Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.447.2018.1.AP
z 7 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 12 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży prowadzonej za pośrednictwem sklepu internetowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży prowadzonej za pośrednictwem sklepu internetowego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 września 2018 r. o potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku oraz odpis pełnomocnictwa wraz z potwierdzeniem uiszczenia opłaty skarbowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów za pośrednictwem sklepu internetowego. Transakcje w sklepie internetowym są zawierane zgodnie z regulaminem (Regulamin) zamieszczonym na stronie internetowej sklepu. Klient dokonując zakupu w sklepie internetowym przed zakupem potwierdza fakt zapoznania się z treścią Regulaminu i akceptuje jego treść poprzez zaznaczenie odpowiednich pól na formularzu zamówienia.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów Wnioskodawca zamierza umożliwić swoim klientom odbiór osobisty zakupionych towarów w punkcie odbioru. Zatem, zgodnie z postanowieniami Regulaminu, każdy zarejestrowany klient będzie mógł w punkcie odbioru towarów odebrać zakupiony towar i dokonać płatności przy odbiorze – kartą lub gotówką.

W chwili zakupu klientowi zostanie wydany towar, następnie zostanie wygenerowana faktura elektroniczna, która automatycznie zostanie wysłana na adres e-mail podany przez klienta przy zakładaniu konta w serwisie internetowym. Istotne jest, że klient nie otrzyma paragonu z kasy fiskalnej. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą elektroniczną paragon z kasy fiskalnej nie będzie wręczany klientowi w chwili zakupu. Paragon będzie zachowywany i archiwizowany przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca postępuje prawidłowo, nie wydając klientom paragonów z kasy fiskalnej, a dokonując wysyłki faktury elektronicznej za pośrednictwem poczty e-mail i archiwizując paragony fiskalne?

Zdaniem Wnioskodawcy, wysyłanie faktur elektronicznych dokumentujących transakcję sprzedaży i zatrzymywanie paragonów fiskalnych w celu archiwizacji, bez wręczania ich klientom, jest prawidłowe.

Art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług stanowi, że „Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących”.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług „Podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy”.
   
   

Jak wynika z powyższych przepisów, w analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej, tj. powinien zaewidencjonować sprzedaż, wydrukować paragon, wydać wydrukowany paragon nabywcy.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego sprawy, zgodnie z Regulaminem, każda sprzedaż jest udokumentowana fakturą elektroniczną, przesyłaną automatycznie na adres e-mail klienta.

Z uwagi na obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej, jak również biorąc pod uwagę fakt, iż transakcja jest dokumentowana fakturą elektroniczną zastosowanie znajdą postanowienia art. 106h ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym:

„W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę”.

Żaden przepis prawa nie nakłada na Wnioskodawcę obowiązku wręczenia nabywcy wydruku paragonu z kasy fiskalnej, a potem odebrania w celu wystawienia faktury. Pominięcie czynności wręczenia paragonu nabywcy znacznie usprawnia pracę osób zatrudnionych przy wydawaniu towarów oraz minimalizuje ryzyko różnego rodzaju pomyłek i błędów w zakresie dokumentacji podatkowej przedmiotowych zdarzeń.

Należy też podnieść, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „wydawać”, którym posłużył się ustawodawca w treści art. 111 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego słowa oznacza ono „dać, przydzielić coś komuś” www.sjp.pwn.pl. W tym znaczeniu wydanie paragonu oznacza przydzielenie go konkretnemu nabywcy. Skoro tak, to nie ma potrzeby fizycznego wręczania nabywcy paragonu, kiedy transakcja jest dokumentowana fakturą elektroniczną.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w Interpretacji Indywidualnej z dnia 18 listopada 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPP4/443-648/14-2/MK), w której organ uznał, że: „W przedmiotowej sprawie zachodzi jednak specyficzna sytuacja, w której Wnioskodawca będzie ewidencjonował sprzedaż na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej, a ponadto wystawiał każdorazowo fakturę w momencie wydania towaru. W konsekwencji zrealizowane zostaje prawo konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji. Tym samym zaewidencjonowanie sprzedaży poprzez wystawienie faktury oraz paragonu załączonego do egzemplarza faktury pozostającego u Wnioskodawcy, w tej konkretnej sytuacji będzie prawidłowe, bowiem nabywca wraz z towarem otrzyma dokument potwierdzający dokonany przez niego zakup (czyli w omawianej sprawie fakturę VAT)”.

Organy podatkowe akceptują opisany model wysyłania nabywcom wyłącznie faktury elektronicznej, na co wskazuje akceptacja takiego rozwiązania m.in. w interpretacjach Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 lipca 2016 r. (ILPP2/4512-1-332/16-2/MR) oraz Izby Skarbowej w Warszawie z 21 kwietnia 2016 r. (IPPP2/4512-172/16-2/JO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy – do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis – art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Z art. 111 ust. 6a ustawy wynika, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2013 r., poz. 363), zwanym dalej rozporządzeniem.

Podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy (§ 3 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia podatnicy prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny – w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia – rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Z powyższego wynika, iż obowiązek wydawania wydrukowanego dokumentu nabywcy istnieje w przypadku dokonania każdej sprzedaży rejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zatem sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań, aby przekazać do dyspozycji nabywcy wydrukowany z kasy rejestrującej dokument potwierdzający sprzedaż.

Natomiast sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT.

Bowiem, w myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Jak stanowi art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Wykaz elementów, które faktura powinna zawierać, znajduje się w art. 106e ust. 1 ustawy.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

W ust. 2 ww. artykułu wskazano, że przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury (art. 106m ust. 1 ustawy)

Zgodnie z art. 106n ust. 1 ustawy – stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów za pośrednictwem sklepu internetowego. Transakcje w sklepie internetowym są zawierane zgodnie z regulaminem (Regulamin) zamieszczonym na stronie internetowej sklepu. Klient dokonując zakupu w sklepie internetowym przed zakupem potwierdza fakt zapoznania się z treścią Regulaminu i akceptuje jego treść poprzez zaznaczenie odpowiednich pól na formularzu zamówienia. Zgodnie z Regulaminem, każda sprzedaż jest udokumentowana fakturą elektroniczną, przesyłaną automatycznie na adres e-mail klienta. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów Wnioskodawca zamierza umożliwić swoim klientom odbiór osobisty zakupionych towarów w punkcie odbioru. Zatem, zgodnie z postanowieniami Regulaminu, każdy zarejestrowany klient będzie mógł w punkcie odbioru towarów odebrać zakupiony towar i dokonać płatności przy odbiorze – kartą lub gotówką. W chwili zakupu klientowi zostanie wydany towar, następnie zostanie wygenerowana faktura elektroniczna, która automatycznie zostanie wysłana na adres e-mail podany przez klienta przy zakładaniu konta w serwisie internetowym. Istotne jest, że klient nie otrzyma paragonu z kasy fiskalnej. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą elektroniczną, paragon z kasy fiskalnej nie będzie wręczany klientowi w chwili zakupu. Paragon będzie zachowywany i archiwizowany przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości, czy postąpi prawidłowo, nie wydając klientom paragonów z kasy fiskalnej, z tytułu zakupu towarów w sklepie internetowym, a dokona wysyłki faktury elektronicznej za pośrednictwem poczty e-mail (zgodnie z żądaniem nabywcy wyrażonym poprzez zaakceptowanie Regulaminu zamieszczonego na stronie sklepu internetowego), natomiast paragony fiskalne będą przez niego archiwizowane.

Mając na względzie konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towaru, co wprost wynika z powołanego powyżej art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, uznać należy, że sprzedaż w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w przypadku gdy Wnioskodawca nie spełnia warunków do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, winna być ewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej.

W przedmiotowej sprawie zachodzi jednak specyficzna sytuacja, w której Wnioskodawca ewidencjonując sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pomocą kasy rejestrującej, chce także wystawiać równocześnie fakturę, gdy klient zaakceptuje regulamin sprzedaży zamieszczony na stronie internetowej sklepu, który zawiera postanowienie, że każda sprzedaż jest udokumentowana fakturą elektroniczną. Faktura ta będzie wysyłana w formie elektronicznej na adres e-mail klienta podany przy zakładaniu konta w serwisie internetowym.

Co istotne w sytuacji, gdy faktura wystawiona w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej to Wnioskodawca ma obowiązek zostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę – zgodnie z powołanym wcześniej art. 106h ust. 3 ustawy.

W konsekwencji powyższego zrealizowane zostanie prawo konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji. Tym samym zaewidencjonowanie sprzedaży poprzez wystawienie paragonu fiskalnego pozostającego w dokumentacji Spółki oraz wystawienie i wysłanie nabywcy faktury elektronicznej na adres e-mail nabywcy będzie prawidłowe, gdyż nabywca otrzyma dokument potwierdzający dokonany przez niego zakup, czyli w omawianej sytuacji fakturę elektroniczną przesyłaną na adres e-mail nabywcy.

Reasumując, Wnioskodawca postąpi prawidłowo, nie wydając klientom paragonów z kasy fiskalnej, w przypadku zakupu towarów w sklepie internetowym, jeżeli dokona wysyłki faktury elektronicznej za pośrednictwem poczty e-mail zgodnie z żądaniem nabywcy wyrażonym poprzez zaakceptowanie Regulaminu zamieszczonego na stronie sklepu internetowego, o ile paragony fiskalne dotyczące tych transakcji będą przez niego przechowywane (archiwizowane) z danymi identyfikującymi wysłaną fakturę elektroniczną.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. W szczególności tut. Organ nie rozpatrywał kwestii zastosowania zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.