2018.11.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-1.4011.487.2018.1.MM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.487.2018.1.MM
z 9 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2018 r. (data wpływu 14 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu dla przychodów uzyskanych w związku z zawartą ze spółką umową o zarządzanie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 4 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła z X Spółka Akcyjna z siedzibą w K. (zwana dalej: „Spółką”) umowę o zarządzanie - z mocą obowiązywania od dnia 5 lipca 2017 r. - w związku z pełnioną przez Nią od 2012 r. funkcją Wiceprezesa Zarządu. Wcześniej, wykonywała swoje obowiązki na podstawie umowy o pracę, która została rozwiązana przed zawarciem ww. umowy. Funkcję Wiceprezesa Zarządu pełniła i pełni w dalszym ciągu na podstawie uchwały Rady Nadzorczej, co zostało uwidocznione w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym przez Sąd Rejonowy K. W oparciu o przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (dalej zwana: „nową ustawą kominową”, Dz. U. z 2017 r., poz. 2190), z dniem 4 lipca 2017 r. została podpisana umowa o świadczenie usług zarządzania.

W dniu 26 stycznia 2018 r. Spółka, reprezentowana przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej podpisała z Wnioskodawczynią nową umowę o świadczenie usług zarządzania (zwaną dalej „umową o zarządzanie” lub „kontraktem menedżerskim”) z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2018 r. Kontrakt menedżerski zawarty został na czas pełnienia przez Wnioskodawczynię funkcji w oparciu o mandat trwający w okresie jednej kadencji do czasu jego wygaśnięcia, w szczególności wskutek upływu kadencji, śmierci, odwołania lub złożenia rezygnacji. Wygaśnięcie mandatu skutkuje rozwiązaniem umowy o zarządzanie z ostatnim dniem pełnienia funkcji bez okresu wypowiedzenia i konieczności dokonywania dodatkowych czynności. W związku z powołaniem Zarządu na nową kadencję na podstawie uchwały Rady Nadzorczej z dnia 17 maja 2018 r. Wnioskodawczyni nadal pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu, natomiast od dnia 29 czerwca 2018 r. jest związana ze Spółką nową umową o zarządzanie, której zapisy są analogiczne do zapisów umowy ze stycznia 2018 r.

Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, dnia 4 lipca 2017 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie m.in. świadczenia usług zarządzania, usług rachunkowo-księgowych, jak również doradztwa podatkowego i została zarejestrowana jako podatnik podatku VAT.

Warunki wykonywania czynności określonych w umowie o zarządzanie:

Jako Wiceprezes Zarządu, Wnioskodawczyni wykonuje swoje obowiązki, zgodnie z umową o zarządzanie, obowiązującym prawem, Statutem Spółki oraz uchwałami podjętymi przez jej organy, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów. Ponadto, w okresie obowiązywania umowy o zarządzanie Wnioskodawczyni zobowiązała się do wykonywania obowiązków z niej wynikających przy zachowaniu należytej staranności i z uwzględnieniem charakteru i zakresu działalności Spółki, z zachowaniem troski o jej interesy majątkowe i niemajątkowe. Dodatkowo, zobowiązała się również do lojalności wobec Spółki - wszystkie czynności związane z prowadzeniem działalności Spółki mają być przez Nią wykonywane w sposób zgodny z najwyższym poziomem etyki biznesowej oraz w sposób wykluczający konflikt interesów z interesem Spółki. Zgodnie z treścią umowy o zarządzanie, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do świadczenia usług osobiście, bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Do podstawowych obowiązków określonych w kontrakcie menedżerskim należy:

prowadzenie spraw Spółki i uczestnictwo w pracach Zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej funkcji,
reprezentowanie Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,
osobiste zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do pełnionej funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
realizacja wyznaczonych celów zarządczych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami Kodeksu spółek handlowych oraz umową Spółki, Członek Zarządu jest uprawniony do jej reprezentacji, a więc także składania w jej imieniu oświadczeń woli. Nie jest to jednak reprezentacja samodzielna - dla ważności takiego oświadczenia wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu lub członka zarządu z prokurentem.

Stosownie do treści kontraktu menedżerskiego, Wnioskodawczyni została zobowiązana do osobistego pełnienia obowiązków w czasie i w miejscu, jakie będą wymagane dla należytego wykonywania umowy o zarządzanie oraz w sposób zapewniający prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki.

Wynagrodzenie określone w kontrakcie menedżerskim:

Stosownie do treści kontraktu menedżerskiego, za świadczenie usług w zakresie zarządzania Spółką Wnioskodawczyni przysługuje wynagrodzenie, na które składa się podstawowe wynagrodzenie zryczałtowane (wynagrodzenie stałe, płatne z dołu w okresach miesięcznych) oraz wynagrodzenie dodatkowe, którego wypłata uzależniona jest od osiągnięcia celów zarządczych ustalonych przez Radę Nadzorczą Spółki (wynagrodzenie zmienne, uzupełniające za miniony rok po osiągnięciu celów zarządczych na odpowiednio wysokim poziomie, przy czym decyzję o wypłacie lub o braku wypłaty wynagrodzenia zmiennego podejmuje Rada Nadzorcza Spółki w formie uchwały).

Wynagrodzenie wypłacane jest zgodnie z zasadami określonymi w nowej ustawie.

Zasady wyliczania wynagrodzenia stałego i zmiennego:

Wynagrodzenie stałe, o którym mowa powyżej, w przypadku, gdy umowa o zarządzanie wskutek jej zawarcia lub rozwiązania obowiązuje przez niepełny miesiąc kalendarzowy, przysługuje w przyznanej ryczałtowo stałej kwocie, podzielonej przez 30, pomnożonej przez liczbę dni obowiązywania umowy w miesiącu. W przypadku niemożności świadczenia przez Wnioskodawczynię usług w sposób nieprzerwany, za wyjątkiem udzielonej Jej przerwy w świadczeniu Usług, nieprzekraczającej 24 dni w roku obrotowym, wynagrodzenie stałe za dany miesiąc przysługiwać Jej będzie w zryczałtowanej stałej kwocie, podzielonej przez BO, pomnożonej przez liczbę dni świadczenia usług w miesiącu. Zarządzający zobowiązany jest do dołączenia do rachunku informacji o liczbie dni świadczenia oraz nieświadczenia Usług.

Wynagrodzenie zmienne nie może przekraczać procentowo określonego wynagrodzenia stałego w poprzednim roku obrotowym i wypłacane może być w przypadku pełnienia funkcji przez określony w umowie okres. Wynagrodzenie zmienne jest przeliczane proporcjonalnie; proporcjonalność uzależniona jest od liczby dni świadczenia usług przez Zarządzającego. Wypłata części wynagrodzenia zmiennego może zostać odroczona w czasie na okres nieprzekraczający 36 miesięcy zależnie od spełnienia w określonym terminie warunków, zgodnie z wyznaczonymi celami zarządczymi, wówczas ta część wynagrodzenia zmiennego może być wypłacona w całości albo w części na koniec okresu rozliczeniowego.

Zgodnie z zapisami umowy o zarządzanie (§ 8 ust. 4), Zarządzający wystawia rachunek lub fakturę VAT.

W związku z podpisaniem umowy o zarządzanie w dniu 4 lipca 2017 r., z mocą obowiązywania od dnia 5 lipca 2017 r. i wpisaniem Wnioskodawczyni, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, wystawia Ona faktury Spółce, doliczając do kwoty wynagrodzenia określonego w umowie kwotę podatku VAT, co znajduje podstawę w zapisach umowy i to zarówno umowy z dnia 4 lipca 2017 r., umowy z dnia 26 stycznia 2018 r., jak i umowy z dnia 20 lipca 2018 r. (§ 8 ust. 13). Spółka wypłaca Wnioskodawczyni kwotę brutto wraz z podatkiem VAT określonym w fakturze.

Co do zasady, w przypadku rozwiązania umowy o zarządzania w związku z zaprzestaniem pełnienia funkcji z jakichkolwiek przyczyn innych niż naruszenie przez Wnioskodawczynię podstawowych obowiązków wynikających z kontraktu menedżerskiego, przysługiwać Jej będzie odprawa w wysokości 1-krotności wynagrodzenia miesięcznego, pod warunkiem pełnienia przez Nią funkcji przez okres co najmniej 12 (dwunastu) miesięcy przed rozwiązaniem umowy.

Warunki wykonywania funkcji przy wykorzystaniu infrastruktury Spółki:

W celu umożliwienia Wnioskodawczyni należytego wykonania zobowiązań określonych w treści umowy, Spółka zobowiązana jest udostępnić, na swój koszt, odpowiednią infrastrukturę i środki, w tym m.in.:

postawione do dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem,
samochód służbowy,
telefon komórkowy,
komputer przenośny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem oraz dostępem bezprzewodowym do sieci Internet.

Do obowiązków Spółki należy również ponoszenie kosztów związanych ze świadczeniem usług poza jej siedzibą niezbędnych do należytego wykonania usług, w szczególności takich jak: koszty podróży i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji oraz zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię, a niezbędnych do należytego świadczenia usług w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji, po ich należytym udokumentowaniu i uzasadnieniu ich poniesienia.

Za zgodą Rady Nadzorczej, Spółka ponosić będzie również inne niż wymienione w umowie o zarządzanie koszty związane ze świadczeniem przez Wnioskodawczynię usług. Maksymalny limit miesięczny związany z korzystaniem przez Nią z urządzeń i zasobów Spółki, o których mowa powyżej, określony został do wysokości 7 000 zł. Dodatkowo, Spółka będzie ponosić lub refinansować koszty szkolenia Wnioskodawczyni związane z przedmiotem Umowy i obowiązkami umownymi do wysokości netto 7 000 zł w roku kalendarzowym obowiązywania umowy o zarządzanie, o ile Rada Nadzorcza wyrazi zgodę na poniesienie lub refinansowanie kosztów takiego szkolenia.

Zakres odpowiedzialności:

Zgodnie z umową obowiązującą od 1 stycznia 2018 r., Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki „za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa”, przy czym odpowiedzialność ta jest „niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych”.

Umowa o zarządzanie nie przewiduje obecnie odpowiedzialności Zarządzającego w stosunku do osób trzecich, choć oczywiście taka odpowiedzialność wynika z przepisów Kodeksu spółek handlowych. Analogiczne przepisy zawiera umowa z dnia 20 lipca 2018 r. Zapisy przewidujące wprost taką odpowiedzialność wobec osób trzecich znajdowały się natomiast w umowie z dnia 4 lipca 2017 r., która obowiązywała od dnia 31 grudnia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychody uzyskiwane na podstawie umowy o zarządzanie zawartej ze Spółką, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, stanowią źródło przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy z działalności wykonywanej osobiście?
Kto powinien naliczać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych: Spółka, czy Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, odnośnie pytania Nr 1, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł przychodów.

Stosownie art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest:

działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Definicja działalności gospodarczej zwarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przez działalność gospodarczą lub pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie, o którym mowa wyżej obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanym stanie faktycznym w dniu 4 lipca 2017 r., Wnioskodawczyni zawarła ze Spółką umowę o zarządzanie, a z datą 5 lipca 2017 r. rozpoczęła świadczenie przedmiotowych usług w zakresie zarządzania. Natomiast w dniu 4 lipca 2017 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej i zgłosiła w CEiDG następujące rodzaje działalności według klasyfikacji PKD:

64.99.Z - Pozostała finansowa działalność: usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,

69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe,

70.21.Z - Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja,

70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,

73.11.Z - Działalność agencji reklamowych.

Dodatkowo, została zarejestrowana jako podatnik podatku VAT. Z tytułu ww. usług, Wnioskodawczyni wystawia faktury sprzedaży nie tylko do Spółki, lecz również do innych podmiotów gospodarczych.

Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy o zarządzanie, należy kwalifikować - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, jako przychód uzyskiwany z pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odnośnie pytania Nr 2, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 (przychód z działalności wykonywanej osobiście) oraz art. 18 (przychód z praw majątkowych), osobom określonym w art. 3 ust. 1 (obowiązek podatkowy), są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 (wykaz kosztów uzyskania przychodów) oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) (podstawa obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych) najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (skala podatkowa).

Na mocy art. 41 ust. 2 ww. ustawy, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8 (przychód z działalności wykonywanej osobiście), jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (źródła przychodów).

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że osiągany przez Wnioskodawczynię przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest klasyfikowany jako przychód uzyskiwany z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Z powyższego wynika, że od przychodu uzyskanego na podstawie umowy o zarządzanie, jako Zarządzający, Wnioskodawczyni zobowiązana jest naliczać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 tej ustawy: za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,

pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zatem z powyższej regulacji wynika, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że – jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. akt III UZP 2/15 – „w spółkach kapitałowych zawarcie kontraktu menedżerskiego z członkiem zarządu kreuje wtórną podstawę powiązania menedżera ze spółką, bowiem podstawowe znaczenie ma powołanie go na członka zarządu tworzące stosunek członkostwa w zarządzie spółki regulowany przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami wewnętrznymi spółki”.

Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. akt I FSK 83/15 podzielił pogląd wyrażany w piśmiennictwie, że „pozycja członka zarządu, z którym spółka zawarła kontrakt menedżerski (umowę o zarządzanie) jako przedsiębiorcą, jest szczególna. W następstwie kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) członek zarządu nie przejmuje zarządzania spółką we własnym imieniu i na własny rachunek. Zarządzanie spółką nadal jest realizowane przez członka zarządu w ramach członkostwa w zarządzie. Rola kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) ograniczona jest do ustalenia wynagrodzenia za wykonywanie funkcji w zarządzie (czy jeszcze innych czynności określonych w umowie), szczególnych (kwalifikowanych i dodatkowych – w porównaniu z regulacją Kodeksu spółek handlowych i wewnętrznego prawa spółki) obowiązków dotyczących zarządzania spółką, zakazów w zakresie konkurencji oraz podejmowania dodatkowej działalności (Z. Kubot, Kwalifikacje prawne kontraktów menedżerskich członków zarządu spółek kapitałowych, PiZS 2002, nr 2, s. 2 i n).”

Tak więc – przychody członka zarządu uzyskiwane na podstawie wskazanych umów powinny być kwalifikowane do przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy zauważyć, że w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że pełniąc funkcję członka zarządu Podatnik nie działa we własnym imieniu, lecz w imieniu spółki, zatem prowadzona przez niego działalność w tym zakresie nie spełnia warunku określonego w art. 5a pkt 6 omawianej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 26 stycznia 2018 r. Spółka, reprezentowana przez Przewodniczącego Rady Nadzorczej, podpisała z Wnioskodawczynią nową umowę o świadczenie usług zarządzania (zwaną dalej „umową o zarządzanie” lub „kontraktem menedżerskim”) z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2018 r. W związku z powołaniem Zarządu na nową kadencję na podstawie uchwały Rady Nadzorczej z dnia 17 maja 2018 r. Wnioskodawczyni nadal pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu, natomiast od dnia 29 czerwca 2018 r. jest związana ze Spółką nową umową o zarządzanie, której zapisy są analogiczne do zapisów umowy ze stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, dnia 4 lipca 2017 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie m.in. świadczenia usług zarządzania, usług rachunkowo-księgowych, jak również doradztwa podatkowego. Jako Wiceprezes Zarządu, Wnioskodawczyni wykonuje swoje obowiązki, zgodnie z umową o zarządzanie, obowiązującym prawem, Statutem Spółki oraz uchwałami podjętymi przez jej organy, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów. Ponadto, w okresie obowiązywania umowy o zarządzanie Wnioskodawczyni zobowiązała się do wykonywania obowiązków z niej wynikających przy zachowaniu należytej staranności i z uwzględnieniem charakteru i zakresu działalności Spółki, z zachowaniem troski o jej interesy majątkowe i niemajątkowe.

Do podstawowych obowiązków określonych w kontrakcie menedżerskim należy:

prowadzenie spraw Spółki i uczestnictwo w pracach Zarządu, z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej funkcji,
reprezentowanie Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,
osobiste zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do pełnionej funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
realizacja wyznaczonych celów zarządczych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych wyżej przepisów prawa, należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Wnioskodawczynię usług wynikających z zawartej ze Spółką umowy o zarządzanie, będzie dla Niej przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów z tytułu świadczenia czynności zarządczych na podstawie kontraktu menedżerskiego jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest opodatkowanie ich za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie zaś do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

W związku z powyższym, to Spółka jest zobowiązana, jako płatnik, do pobierania od wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawczyni na podstawie kontraktu menedżerskiego zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni, w którym wskazała, że osiągany przez Nią przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest klasyfikowany, jako przychód uzyskiwany z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej oraz, że od przychodu uzyskanego na podstawie umowy o zarządzanie, Wnioskodawczyni zobowiązana jest naliczać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn, zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin