2018.10.30 - Szef Krajowej Administracji Skarbowej

Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DPP13.8221.99.2017.GTM
z 30 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z art. 223 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 stycznia 2017 r. Nr 2461-IBPB-1-2.4510.898.2016.3.KP, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu do BKIP: 18 października 2016 r.), uzupełnionym w dniu 12 i 20 grudnia 2016 r. oraz 18 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie:

uznania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe,
uznania w całości „kosztów zatrudnienia” pracownika, który jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, częściowo wykonującego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju, za „koszty kwalifikowane” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest nieprawidłowe,
proporcjonalnego uznania za „koszty kwalifikowane” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej „kosztów zatrudnienia” pracownika, który jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, częściowo wykonującego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe,
proporcjonalnego zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów zatrudnienia osób częściowo zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, które wykonują też inne czynności, na podstawie ewidencji godzinowej czasu pracy, z której będzie wynikać, ile czasu pracownik w ciągu swojej pracy przeznacza na działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) – jest prawidłowe,
możliwości zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wydatków z tytułu uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, koszty delegacji, które dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową oraz możliwości zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów zatrudnienia pracowników, którzy nie są zatrudnieni w celach badawczo-rozwojowych, wykonujących czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju.

Ponieważ złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 7 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.898.2016.1.KP, oraz pismem z 4 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.898.2016.2.KP na podstawie art. 169 § 1, w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 12 i 20 grudnia 2016 r. oraz 18 stycznia 2017 r.

We wniosku o wydanie interpretacji przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wiodącym producentem liczników do pomiaru prądu elektrycznego. Posiada on własne akredytowane laboratorium świadczące usługi także na rzecz innych przedsiębiorstw. Większość produkcji Wnioskodawcy kierowana jest do odbiorców detalicznych na terenie całej Polski oraz na eksport - głównie do krajów Unii Europejskiej i Ameryki Południowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju.

Wyroby produkowane przez Wnioskodawcę są podzielone na kilka głównych grup. Wnioskodawca jest producentem urządzeń pomiarowych, w szczególności liczników energii elektrycznej jedno i wielofazowych, urządzeń rejestrujących, systemów rozliczeń energii elektrycznej. Ponadto, Wnioskodawca oferuje także swoje usługi w zakresie badań aparatury pomiarowej, w szczególności liczników energii elektrycznej jedno- i wielofazowych, naprawy i ponownej legalizacji liczników energii elektrycznej jedno i wielofazowych, serwisu aparatury pomiarowej. Wnioskodawca świadczy również usługi takie jak lakierowanie detali (metal) czy obróbka metali za pomocą cięcia, gięcia, skrawania. Starając się wychodzić naprzeciw oczekiwaniom Klientów, Wnioskodawca nieustannie poszerza asortyment oferowanych wyrobów. Z uwagi na ciągłe inwestowanie w park maszynowy, Wnioskodawca jest w stanie wyprodukować bardzo szeroką gamę produktów. Wnioskodawca prowadzi projekty Badawczo-Rozwojowe wprowadzające nowoczesne technologie, które są nowością w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Projekty polegają m.in. na wprowadzeniu nowoczesnych technologii przetwórstwa i montażu wyrobów oraz wprowadzające możliwość produkowania nowych wyrobów (jak na przykład nowy licznik posiadający rozwiązania techniczne dedykowane specjalnie pod wymagania klienta z Ameryki Południowej), których wcześniej nie było w ofercie Wnioskodawcy. Wnioskodawca posiada moce przerobowe i wiedzę potrzebną do wdrażania produkcji prototypowej czy pilotażowej pod konkretne wymagania klientów, co wiąże się z przeprowadzeniem pełnego procesu wdrażania nowego wyrobu do produkcji. Prace badawcze rozpoczynają się od zbierania informacji o wymaganiach klientów przez dział handlowy i ich oceny, poprzez stworzenie technologii produkcji przez dedykowanego konstruktora Wnioskodawcy, przeprowadzenia produkcji prototypowej lub pilotażowej w dziale produkcji, aż po proces walidacji wyrobu w laboratorium przedsiębiorstwa lub w jednostce zewnętrznej na zlecenie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie tworzenia nowych produktów, a także wprowadzenia istotnych zmian w już istniejących produktach. Dodatkowo, Wnioskodawca przeprowadza ocenę produktów gotowych, opracowuje ich konstrukcję, parametry jakościowe. Opracowane przez Wnioskodawcę produkty poddawane są walidacji w akredytowanym laboratorium Wnioskodawcy. Produkty opracowywane zgodnie ze specyfikacją zawierającą wymagania klientów lub wymogi zapewniające zgodność z odpowiednimi normatywami itp., są następnie poddawane licznym analizom fizycznym i analitycznym.

W ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca prowadził także bardzo duży projekt dotyczący wprowadzenia linii technologicznych do recyklingu zużytych liczników (są to linie technologiczne zaprojektowane i wdrożone specjalnie w celu odzyskiwania części ze starych/zniszczonych/zużytych liczników, a następnie wykorzystania tych części przy produkcji liczników nowych). Dzięki pracy koncepcyjnej przeprowadzonej przez Wnioskodawcę udało się wprowadzić w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy technologie odzysku materiałów i surowców ze zużytych wyrobów. Technologia taka w tym segmencie jest innowacyjna nie tylko na skalę Polski, ale również Europy. Dzięki jej zastosowaniu udaje się odzyskać dużą część materiałów i surowców. Natomiast te materiały i surowce, których nie udaje się odzyskać, są sprzedawane do skupu w formie posegregowanej (rozmontowane na części). Jest to technologia, która pozwoli przedsiębiorcy nie tylko uzyskać przewagę konkurencyjną nad innymi podmiotami w tej branży, ale również pomóc w globalnej walce o zmniejszenie ilości produkowanych odpadów. Projekt w postaci testowania technologii recyklingu na linii pilotażowej do recyklingu zużytych liczników wykazał liczne problemy, które Wnioskodawca we własnym zakresie rozwiązywał przy użyciu wszystkich dostępnych dla niego sposobów i środków (projekt zakończył się sukcesem i w tej chwili jest użytkowany przez przedsiębiorcę). Należy jeszcze raz podkreślić unikatowość powyższej technologii w skali co najmniej europejskiej, a także wskazać na jej proekologiczne aspekty.

Wszelkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę mają jasno sprecyzowane cele, a po zakończeniu każdego projektu spisywane jest podsumowanie z jego przebiegu i wnioski. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu wstępnych prac koncepcyjnych do momentu walidacji wyrobu, która ujawnia wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań i pozwala na wyeliminowanie ewentualnych nieprawidłowości. Projekty mają jasno określony harmonogram działań i do każdego z projektów są przypisane odpowiednie zasoby (w postaci pracy ludzkiej oraz odpowiednich materiałów i surowców). Wnioskodawca z przeprowadzonych projektów sporządza raporty i analizy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę powstałą podczas prowadzenia projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny. Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Wnioskodawcę zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia. Wnioskodawca chciałby zauważyć, że jest to zgodne z zapisem w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manual 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en) „To be uncertain about the final outcome (uncertain)”.

Część pracowników Wnioskodawcy wykonuje prace w ramach wyżej opisanych działań badawczo-rozwojowych (w znacznej mierze prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej są wykonywane przez specjalistę zatrudnionego na stanowisku konstruktora, ale częściowo też przez pracowników innych działów, zajmujących się m.in. wprowadzaniem rozwiązań badawczo-rozwojowych, jak również innymi działaniami związanymi z regularną działalnością Wnioskodawcy). Pracownicy wykonujący działania badawczo-rozwojowe wykonują również inne obowiązki związane z regularną działalnością Wnioskodawcy, które nie zawsze są działaniami badawczo-rozwojowymi. Poza kosztami związanymi z zatrudnieniem pracowników w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, dużą część kosztów działalności badawczo-rozwojowej stanowią także koszty zakupu materiałów i surowców niezbędnych do wyprodukowania serii pilotażowych bądź produkcji testowej.

Pracownicy, którzy są zatrudniani w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej również:

uczęszczają na szkolenia i konferencje mające na celu podniesienie ich umiejętności zarówno w zakresie prowadzonych prac jak i umiejętności miękkich,
wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni i innych laboratoriów,
wykonują prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczenie wyjazdów służbowych, pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej, obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów itp.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ww. ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową.

W uzupełnieniu wniosku z 14 grudnia 2016 r. wskazano, że użyte we wniosku sformułowanie „koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach” oznacza odpłatność, którą ponosi Wnioskodawca za udział pracownika w szkoleniu lub konferencji, koszty dojazdu na szkolenia lub konferencje oraz w razie potrzeby koszty wyżywienia i noclegu w związku z wyjazdem na szkolenie lub konferencję. Koszty delegacji obejmują diety, koszty przejazdu, noclegu, wyżywienia itp., ponoszone w trakcie pobytu pracownika w delegacji. Powyższe koszty nie stanowią dla pracownika elementu wynagrodzenia za pracę, natomiast w ocenie Wnioskodawcy stanowią one należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy CIT [winno być ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych], a zatem stanowią koszty kwalifikowane.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z 11 stycznia 2017 r. wskazano, że pracownicy których pytania dotyczą zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę.

W 2016 r. pracownicy w umowach o pracę, mieli ogólne postanowienia co do zakresu wykonywanych zadań, bez dodatkowego wskazania, że określone obowiązki spośród wymienionych są realizowane w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Niemniej jednak sformułowanie tych obowiązków sugeruje, iż jest to między innymi działalność badawczo-rozwojowa, gdyż w zakresie obowiązków wskazane są takie czynności jak konstruowanie i opracowywanie nowych produktów, urządzeń, opracowywanie nowych technologii.

Z uwagi na wprowadzenie przepisów o uldze badawczo-rozwojowej dopiero w 2016 r., wcześniej nie było potrzeby zamieszczania tego rodzaju postanowień. Obowiązki służbowe pracowników były określane rodzajowo. Natomiast pewne czynności wskazane rodzajowo mogą być wykonywane tylko w ramach działalności badawczo-rozwojowej, niektóre zarówno w działalności regularnej, jak i w działalności badawczo-rozwojowej, a niektóre tylko w działalności regularnej. Brak wskazania w umowie na realizację działalności badawczo-rozwojowej nie oznacza zatem, że pracownik takiej działalności nie realizuje lub, że nie został zatrudniony w celu jej wykonywania. Pracownik został bowiem zatrudniony w celu wykonywania zadań określonych rodzajowo, które w określonym stopniu stanowią realizację działalności badawczo-rozwojowej. W razie zaistnienia takiej potrzeby, pracodawca może też zlecić pracownikowi wykonanie czynności nieobjętej zakresem jego obowiązków wskazanych w umowie o pracę, o ile mieści się w rodzaju wykonywanej pracy i kompetencjach pracownika. Pracownicy wykonują faktycznie w ramach świadczonej pracy czynności w zakresie działalności Wnioskodawcy opisanej we wniosku o interpretację, która to działalność w ocenie Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową. Kwestia ta jest przedmiotem pytania nr 1 we wniosku o interpretację.

W 2017 r. Wnioskodawca dodaje do obowiązków służbowych pracowników postanowienie, że pracownik „realizuje działalność badawczo-rozwojową”.

Ponadto wskazano, że odpowiedź na pytanie czy należności z tytułu kosztów uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, koszty delegacji pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, została udzielona już w piśmie z dnia 14 grudnia 2016 r. W związku z omyłkowym powołaniem się na art. 12 ust. 1 ustawy CIT”, niniejszym prostuję, że chodziło o art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z kontekstu pisma. Przy czym należy zaznaczyć, że to, czy ww. koszty stanowią przychód w rozumieniu ww. art. 12 stanowi już ocenę prawną, a nie okoliczność faktyczną. Wnioskodawca finansuje pracownikom tego rodzaju wyjazdy, wobec tego jest to świadczenie pracodawcy na rzecz pracownika w związku ze stosunkiem pracy. Należy też wskazać, że art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT nie posługuje się pojęciem przychodu, lecz należności z określonych tytułów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisana wyżej działalność Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851; dalej: „ustawa CIT”), która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
Czy w przypadku pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo- rozwojowej, który częściowo wykonuje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej a częściowo też czynności innego rodzaju, koszty jego zatrudnienia (wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT) można zaliczyć w całości do kosztów kwalifikowanych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
W razie uznania, że koszty zatrudnienia pracownika, o których mowa w pytaniu Nr 2, nie stanowią w całości kosztów kwalifikowanych, to czy koszty jego zatrudnienia (wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT) mogą zostać rozliczone proporcjonalnie, na podstawie udokumentowanego zaangażowania pracownika w czynności badawczo-rozwojowe w stosunku do wszystkich wykonywanych przez niego czynności, w tym czynności niespełniających definicji działalności badawczo-rozwojowej? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)
Czy koszty zatrudnienia (wskazane rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT) osób częściowo zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, które wykonują też inne czynności można proporcjonalnie zaliczyć do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, na podstawie ewidencji godzinowej czasu pracy, z której będzie wynikać, ile czasu pracownik w ciągu swojej pracy przeznacza na działalność badawczo-rozwojową? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)
Czy koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, koszty delegacji, które dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej są kosztami kwalifikowanymi, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

Własne stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

Stanowisko w zakresie pytania Nr 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykonywane przez niego działania opisane w stanie faktycznym stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w dziedzinie wprowadzania nowych i znacznego ulepszania standardowych produktów (przede wszystkim w zakresie różnego typu liczników energii elektrycznej jedno i wielofazowych, urządzeń rejestrujących, systemów rozliczeń energii elektrycznej), oraz optymalizuje procesy produkcji w swoim przedsiębiorstwie (przede wszystkim w celu obniżenia kosztów). M.in. Wnioskodawca prowadził też projekt dotyczący wprowadzenia linii do recyklingu zużytych liczników z wykorzystaniem nowych, stworzonych przez siebie technologii. Ponadto, Wnioskodawca oferuje także swoje usługi w zakresie badań aparatury pomiarowej oraz świadczy usługi takie jak lakierowanie detali (metal) czy obróbka metali za pomocą cięcia, gięcia, skrawania, ciągle rozszerzając i ulepszając technologię świadczonych usług. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa jest nakierowana na praktyczne wykorzystanie nowych rozwiązań i komercjalizację. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzi badania przemysłowe i prace rozwojowe określone w definicji z art. 4a pkt 27-28 ustawy CIT.

Wnioskodawca z przeprowadzonych projektów sporządza raporty i analizy, które dokumentują przebieg realizacji projektu, wykorzystane środki oraz wnioski. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny. Sporządzana przez Wnioskodawcę na podstawie przeprowadzonych projektów badawczych dokumentacja, pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę powstałą podczas prowadzenia poszczególnych projektów celem jej wykorzystania w procesie produkcji.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy CIT, działalność naukowa to:

badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Działalność rozwojowa definiowana jest natomiast w art. 4a pkt 28 ustawy CIT, jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana w stanie faktycznym działalność w zakresie badań i rozwoju stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, interpretacja inna niż przedstawiona powyżej prowadziłaby do sytuacji, że ulga opisana art. 18d ustawy CIT nie uwzględniałaby projektów badawczo-rozwojowych prowadzonych przez przedsiębiorstwa produkcyjne na własne potrzeby, co prowadziłoby do nierównego traktowania przedsiębiorców. Należy również zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 czerwca 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-281/16/KP, która ocenia bardzo podobny przypadek i uznaje analogiczne stanowisko podatnika jako prawidłowe.

Stanowisko w zakresie pytania Nr 2.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT wskazał, że za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli pracownik został zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT, to pomimo tego, że częściowo wykonuje czynności wchodzące w zakres działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo inne czynności w ramach działalności Wnioskodawcy, to nadal spełniona jest przesłanka zatrudnienia w celu wykonywania działalności badawczo-rozwojowej. Wobec powyższego za koszty kwalifikowane można uznać koszty zatrudnienia pracownika określone rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT w całości. Jak wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 lipca 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-633/16/KP, „Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje na to, że całe wynagrodzenie wraz z narzutami pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej powinno zostać zakwalifikowane do kosztów kwalifikowanych. Nie będzie miało tu znaczenia, czy pracownik poświęcił 100% swojego czasu na realizację działalności badawczo-rozwojowej, czy tylko 50%.” Powyższa interpretacja potwierdza zatem stanowisko Wnioskodawcy, że koszty zatrudnienia pracownika uczestniczącego w wykonywaniu działalności badawczo-rozwojowej (tj. zatrudnionego w celu wykonywania czynności z zakresu działalności badawczo-rozwojowej) w całości (w tym także wynagrodzenie za czas urlopu i wynagrodzenie chorobowe) stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, co wynika z wykładni językowej tego przepisu. Należy również dla porównania wskazać, iż w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy CIT wskazano, że za koszty kwalifikowane uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. A contrario, skoro w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT nie wskazano ograniczenia, że pracownik musi być zatrudniony wyłącznie w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej ani też innych ograniczeń, to za koszty kwalifikowane można uznać koszty zatrudnienia takiego pracownika w całości, skoro jest on zatrudniany w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko w zakresie pytania Nr 3.

W razie negatywnej odpowiedzi na pytanie Nr 2, w ocenie Wnioskodawcy, do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, należy zaliczyć koszty zatrudnienia pracownika proporcjonalnie, w części jaką stanowią czynności pracownika wykonywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej w stosunku do całej świadczonej przez niego pracy.

Według interpretacji Wnioskodawcy przepisy ustawy pozwalają, aby Wnioskodawca zadeklarował procentowy udział pracownika w działalności badawczo-rozwojowej poprzez zliczanie wszystkich projektów badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego pracownika w stosunku do wszystkich projektów prowadzonych przez pracownika z uwzględnieniem poświęconego przez pracownika czasu spędzonego na wszystkie prowadzone projekty i na tej podstawie zaliczał koszty zatrudnienia pracownika do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT. Nie ma zatem konieczności wprowadzania dodatkowego, kosztownego i problematycznego rozliczania czasu pracownika w postaci kart godzinowych, których zapisy stanowiłyby niewymagane przepisami potwierdzenie czasu poświęconego przez pracownika na prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. Przykładowo, w ramach działalności Wnioskodawcy, pracownik zatrudniony na stanowisku konstruktora spędza 90% swojego czasu pracy przy przeprowadzaniu badań i kontroli nad nowymi, innowacyjnymi produktami, a 10% czasu pracy przy walidacji i badaniach wyrobów standardowych. W przypadku (wskaźnik opisano powyżej) tak ściśle zdefiniowanego udziału czasu pracownika, jaki poświęca on na wykonywanie prac badawczo-rozwojowych nie istnieje zatem potrzeba dodatkowego określania nakładu czasu pracy w formie godzinowej. Rozliczenie czasu pracy pracownika poprzez procentowany udział w prowadzonych projektach badawczo-rozwojowych w stosunku do wszystkich prowadzonych projektów jest wystarczającą ewidencją pracy pracownika do ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ustawy CIT.

Należy wskazać, że art. 18d ustawy CIT, ani inne przepisy regulujące ulgę na działalność badawczo-rozwojową, nie wymagają dokumentowania czasu pracy pracownika w określonej formie ani wydzielania czasu poświęconego na czynności badawczo-rozwojowe. Także art. 149 § 1 kodeksu pracy, nie wymaga prowadzenia szczegółowej godzinowej ewidencji czasu pracy pracownika z podziałem na jakie czynności pracownik przeznacza poszczególne godziny, a jedynie ewidencję do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą, gdzie wystarczające jest wskazywanie łącznej ilości przepracowanych godzin.

Stanowisko w zakresie pytania Nr 4.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, wskazał, że za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w głównej mierze w innych celach niż realizacja działalności badawczo-rozwojowej, np. do produkcji, którzy jedynie sporadycznie uczestniczą w czynnościach składających się na realizację działalności badawczo-rozwojowej, do kosztów kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, można zaliczyć koszty ich zatrudnienia na podstawie godzinowej ewidencji czasu pracy przeznaczonego na realizację prac badawczo-rozwojowych, tj. proporcjonalnie, tylko w części, w jakiej pracownik ten wykonuje działalność badawczo-rozwojową w stosunku do całej ilości przepracowanych przez niego godzin. W tym zakresie są bowiem zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a zatem spełniona jest przesłanka zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca chciałby ponadto nadmienić, że do tej pory podstawą przy identyfikowaniu działalności badawczo-rozwojowej (dla Wnioskodawcy) były informacje wydawane przez Główny Urząd Statystyczny i związane z drukami PNT-01 oraz PNT-02. Wnioskodawca rozumie, że nie są to wiążące akty prawne, ale z racji wieloletniej praktyki w interpretacji tego typu działalności Wnioskodawca traktuje wytyczne wyżej wymienionego urzędu jako pomocne (zawierają one bardzo dużo szczegółowych wytycznych, które pomagają w interpretacji istniejących przepisów). I tak w opisie do wypełniania formularza PNT-01 dla Działu 4 czytamy, co następuje: W rubryce 7 wykazuje się pozostały personel związany z działalnością B+R. Do kategorii tej należy zaliczać pracowników na stanowiskach robotniczych oraz administracyjno-ekonomicznych uczestniczących w realizacji prac B+R lub bezpośrednio z nimi związanych. Do grupy tej zalicza się także personel zajmujący się głównie sprawami finansowymi i kadrowymi, o ile wiążą się one bezpośrednio z działalnością B+R. Nie zalicza się tu personelu świadczącego usługi pośrednie, takiego jak np. personel stołówek, personel zajmujący się utrzymaniem czystości czy straż przemysłowa.

Z powyższego wyjaśnienia jasno wynika, że pozostały personel związany z działalnością badawczo-rozwojową obejmuje także pracowników na stanowiskach robotniczych, którzy realizują prace badawczo-rozwojowe, np. poprzez produkcje serii pilotażowej, co zostało wskazane jako przykład w art. 4a w pkt 28 ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy cały personel zatrudniony w celu realizacji projektów badawczo-rozwojowych jest niezbędną częścią składową projektu badawczo-rozwojowego. Według interpretacji Wnioskodawcy, wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, którzy działalność taką wykonują jedynie sporadycznie, ale jako część niezbędną do realizacji projektu badawczo-rozwojowego, można rozliczyć poprzez rozliczanie czasu bezpośrednio spędzonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej (ewidencja godzinowa) czy też czynności ściśle związane z wykonywaniem działalności badawczo-rozwojowej, jak np. prowadzenie odpowiedniej dokumentacji działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca jest w stanie wykazać poprzez dokumentację projektów badawczo-rozwojowych, że omawiani pracownicy istotnie realizowali działalność badawczo-rozwojową.

W przypadku działalności, która spełnia definicję prac badawczo-rozwojowych wyszczególnić należy kilka etapów procesu, niezbędnych do pełni realizacji założonego projektu badawczo-rozwojowego. Prace wykonywane na etapie, np. produkcji (takie jak fizyczne wyprodukowanie prototypu, przetestowanie nowego rozwiązania technologicznego skracającego pracochłonność produkcji wyrobu), czy kontroli jakości (walidacji prototypu lub partii produkcyjnej, określenia wymagań technicznych dla inżyniera który ma zaproponować rozwiązanie problemu itp.), są więc koniecznym elementem prac badawczo-rozwojowych, określonych w art. 4a w pkt 28 ustawy CIT. Należy wskazać, że bez wyżej wymienionych czynności, pracownika sporadycznie zatrudnionego do wykonywania działalności badawczo-rozwojowej, niemożliwe byłoby zrealizowanie zaplanowanej działalności badawczo-rozwojowej. Etap wytwarzania prototypu, który zostanie poddany walidacji, stanowi bowiem źródło wiedzy na temat praktycznych problemów i zagadnień, które mają być rozwiązywane i udoskonalane w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Z tego też względu zadania wykonywane przez ww. pracownika są niezbędnym elementem prac badawczo-rozwojowych, co w ocenie Wnioskodawcy, umożliwia uwzględnienie w uldze kosztów określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, poniesionych w związku z opisanymi wyżej pracami takiego pracownika.

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty osobowe pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, z uwagi na określone sytuacje wynikające z potrzeby prowadzonych przez Wnioskodawcę projektów badawczo-rozwojowych, mogą zostać częściowo (proporcjonalnie) rozliczone na podstawie ewidencji godzinowej tych pracowników, biorąc pod uwagę ilość czasu, jaką poświęcili na wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Stanowisko w zakresie pytania Nr 5.

W opinii Wnioskodawcy koszty delegacji, koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. W art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano natomiast, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Konstrukcja powyższego przepisu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, że:

koszty szkoleń i konferencji, które mają na celu podniesienie umiejętności pracowników w prowadzonych pracach,
koszty delegacji i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni, jednostek naukowo- badawczych i innych laboratoriów, mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Wyżej wymienione koszty zatrudnienia pracowników, które ponosi Wnioskodawca są kosztami związanymi z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową. Są to czynności mające istotne znaczenie dla rozwoju pracowników, umożliwiające poszerzanie wiedzy, w tym w zakresie najnowszych rozwiązań naukowych i technicznych, a także umożliwiające zdobywanie nowych kwalifikacji. Powyższe znacząco zatem wpływa na zwiększanie zakresu możliwości prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę.

Wykonywane przez pracownika ww. czynności są bowiem ściśle powiązane z wykonywaniem przez niego działalności badawczo-rozwojowej i są potrzebne dla realizacji przez niego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ponadto umożliwiają zdobycie i następnie wdrożenie nowej wiedzy w procesie produkcji Wnioskodawcy. Powyższe stanowisko jest również zgodne z interpretacją, Znak: IBPB-1-2/4510- 633/16/KP.

W uzupełnieniu wniosku z 14 grudnia 2016 r. Spółka wskazała, że zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przepisie tym nie wskazano, że należności te mają stanowić element wynagrodzenia pracownika. Odesłanie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy tylko tytułów, z których przysługują należności, a zatem przysługujących ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy wszelkiego rodzaju wypłat pieniężnych oraz wartości pieniężnej świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalentów, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatków, nagród, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop i wszelkich innych kwot niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczeń pieniężnych ponoszonych za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wynagrodzenie jest więc tylko jednym z tytułów wyszczególnionych w przepisie, zatem wskazane przez Wnioskodawcę koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach oraz koszty delegacji, nie muszą stanowić elementu wynagrodzenia pracownika, aby mogły być uznane za należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy podkreślić, że w przepisie wymieniono, w szczególności także świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, a także wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne. Ponadto sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że jest to tylko wyliczenie przykładowe.

W ocenie Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty szkoleń, konferencji oraz koszty delegacji stanowią zatem należności pracownika ze stosunku pracy określone w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności mogą one być uznane za koszty ponoszone za pracownika, inne świadczenia nieodpłatne lub też inne wypłaty pieniężne.

Należy również wskazać, że stanowisko podatnika potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 grudnia 2016 r., Znak: 0461- ITPB3.4510.627.2016.1.PS, wydana w analogicznym stanie faktycznym.

W uzupełnieniu wniosku z 11 stycznia 2017 r. wskazano, że w ocenie Wnioskodawcy, w umowach o pracę nie musi być zawarte wprost wskazanie, że pracownik jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, czy też, że w zakres jego obowiązków pracowniczych wchodzi wykonywanie czynności z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, aby koszty jego zatrudnienia można było uwzględnić w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Przepis art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, nie formułuje takiego wymogu, brak jest zatem podstaw do nakładania na podatników dodatkowych obowiązków, niewynikających z przepisów. W związku z tym, że pracownicy wykonują faktycznie w ramach świadczonej pracy czynności wchodzące w zakres działalności Wnioskodawcy opisanej we wniosku o interpretację, która to działalność w ocenie Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową, a zakres ich zadań został określony rodzajowo (rodzaj czynności), są oni zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, gdyż działalność taką wykonują zgodnie z zapotrzebowaniem pracodawcy, który zatrudnia pracowników po to, aby te określone czynności wykonywali. Treść umowy o pracę nie ma w ocenie Wnioskodawcy znaczenia w tym zakresie, lecz faktycznie wykonywane przez pracownika czynności. Niemniej jednak sformułowania typu „konstruowanie, projektowanie nowych technologii, nowych produktów” wskazują na to, że pracownicy zostali zatrudnieni między innymi w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Należy również wskazać, że pracodawca jest uprawniony do wydawania pracownikowi także poleceń wykonania czynności nieujętych w zakresie obowiązków sformułowanym w umowie o pracę, o ile mieszczą się one w ramach rodzaju wykonywanej pracy (stanowiska pracy). Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 lutego 2003 r. (I PK 149/02) zadania wynikające z zajmowania określonego w umowie o pracę stanowiska mogą być doprecyzowywane nie tylko przez przedstawienie podwładnemu pisemnego zakresu czynności, ale również w drodze poleceń pracodawcy mieszczących się w granicach zakreślonych ustalonym w umowie rodzajem pracy. Nie ma zatem obowiązku sporządzania pisemnego zakresu czynności.

W uzupełnieniu tym wskazano również, że w opinii Wnioskodawcy zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przepisie tym wskazano zatem na należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie na przychody ze stosunku pracy, wobec tego pytanie organu zostało niewłaściwie postawione. Odesłanie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy tylko tytułów, z których przysługują należności, a zatem przysługujących ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy wszelkiego rodzaju wypłat pieniężnych oraz wartości pieniężnej świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalentów, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatków, nagród, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop i wszelkich innych kwot niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczeń pieniężnych ponoszonych za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy podkreślić, że w przepisie wymieniono, w szczególności także świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, a także wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne. Ponadto sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że jest to tylko wyliczenie przykładowe. Wobec tego, wskazane przez Wnioskodawcę koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach, wizytach studyjnych oraz koszty delegacji, stanowią należności pracownika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ograniczanie się w interpretacji ww. przepisów dotyczących kosztów kwalifikowanych wyłącznie do przychodów jest nieprawidłowe i prowadzi do zawężającej wykładni przepisu. Ustawodawca nie wskazał bowiem wyłącznie na koszty stanowiące przychody, lecz na szerszą kategorię należności - z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał też, że podtrzymuje również stanowisko przedstawione w tym zakresie w piśmie z dnia 14 grudnia 2016 r.

W interpretacji indywidualnej z dnia 20 stycznia 2017 r. Nr 2461-IBPB-1-2.4510.898.2016.3.KP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie:

uznania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - za prawidłowe,
uznania w całości „kosztów zatrudnienia” pracownika, który nie jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, częściowo wykonującego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju za „koszty kwalifikowane” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - za nieprawidłowe,
proporcjonalnego uznania za „koszty kwalifikowane” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej „kosztów zatrudnienia” pracownika, który nie jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, częściowo wykonującego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) - za nieprawidłowe,
możliwości zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów zatrudnienia pracowników którzy nie są zatrudnieni w celach badawczo-rozwojowych wykonujących czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) - za nieprawidłowe,
możliwości zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wydatków z tytułu uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, koszty delegacji, które dotyczą pracowników, którzy nie są zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5) - za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o CIT”, w brzmieniu obowiązującym w dacie złożenia wniosku o wydanie zmienionej interpretacji, działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, działalność naukowa to:

badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Działalność rozwojowa zdefiniowana jest natomiast w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620, z 2015 r. poz. 249 i 1268 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1311) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się (art. 18d ust. 3 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego odsyła art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Koszty kwalifikowane (wymienione w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT) podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Stosownie do art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 - 30% tych kosztów;
w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3:

20% tych kosztów - jeżeli podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,
10% tych kosztów - w przypadku pozostałych podatników.

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani wykazać w zeznaniu koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo - rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo - rozwojowej.

Z przytoczonych przepisów ustawy o CIT wynika, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł wydatki na działalność badawczo-rozwojową;
wydatki na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT;
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT (przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów – art. 18d ust. 4 ustawy o CIT);
podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT;
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi m.in. prace badawczo-rozwojowe w dziedzinie wprowadzania nowych i znacznego ulepszania standardowych produktów (przede wszystkim w zakresie różnego typu liczników energii elektrycznej jedno i wielofazowych, urządzeń rejestrujących, systemów rozliczeń energii elektrycznej). Posiada on własne akredytowane laboratorium świadczące usługi także na rzecz innych przedsiębiorstw. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju

Wnioskodawca prowadzi projekty Badawczo-Rozwojowe wprowadzające nowoczesne technologie, które są nowością w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Projekty polegają m.in. na wprowadzeniu nowoczesnych technologii przetwórstwa i montażu wyrobów oraz wprowadzające możliwość produkowania nowych wyrobów (jak na przykład nowy licznik posiadający rozwiązania techniczne dedykowane specjalnie pod wymagania klienta z Ameryki Południowej), których wcześniej nie było w ofercie Wnioskodawcy. Wnioskodawca posiada moce przerobowe i wiedzę potrzebną do wdrażania produkcji prototypowej czy pilotażowej pod konkretne wymagania klientów, co wiąże się z przeprowadzeniem pełnego procesu wdrażania nowego wyrobu do produkcji. Prace badawcze rozpoczynają się od zbierania informacji o wymaganiach klientów przez dział handlowy i ich oceny, poprzez stworzenie technologii produkcji przez dedykowanego konstruktora Wnioskodawcy, przeprowadzenia produkcji prototypowej lub pilotażowej w dziale produkcji, aż po proces walidacji wyrobu w laboratorium przedsiębiorstwa lub w jednostce zewnętrznej na zlecenie Wnioskodawcy.

W opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej powyższy opis pozwala na stwierdzenie, że działalność Wnioskodawcy w zakresie badań i rozwoju mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Jednocześnie mając na uwadze, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, iż to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza, że to wynagrodzenie (w całości bądź części) stanowi koszt kwalifikowany.

W przypadku więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki zarówno związane z działalnością badawczo-rozwojową, jak i obowiązki niezwiązane z ww. działalnością, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Innymi słowy, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej wydatki podatnika na wypłatę świadczeń dla pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe powinny być rozliczone zależnie od faktycznego zaangażowania tych pracowników w działalność badawczo-rozwojową w danym okresie rozliczeniowym, zgodnie z prowadzoną przez podatnika dokumentacją. Wskazać należy, że gdy pracownicy uczestniczą w pracach badawczo-rozwojowych i nie przeznaczają na realizację takiej działalności 100% swojego czasu pracy, konieczne jest odliczenie od kwoty ulgi kosztów przypadających proporcjonalnie na czas, w którym pracownicy ci wykonywali czynności niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową.

Do kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R mogą zostać zaliczone także wynagrodzenia pracowników, którzy uczestniczą w realizacji zadań z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, jednakże nie posiadają w umowach o pracę stwierdzenia, że zostali zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem skorzystania z ulgi B+R nie jest również zatrudnienie pracowników wyłącznie w celu wykonywania prac objętych działalnością badawczo-rozwojową. W konsekwencji, różny może być stopień zaangażowania czasowego pracowników w realizowanie działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe stanowisko potwierdzają m.in. prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 października 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3898/16 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 marca 2018 r. sygn. III SA/Wa 653/17.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy uznać, że za koszty kwalifikowane dla celów skorzystania z ulgi B+R nie mogą zostać uznane kwoty wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenia społeczne proporcjonalnie przypadających na dni/okresy nieobecności pracownika w pracy, w tym z powodu urlopu lub choroby. W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik realizujący działalność B+R otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas choroby oraz/lub urlopu wypoczynkowego, a zatem za czas, w którym nie realizował faktycznie działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, które mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R.

Należy również podkreślić, że wybór sposobu udokumentowania czasu pracy przeznaczonego przez pracowników na wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej pozostawiony został podatnikom, którzy taką działalność prowadzą. Wskazane jest jednak, aby podatnicy korzystający z ulgi B+R prowadzili, dla celów dowodowych, ewidencję czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca wskazuje w opisie stanu faktycznego, że pracownicy, którzy są zatrudniani w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej również:

uczęszczają na szkolenia i konferencje mające na celu podniesienie ich umiejętności zarówno w zakresie prowadzonych prac jak i umiejętności miękkich,
wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni i innych laboratoriów,
wykonują prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczenie wyjazdów służbowych, pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej, obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów itp.

W uzupełnieniu wniosku z 14 grudnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że użyte we wniosku sformułowanie „koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach” oznacza odpłatność, którą ponosi Wnioskodawca za udział pracownika w szkoleniu lub konferencji, koszty dojazdu na szkolenia lub konferencje oraz w razie potrzeby koszty wyżywienia i noclegu w związku z wyjazdem na szkolenie lub konferencję. Koszty delegacji obejmują diety, koszty przejazdu, noclegu, wyżywienia itp., ponoszone w trakcie pobytu pracownika w delegacji. Powyższe koszty nie stanowią dla pracownika elementu wynagrodzenia za pracę, natomiast w ocenie Wnioskodawcy stanowią one należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy CIT (winno być ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a zatem stanowią koszty kwalifikowane.

Zdaniem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej koszty uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach oraz koszty delegacji, które dotyczą pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu działalności badawczo-rozwojowej, mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, jeżeli uczestnictwo pracowników w ww. szkoleniach, konferencjach i delegacjach wiąże się z wykonywaną przez nich działalnością badawczo-rozwojową i jednocześnie pokrycie kosztów uczestnictwa pracowników w ww. wydarzeniach stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w postaci nieodpłatnego świadczenia.

Kryteria uznania nieodpłatnych świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracownika za przychód ze stosunku pracy sformułował Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13. Kierując się wytycznymi określonymi we wspomnianym wyroku należałoby uznać, że wydatki poniesione przez pracodawcę na uczestnictwo jego pracowników w szkoleniach, konferencjach, delegacjach służbowych itp., stanowią przychód pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, o ile te nieodpłatne świadczenia zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, oraz gdy korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Odnosząc powyższe do elementów opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę należy zauważyć, że koszty ponoszone na wyjazdy pracowników na szkolenia, konferencje, wizyty studyjne i delegacje nie stanowią dla pracownika elementu wynagrodzenia za pracę, a zatem nie stanowią dla pracowników przychodu ze stosunku pracy.

W konsekwencji należy uznać, że koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych przy wykonywaniu działalności badawczo-rozwojowej w szkoleniach i konferencjach oraz koszty delegacji, nie mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Z uwagi na powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu do BKIP: 18 października 2016 r.), uzupełnionym w dniu 12 i 20 grudnia 2016 r. oraz 18 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie:

uznania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe,
uznania w całości „kosztów zatrudnienia” pracownika, który jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, częściowo wykonującego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju, za „koszty kwalifikowane” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest nieprawidłowe,
proporcjonalnego uznania za „koszty kwalifikowane” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej „kosztów zatrudnienia” pracownika, który jest zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, częściowo wykonującego czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo też czynności innego rodzaju (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe,
proporcjonalnego zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów zatrudnienia osób częściowo zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, które wykonują też inne czynności, na podstawie ewidencji godzinowej czasu pracy, z której będzie wynikać, ile czasu pracownik w ciągu swojej pracy przeznacza na działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) – jest prawidłowe,
możliwości zaliczenia do „kosztów kwalifikowanych” w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wydatków z tytułu uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach, koszty delegacji, które dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5) – jest nieprawidłowe.

W konsekwencji należało z urzędu dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013, Warszawa, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, którego działanie jest przedmiotem skargi, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 i art. 54 § 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin