Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB1/4511-1118/15-2//18-S/DP
z 7 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 914/17 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku wycofania wkładu pieniężnego ze spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku wycofania wkładu pieniężnego ze spółki komandytowej.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 26 stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację znak: ITPB1/4511-1118/15-2/DP, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że w przypadku wycofania przez Wnioskodawczynię ze spółki komandytowej części wkładu, tj. wkładu pieniężnego wniesionego do spółki komandytowej (po przekształceniu ze spółki z o.o.), kosztem uzyskania przychodów będą – proporcjonalnie do dokonywanego obniżenia – wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na nabycie wkładu wnoszonego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowej.

Jeżeli zatem w istocie wartość zwróconej części wkładu będzie mieściła się – proporcjonalnie − w sumie wartości wkładu pieniężnego i – proporcjonalnie – wydatków faktycznie poniesionych na nabycie (kosztów historycznych) wkładu niepieniężnego, to wówczas otrzymanie w gotówce zwrotu części wniesionego przez Wnioskodawczynię wkładu nie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni na ww. interpretację przepisów prawa podatkowego wniosła pismem z dnia 12 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 25 marca 2016 r. znak: ITPB1/4511-1-6/16/MPŁ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 stycznia 2016 r. znak ITPB1/4511-1118/15-2/DP złożyła skargę z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu 1 kwietnia 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 570/16 oddalił skargę na interpretację indywidualną z dnia 26 stycznia 2016 r. znak ITPB1/4511-1118/15-2/DP. Zdaniem Sądu organ podzielił stanowisko prezentowane przez skarżącą, konkretyzując jedynie uzasadnienie prawne. Zatem wbrew zarzutom zawartym w skardze, wydana interpretacja indywidualna jest jednoznaczna, precyzyjna i bezwarunkowa, nadto wypełnia funkcję informacyjną i gwarancyjną wynikającą z przepisów Ordynacji podatkowej. W ocenie sądu, nie można zgodzić się ze skarżącą, że doprecyzowanie przez organ w uzasadnieniu interpretacji stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego doprowadziło do jej wewnętrznej sprzeczności. Sporządzone przez organ uzasadnienie zaskarżonej interpretacji indywidualnej wyjaśnia bowiem powody, dla których organ zajął określone stanowisko, a wyjaśnienie sformułowano w sposób jasny, logiczny i rzetelny.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 570/16, Wnioskodawczyni złożyła skargę kasacyjną z dnia 15 lutego 2017 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 26 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 914/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżony wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 570/16 w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 26 stycznia 2016 r. znak ITPB1/4511-1118/15-2/DP w całości. NSA w ww. wyroku wskazał, że jeśli organ uznaje przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) za wyczerpujące, ma obowiązek dokonać oceny tego stanu faktycznego poprzez udzielenie odpowiedzi, czy stanowisko wnioskodawcy jest, czy nie jest prawidłowe. Nie ma w związku z tym możliwości uznania, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, ale pod warunkiem odstąpienia przed wnioskodawcę od oceny lub elementów oceny przedstawionych przez niego w ramach własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretację taką kwalifikuje się w orzecznictwie jako warunkową, czyli wydaną z zastrzeżeniem warunku, od wystąpienia którego zależy spełnienie się jakiegoś następstwa, a przez to sprzeczną z art. 14b § 1 O.p. jako nie zawierającą pełnej kwalifikacji stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji. Jak się podkreśla, tylko indywidualna interpretacja podatkowa, która jest jednoznaczna, precyzyjna i bezwarunkowa wypełnia funkcję informacyjną i gwarancyjną nadaną instytucji interpretacji indywidualnej przez ustawodawcę w art. 14b § 1, art. 14c § 1, art. 14k § 1 O.p., ponieważ tylko interpretacja jednoznaczna, precyzyjna i bezwarunkowa zapewnia wyjaśnienie sprawy oraz umożliwia stronie zastosowanie się do wskazań z interpretacji i uzyskanie pewności oceny prawnej swojego postępowania (wyrok NSA z dnia 6 września 2013 r., II FSK 2616/11, CBOSA). (…) Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie sposób uznać za zgodną z powołanym przepisem interpretacji, w której stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe, ale z zastrzeżeniem (pod warunkiem) odmiennej oceny stanowiska wnioskodawcy, wyrażonej w uzasadnieniu interpretacji.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku zmniejszenia udziału kapitałowego w spółce komandytowej, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (polski rezydent podatkowy) jest wspólnikiem w spółce komandytowej (dalej: Sp.k.) prowadzącej działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Spółka komandytowa powstała w 2008 r. w wyniku przekształcenia ze spółki z o.o. (dalej: Sp. z o.o.).

Na wkłady Wnioskodawczyni w Spółce komandytowej składają się:

• wkład pieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Sp. z o.o. przed przekształceniem w Sp.k. (dalej: W1),
• wkłady niepieniężne wniesione przez Wnioskodawczynię do Sp. z o.o., przed przekształceniem w Sp.k., w postaci wierzytelności przysługujących Wnioskodawczyni z tytułu pożyczek udzielonych Sp. z o.o. oraz innym podmiotom. Cała wartość wkładu niepieniężnego została przekazana na kapitał zakładowy (dalej: W2).
• wkład pieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Sp.k. (po przekształceniu z Sp. z o.o.) (dalej: W3) w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 20 sierpnia 2013 r.
• wkład (dalej: W4) wniesiony do Sp.k. przez spółkę osobową i następnie przejęty przez Wnioskodawczynię w wyniku likwidacji tej spółki osobowej.

Wnioskodawczyni planuje wycofać ze Sp.k. wkład pieniężny W3 wniesiony do Spółki w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 20 sierpnia 2013 r. Wycofanie wkładu nastąpi w gotówce poprzez wypłatę Wnioskodawczyni kwoty tego wkładu. Z tytułu wycofania wkładu W3 Wnioskodawczyni otrzyma dokładnie taką samą kwotę jaką wpłaciła do Sp.k. w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 20 sierpnia 2013 r.

Po wycofaniu wkładu W3 Wnioskodawczyni nadal pozostanie wspólnikiem w Sp.k.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po stronie Wnioskodawczyni powstanie obowiązek podatkowy w związku z otrzymaniem środków pieniężnych w wyniku wycofania wkładu pieniężnego W3 ze spółki komandytowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni otrzymanie przez nią środków pieniężnych od Sp.k., z tytułu wycofania wkładu W3 ze Sp.k. będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy zaliczyć do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie bowiem do treści tego przepisu, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Z kolei, w myśl przepisu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mimo że posługują się terminem „prawo majątkowe”, nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć także inne prawa, niewymienione w tym przepisie.

Jednocześnie w związku z uznaniem otrzymanych środków pieniężnych za przychód z praw majątkowych, dla celów jego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, będzie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do obniżenia wartości uzyskanego przychodu o koszty uzyskania tego przychodu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wniesionego wkładu W3.

Wkład W3 wniesiony przez Wnioskodawczynię do Sp.k, w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym, miał charakter wkładu pieniężnego. W związku z tym kwota otrzymana w wyniku wycofania wkładu nie przekroczy wysokości wydatków związanych z wniesieniem wkładu pieniężnego W3 u Wnioskodawczyni.

Reasumując z tytułu wycofania wkładu W3 ze Sp.k. w ramach opisanego zdarzenia przyszłego po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu, tutejszy organ dokonując merytorycznej oceny złożonego wniosku – uwzględniając stan prawny obowiązujący na dzień jego złożenia – stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 914/17.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.