca Transakcji zostanie z kolei zawarta również w formie aktu notarialnego pomiędzy trzema stronami, przy czym po stronie sprzedawców wystąpią formalnie dwa podmioty - Sprzedający 1 i Sprzedający 2, a po stronie kupującego Kupujący. Dołączenie Sprzedającego 2 (czyli pierwotnego sprzedawcy Nieruchomości) do umowy dotyczącej Transakcji zostało dokonane na prośbę Kupującego, który ma pewne wątpliwości co do niektórych cywilnoprawnych uwarunkowań Umowy sprzedaży z 2013 r., i co za tym idzie ma służyć wyłącznie zabezpieczeniu cywilnoprawnych interesów Kupującego.

Wydanie Nieruchomości (oraz dokumentacji związanej z Nieruchomością) zostanie dokonanie na rzecz Kupującego przez Sprzedającego 1 (czyli przez podmiot, który obecnie rozporządza nieruchomością jak właściciel). Zapłata ceny za Nieruchomość zostanie dokonana przez Kupującego na rachunek bankowy Sprzedającego 1.

Zgodnie z zamierzeniami Sprzedających i Kupującego, planowana Transakcja obejmie przeniesienie na Kupującego prawa własności Lokalu wraz z (i) Udziałem w części wspólnej oraz (ii) Udziałem w gruncie.

Ponadto, Sprzedający 1 zobowiązany będzie również do przekazania Kupującemu dokumentacji prawnej, budowlanej i projektowej dotyczącej Nieruchomości.

Bez dodatkowych opłat, tj. w ramach ceny za Nieruchomość, na Kupującego przeniesione zostaną przez Sprzedającego 1 też prawa autorskie do dokumentacji projektowej wykorzystanej do prac wykończeniowych w Nieruchomości opracowane na podstawie umów z architektami, pod warunkiem, że Sprzedający 1 nabędzie wspomniane prawa autorskie przed sfinalizowaniem Transakcji.

Jednocześnie, Transakcji nie będzie towarzyszyło przeniesienie jakichkolwiek innych niż wyżej wymienione składników majątkowych, w tym należności oraz zobowiązań Sprzedających związanych ze sprzedawaną Nieruchomością. W szczególności umowa najmu między Sprzedającym 1 a Sprzedającym 2 zawarta dnia 28 lutego 2014 r. ulegnie rozwiązaniu.

Po dokonaniu Transakcji, zawarta zostanie nowa umowa najmu odnosząca się do Lokalu, a jej stronami będzie Kupujący oraz Sprzedający 2.

Ponadto, po dokonaniu Transakcji, Sprzedający 1 będzie kontynuować prowadzoną przez niego działalność gospodarczą w oparciu o ich pozostałe składniki majątkowe obejmujące między innymi:

pozostałe posiadane nieruchomości,

środki pieniężne Sprzedającego 1 zgromadzone na rachunkach bankowych,

księgi rachunkowe Sprzedającego 1 i inne dokumenty (np. handlowe, korporacyjne) związane z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej,

należności i zobowiązania Sprzedającego 1 związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Sprzedającego 1.

Wskutek Transakcji nie nastąpi również przejście zakładu pracy Sprzedającego 1.

Umowa sprzedaży Nieruchomości będzie przewidywała mechanizm obniżenia lub podwyższenia ceny za Nieruchomość po jej sprzedaży, z uwagi na istnienie nienaprawionych usterek oraz ewentualnej rozbudowy Budynku, która miałaby zostać zrealizowana przez Sprzedającego 1.

Wykorzystanie Nieruchomości przez Kupującego.

Po nabyciu Nieruchomości, Kupujący zamierza prowadzić działalność gospodarczą, polegającą na jej wynajmie, podlegającą opodatkowaniu VAT. A zatem, nabycie Nieruchomości nastąpi wyłącznie w celu prowadzonej przez Kupującego działalności gospodarczej w zakresie wynajmu powierzchni na cele komercyjne, czyli Kupujący będzie wykorzystywał Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych (najem), do których ma zastosowanie podstawowa stawka VAT (nie ma zastosowanie zwolnienie przedmiotowe).

Kupujący zamierza prowadzić powyższą działalność w oparciu o własne zasoby, względnie w oparciu o zasoby zatrudnionych przez siebie podwykonawców.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Strona wskazała, że Sprzedający 2 jest zainteresowany potwierdzeniem, że w wyniku opisanego w opisie zdania przyszłego przystąpienia do umowy sprzedaży nie stanie się on podmiotem dokonującym "dostawy towaru" w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT na rzecz Kupującego.

W wyniku zawarcia w przeszłości umowy sprzedaży pomiędzy Sprzedającym 2 i Sprzedającym 1, Sprzedający 1 objął ekonomiczne władztwo nad Nieruchomością tj.:

Sprzedający 1 objął Nieruchomość w posiadanie (Nieruchomość została fizycznie przeniesiona w posiadanie Sprzedającego 1 przez Sprzedającego 2, w tym przekazana została również dokumentacja dotycząca Nieruchomości),

Sprzedający 1 samodzielnie zarządzał przedmiotową Nieruchomością, w tym samodzielnie podejmował decyzje związane z jej funkcjonowaniem, bieżącym utrzymaniem i konserwacją, ponosił niezbędne koszty związane z utrzymaniem Nieruchomości oraz pobierał z niej pożytki,

Sprzedający 1 zawarł umowę najmu z I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna, której przedmiotem jest lokal zlokalizowany w Budynku położonym na Nieruchomości. Na rzecz Sprzedającego 1 najemca dokonuje płatności czynszu najmu wynikającego z zawartej umowy najmu,

Sprzedający 1 zakwalifikował lokal zlokalizowany na Nieruchomości do swych środków trwałych, w wyniku czego dokonywał również odpisów amortyzacyjnych od tego lokalu, które rozpoznawał jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego,

W przypadku naruszenia posiadania przez Sprzedającego 1 przez osoby trzecie, to osoby działające na zlecenie oraz na rzecz Sprzedającego 1 dochodziłyby usunięcia naruszeń.

Po dniu zawarcia wskazanej powyżej umowy z dnia 30 grudnia 2013 r., Sprzedający 1 był stroną umowy ubezpieczenia przedmiotowej Nieruchomości.

Niemniej, mimo tego, że Sprzedający 2 nie ma obecnie żadnego fizycznego ani ekonomicznego władztwa nad Nieruchomością, dołączenie Sprzedającego 2 (czyli pierwotnego sprzedawcy Nieruchomości) do umowy dotyczącej Transakcji zostało dokonane na prośbę Kupującego, który ma pewne wątpliwości co do niektórych cywilnoprawnych uwarunkowań Umowy sprzedaży z 2013 r., i ma służyć wyłącznie zabezpieczeniu cywilnoprawnych interesów Kupującego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (w zakresie podatku od towarów i usług):

Czy planowana Transakcja sprzedaży Nieruchomości powinna być traktowana jako dokonana przez Sprzedającego 1 (tj. podmiot posiadający obecnie prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel) dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT, tj. jako dostawa niestanowiąca sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT, a w związku z tym Sprzedający 1 będzie uprawniony do złożenia, wraz z Kupującym, oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?
Czy Transakcja - pod warunkiem złożenia przez Kupującego i Sprzedającego 1 przed dniem dokonania Transakcji zgodnego oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT oraz spełnienia wszystkich przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem 23% stawki VAT?
Czy po dokonaniu Transakcji oraz otrzymaniu faktury prawidłowo wystawionej przez Sprzedającego 1 i potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do:
- obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), oraz
- zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT)?
Czy poprzez fakt przystąpienia do umowy Sprzedaży z przyczyn opisanych w zdarzeniu przyszłym wniosku, Sprzedawca 2 nie będzie traktowany jako podmiot dokonujący dostawy Nieruchomości na rzecz Kupującego w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Zainteresowanych,

Planowana Transakcja sprzedaży Nieruchomości powinna być traktowana jako dokonana przez Sprzedającego 1 (tj. podmiot posiadający obecnie prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel) dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT, a w związku z tym Sprzedający 1 będzie uprawniony do złożenia, wraz z Kupującym, oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.
Kupującego i Sprzedającego 1 przed dniem dokonania Transakcji zgodnego oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT oraz spełnienia wszystkich przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem 23% stawki VAT.
Po dokonaniu Transakcji oraz otrzymaniu faktury prawidłowo wystawionej przez Sprzedającego 1 potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do:
- obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), oraz
- zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT).
Poprzez fakt przystąpienia do umowy Sprzedaży z przyczyn opisanych w zdarzeniu przyszłym wniosku, Sprzedawca 2 nie będzie traktowany jako podmiot dokonujący dostawy Nieruchomości na rzecz Kupującego w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Z uwagi na to, że Kupujący i Sprzedający będą uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 14r § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. 2017, poz. 201 z późn. zm.) występują o wydanie interpretacji we wniosku wspólnym.

Określenie, czy, zgodnie z ustawą o VAT, podmiotem przenoszącym prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel na rzecz Kupującego w ramach Transakcji będzie Sprzedający 1, wpływa bezpośrednio na jego obowiązki na gruncie regulacji o VAT (tj. obowiązek co do rozpoznania obowiązku podatkowego na gruncie VAT, wystawienia faktury VAT na rzecz Kupującego oraz rozliczenia podatku należnego do właściwego urzędu skarbowego). Jednocześnie, stwierdzenie, że podmiotem przenoszącym prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel na rzecz Kupującego w ramach Transakcji będzie Sprzedający 1 bezpośrednio wpływa także na sytuację - z punktu widzenia przepisów o VAT - Sprzedającego 2 poprzez potwierdzenie, że wskazane obowiązki Sprzedającego 1 (co do rozpoznania obowiązku podatkowego na gruncie VAT, wystawienia faktury VAT na rzecz Kupującego oraz rozliczenia podatku należnego do właściwego urzędu skarbowego) nie będą ciążyć na Sprzedającym 2.

Z punktu widzenia Kupującego, określenie, czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT będzie bezpośrednio wpływało na wysokość ceny należnej za Nieruchomość (tj. czy będzie ona powiększona o należny podatek VAT), na prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego jako część ceny oraz na obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Każda ze stron Transakcji ma zatem istotny interes prawny w tym, aby wystąpić z wnioskiem wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dotyczącej tego samego zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców odnośnie do pytania 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 tej samej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są natomiast rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Definicja dostawy towarów zawarta w ustawie o VAT - analogicznie jak przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, s. 1, z późn zm.; dalej „Dyrektywa VAT”) - posługuje się pojęciem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel". Czynność dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT jest, zatem, pojęciem odwołującym się do faktycznego, ekonomicznego władztwa nad rzeczą.

W celu dokonania prawidłowej wykładni pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie jedynie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć zatem przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "ETS"). Przykładowo, w wyroku z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88 Staatssecretaris van Financien przeciwko Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV, ETS stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności w sensie prawnym według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje w istocie możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem prawa własności. Oznacza to zatem, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Podobnie ETS wypowiedział się w wyroku z dnia 21 kwietnia 2006 r., sprawa C-25/03. Natomiast w wyroku z dnia 20 lutego 1997 r., sygn. C-260/95, ETS stwierdził wprost, że kryterium ekonomiczne jest fundamentalne dla systemu VAT.

W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych funkcjonuje stanowisko analogiczne. Przykładowo, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 maja 2017 r. o sygn. I SA/Gd 549/17 (prawomocny) stwierdza, że: "Zapewnienie jednolitości funkcjonowania systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich Unii Europejskiej uzasadnia stanowisko, że dostawa towaru na gruncie podatku VA T ma rozumienie szersze niż sprzedaż w ujęciu kodeksu cywilnego, zatem dostawa w rozumieniu prawa podatkowego ma miejsce niezależnie od przeniesienia własności w rozumieniu prawnym, o ile doszło do przekazania szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad rzeczą".

W ocenie Wnioskodawców, cytowane wyżej przepisy ustawy o VAT oraz wypowiedzi judykatury w pełni uzasadniają ich stanowisko, zgodnie z którym, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, podmiotem przenoszącym prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel na rzecz Kupującego będzie Sprzedający 1, pomimo że do aktu notarialnego po stronie sprzedawców stanie również Sprzedający 2. Niemniej jednak, jak opisano w stanie faktycznym przystąpienie Sprzedającego 2 do aktu sprzedaży służy wyłącznie zabezpieczeniu cywilnoprawnych interesów Kupującego. W szczególności, Sprzedający 2 nie może przenieść na Kupującego prawa do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel, w rozumieniu regulacji dot. VAT, gdyż takiego prawa nie posiada.

Fakt, że to Sprzedający 1 będzie podmiotem przenoszącym prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel na rzecz Kupującego w ramach Transakcji będzie jednocześnie powodować określone konsekwencje o charakterze praktycznym.

W tym miejscu Wnioskodawcy pragną wskazać, że, z zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku (o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,

złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich część.

W przypadku, gdy powyższy przepis znajdzie zastosowanie w odniesieniu do Transakcji (szczegółowe stanowisko Wnioskodawców w przedmiotowym zakresie przedstawione zostało w uzasadnieniu odnoszącym się do pytania 2 poniżej), celem opodatkowania Transakcji VAT, konieczne będzie złożenie wskazanego powyżej oświadczenia (o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT) do naczelnika właściwego urzędu skarbowego przez uprawnione do tego podmioty.

Jak wskazano wyżej, podmiotem przenoszącym prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel na rzecz Kupującego w ramach Transakcji winien być Sprzedający 1. Sprzedający 1 będzie zatem dostawcą w ramach planowanej Transakcji. W efekcie, podmiotem, który winien złożyć - wraz z Kupującym - zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT celem skorzystania z opcji opodatkowania Transakcji VAT, będzie Sprzedający 1 (jako dostawca w ramach Transakcji).

W celu rozstrzygnięcia, czy dostawa Nieruchomości przez Sprzedającego 1 na rzecz Kupującego będzie opodatkowane VAT, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy transakcja ta mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania.

Jak już wskazywano wyżej, w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców odnośnie do pytania 1, myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”). Oznacza to, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawców, wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - przedsiębiorstwo oraz jego zorganizowana część - ma kluczowe znaczenie dla oceny jego sytuacji podatkowej, gdyż rozstrzyga o podleganiu VAT planowanego przez niego nabycia Nieruchomości. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawców, organ wydający interpretację powinien dokonać wykładni terminów „przedsiębiorstwo” i „ZCP”, użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i, tym samym, dokonać oceny, czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego sprzedaż nieruchomości powinna być traktowana jako dostawa towarów, opodatkowania VAT.

Definicja przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części na gruncie ustawodawstwa i w świetle orzecznictwa polskiego i Unii Europejskiej

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż - dla celów podatku VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

koncesje, licencje i zezwolenia,

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

tajemnice przedsiębiorstwa,

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania.

Analiza powyższej definicji prowadzi do wniosku, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taki zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który w ramach istniejącego przedsiębiorstwa spełnia łącznie następujące warunki:

jest wyodrębniony organizacyjnie,

jest wyodrębniony finansowo,

jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniony funkcjonalnie) oraz mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze (analiza dokonana powyżej znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w szczególności w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego (zob. np. interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 31 maja 2010 r., IPPB5/423-124/10-4/MB, LEX nr 111945, oraz z dnia 10 września 2009 r., IPPB5/423-436/09-2/MB, LEX nr 24860; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 listopada 2009 r., IBPP1/443-847/09/BM, LEX nr 106464; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 2009 r., ILPP2/443-720/09-2/FN, niepubl; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lipca 2009 r., ITPB3/423-199/09/MT, LEX nr 103893).

Zgodnie z utrwaloną praktyką o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. wyodrębniony dział, zakład, wydział czy oddział. Należy jednak podkreślić, że wyodrębnienie organizacyjne może mieć charakter faktyczny (tj. wynikać np. z praktyki panującej w przedsiębiorstwie) i niekoniecznie musi zostać potwierdzone w formalnym dokumencie (regulaminie, statucie). Dla celów dowodowych właściwe jest jednak formalne wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (por. interpretacje indywidualne dotyczące prawidłowości uznania wyodrębnionej masy majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 marca 2013 r., ILPP5/443-61/12-4/PG, LEX nr 176888; Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 stycznia 2014 r., IPTPP2/443-847/13-2/KW, LEX nr 213725; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2014 r., IPPP1/443-1296/13-2/IGo, LEX nr 217386.

Wyodrębnienie finansowe oznacza zaś sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanego zespołu składników (tj. do zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Nie należy jednak utożsamiać odrębności finansowej z samodzielnością finansową.

Wyodrębnienie funkcjonalne zaś będzie się przejawiać w realizacji określonych zadań gospodarczych, które powinny jednak stanowić pewną całość, mogącą być przedmiotem działalności samodzielnego przedsiębiorstwa (zob. wyrok NSA z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 2101/09, M. Pod. 2011, nr 5, s 4, wydany na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., w którym podkreślono element funkcjonalny (tj. możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych) przez zespół składników będący przedmiotem transakcji w celu wyłączenia takiej transakcji z opodatkowania VAT. W tym zakresie w doktrynie prawa podatkowego wskazuje się na hipotetyczną możliwość samodzielnego prowadzenia określonych działań gospodarczych przez zespół składników będący przedmiotem transakcji (R A. Nawrot, Restrukturyzacje przedsiębiorstw..., s. 83).

Należy podkreślić, że zarówno w orzecznictwie ETS (Wyrok ETS z dnia 15 stycznia 2002 r. w sprawie C-43/00 Andersen & Jensen, LEX nr 107042), jak i sądów administracyjnych elementowi funkcjonalności - rozumianemu jako zdolność wydzielonych składników majątkowych do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych - przypisywane jest podstawowe i decydujące znaczenie dla oceny, czy istnieje zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne musi istnieć w ramach przedsiębiorstwa zbywcy, co oznacza, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo dopiero u nabywcy. Wydzielona część majątku już u zbywcy musi posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze. Podobnie stwierdził NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15), wskazując że „realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy” oraz że zespół składników majątkowych posiada zdolność do prowadzenia takiej działalności w sytuacji, gdy stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i łączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa". Za element rozróżniający sprzedaż zespołu składników majątkowych od sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części NSA uznał więc okoliczność, czy przedmiotem transakcji, oprócz samej nieruchomości oraz umów najmu jest także struktura składająca się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości (a także, czy struktura ta jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa dokonującego dostawy). Dalej NSA stwierdził, że dopiero gdy „przedmiotem zbycia jest tego rodzaju zespół składników majątkowych, zasadne jest odwoływanie się do faktu kontynuowania działalności”.

W ocenie NSA dostawa może spełniać definicję dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w przypadku, gdy po pierwsze dany podmiot prowadzi działalność polegającą na najmie nieruchomości poprzez wyodrębniony w strukturze organizacyjnej dział lub wydział, do którego przypisane są nieruchomości, obsługa (pracownicy), finansowanie, umowy itp., oraz po drugie, gdy przedmiotem sprzedaży jest cała struktura składająca się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości.

Warunek funkcjonalnego wyodrębnienia w stopniu pozwalającym na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej jest przedmiotem także wielu orzeczeń sądów administracyjnych oraz Sądu Najwyższego w kwestii zbycia przedsiębiorstwa. Zgodnie z praktyką sądów (Szerzej H. Litwińczuk. M. Jamroży, P Karwat, R Krasnodębski,, Opodatkowanie spółek.. red. H. Litwińczuk Warszawa 2016 s. 53-57) przesłanką konieczną do uznania, że przedmiotem konkretnej transakcji jest przedsiębiorstwo w rozumieniu ustaw podatkowych, jest możność prowadzenia przez podmiot nabywający zespół składników materialnych i niematerialnych działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim działalność ta prowadzona była przez zbywcę przenoszonego zespołu składników. Takie podejście zyskało także akceptację doktryny (J. Pustuł, Pojęcie przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części w prawie podatkowym (w:) Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego. Węzłowe problemy, red. B. Brzeziński. Warszawa 2013, s. 424; S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części. Podatki dochodowe. Warszawa 2007, s. 36; R. A. Nawrot, Restrukturyzacje przedsiębiorstw. Aspekty podatkowe, Warszawa 2011, s. 78-80; K. Klimkiewicz (red.), M. Dankowska, A. Kozłowska, P. Włodarski, Restrukturyzacje spółek kapitałowych. Aspekty podatkowe. Warszawa 2011, s. 35. Jak słusznie wskazuje jeden z autorów: "wystarczającym dla nabycia przedsiębiorstwa jest przejęcie jego funkcjonalnej tożsamości w oparciu o istotne składniki przejętego przedsiębiorstwa. Jednocześnie wyłączenie któregoś ze składników, nawet tych istotnych, możliwe jest w sytuacji, gdy składniki te mogą być łatwo zastępowalne bez naruszania funkcji i tożsamości przedsiębiorstwa" (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa..., s. 26 i n.).

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla celów podatków dochodowych zostało zdefiniowane jako branch of activity, a ETS najobszerniej wypowiedział się na temat tego pojęcia w wyroku Andersen & Jensen (C-43/00). W Dyrektywie VAT w art. 19 ustawodawca unijny posłużył się jedynie określeniem „przeniesienie całości lub części majątku” nie definiując go. Jednakże ETS w wyroku C-497/01 Zita Modes zwrócił uwagę, że wyłączenie przeniesienia całości lub części majątku spod opodatkowania jest autonomiczną konstrukcją prawa unijnego i państwa członkowskie nie mają swobody jego interpretacji. Sposób jego rozumienia przedstawiony w tym wyroku przez ETS wskazuje, że podobnie jak na gruncie dyrektywy 2009/133/96 chodzi o taką część majątku, która jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Klasyfikacja przedmiotu Transakcji dla potrzeb podatku VAT

Na podstawie przytoczonych powyżej przepisów oraz ich interpretacji przez polskie sądy administracyjne oraz ETS można sformułować następujący katalog kryteriów, które powinna spełniać sprzedaż obiektu przeznaczonego na wynajem, aby można ją było uznać za dostawę przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej część:

obejmuje ona przekazanie zespołu składników majątkowych w oparciu, o które nabywca może prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, ale nie obejmuje samego zbycia towarów, jak np. sprzedaż zapasu produktów (tak: wyroki ETS w sprawie Zita Modes, pkt 40 oraz w sprawie SKF, pkt 37),
składniki majątkowe, które można sklasyfikować jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, powinny stanowić strukturę składającą się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości, wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa podmiotu dokonującego dostawy (tak: NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15),
nabywca ma zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub jego część (tj. kontynuować działalność dokonującego dostawy), a nie natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy (tak: art. 19 Dyrektywy VAT oraz cytowany wyrok w sprawie Zita Modes, pkt 44). Zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek (pkt 38 wyroku ETS w sprawie Christel Schriever).

Po dokonaniu analizy działalności Sprzedającego 1 i zakres planowanej Transakcji, biorąc pod uwagę powyższe kryteria (w relewantnym zakresie), należy - w opinii Wnioskodawców - dojść do wniosku, iż Nieruchomość, którą nabędzie Kupujący, nie wypełnia definicji przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanych części z uwagi na poniższe okoliczności.

Ad. A.

W ocenie Wnioskodawców, przenoszona Nieruchomość nie będzie posiadała zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych, a w związku z tym nie można mówić ojej wyodrębnieniu funkcjonalnym w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego 1.

Omawiany warunek sprowadza się w praktyce do odpowiedzi na pytanie, czy przenoszone na nabywcę składniki majątku są powiązane ze sobą w taki sposób, że na dzień dokonania transakcji nabywca jest w stanie, w oparciu o te składniki, wykonywać założoną działalność gospodarczą. Jednocześnie, punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu danego przedsiębiorstwa (tzn. na ile stanowią w nim wyodrębnioną funkcjonalnie całość). W praktyce - aby spełnić przedmiotowy warunek wyodrębnienia funkcjonalnego - musiałyby mieć one możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie zbywcy.

W analizowanym przypadku składniki będące przedmiotem Transakcji nie spełniają kryterium wskazanego powyżej. Nie byłyby one bowiem w stanie posłużyć samodzielnie (lub z niewielkim jedynie uzupełnieniem) do realizacji zadań gospodarczych, a to przede wszystkim z uwagi na fakt, iż w ramach przedmiotu Transakcji nie znajdzie się zdecydowana większość elementów koniecznych dla prowadzenia działalności gospodarczej (takich jak umowa najmu zapewniająca generowanie przez przedmiotową Nieruchomość przychodów, zasoby ludzkie, środki pieniężne, know-how). W efekcie, wymienione w opisie zdarzenia przyszłego składniki majątku Sprzedającego 1, które staną się przedmiotem Transakcji, nie będą na tyle "zupełne" i powiązane ze sobą w wystarczający sposób by uznać, iż, na chwilę dokonania Transakcji, są zdolne do samodzielnej realizacji założonych działań gospodarczych.

Ponadto, do prowadzenia działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości, konieczne będzie zapewnienie realizacji szeregu funkcji związanych, w szczególności, z dostawami mediów oraz różnorodnych usług (np. sprzątanie, wywóz nieczystości, ochrona). Tymczasem, w ramach Transakcji, na Kupującego nie zostaną przeniesione żadne prawa i obowiązki wynikające z tego typu umów. W efekcie, aby Kupujący mógł w oparciu o nabytą Nieruchomość prowadzić działalność obejmującą jej wynajem, zapewnienie realizacji istotnych funkcji związanych z Nieruchomością, których „obsługa” nie zostanie przejęta w wyniku Transakcji, musi zostać zapewniona dodatkowo, niejako "obok" planowanej Transakcji.

Reasumując, trzeba wskazać, że będąca przedmiotem planowanej Transakcji Nieruchomość stanowi wprawdzie pewną całość przestrzenną (łącznie z towarzyszącą jej infrastrukturą faktyczną i prawną), ale jednocześnie sama w sobie nie jest ona wystarczająca do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych (przedmiotowe składniki majątku same w sobie nie mogłyby stanowić niezależnego przedsiębiorstwa / jego zorganizowanej części, nie umożliwiają samodzielnej realizacji zadań gospodarczych, nie umożliwiają prowadzenia działalności gospodarczej). Do rozpoczęcia działalności gospodarczej przy użyciu Nieruchomości konieczne byłoby bowiem jej "uzupełnienie" dodatkowymi elementami wskazanymi wyżej.

W efekcie, należy uznać, iż w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, nie zostało spełnione kryterium A) wskazane wyżej, które powinna spełniać sprzedaż obiektu przeznaczonego na wynajem, aby można ją było uznać za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (konsekwentnie nic są spełnione przesłanki do uznania przedmiotu transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Ad. B.

Z uwagi na fakt, że, w wyniku Transakcji, na Kupującego nie zostaną przeniesione prawa wynikające z jakichkolwiek kontraktów zapewniających realizację szeregu istotnych funkcji pozwalających na prowadzenie działalności obejmującej wynajem Nieruchomości, sprzedaży Nieruchomości nie będzie można uznać za sprzedaż całej „struktury” służącej realizacji tego celu gospodarczego.

Jednocześnie wskazać należy, że w przedsiębiorstwie Sprzedającego 1, żadna taka „struktura” nie jest wyodrębniona ani w sposób organizacyjny, ani w sposób finansowy (kwestię braku wyodrębnienia funkcjonalnego została już omówiona w pkt A. powyżej). Mianowicie, jak zostało już wskazane w opisie zdarzenia przyszłego. Nieruchomość będąca przedmiotem Transakcji nie została przypisane do działu, oddziału bądź wydziału w przedsiębiorstwie Sprzedającego 1. Co więcej, Sprzedający 1 nie prowadzi osobnych ksiąg rachunkowych w stosunku do Nieruchomości ani nie istnieją szczególne czynniki jej wyodrębnienia spośród innych nieruchomości, których właścicielem/rozporządzającym jak właściciel jest Sprzedający 1. W odniesieniu do Nieruchomości nie są przygotowywane również osobne plany finansowe i budżetowe w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego 1 ani nie jest prowadzone odrębne raportowanie finansowe na potrzeby wewnętrzne.

W efekcie, należy uznać, iż w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, nic zostało spełnione kryterium B) wskazane wyżej, które powinna spełniać sprzedaż obiektu przeznaczonego na wynajem, aby można ją było uznać za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (konsekwentnie nie są spełnione przesłanki do uznania przedmiotu transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Ad. C.

Jak wskazywano już wyżej, kontynuowanie działalności Sprzedającego 1 przez Kupującego w oparciu o składniki majątku stanowiące przedmiot Transakcji nie będzie możliwe bez uzupełnienia ich o istotne elementy, warunkujące w istocie zdolność Nieruchomości do realizacji określonych zadań gospodarczych (co opisano powyżej).

W szczególności, nie zostanie przejęta przez Kupującego również działalność Sprzedającego 1 w zakresie najmu. Kupujący, aby ją prowadzić, będzie musiał zaangażować własne zasoby (pracowników, podwykonawców, środki finansowe itd.).

W efekcie, należy uznać, iż w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, nie zostało spełnione kryterium C) wskazane wyżej, które powinna spełniać sprzedaż obiektu przeznaczonego na wynajem, aby można ją było uznać za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa (konsekwentnie nie są spełnione przesłanki do uznania przedmiotu transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Podsumowując - zdaniem Wnioskodawców - składniki majątkowe będące przedmiotem dostawy dokonywanej przez Sprzedającego 1 na rzecz Kupującego w ramach Transakcji nie będą spełniały definicji przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, określonej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz art. 55¹ Kodeksu cywilnego, a więc dostawa Nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i nie będzie ona mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców odnośnie do pytania 2:

Opodatkowanie planowanej Transakcji VAT

Planowana Transakcja stanowi dostawę Lokalu wraz z Udziałem w części wspólnej i Udziałem w gruncie.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Sprzedaż prawa własności (lub prawa użytkowania wieczystego) działki gruntu (bądź też udziału w takim prawie), wchodzącej w skład nieruchomości, będzie zatem dzieliła traktowanie VAT właściwe dla dostawy budynku i budowli (lub ich części), znajdujących się na tym gruncie.

Co do zasady, podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Planowana Transakcja będzie więc opodatkowana VAT jako dostawa towarów, chyba że zastosowanie znalazłoby jedno ze zwolnień przewidzianych w ustawie o VAT. W przedmiotowym przypadku, dostawa Nieruchomości mogłaby podlegać zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT. W związku z powyższym rozważyć należy, czy zastosowanie znajdzie jedno ze wskazanych zwolnień.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, poza następującymi wyjątkami:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku VAT na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Mianowicie, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak natomiast wynika z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 (czyli zwolnienia dostawy budynku, budowli lub ich części dokonywanego po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia) i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,

złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich część.

W myśl art. 43 ust. 11 tej samej ustawy, oświadczenie powyższe musi zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy,

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,

adres budynku, budowli lub ich części.

W ocenie Wnioskodawców, Lokal (wraz z Udziałem w części wspólnej i Udziałem w gruncie) winien być traktowany jako część Budynku. W efekcie, cytowane powyżej przepisy znajdą zastosowanie w stosunku do Transakcji.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę powyższe regulacje należy uznać, że pierwsze zasiedlenie Lokalu wraz z Udziałem w części wspólnej nastąpiło niewątpliwie najpóźniej w momencie, gdy prawo do rozporządzania nimi jak właściciel zostało przeniesione na Sprzedającego 1 (tzn. w dniu 30 grudnia 2013 r.).

Jednocześnie, po nabyciu Lokalu wraz z Udziałem w części wspólnej Sprzedający 1 nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, które, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W efekcie, ponieważ planowana Transakcja nie obejmie (i) dostawy dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia (które bowiem już nastąpiło) lub przed nim oraz z uwagi na fakt, że (ii) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą Lokalu wraz z Udziałem w części wspólnej upłynął okres dłuższy niż 2 lata (pierwsze zasiedlenie nastąpiło bowiem najpóźniej 30 grudnia 2013 r.), do Transakcji zastosowanie znajdzie zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10.

Jednocześnie jednak, na podstawie art. 43 ust. 10 oraz ust. 11 ustawy o VAT, Sprzedający 1 oraz Kupujący będą uprawnieni do rezygnacji z powyższego zwolnienia oraz wyboru opcji opodatkowania Transakcji VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, 2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Warunkiem skorzystania z opcji opodatkowania VAT będzie zatem złożenie przez Sprzedającego 1 (jako dostawcy) i Kupującego (jako nabywcy), przed dniem dokonania Transakcji, właściwemu dla Kupującego naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnego oświadczenia, że wybierają opodatkowanie Transakcji podatkiem VAT (oraz, w szczególności, posiadanie statusu czynnego zarejestrowanego podatnika VAT przez oba te podmioty).

Jednocześnie, Sprzedający 2 - jako podmiot niebędący ani dostawcą Nieruchomości, ani jej nabywcą - nie będzie obowiązany do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (i fakt ten nie będzie wpływał na skuteczność tego oświadczenia).

Równocześnie, Wnioskodawcy zwracają uwagę na fakt, iż w odniesieniu do Transakcji nie będzie miało zastosowania obligatoryjne zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwolniona z opodatkowania VAT może być dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w przypadku, gdy spełnione są warunki wskazane w ustawie o VAT (o których mowa wyżej).

W omawianym stanie faktycznym, do przedmiotowej Transakcji, co do zasady, znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W efekcie, Transakcja nie może zostać objęta obligatoryjnym zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawców, w przypadku złożenia przez Kupującego i Sprzedającego 1 przed dniem dokonania Transakcji zgodnego oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (oraz jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki przewidziane w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT), planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem 23% stawki VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców odnośnie do pytania 3:

Prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości oraz prawo do otrzymania zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad kwotą VAT należnego.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu, przy założeniu, że pozostałe ograniczenia nie mają zastosowania (w szczególności ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT, dotyczące m.in. braku prawa odliczenia w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT bądź podlega zwolnieniu z VAT).

Zatem, zdaniem Wnioskodawców, aby rozstrzygnąć o uprawnieniu Kupującego do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony na nabyciu Nieruchomości, w myśl art. 86 ust. 10 oraz 10b pkt 1 ustawy o VAT, niezbędne jest ustalenie, czy (i) Nieruchomość będąca przedmiotem planowanego nabycia będzie wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czy (ii) jej nabycie będzie podlegało VAT według podstawowej stawki 23%.

Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Dokonuje zakupu Nieruchomości wyłącznie na cele prowadzenia swojej, opodatkowanej VAT działalności gospodarczej obejmującej wynajem Nieruchomości na cele komercyjne. Kupujący wykorzysta zatem nabytą Nieruchomość do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. W konsekwencji Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Kupującego, będącego podatnikiem VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wykazano powyżej, zdaniem Wnioskodawców, przedmiotowa Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i jednocześnie nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawców, w przypadku złożenia przez Kupującego i Sprzedającego 1 przed dniem dokonania Transakcji zgodnego oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (oraz jeżeli spełnione zostaną wszystkie przesłanki przewidziane w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT), Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT wedle stawki 23%. A zatem, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie będą miały miejsca.

Jednocześnie, ponieważ podmiotem przenoszącym prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel na rzecz Kupującego w ramach Transakcji powinien być Sprzedający 1 (tzn. Sprzedający 1 będzie dostawcą), to właśnie ten podmiot winien wystawić fakturę potwierdzającą dokonanie Transakcji.

W świetle powyższego, po dokonaniu przedmiotowej Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Kupujący otrzyma od Sprzedającego 1 fakturę dokumentującą faktyczne dokonanie przedmiotowej Transakcji. Jednocześnie, nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym podlegać będzie zwrotowi na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Nieruchomość będąca przedmiotem planowanej Transakcji będzie wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu Nieruchomości oraz do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym na rachunek bankowy Kupującego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców odnośnie do pytania 4:

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w wyniku zawarcia umowy sprzedaży z 2013 r. pomiędzy Sprzedającym 2 oraz Sprzedającym 1, na Sprzedającego 1 zostało przeniesione pełne władztwo ekonomiczne nad Nieruchomością i został on ujawniony w księdze wieczystej jako właściciel. W konsekwencji, tylko ten podmiot może aktualnie przenieść ekonomiczne władztwo nad Nieruchomością na rzecz Kupującego. Niemniej, z uwagi na podnoszone przez Kupującego pewne wątpliwości związane z interpretacją przepisów prawa cywilnego, na życzenie Kupującego w planowanej Transakcji po stronie sprzedawców stawią się formalnie równocześnie dwa podmioty - Sprzedający 1 i Sprzedający 2 (mimo tego, że Sprzedający 2 nie ma obecnie żadnego ekonomicznego władztwa nad Nieruchomością).

W konsekwencji, istota pytania 4 sprowadza się do kwestii, czy poprzez przystąpienie do umowy sprzedaży Sprzedający 2 nie stanie się dostawcą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT.

W tym zakresie, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega "odpłatna dostawa towaru" (nie zaś "sprzedaż towaru"), natomiast przez "dostawę towaru" rozumie się - na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”.

W świetle powyższego orzecznictwa, uwzględniając okoliczność, że:

pomiędzy Sprzedawcą 2 i Sprzedawcą 1 doszło w przeszłości do wydania Nieruchomości, w tym doszło do przeniesienia wszelkich ryzyk ekonomicznych z nią związanych, prawa do czerpania pożytków oraz wszelkich innych atrybutów władztwa, w zamian wynagrodzenie zapłacone przez Sprzedawcę 1 na rzecz Sprzedawcy 2 oraz
w ramach planowanej Transakcji wydanie Nieruchomości (przeniesienie ekonomicznego władztwa nad Nieruchomością) nastąpi wyłącznie pomiędzy Sprzedawcą 1 oraz Kupującym;

- to, pomimo przystąpienia przez Sprzedawcę 2 do umowy sprzedaży ze względu na wątpliwości ponoszone przez Kupującego na gruncie prawa cywilnego, Sprzedawca 2 nie będzie dostawcą Nieruchomości. Podmiotem, który dokona "dostawy" na rzecz Kupującego będzie wyłącznie Sprzedawca 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku oraz uzupełnieniu do złożonego wniosku nr 1-3, 5), w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin