Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.463.2018.1.MP
z 6 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Do majątku objętego wspólnością ustawową Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem, dokonali nabycia na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego Repertorium A nr …/2005, z dnia 26 listopada 2005 r., nieruchomości położonej w miejscowości …., Gmina …., w skład której wchodziły między innymi niezabudowana działka nr 57/21, o powierzchni 0,1086 ha oraz niezabudowana działka nr 57/24, o powierzchni 0,1214 ha. Działki nr 57/21 i nr 57/24 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z ww. aktem notarialnym, przeznaczone były pod zabudowę mieszkaniową.

Na mocy wyroku z dnia x czerwca 2013 r., sygn. akt …/12, Sądu Okręgowego w X - Wydział Cywilny Rodzinny, orzeczono o rozwodzie Wnioskodawczyni i Jej byłego małżonka.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 grudnia 2013 r., Repertorium A nr …/2013, Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem dokonali podziału majątku w taki sposób, że z całego majątku Wnioskodawczyni nabyła między innymi prawo własności obejmującej zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym (działkę nr 57/21), o powierzchni 0,1086 ha, położoną w miejscowości …. nr …, Gmina ….. Natomiast były mąż Wnioskodawczyni nabył między innymi prawo własności nieruchomości obejmującej niezabudowaną działkę gruntu nr 57/24, o powierzchni 0,1214 ha, położoną w miejscowości …., Gmina …. Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem złożyli oświadczenie w akcie notarialnym Repertorium A nr …/2013, z dnia 23 grudnia 2013 r., będącym umową o podział majątku wspólnego, że dokonują podziału majątku wspólnego bez żadnych spłat ani dopłat.

Na podstawie umowy sprzedaży (akt notarialny Repertorium A nr …/2016) z dnia 6 października 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała zbycia nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę gruntu nr 57/21, o powierzchni 0,1086 ha, położonej w miejscowości …. nr …, Gmina …., województwo …, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana była wolnostojącym budynkiem mieszkalnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla celów podatkowych (art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.), dla Wnioskodawczyni źródłem przychodów jest odpłatne zbycie w dniu 6 października 2016 r. (akt notarialny Repertorium A nr …/2016) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nabytej dnia 23 grudnia 2013 r. na podstawie umowy o podział majątku wspólnego (akt notarialny Repertorium A nr …/2013) w przypadku, kiedy to byli współmałżonkowie faktycznie nabyli nieruchomość dnia 26 listopada 2005 r. (akt notarialny Repertorium A nr …/2015) do majątku wspólnego, a nieruchomość ta została sprzedana już po podziale majątku przez

Wnioskodawczynię dnia 6 października 2016 r. (akt notarialny Repertorium A nr …/2016), czyli powyżej pięciu lat, licząc od daty nabycia przez byłych współmałżonków do majątku wspólnego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.), nabytych przez współmałżonka w wyniku podziału majątku wspólnego, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II FPS 2/17, z dnia 15 maja 2017 r. Odwołując się do orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego należy wskazać, że skoro małżonkowie nabyli raz nieruchomość do majątku wspólnego, do niepodzielnej ręki, to Wnioskodawczyni nie mogła nabyć jej powtórnie.

Wobec powyższego nie można przyjąć, że pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze sporządzonej i podpisanej umowy o podziale majątku wspólnego przez Wnioskodawczynię. Zatem, należy przyjąć i dla celów podatkowych, a w szczególności rozpatrując art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., że datą nabycia ww. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jest pierwotna data nabycia przez byłych współmałżonków tj. dzień 26 listopada 2005 r. Zatem, fakt zbycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię w dniu 6 października 2016 r. nie jest źródłem przychodu, z uwagi na jej zbycie po pięciu latach, licząc od daty pierwotnego jej nabycia.

Podsumowując, należy uznać, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem dokonali nabycia do majątku objętego wspólnością ustawową, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 26 listopada 2005 r., nieruchomości, w skład której wchodziły między innymi niezabudowana działka nr 57/21, o powierzchni 0,1086 ha oraz niezabudowana działka nr 57/24, o powierzchni 0,1214 ha. Działki nr 57/21 i nr 57/24 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z ww. aktem notarialnym, przeznaczone były pod zabudowę mieszkaniową.

Na mocy wyroku z dnia x czerwca 2013 r. Sądu Okręgowego - Wydział Cywilny Rodzinny, orzeczono o rozwodzie Wnioskodawczyni i Jej małżonka.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 grudnia 2013 r., Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem dokonali podziału majątku w taki sposób, że z całego majątku Wnioskodawczyni nabyła między innymi prawo własności działki nr 57/21, o powierzchni 0,1086 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym zamkniętym. Natomiast, były mąż Wnioskodawczyni nabył między innymi prawo własności niezabudowanej działki gruntu nr 57/24, o powierzchni 0,1214 ha. Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem złożyli oświadczenie w ww. akcie notarialnym z dnia 23 grudnia 2013 r., będącym umową o podział majątku wspólnego, że dokonują podziału majątku wspólnego bez żadnych spłat ani dopłat.

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 6 października 2016 r. (akt notarialny Repertorium A nr …/2016) Wnioskodawczyni dokonała odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 57/21, o powierzchni 0,1086 ha, zabudowanej wolnostojącym budynkiem mieszkalnym.

W związku z przedstawionym opisem stanu faktycznego wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”. Ponadto nie wskazuje również, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne − nie określa tym samym na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości (ich części, udziału). Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości (lub tych praw), bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

W rozpatrywanej sprawie, należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością − art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i § 3 (art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). W myśl art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku. Zniesienie wspólności ustawowej kreuje zatem prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 ustawy Kodeks cywilny, w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej.

Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, skoro z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku  w momencie jego poniesienia  nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Nadmienić należy, że wyżej powołana uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego odnosi się wprawdzie do innego stanu faktycznego, jednakże argumenty zawarte w uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie np. po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku rozwodu i dokonania umownego podziału majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej, następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia, w świetle uchwały, należy uznać tę datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (ustanie ustawowej wspólności małżeńskiej, podział majątku dorobkowego) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Wobec powyższego, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię będącej przedmiotem odpłatnego zbycia nieruchomości, tj. zabudowanej działki nr 57/21, należy uznać datę jej nabycia do ustawowej wspólności majątkowej czyli 2005 r., a nie datę dokonania podziału majątku wspólnego w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 23 grudnia 2013 r.

Reasumując, w rozpatrywanej sprawie pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 2005 r. (czyli upłynął on z dniem 31 grudnia 2010 r.). Zatem, dokonane przez Wnioskodawczynię w dniu 6 października 2016 r. odpłatne zbycie nieruchomości (tj. zabudowanej działki nr 57/21), nastąpiło po upływie pięcioletniego terminu i nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.