Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.357.2018.2.ENB
z 8 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 24 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 23 października 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 października 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest obywatelką Białorusi i Kanady. W Polsce mieszka od maja 2016 r. wraz z 7-letnią córką. Od ponad 7 lat jest w faktycznej separacji z mężem i ojcem córki. Wnioskodawczyni nie ma orzeczonego rozwodu ani separacji, jednak związek jest już fikcyjny. Wnioskodawczyni poza córką nie ma z mężem nic wspólnego. Mąż od 5 lat nie łoży na utrzymanie córki. Mąż na stałe mieszka w Kanadzie. W obecnej sytuacji uzyskanie rozwodu lub separacji jest właściwie niemożliwe.

W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wyjaśniła, że chciałaby skorzystać z preferencyjnego sposobu opodatkowania za lata 2016-2018 i lata następne. W latach podatkowych, za które chce skorzystać z preferencyjnego rozliczenia podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W okresie tym małżonek Wnioskodawczyni nie był pozbawiony praw rodzicielskich ani nie odbywał kary pozbawienia wolności.

Do dochodów Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wnioskodawczyni nie składała nigdy wcześniej wniosku o zastosowanie preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może rozliczyć się jak osoba samotnie wychowująca dziecko, w sytuacji gdy jest jedyną osobą wychowującą i utrzymującą małoletnie dziecko, a małżeństwo nie zostało rozwiązane i nie orzeczono separacji?

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro faktycznie jest jedyną osobą, która wychowuje i utrzymuje córkę powinna mieć możliwość rozliczania podatków jako osoba samotnie wychowująca dziecko (w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Uzyskanie rozwodu lub separacji w przypadku Wnioskodawczyni jest faktycznie niemalże niemożliwe, z uwagi na fakt, że mąż mieszka w Kanadzie i nie chce się zgodzić na takie rozwiązanie. Obowiązek wychowania i utrzymania córki spoczywa całkowicie na Wnioskodawczyni, i jest bardzo kosztowne.

W ocenie Wnioskodawczyni sprawiedliwe byłoby traktowanie osób, znajdujących się w podobnej sytuacji, na równi z osobami samodzielnie wychowującymi dzieci, o których mowa w ustawie.

Wnioskodawczyni uważa również, że nie bez znaczenia powinien być fakt, że w związku z pracą osiąga dochody i płaci wysokie podatki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci reguluje art. 6 ust. 4–4b i ust. 8–13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.).

W myśl art. 6 ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r. od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. stanowił, że od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej;

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Z powyższego wynika, że przesłanką niezbędną dla opodatkowania dochodów w sposób przewidziany w art. 6 ust. 4 ustawy (tj. w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów uzyskanych przez osobę samotnie wychowującą dziecko) jest m.in. posiadanie określonego stanu cywilnego bądź w przypadku braku orzeczenia separacji w rozumieniu odrębnych przepisów i pozostawania w związku małżeńskim - pozbawienie małżonka praw rodzicielskich lub odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności.

Podkreślić przy tym należy, iż – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Ponadto podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym sposobu rozliczenia określonego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest obywatelką Białorusi i Kanady. W Polsce mieszka od maja 2016 r. wraz z 7-letnią córką. Od ponad 7 lat jest w faktycznej separacji z mężem i ojcem córki. Wnioskodawczyni nie ma orzeczonego rozwodu ani separacji, jednak związek jest już fikcyjny. Wnioskodawczyni poza córką nie ma z mężem nic wspólnego. Mąż od 5 lat nie łoży na utrzymanie córki. Mąż na stałe mieszka w Kanadzie. W obecnej sytuacji uzyskanie rozwodu lub separacji jest właściwie niemożliwe.

Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z preferencyjnego sposobu opodatkowania za lata 2016-2018 i lata następne. W latach podatkowych, za które chce skorzystać z preferencyjnego rozliczenia podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W okresie tym małżonek Wnioskodawczyni nie był pozbawiony praw rodzicielskich ani nie odbywał kary pozbawienia wolności.

Do dochodów Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wnioskodawczyni nie składała nigdy wcześniej wniosku o zastosowanie preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie będąc panną, wdową, rozwódką albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności nie należy do jednej z kategorii osób wymienionych w zamkniętym katalogu ustanowionym przez ustawodawcę w powołanym wyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do korzystania z preferencyjnego sposobu rozliczenia, o którym mowa w tym przepisie za lata 2016-2017.

Powyższe ustalenia będą miały również zastosowanie do rozliczenia podatku za rok 2018 i lata następne, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.

Niezależnie od powyższego wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 6 ust. 10 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

W świetle powyższego złożenie wniosku dotyczącego możliwości preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy – niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek wynikających z ust. 4–4b, 8-9, 11-13 – nie uprawnia do opodatkowania w sposób określony w art. 6 ust. 4 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.