Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.609.2018.1.MP
z 7 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14 r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.), uzupełnionym w dniu 24 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) , o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia wartości współczynnika VAT za Rok Połączenia Banków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia wartości współczynnika VAT za Rok Połączenia Banków.

Wniosek uzupełniono w dniu 24 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Y. S.A.
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  X. AG
  
  

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

X. AG ( „Bank Przejmujący”) jest spółką utworzoną zgodnie z prawem austriackim i posiadającą siedzibę w Austrii. Bank Przejmujący jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.), który nie posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby ani zarządu, zatem podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Bank Przejmujący podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (jest rezydentem dla celów podatkowych) w Austrii.

Y. (dalej: „Bank Przejmowany”) jest spółką akcyjną prawa polskiego i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) w Polsce. Bank Przejmowany jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce.

Bank Przejmowany jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1876 ze zm. dalej: „Prawo bankowe”).

[Podział przez wydzielenie]

Zgodnie z planem przedstawionym i skonsultowanym z Komisją Nadzoru Finansowego, planowane jest dokonanie podziału Banku Przejmowanego poprzez podział przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 ze zm., dalej: „Kodeks spółek handlowych”) (dalej: „Podział”). Podział nastąpi poprzez przeniesienie części majątku Banku Przejmowanego (jako spółki dzielonej) na Bank B (jako spółkę przejmującą).

[Połączenie transgraniczne]

Po przeprowadzeniu Podziału, planowana jest również procedura połączenia transgranicznego, na skutek której Bank Przejmowany połączy się w całości z X. AG poprzez przejęcie (dalej: „Połączenie”), które przyjmie postać połączenia transgranicznego uregulowanego w art. 5161-51618 Kodeksu spółek handlowych, które są implementacją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek (Dz. U. UE. L 169 z dnia 14 czerwca 2017 r., s. 46).

Planowane Połączenie determinowane jest ponadto przepisami Prawa bankowego (art. 124), zgodnie z którymi bank może połączyć się tylko z innym bankiem albo instytucją kredytową, po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia, jeżeli połączenie prowadziłoby do naruszenia przepisów prawa, interesów klientów banku biorącego udział w połączeniu lub zagrażałoby bezpieczeństwu środków gromadzonych w tym banku.

Połączenie ma na celu reorganizację (uproszczenie) struktury organizacyjnej grupy kapitałowej oraz ograniczenie kosztów jej działalności przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów klientów i kontrahentów Banku Przejmowanego oraz X. AG, w zgodzie z wymaganiami regulacyjnymi i prawnymi, w szczególności związanymi z zabezpieczeniami finansowania walutowego, które po połączeniu z X. AG, może być prowadzone w sposób bardziej efektywny i bezpieczny.

W wyniku Połączenia, wszystkie aktywa oraz zobowiązania Banku Przejmowanego zostaną w całości przeniesione na Bank Przejmujący.

W ocenie Zainteresowanych, część majątku pozostająca w Banku Przejmowanym na skutek Podziału będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, co zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.315.2018.3.AKO. Jednocześnie, w ocenie Zainteresowanych, Bank Przejmowany w momencie Połączenia (którego majątek będzie zasadniczo obejmował ww. zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa) będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.)

Połączenie będzie zarejestrowane w austriackim rejestrze handlowym. Zakłada się również, że od daty takiej rejestracji, Bank Przejmujący będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Bank Przejmowany poprzez położony na terytorium Polski oddział (dalej: „Oddział”), w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r., poz. 649). Zakłada się, iż Oddział rozpocznie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT w Roku Połączenia. Oddział będzie stanowił stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej X. AG na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o VAT.

Z dniem Połączenia X. AG wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Banku Przejmowanego w zakresie wskazanym w art. 494 Kodeksu spółek handlowych, który jako główny skutek połączenia spółek, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej.

Istnieje możliwość, iż zarówno Podział jak i Połączenie będą miały miejsce w ramach jednego roku kalendarzowego (dalej: „Rok Połączenia”).

[Współczynnik VAT]

W Roku Połączenia Bank Przejmowany dokonywał i dokonuje odliczenia podatku VAT m.in. przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT (dalej: „Współczynnik VAT”).

Przewiduje się, iż w odniesieniu do znaczącej części towarów i usług, które będą wykorzystywane przez Oddział ( X. AG), nie będzie możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Jednocześnie, istnieje możliwość, iż Współczynnik VAT samego X. AG (Oddziału) będzie znacząco niższy niż współczynnik VAT Banku Przejmowanego za Rok Połączenia. Powodowałoby to możliwość skorzystania przez X. AG (Oddział) z odstąpienia od odliczenia VAT Współczynnikiem VAT, zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, w świetle art. 90 oraz 91 ustawy o VAT, określenie wartości korekty Współczynnika VAT za Rok Połączenia, powinno nastąpić odrębnie dla Banku Przejmowanego (w oparciu o obrót zrealizowany od dnia 1 stycznia Roku Połączenia do dnia Połączenia) i odrębnie dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział (w oparciu o obrót zrealizowany od dnia rozpoczęcia działalności w Roku Połączenia do ostatniego dnia Roku Połączenia)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Zainteresowanych, w świetle art. 90 oraz 91 ustawy o VAT, określenie wartości korekty Współczynnika VAT za Rok Połączenia, powinno nastąpić odrębnie dla Banku Przejmowanego (w oparciu o obrót zrealizowany od dnia 1 stycznia Roku Połączenia do dnia Połączenia) i odrębnie dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział (w oparciu o obrót zrealizowany od dnia rozpoczęcia działalności w Roku Połączenia do ostatniego dnia Roku Połączenia).

W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanych, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, należy ustalić ostateczny Współczynnik VAT za Rok Połączenia odrębnie dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział oraz odrębnie dla Banku Przejmowanego (w okresie od 1 stycznia do ostatniego dnia Roku Połączenia). Na podstawie obliczonych w ten sposób Współczynników VAT, należy odrębnie skalkulować wartość korekty podatku odliczonego dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział oraz korekty podatku odliczonego dla Banku Przejmowanego i zsumować w ten sposób uzyskane wartości korekty.

5. ZASADNIENIE STANOWISKA ZAINTERESOWANYCH
   
   

[Odliczenie VAT Współczynnikiem VAT]

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Na podstawie powyższego przepisu, należy stwierdzić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje jedynie tzw. czynnym podatnikom VAT. Ponadto nabyte towary i usługi muszą służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych. Wynika z tego, że odliczeniu podlega jedynie ten podatek naliczony, który jest ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi, których dokonuje podatnik.

Innymi słowy, wskazane normy prawne wyrażają zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Art. 90 ust. 5 ustawy o VAT stanowi z kolei, iż do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W świetle art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Mając, więc do czynienia z tzw. działalnością mieszaną, polegającą na dokonywaniu czynności, które podlegają zwolnieniu od VAT, jak i czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, odliczeniu podlega jedynie część podatku naliczonego zgodnie z powyższą metodologią. Zgodnie ze wskazanymi wyżej przepisami ustawy VAT, w celu określenia, jaka część podatku naliczonego podlega odliczeniu, należy określić wartość Współczynnika VAT, który stanowi stosunek obrotu związanego z czynnościami, które dają prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, do całkowitego obrotu związanego z takimi czynnościami, jak i czynnościami, w związku z którymi prawo takie nie przysługuje. Współczynnik VAT należy przemnożyć przez tę część podatku naliczonego związaną jednocześnie z działalnością gospodarczą, która podlega opodatkowaniu VAT oraz z działalnością zwolnioną od VAT.

[Korekta Współczynnika VAT po zakończeniu roku]

Sposób, w jaki ewentualna korekta podatku naliczonego powinna być dokonana w kolejnym roku podatkowym, określony został w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty VAT odliczonego, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 ustawy o VAT lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12 ustawy o VAT, dla zakończonego roku podatkowego (tzw. korekta roczna).

Przepisy ustawy o VAT nie odnoszą się jednak bezpośrednio do zasad dokonywania korekty rocznej podatku naliczonego u podatników, którzy dokonali połączenia w rozumieniu art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych. W konsekwencji, zasady dokonywania analizowanych korekt w związku z procesem łączenia należy określić na podstawie ogólnych przepisów regulujących tę kwestię z uwzględnieniem przepisów dotyczących sukcesji podatkowej.

[Sukcesja generalna w przypadku Połączenia]

Połączenie spółek następuje na podstawie przepisów ustawy Kodeks spółek handlowych.

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Natomiast w myśl art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Następcą prawnym jest podmiot, na którego przechodzą określone prawa i obowiązki. W takim przypadku mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, gdyż są to prawa już istniejące, przysługujące wcześniej poprzednikowi prawnemu. Na gruncie prawa podatkowego, w myśl art. 93 Ordynacji podatkowej, w wyniku połączenia spółek przez przejęcie, spółka przejmująca wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Przedmiotem sukcesji uniwersalnej będą więc prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, w tym m.in. przepisy ustawy o VAT. Zatem, w efekcie Połączenia, X. AG stanie się sukcesorem prawno-podatkowym Banku Przejmowanego także w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o VAT. W praktyce oznacza to, iż wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które Bank Przejmowany mógłby lub byłby zobowiązany wykonać (gdyby nie doszło do Połączenia), powinna wykonać spółka przejmująca. Wynika z tego, że po Połączeniu X. AG (Oddział) oraz przejęty majątek Banku Przejmowanego będą działać w sferze prawa podatkowego jako jeden podmiot.

[Korekta roczna Współczynnika VAT w przypadku łączenia się podmiotów]

Z uwagi na fakt, że z przepisów ustawy o VAT wynika obowiązek przeprowadzenia korekty rocznej VAT po zakończeniu roku kalendarzowego (zgodnie z art. 91 ustawy o VAT), to, jeśli X. AG wstąpi w prawa i obowiązki Banku Przejmowanego, jako sukcesor prawny, to właśnie na X. AG (Oddziale) spoczywać będzie obowiązek prawny do przeprowadzenia korekty podatku odliczonego przez Bank Przejmowany.

Wspomniany przepis art. 91 wskazuje, że po zakończeniu roku podatkowego, w którym dojdzie do połączenia, X. AG w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez Oddział zobowiązany będzie do wyliczenia za ten rok ostatecznego Współczynnika VAT i na jego podstawie ewentualnego skorygowania kwot podatku naliczonego odliczonego przez Bank Przejmowany w okresie od początku roku do Dnia Połączenia. Przepisy określające zasady, według których podatnik powinien dokonać wyliczenia Współczynnika VAT nie uwzględniają jednak sytuacji nietypowych, takich jak zakończenie bytu prawnego jednego podmiotu w konsekwencji łączenia się spółek.

Ocena sposobu, w jaki powinien zostać wyliczony Współczynnik VAT, w przypadku łączenia się dotąd dwóch niezależnych podmiotów, powinna opierać się na celu, jakiemu służą omawiane regulacje ustawy o VAT. W szczególności trzeba mieć na względzie zasadę neutralności podatku VAT, zgodnie z którą podatek ten powinien być ekonomicznie neutralny dla przedsiębiorcy, w przypadku w którym nie jest on ostatecznym konsumentem nabywanych dóbr.

Uzasadnione wydaje się więc rozwiązanie, według którego Współczynnik VAT powinien być obliczony w taki sposób, który miałby miejsce, gdyby zdarzenie polegające na łączeniu się spółek nie miało miejsca. Pozwoli to na zrealizowanie zasady neutralności podatku VAT, a przede wszystkim zasady proporcjonalnego odliczenia podatku VAT, poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego w sposób, co do zasady, zbliżony (a zatem, zasadniczo, nie mniej, ani bardziej korzystny) niż przed dokonaniem Połączenia obu podmiotów.

Jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jednym z zasadniczych celów zasady proporcjonalnego odliczenia podatku VAT (które ma miejsce w sytuacji nabywania towarów i usług przyporządkowanych jednocześnie transakcjom uprawniającym do odliczenia i transakcjom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT naliczonego) powinno być osiągnięcie dokładniejszych wyników obliczania proporcjonalnej części odliczenia (por.: wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 9 czerwca 2016 r. w sprawie C-332/14, Wolfgang und Dr. Wilfried Rey Grundstucksgemeinschaft GbR).

W ocenie Zainteresowanych, rozwiązaniem, które realizuje zasadę proporcjonalnego odliczenia podatku VAT jest odrębne wyliczenie Współczynnika VAT po zakończeniu Roku Podatkowego i ewentualne dokonanie jego korekty zgodnie z art. 91 ustawy o VAT. Sytuacja odmienna, polegająca na wyliczeniu jednego („wspólnego”) Współczynnika VAT dla obydwu podmiotów na podstawie sumy obrotów X. AG (Oddziału) i sumy obrotów Banku Przejmowanego, byłaby, w ocenie Zainteresowanych, niepożądana, gdyż nie odzwierciedlałby w sposób adekwatny dokonywanych przez Bank Przejmowany (w szczególności w okresie do dnia Podziału) czynności podlegających opodatkowaniu. Nie odzwierciedlałaby ona także faktu, iż działalność prowadzona przez sam Oddział, z dużym prawdopodobieństwem, będzie w mniejszym, niż w Banku Przejmującym, stopniu, kreowała prawo do odliczenia VAT Współczynnikiem VAT (Współczynnik VAT X. AG (Oddziału) może wynosić nawet poniżej 2%).

Biorąc powyższe pod uwagę, Zainteresowani stoją na stanowisku, że po zakończeniu Roku Połączenia, Bank Przejmujący zobowiązany będzie do dokonania wyliczenia końcowego Współczynnika VAT i kwoty korekty rocznej podatku odliczonego, obliczonego odrębnie dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział oraz Banku Przejmowanego z uwzględnieniem wskaźnika proporcji obliczonego w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 ustawy o VAT na podstawie rzeczywistych obrotów za korygowany rok każdej ze spółek.

Na podstawie obliczonych w ten sposób Współczynników VAT, należy odrębnie skalkulować kwotę korekty rocznej podatku odliczonego dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział oraz korekty rocznej podatku odliczonego dla Banku Przejmowanego (w oparciu o obrót zrealizowany od 1 dnia Roku Podziału do Dnia Połączenia) i zsumować w ten sposób uzyskane wartości.

Powyższe stanowisko potwierdza praktyka organów podatkowych. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.299.2017.1.DG wskazał, iż: „ustalając ostateczny współczynnik Wnioskodawcy należy obliczyć odrębnie dla Spółki Przejmującej dla okresu całego roku przejęcia oraz odrębnie dla Spółki Przejmowanej dla okresu od 1 stycznia roku przejęcia do dnia przejęcia. Na podstawie tak wyliczonych współczynników należy wyliczyć wartość korekty podatku dla Spółki Przejmującej oraz korekty podatku dla Spółki Przejmowanej i zsumować te wartości”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2017 r., sygn. 1462-IPPP1.4512.937.2016.1.AW wskazał, iż: ,,ostateczny współczynnik Wnioskodawcy winien być obliczony odrębnie dla Spółki Przejmującej dla okresu całego roku przejęcia oraz odrębnie dla Spółki Przejmowanej dla okresu od 1 stycznia roku przejęcia do dnia przejęcia”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. IPPP2/443-1098/13-2/RR wskazał, iż: „Wnioskodawca po zakończeniu roku podatkowego, w którym dojdzie do przejęcia zobowiązany będzie do dokonania wyliczenia kwoty korekty podatku odliczonego dla każdej ze spółek odrębnie z uwzględnieniem wskaźnika proporcji obliczonego w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 ustawy na podstawie rzeczywistych obrotów za korygowany rok każdej ze spółek”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. ILPP1/443-162/13-2/AI wskazał, iż: „Wnioskodawca za rok 2012 powinien dokonać korekty podatku VAT w oparciu o wyliczone kwoty korekty podatku odliczonego dla każdej z Uczelni odrębnie, z uwzględnieniem wskaźnika proporcji obliczonej na podstawie art. 90 ust. 2-6 w oparciu o sumę obrotów za korygowany rok obu Uczelni. Proporcja wstępna dla Wnioskodawcy na rok 2013 jest ostatecznym współczynnikiem za rok poprzedni”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. ILPP5/443-55/12-2/PG wskazał, iż: „Spółka Przejmująca (tj. Wnioskodawca) po zakończeniu roku podatkowego, w którym dojdzie do przejęcia zobowiązana będzie do dokonania wyliczenia kwoty korekty podatku odliczonego dla każdej ze spółek odrębnie z uwzględnieniem wskaźnika proporcji obliczonego w sposób określony w art. 90 ust. 26 lub 10 ustawy na podstawie rzeczywistych obrotów za korygowany rok każdej ze spółek”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2013 r., sygn., ILPP1/443-1023/12-2/MD wskazał, iż: ,,Zatem, dokonując korekty rocznej, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, za rok, w którym nastąpiło połączenie, Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty korekty podatku odliczonego dla Banku A. oraz Banku B. odrębnie z uwzględnieniem wskaźnika proporcji obliczonego w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, na podstawie rzeczywistych obrotów za korygowany rok tych jednostek. W przypadku Banku B. będą to, zatem obroty uzyskane w tym roku podatkowym trwającym do dnia, w którym zakończył swój byt prawny, tj. do dnia przejęcia”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-973/12-2/JL,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2009 r., sygn. IPPP2/443-287/09-2/KK,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2009 r., sygn. IPPP3/443-434/09-2/KG.
  
  

W związku z powyższym, w ocenie Zainteresowanych, w świetle art. 90 oraz 91 ustawy o VAT, określenie wartości korekty Współczynnika VAT za Rok Połączenia, powinno nastąpić odrębnie dla Banku Przejmowanego (w oparciu o obrót zrealizowany od dnia 1 stycznia Roku Połączenia do Dnia Połączenia) i odrębnie dla Banku Przejmującego w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział (w oparciu o obrót zrealizowany od dnia rozpoczęcia działalności w Roku Połączenia do ostatniego dnia Roku Połączenia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Zainteresowanych, tj. określenia wartości współczynnika VAT za Rok Połączenia Banków . Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie były rozpatrywane, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.