Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.684.2018.1.MJ
z 5 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 21 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto (dalej zwana jako: „Miasto”/„Gmina”/„Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego (dalej „JST”). Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina sporządza miesięczne deklaracje VAT-7. Gmina, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm., dalej zwana: „USG”), jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami. Ponadto, w ramach struktury Gminy funkcjonują jednostki budżetowe, które nie posiadają osobowości prawnej i są powołane przez Gminę na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji zadań własnych Gminy.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi - jednostkami budżetowymi. Gmina wraz z jednostkami działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej zwana: „UPTU”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 USG, Gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego. Potrzeby transportowe miasta zostały zidentyfikowane i określone przede wszystkim w Strategii Zrównoważonego Rozwoju Miasta, Planie zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego dla Miasta (…), jak i w Studium zrównoważonego rozwoju transportu Aglomeracji (…). Uzupełnieniem powyższego jest opracowany Zrównoważony Plan Mobilność dla Miasta (…).

Gmina realizuje inwestycję pn. „(…)” w ramach projektu „(…)”.

Inwestycja ta współfinansowana jest przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020. Środki pozyskano w ramach (…) - poddziałanie 3.3.4 (…).

Liderem projektu jest Gmina, Uczestnikiem projektu jest spółka komunalna (A S.A.) której powierzono zadanie własne (lokalny transport zbiorowy). Partnerami projektu są: Starostwo Powiatowe oraz spółka B Sp. z o.o.

Kady z uczestników projektu kwalifikował podatek VAT we własnym zakresie jako oddzielny podatnik podatku VAT. Gmina zakwalifikowała podatek VAT jako wydatek kwalifikowalny. Gmina uznała, że zarówno na etapie realizacji inwestycji jak i po jej zakończeniu nie będzie wykorzystywała powstałych aktywów do czynności opodatkowanych VAT.

Pierwsze prace inwestycyjne rozpoczęły się w roku 2016. Zakończenie inwestycji (oddanie do użytkowania) planowane jest na listopad 2018 roku.

W ramach planowanego projektu zrealizowane będą:

1. Lider projektu (Gmina):
   • przebudowa/modernizacja infrastruktury transportu publicznego,
   • budowa Centrum przesiadkowego (…),
   • budowa ścieżek rowerowych wraz z infrastrukturą (realizuje bezpośrednio Miejski Zarząd Dróg - jednostka budżetowa Gminy),
   • wdrożenie systemu zarządzania i organizacji ruchu na terenie Miasta (realizuje bezpośrednio Miejski Zarząd Dróg - jednostka budżetowa Gminy),
   • działania informacyjne i promocyjne - kampania informacyjno-promocyjna.
2. Uczestnik (A S.A.)
   • zakup niskoemisyjnego taboru autobusowego wraz z biletomatami,
   • system roweru miejskiego na terenie Miasta.
3. Partnerzy:
   1. B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
      • modernizacja oświetlenia ulicznego na terenie osiedli: (…);
   2. Powiat
      • budowa ścieżek rowerowych wraz z infrastrukturą.
   
   

W ramach projektu powstałe aktywa oraz wybudowana infrastruktura zostaną ujęte w ewidencjach środków trwałych poszczególnych podmiotów uczestniczących w projekcie (które dokonywały inwestycji).

W przypadku Gminy zostaną wytworzone i ujęte w ewidencji księgowej nw. środki trwałe tworzące centrum przesiadkowe (dworzec):

• budynek obsługi centrum przesiadkowego, w którym znajduje się poczekalnia, toaleta (pomieszczenia będą bezpłatnie udostępniane mieszkańcom) - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• wiata przesiadkowa (będzie udostępniana nieodpłatnie, ogólnodostępna) - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• przystanki (inaczej: perony, stanowiska) autobusowe w ilości 5 sztuk (będą udostępniane nieodpłatnie, ogólnodostępne - przewoźnik uiszczał będzie jedynie opłatę publicznoprawną z tytułu zatrzymania środka transportu na dworcu) - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• parking dla samochodów osobowych, w tym dwa miejsca dla osób niepełnosprawnych (będzie udostępniany nieodpłatnie, ogólnodostępny) - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• parking w ilości 6 MP (będzie udostępniany nieodpłatnie, ogólnodostępny) - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• parking rowerowy w ilości 50 stanowisk (będzie udostępniany nieodpłatnie, ogólnodostępny) ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• droga rowerowa, chodniki (będą udostępniane nieodpłatnie, ogólnodostępne) - ewidencja środków trwałych Miejskiego Zarządu Dróg - jednostka budżetowa Gminy Miasto (…),
• zjazd z placu manewrowego na drogę lokalną (będzie udostępniany nieodpłatnie, ogólnodostępny) - ewidencja środków trwałych Miejskiego Zarządu Dróg,
• stacje do ładowania samochodów osobowych w ilości 2 sztuk - (korzystanie z ładowarek będzie nieodpłatne, ogólnodostępne; koszty zakupu energii w celu korzystania ze stacji ładowania samochodów osobowych ponosić będzie Lider Projektu tj. Gmina Miasto …) - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego,
• stacje do ładowania autobusów w ilości 2 sztuk - ewidencja środków trwałych Urzędu Miejskiego. W przypadku ładowarek Wnioskodawca poniesie koszty zakupu energii. Stacje ładowania autobusów wykorzystywane będą nieodpłatnie tylko wyłącznie do ładowania autobusów A S.A.. Przed oddaniem obiektu do użytku, autobusy A S.A. zostaną skomunikowane ze stacją ładowania, co wykluczy ewentualną możliwość korzystania z ładowarek przez innych przewoźników.
  
  

W ramach projektu przeprowadzona zostanie również kampania promocyjna. Kampania promocyjna skierowana będzie do mieszkańców z terenu Aglomeracji (…) w każdym wieku. Aby uzyskać jak największy zasięg, promocja projektu odbywać się będzie wielotorowo. Cykl realizowanych działań promocyjnych upowszechniony będzie poprzez portal Urzędu Miejskiego a także elektroniczne narzędzia komunikacji np.: media społecznościowe; informacje dotyczące akcji wysyłane będą także do mediów lokalnych oraz regionalnych (prasa, telewizja, radio, portale lokalne). Dodatkowo organizowane będą konferencje prasowe, na których prezentowane będą realizowane w ramach projektu przedsięwzięcia. Projekt promowany będzie w ramach stworzonych przedsięwzięć, jak i dobrze zakorzenionych w świadomości lokalnej imprez takich jak, m.in. festyn miejski „(…)”, Dzień Bez Samochodu oraz festyn „(…)”.

Obiekt zlokalizowany pomiędzy ulicami (…) w postaci centrum przesiadkowego wykorzystywany będzie do obsługi pasażerów korzystających z usług w zakresie transportu zbiorowego. Pasażerowie z ww. obiektu korzystać będą bezpłatnie, na wspomnianym obiekcie nie będzie prowadzona działalność opodatkowana podatkiem VAT. Wydział Administracji Przestrzennej Urzędu Miejskiego wyłoni także podmiot w celu bieżącego utrzymania obiektu (nastąpi po zakończeniu inwestycji). W przypadku braku wyłonienia podmiotu celem bieżącego utrzymania obiektu, obiektem tym będzie zarządzała Gmina Miasto (obiekt nie będzie wynajmowany ani wydzierżawiany). Na terenie obiektu centrum przesiadkowego nie przewiduje się postoju autobusów, więc nie będzie pobierana opłata za postój autokaru. Pobierane będą tylko i wyłącznie opłaty od operatora i przewoźnika za zatrzymanie środka transportu na dworcu. Według obecnie obowiązującej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 2136, t.j. ze zm.) stawka opłaty nie może być wyższa niż 1 zł za jedno zatrzymanie. Stosowna uchwała określająca wysokość opłat zostanie podjęta w październiku 2018 r.

Podczas realizacji inwestycji, faktury dokumentujące nabycie towarów i usług będą wystawiane na podmioty uczestniczące w projekcie oraz będą zawierały podatek VAT. Dofinansowanie Projektu zostanie przekazane na wyodrębniony rachunek Lidera Projektu tj. Gminy. Następnie Gmina będzie przekazywała należne dofinansowanie Uczestnikom/Partnerom Projektu (zgodnie z zasadami kwalifikowalności wydatków w Projekcie) na ich rachunek bankowy utworzony na potrzeby realizacji ich części Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina posiada prawną możliwość odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 UPTU zarówno od wydatków inwestycyjnych jak i bieżących tj. po oddaniu inwestycji do użytkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję pn. „(…)”, ponieważ wydatki te służą w całości wykonywaniu czynności nieopodatkowanych.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 UPTU, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawione wyżej unormowania wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 UPTU, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu UPTU.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 UPTU, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów tub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 UPTU, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU.

W myśl art. 2 ust. 1 USG gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także sprawy lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 USG).

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 UPTU, należy stwierdzić, że Gmina nabywając towary i usługi w celu realizacji przedsięwzięcia, nie nabyła ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Gmina jednoznacznie wskazała, że towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tylko zamierza je wykorzystywać wyłącznie w ramach działalności publicznoprawnej (w związku z realizacją zadań własnych), jako czynności nieodpłatne, ogólnodostępne.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 UPTU, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z powyższym, podstawową zasadą uznania czynności za podlegającą opodatkowaniu VAT jest, poza wskazanymi w UPTU wyjątkami, odpłatność. W istocie, jeżeli dana czynność stanowi dostawę towaru lub świadczenie usługi bez określonego wynagrodzenia (odpłatności), wówczas świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (za wyjątkami przewidzianymi w ustawie).

O odpłatności można mówić wówczas, kiedy pomiędzy świadczeniem, a zapłatą istnieje bezpośredni związek. Związek ten musi być na tyle wyraźny, aby można było stwierdzić, że zapłata (wynagrodzenie) następuje za to właśnie, konkretne świadczenie drugiej strony. Jak wskazał TSUE w wyroku z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie C-494/12 Dixons Retail plc (PP 2014, Nr 1, s. 52): „dostawa towarów jest dokonywana „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy i art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112, a zatem podlega opodatkowaniu tylko jeżeli pomiędzy dostawcą a odbiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (...) dana dostawa towarów jest dokonywana „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy i art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostarczonym towarem a otrzymanym wynagrodzeniem”.

W przedmiotowej sprawie nie występuje wyżej omawiana cecha odpłatności. Gmina nie będzie pobierała opłat za udostępnianie nowopowstałej infrastruktury. Poszczególne elementy realizowanej inwestycji będą udostępniane bezpłatnie mieszkańcom, będą miały charakter ogólnodostępny. Zatem w niniejszej sprawie, nie mamy do czynienia z otrzymywanym wynagrodzeniem za wykonaną usługę lub dostawę towarów. Ponadto, między Gminą a mieszkańcami korzystającymi z nowej infrastruktury, nie występuje stosunek prawny, w ramach którego nastąpiła by wymiana świadczeń wzajemnych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, czynnością jaką Gmina dokona w ramach planowanej inwestycji będzie:

• przebudowa/modernizacja infrastruktury transportu publicznego,
• budowa centrum przesiadkowego zlokalizowanego pomiędzy ulicami (…),
• budowa ścieżek rowerowych wraz z infrastrukturą (realizuje bezpośrednio Miejski Zarząd Dróg - jednostka budżetowa Gminy),
• wdrożenie systemu zarządzania i organizacji ruchu na terenie Miasta (…) (realizuje bezpośrednio Miejski Zarząd Dróg - jednostka budżetowa Gminy),
• działania informacyjne i promocyjne - kampania informacyjno-promocyjna.
  
  

Efekty realizowanej inwestycji nie będą służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych. Nowopowstała infrastruktura nie będzie wydzierżawiona czy też odpłatnie udostępniona. Z powyższego wynika więc, że udostępnione nieodpłatnie obiekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina, oprócz pobieranej opłaty publicznoprawnej za zatrzymanie środka transportu na dworcu, nie będzie otrzymywać wynagrodzenia z tytułu użytkowania nowopowstałych obiektów.

Podsumowując, w świetle art. 86 ust. 1 UPTU Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego, polegającego na budowie centrum przesiadkowego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. W przedmiotowej sprawie nie będą bowiem spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 UPTU warunkujące pełne prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami ponoszonymi na realizację przedmiotowej inwestycji. Poniesione wydatki nie będą służyły czynnościom opodatkowanym zatem podatek naliczony przy ich nabyciu nie może zostać odliczony. Ponadto, Gmina - w związku z wykonywaniem czynności, którym będzie służyć zrealizowana inwestycja - nie prowadzi działalności gospodarczej w tym zakresie, a tym samym działa w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 UPTU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.