Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.155.2018.2.BFP
z 9 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym 17 i 22 października 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zamiany lokalu mieszkalnego na nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym dokonanej między Zainteresowanymi a synową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania zamiany lokalu mieszkalnego na nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym dokonanej między Zainteresowanymi a synową.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 8 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.155.2018.1.BFP wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 17 i 22 października 2018 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X,
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Y,

przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 6 września 2018 r. została zawarta umowa zamiany, na mocy której Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (dalej łącznie: Zainteresowani) przenieśli na rzecz swojej synowej A.M. własność nieruchomości położonej w K. stanowiącej samodzielny lokal mieszkalny nr 1, o wartości 270.000,00 zł, stanowiącej ich majątek wspólny, w zamian za co, A.M. przeniosła na Zainteresowanych, do ich majątku wspólnego, własność nieruchomości położonej w K., stanowiącej działkę o powierzchni 0,0428 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym nr 25, której wartość stanowi kwotę 700.000,00 zł. W księdze wieczystej prowadzonej dla tej nieruchomości wpisane są hipoteki na rzecz banku, zabezpieczające spłatę kredytu. Pozostała do spłaty kwota kredytu wynosiła około 450.000,00 zł.

Z tytułu zawarcia powyższej umowy doszło między jej stronami do dopłaty ze strony Zainteresowanych na rzecz A.M. w kwocie stanowiącej równowartość złotych polskich kwoty stanowiącej aktualne zadłużenie A.M. wobec Banku X S.A. (następcy prawnego Y S.A.) na dzień spłaty tego zadłużenia, która to kwota miała zostać przelana przez Zainteresowanych na wskazany im przez A.M. rachunek Banku X S.A. przeznaczony do spłaty tego zadłużenia, najpóźniej w terminie do 20 października 2018 r. – celem spłaty tego zadłużenia oraz zwolnienia nieruchomości z hipotek wpisanych w dziale IV księgi wieczystej, przy czym kwota ta została zaliczona przez A.M. na poczet wyżej opisanej dopłaty.

Przy zawarciu powyższej umowy notariusz pobrał od stron podatek od czynności cywilnoprawnej w kwocie 14.000,00 zł przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę 700.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umowa zamiany pomiędzy teściami i synową nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny oraz nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym powinna być zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 5 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, wyżej opisana umowa zamiany powinna być zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 9 pkt 5 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym zwalnia się od podatku zamianę budynku mieszkalnego lub jego części, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczych własnościowych praw do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: praw do domu jednorodzinnego lub praw do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli stronami umowy są osoby zaliczone do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn.

Przedmiotem umowy zamiany objętej wnioskiem był lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość oraz nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym, a jej stronami osoby zaliczone do I grupy podatkowej, czyli teściowie i synowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, natomiast art. 4 pkt 2 ww. ustawy wskazuje, że obowiązek podatkowy przy umowie zamiany ciąży na stronach czynności.

Podstawę opodatkowania przy umowie zamiany w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy) lub wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, umowa zamiany co do zasady podlega obowiązkowi zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przepisy powołanej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidują jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 9 pkt 5 ww. ustawy – zwalnia się od podatku zamianę budynku mieszkalnego lub jego części, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczych własnościowych praw do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: praw do domu jednorodzinnego lub praw do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli stronami umowy są osoby zaliczone do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn.

Z treści przepisu art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że aby skorzystać z powyższego zwolnienia muszą być łącznie spełnione następujące warunki:

1. musi zostać zawarta umowa zamiany, i
   
2. przedmiotem umowy zamiany musi być:
   
   • budynek mieszkalny lub jego część albo
   • lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość albo
   • spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego albo
   • wynikające z przepisów prawa spółdzielczego: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, i
3. stronami umowy zamiany muszą być osoby zaliczone do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn.
   
   

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.) – przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. W rozumieniu ustawy Kodeks cywilny rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome. Przedmiotami zamiany w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

Z treści art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 644) wynika, że – zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 tej ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że 6 września 2018 r. została zawarta umowa zamiany, na mocy której Zainteresowani przenieśli na rzecz swojej synowej A.M. własność nieruchomości położonej w K. stanowiącej samodzielny lokal mieszkalny, stanowiącej ich majątek wspólny, w zamian za co, A.M. przeniosła na Zainteresowanych, do ich majątku wspólnego, własność nieruchomości położonej w K., stanowiącej działkę o powierzchni 0,0428 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym.

A zatem mamy do czynienia z umową zamiany zawartą pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Do rozważenia pozostaje kwestia, czy przedmiot umowy zamiany w niniejszej sprawie, którym w rozważanym przypadku jest nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym mieści się w dyspozycji art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Kierując się przepisami Kodeksu cywilnego, należy zauważyć, że w myśl art. 48 ustawy Kodeks cywilny – do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. Jednocześnie przepisy art. 47 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazują, że – część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych oraz że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Z powyższych przepisów wynika, że nie jest możliwe przeniesienie własności gruntu bez posadowionego na nim budynku.

Mając na uwadze cywilistyczne ujęcie nieruchomości należy stwierdzić, że w przypadku zamiany lokalu mieszkalnego na nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym, zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obejmuje również grunt.

Należy zauważyć, że zwolnienie określone w art. 9 ust. 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma służyć swobodnej, nieobciążonej fiskalnie wymianie nieruchomości mieszkalnych między osobami najbliższymi.

Reasumując, w związku z tym, iż stronami umowy zamiany były osoby zaliczone do I grupy podatkowej, to zawarta umowa zamiany lokalu mieszkalnego na nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym zwolniona jest od podatku od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zwolnienie określone w ww. art. 9 pkt 5 ma zastosowanie nie tylko do budynku mieszkalnego będącego przedmiotem umowy zamiany, lecz także do gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.