2018.11.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.468.2018.1.MG
z 9 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

wycofania lokalu użytkowego z ewidencji środków trwałych spółki komandytowej do majątków prywatnych wspólników - jest prawidłowe,
darowizny wycofanego lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny - jest prawidłowe,
odpłatnego zbycia lokalu po jego wycofaniu z majątku spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z ewidencji środków trwałych spółki komandytowej do majątków prywatnych wspólników, darowizny wycofanego lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny oraz odpłatnego zbycia lokalu po jego wycofaniu z majątku spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca jest wspólnikiem (komplementariuszem) w spółce komandytowej z siedzibą w W., dalej zwanej „Spółką”. Wnioskodawca posiada 99% praw i obowiązków w Spółce i prawo do udziału w zysku Spółki w tej samej proporcji. Wnioskodawca osiąga podlegające opodatkowaniu przychody z działalności gospodarczej - z tytułu udziału w Spółce (jako spółce niebędącej osobą prawną). Wnioskodawca rozważa obecnie wycofanie ze Spółki i nieodpłatne przeniesienie do majątku osobistego wspólników, w tym Wnioskodawcy, własności posiadanego przez Spółkę spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, dalej zwanego „Lokalem”, stanowiącego składnik majątku Spółki. Lokal został nabyty przez Spółkę ponad 10 lat temu i jest związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, stanowiąc środek trwały Spółki podlegający amortyzacji.

Wycofanie Lokalu ze Spółki i jego przeniesienie na wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego) o przekazaniu Lokalu do majątku osobistego wspólników.

Celem wykonania ww. uchwały zostanie zawarta umowa (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w przekazywanym Lokalu, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w majątku (udziale kapitałowym) i zyskach Spółki. Umowa przenosząca własność Lokalu nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny („KC”), będzie natomiast umową nienazwaną, przenoszącą na wspólników prawo własności do Lokalu.

Spółka w związku z powyższym przekazaniem Lokalu na potrzeby prywatne wspólników nie otrzyma żadnych korzyści majątkowych. Przekazanie Lokalu nie będzie również stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („KSH”). Wspólnicy nie przewidują również likwidacji Spółki - będzie ona nadal prowadziła swoją działalność gospodarczą w oparciu o pozostały majątek.

W dniu wycofania Lokalu ze Spółki i przekazania go do majątku osobistego wspólników, Wnioskodawca odkupiłby od drugiego wspólnika jego udział we własności Lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wycofanie Lokalu z majątku Spółki i (nieodpłatne) przekazanie go do prywatnych majątków wspólników, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w taki sposób, że wspólnicy staną się współwłaścicielami przekazanego Lokalu w udziałach odpowiadających udziałowi poszczególnych wspólników w zysku Spółki, generować będzie dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Czy w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę Lokalu przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany wspólnikom, takie odpłatne zbycie będzie kreowało dla Wnioskodawcy przychód do opodatkowania na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof?
Czy w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę Lokalu po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany wspólnikom, takie odpłatne zbycie nie będzie kreowało dla Wnioskodawcy przychodu do opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 updof?
Czy dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny Lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany wspólnikom, będzie kreowało dla Wnioskodawcy przychód do opodatkowania na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Lokalu z majątku Spółki do majątku wspólników nie będzie skutkowało dla Wnioskodawcy powstaniem jakiegokolwiek zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 14 updof nie wymienia jako przychodu wycofania składników majątku z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki osobowej (tutaj: komandytowej), do majątku prywatnego niezwiązanego z tą działalnością. Art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi. Wycofanie nieruchomości (Lokalu) z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej nie ma charakteru odpłatnego, zatem w momencie wycofania Lokalu ze Spółki i przekazania go wspólnikom, Wnioskodawca nie osiągnie żadnego przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego. Reasumując, w związku z powyższym, nieodpłatne przekazanie Lokalu z majątku Spółki do majątków prywatnych wspólników nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 KSH, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 KSH, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zasady opodatkowania danego przychodu podatkowego zależą od sposobu kwalifikacji tego przychodu do odpowiedniego źródła przychodów.

Przysporzenia majątkowe, które uzyskiwane są w związku z uczestnictwem w spółce niemającej osobowości prawnej, takiej jak spółka komandytowa, podlegają opodatkowaniu w ramach źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. W ocenie Wnioskodawcy ewentualny przychód z tytułu opisanego w niniejszym wniosku przekazania mu udziału w prawie własności Lokalu wycofanego ze Spółki (jak również wszelkie inne wypłaty pieniężne i świadczenia rzeczowe ze Spółki), może pojawić się wyłącznie w ramach źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof w związku z art. 5b ust. 2 i art. 8 ust. 1 updof. Potwierdzają to orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 7 lipca 2015 r. (sygn. akt. I SA/GI 1122/14) oraz WSA w Warszawie w wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 1756/12). W wyrokach tych sądy podkreśliły, że w ich ocenie skoro przychód powstały w wyniku wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej (czyli przychód powstały na skutek unicestwienia udziału kapitałowego) traktowany jest przez ustawodawcę jako przychód z działalności gospodarczej, to nie stanowi przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 updof. Przywołane orzeczenia należy odnieść do wszelkich wypłat pieniężnych i świadczeń, w tym składników majątkowych przekazanych wspólnikom spółek osobowych.

W sprawie objętej niniejszym wnioskiem, wspólnicy Spółki mają zamiar przenieść nieodpłatnie do swojego majątku prywatnego Lokal. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie to wymaga, jak już wskazano wyżej, przeanalizowania w kontekście uzyskania przychodu ze źródła przychodu, którym jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a dokładniej zbycie składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 5b ust. 2 updof, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 updof, „przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe”. Przepis ten wyraża zasadę transparentności spółek osobowych, która oznacza, że spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, dlatego dochód osiągany przez spółkę osobową podlega opodatkowaniu na poziomie każdego wspólnika tej spółki. Zgodnie z tą zasadą - dochody z udziału w spółce jawnej opodatkowuje się osobno u każdej osoby w stosunku do jej udziałów.

W myśl art. 8 ust. 2 updof zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 updof, odrębnymi źródłami przychodów są źródła określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 updof),
odpłatne zbycie (art. 10 ust. 1 pkt 8 updof), z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 updof, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 updof, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 updof, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, iż przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c updof), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Zgodnie z aktualną linią interpretacyjną, przekazanie należy uznać za odpłatne zbycie wówczas, gdy podmiot, który dokonał przysporzenia, otrzymuje w zamian korzyść majątkową, stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia.

W przypadku nieodpłatnego przekazania Lokalu, stanowiącego środek trwały w Spółce, do majątku prywatnego jej wspólników, będziemy mieli niewątpliwie do czynienia ze zbyciem tego Lokalu. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności Lokalu ze Spółki na jej wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności Lokalu z majątku Spółki do majątku prywatnego jej wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż sama czynność nieodpłatnego przekazania Lokalu na potrzeby prywatne (osobiste) wspólników, nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca nie zdecydował się wprowadzić w przepisach updof normy nakazującej opodatkowanie świadczeń na rzecz wspólników spółek osobowych, polegających na nieodpłatnym przekazaniu im wycofanych z tych spółek środków trwałych. Powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, że zakresy nieobjęte wprost przepisami rangi ustawowej są wolne od opodatkowania oraz, że w takich przypadkach zakazane jest stosowanie analogii na niekorzyść podatnika, niezależnie od powodu braku stosownych regulacji (np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 grudnia 2006 r. sygn. akt I FSK 239/06).

Także organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych powszechnie akceptują tezę, że wycofanie składnika majątkowego ze spółki osobowej do majątku prywatnego wspólników, proporcjonalnie do posiadanych przez nich praw do udziału w zysku spółki, jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności korporacyjnej, nie będzie skutkowało powstaniem u nich przychodu podlegającego opodatkowaniu.

„Skoro przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymieniają jako przychodu wycofania środków trwałych z działalności gospodarczej, to wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej nie będzie skutkowało powstaniem jakiegokolwiek zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych” - interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2016 r. (ILPB1/4511-1-331/16-2/APR).

Powyższy wniosek wypływa również z szeregu innych interpretacji podatkowych, w tym, przykładowo, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19.02.2016 r. (IPPB1/4511-1454/15-2/ES), gdzie organ ten, w odniesieniu do zdarzenia przyszłego polegającego na wycofaniu ze spółki komandytowej prawa ochronnego do znaku towarowego i nieodpłatnego przekazaniu go do majątku prywatnego wspólników, stwierdził że: „Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi odpłatne zbycie składników majątku oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W analizowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego przez Spółkę komandytową do majątku prywatnego jej wspólników (w tym Wnioskodawcy), co związane jest niewątpliwie ze zbyciem tych praw. W wyniku bowiem takich czynności dojdzie do przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) na jej wspólników. Czynność ta nie będzie miała jednak dla Spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie tego prawa Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych - przekazanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego ze Spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników, bowiem zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do tego prawa. Natomiast udziały wspólników nie ulegną zmianie. Tym samym czynność taka nie będzie powodowała powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

W interpretacji z dnia 17.11.2017 r. (0112-KDIL3-1.4011.277.2017.AA) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „czynność wycofania budynku z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby prywatne (osobiste) wspólników, nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki jawnej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W interpretacji z dnia 3.08.2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „/.../ skoro zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami u.p.d.o.f. dochodami podlegającymi opodatkowaniu u wspólnika Spółki jawnej są, co do zasady, przysporzenia uzyskane przez tę Spółkę w wyniku dokonanych przez nią czynności, to wycofanie składnika z majątku Spółki do majątku prywatnego Wnioskodawcy, proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku Spółki, jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności korporacyjnej, nie będzie skutkowało powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu, a więc będzie neutralne podatkowo na gruncie przepisów u.p.d.o.f., ponieważ nie będzie związane z jakimkolwiek przysporzeniem. Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie u Wnioskodawcy dopiero w momencie odpłatnego zbycia składnika majątku wycofanego z majątku Spółki”.

Z powyższych interpretacji podatkowych, jak i orzecznictwa sądowego, wypływa zatem wniosek, że Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością przekazania składnika majątku (Lokalu) ze Spółki do majątku osobistego wspólników, bowiem zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do tego prawa. Natomiast udziały wspólników nie ulegną zmianie. Tym samym czynność taka nie będzie powodowała powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 updof, nie stanowią przychodów opodatkowanych środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Przychodów nie stanowią także, stosowanie do art. 14 ust. 3 pkt 11 updof, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. W świetle natomiast art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b updof, do przychodów podlegających opodatkowaniu nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Treść zacytowanych art. 14 ust. 3 pkt 10, 11 i 12 updof wskazuje, że zamierzeniem ustawodawcy było odroczenie opodatkowania wypłat i świadczeń z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną do momentu całkowitego wystąpienia wspólnika ze spółki. W przeciwnym wypadku (tj. gdyby ustawodawca dopuszczał wcześniejsze opodatkowanie niektórych wypłat) znalazłoby to odzwierciedlenie w przepisach. Natomiast brak takiego uregulowania wskazuje na intencję ustawodawcy, że wszelkie wypłaty i inne świadczenia, których tytułem do otrzymania jest udział w spółce niebędącej osobą prawną powinny być opodatkowane wyłącznie w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki lub jej likwidacji (a nie w momencie dokonania tych wypłat i świadczeń).

Reasumując, wycofanie Lokalu ze Spółki i jego (nieodpłatne) przekazanie na potrzeby prywatne (osobiste) wspólników, nie będzie powodować osiągnięcia jakiegokolwiek przychodu do opodatkowania dla Wnioskodawcy.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż (odpłatne zbycie) Lokalu przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany wspólnikom, spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof.

Nie będzie tu miał bowiem zastosowania art. 14 ust. 3 pkt 12 updof, zgodnie z którym nie zalicza się do przychodów podlegających opodatkowaniu przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

W omawianym stanie przyszłym nie dojdzie bowiem do likwidacji Spółki.

Reasumując, zbycie Lokalu przez Wnioskodawcę przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany wspólnikom, stanowiłoby zdarzenie kreujące dla Wnioskodawcy przychód do opodatkowania na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof.

Ad. 3.

W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę Lokalu po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany wspólnikom, takie odpłatne zbycie nie będzie kreowało dla Wnioskodawcy przychodu do opodatkowania. Powyższy wniosek wynika z art. 10 ust. 2 pkt 3 updof.

W świetle art. 10 ust. 2 pkt 3 updof, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 updof, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. A contrario, jeśli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 miesięcy, przychody z odpłatnego zbycia tych składników podlegać będą reżimowi i zasadom opodatkowania określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 updof. Nastąpi tu zatem zmiana źródła opodatkowania z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 updof) na odpłatne zbycie nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 updof).

Z uwagi, że odpłatne zbycie Lokalu nastąpiłoby po upływie 6 lat od dnia wycofania Lokalu ze Spółki i jego nabycia przez Wnioskodawcę, przychody z tytułu takiego zbycia nie podlegałyby opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 updof.

Ad. 4.

Dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny Lokalu przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal został wycofany ze Spółki i przekazany (nabyty) Wnioskodawcy, nie będzie kreowało dla Wnioskodawcy żadnego przychodu do opodatkowania, w tym osiągnięcia przychodu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof.

Przepis ten bowiem dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia składników majątkowych, a darowizna takiego odpłatnego zbycia nie stanowi.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Powszechnie wskazuje się, że istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę (przykładowo - interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 kwietnia 2015 r., IBPBII/1/1/4515-15/BP).

Istotą darowizny jest zatem bezpłatne przekazanie rzeczy bądź środków pieniężnych na rzecz obdarowanego. W przypadku tego typu czynności nie następuje żadna odpłatność za przekazane świadczenie. Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, nie można uznać, iż darowizna będzie zdarzeniem równoważnym z odpłatnym zbyciem, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof. Konstrukcja darowizny zakłada bowiem jej nieodpłatność i brak przysporzenia po stronie darczyńcy w związku z taką darowizną. Przekazanie Lokalu w drodze darowizny nie będzie zatem mogło być uznane za odpłatne zbycie rodzące obowiązek wykazania przychodu po stronie Wnioskodawcy.

Przekazanie Lokalu w drodze darowizny będzie podlegać ewentualnemu opodatkowaniu zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 updof, czynność ta będzie w ogóle wyłączona spod regulacji updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych:

wycofania lokalu użytkowego z ewidencji środków trwałych spółki komandytowej do majątków prywatnych wspólników - jest prawidłowe,
darowizny wycofanego lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny - jest prawidłowe,
odpłatnego zbycia lokalu po jego wycofaniu z majątku spółki komandytowej - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Zgodnie z treścią art. 28 ww. ustawy, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W myśl definicji zawartej w art. 102 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Art. 103 § 1 ww. ustawy, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Z powyższego wynika, że spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego. Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu polegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to w odniesieniu do jej dochodów uzyskanych z tej spółki zastosowanie znajdują zasady opodatkowania przewidziane w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509).

Jak stanowi art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
spółkę kapitałową w organizacji,
spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce komandytowej. Wnioskodawca osiąga podlegające opodatkowaniu przychody z działalności gospodarczej - z tytułu udziału w Spółce (jako spółce niebędącej osobą prawną). Wnioskodawca rozważa obecnie wycofanie ze Spółki i nieodpłatne przeniesienie do majątku osobistego wspólników, w tym Wnioskodawcy, własności posiadanego przez Spółkę spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego stanowiącego składnik majątku Spółki. Lokal został nabyty przez Spółkę i jest związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, stanowiąc środek trwały Spółki podlegający amortyzacji. Wycofanie Lokalu ze Spółki i jego przeniesienie na wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego) o przekazaniu Lokalu do majątku osobistego wspólników. Celem wykonania ww. uchwały zostanie zawarta umowa (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w przekazywanym Lokalu, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w majątku (udziale kapitałowym) i zyskach Spółki. Umowa przenosząca własność Lokalu nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną, przenoszącą na wspólników prawo własności do Lokalu. Spółka w związku z powyższym przekazaniem Lokalu na potrzeby prywatne wspólników nie otrzyma żadnych korzyści majątkowych. Przekazanie Lokalu nie będzie również stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Wspólnicy nie przewidują również likwidacji Spółki - będzie ona nadal prowadziła swoją działalność gospodarczą w oparciu o pozostały majątek. W dniu wycofania Lokalu ze Spółki i przekazania go do majątku osobistego wspólników, Wnioskodawca odkupiłby od drugiego wspólnika jego udział we własności Lokalu.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych wycofania lokalu z ewidencji środków trwałych spółki do majątków prywatnych wspólników oraz darowizny wycofanego lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny. Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczącą skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu po jego wycofaniu z majątku spółki komandytowej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „darowizny”, dlatego należy odwołać się w tym względzie do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powyższego wynika zatem, że podstawowym elementem darowizny – niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną – jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że planowane wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazanie jej do majątków osobistych wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika spółki komandytowej, nie dojdzie do powstania przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ponadto przekazanie lokalu w drodze darowizny (nieodpłatnie) na rzecz członka najbliższej rodziny Wnioskodawcy nie rodzi żadnych skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w wyniku tej czynności Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego.

Zauważyć jednak należy, że ewentualny dochód może powstać w momencie dokonania odpłatnego zbycia ww. lokalu.

Do sprzedaży składników majątku (nieruchomości) o charakterze niemieszkalnym, zastosowanie znajdą regulacje zawarte w cytowanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, które zostaną wycofane ze środków trwałych spółki komandytowej i przekazane na potrzeby osobiste jej wspólników – w sytuacji gdy sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość ta zostanie wycofana z działalności gospodarczej – będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę lokalu po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym lokal został wycofany ze spółki i przekazany wspólnikom, takie odpłatne zbycie nie będzie kreowało dla Wnioskodawcy przychodu do opodatkowania. Powyższy wniosek wynika z art. 10 ust. 2 pkt 3 updof.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że planowane wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazanie jej do majątków osobistych wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Darowizna lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny, nie będzie również dla Wnioskodawcy skutkować powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż lokalu, który zostanie wycofany ze środków trwałych spółki komandytowej i przekazany na potrzeby osobiste jej wspólników – w sytuacji gdy sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość ta zostanie wycofana ze środków trwałych spółki komandytowej – będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin