Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.686.2018.3.JK
z 13 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 04 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wkładów niepieniężnych w postaci działalności dystrybucyjnej oraz działalności detalicznej za zorganizowane części przedsiębiorstwa oraz wyłączenia czynności wniesienia ww. wkładów niepieniężnych z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 września 2018r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

• podatku od towarów i usług w zakresie uznania wkładów niepieniężnych w postaci działalności dystrybucyjnej oraz działalności detalicznej za zorganizowane części przedsiębiorstwa oraz wyłączenia czynności wniesienia ww. wkładów niepieniężnych z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy,
  

• podatku dochodowego od osób prawnych.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 października 2018 r. (data wpływu 02 listopada 2018r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie postawionego we wniosku pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w zakresie nowo postawionych pytań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłego (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego i detalicznego artykułami sanitarnymi, grzewczymi i instalacyjnymi. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z odrębnymi przepisami zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdania finansowego, które podlega obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta.

W 2018 roku Wnioskodawca dokonał wydzielenia działalności operacyjnej hurtowej i detalicznej, przez co możliwe jest przypisanie majątku, wyników i kosztów do poszczególnych Centrów. Z uwagi na to, że łączenie różnych form działalności stanowi ograniczenie rozwoju dla każdej z nich oraz prowadzenie ich obarczone jest różnym ryzykiem, Zarząd podjął uchwałę o zamiarze ich wydzielenia w postaci Zorganizowanych Części Przedsiębiorstw do nowych Spółek.

W wyniku wydzielenia odrębnie działalności dystrybucyjnej (hurtowej) oraz detalicznej (salon łazienek i instalacji), Zarząd planuje osiągnąć następujące cele:

1. rozdzielenie działalności o różnym ryzyku rynkowym;
2. większą specjalizację systemów informatycznych oraz organizacji w zakresie dystrybucji i detalu;
3. lepsze postrzeganie przez klientów dystrybucji (nieprowadzenie działalności konkurencyjnej);
4. rozwój sieci detalicznej w oparciu o model organiczny i franczyzowy (wykorzystywanie produktów niebędących w ofercie dystrybucyjnej, programy lojalnościowe);
5. optymalizację wykorzystywania majątku przez Spółkę.
   
   

Analiza Spółki wykazała, że obecny model jest nieefektywny i nie jest możliwym jego kontynuowanie bez głębokich zmian organizacyjnych.

W Spółce, z której nastąpi wydzielenie przedsiębiorstw, będzie prowadzona jedynie działalność wynajmu nieruchomości dla nowych Spółek oraz podmiotów zewnętrznych po optymalizacji majątkowej oraz opcjonalnie działalność pomocnicza w postaci sprzedaży usług finansowo-księgowych.

Aport obejmie następujące składniki aktywów umożliwiających spółkom komandytowym realizację (kontynuację) hurtowej i detalicznej działalności operacyjnej, w szczególności:

1. wartości niematerialne i prawne (m.in. znaki towarowe, know how, relacje biznesowe, oprogramowanie),
2. środki trwałe, wyposażenie,
3. towary,
4. należności (z wyjątkiem należności spornych oraz będących przedmiotem postępowań sądowych)
5. prawa wynikające z zawartych umów,
6. oraz rozliczenia międzyokresowe.
   
   

Aportami zostaną objęte następujące składniki pasywów: kredyty oraz zobowiązania z tytułu nabycia towarów odpowiednio dla prowadzonych działalności hurtowej i detalicznej. Kluczowi pracownicy Wnioskodawcy zostaną przejęci przez spółki komandytowe obejmujące aport zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. art. 231 Kodeksu Pracy, umożliwiając tym samym jej niezakłócone dalsze sprawne działanie.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej posiada prawo do korzystania z nieruchomości, która nie zostanie wniesione aportem, natomiast z podmiotami zostaną zawarte stosowne odpłatne umowy najmu nieruchomości.

Dzięki oddaniu do dyspozycji tych nieruchomości, spółki obejmujące aport będą mogły kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę bez konieczności przeprowadzania jakichkolwiek zmian funkcjonalnych i organizacyjnych.

Wkład niepieniężny do spółki komandytowej zajmującej się detalem obejmie również prawo do zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej znaku towarowego. Spółka hurtowa otrzyma niezbywalną licencję do korzystania z tego znaku jedynie w zakresie prowadzonej działalności.

Wnioskodawca zamierza dokonać cesji umów na nowe podmioty stosownie do ich przedmiotu, uzyskując tam, gdzie jest to wymagane, zgodę drugiej strony.

Spółki komandytowe, obejmujące aport będą prowadzić działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i będą czynnym podatnikiem VAT.

Działalność dystrybucyjna jest wyodrębniona w Spółce Wnioskodawcy organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo.

Działalność detaliczna jest wyodrębniona w Spółce Wnioskodawcy organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu).

Czy wniesione wkłady niepieniężne w postaci działalności dystrybucyjnej oraz działalności detalicznej będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług? I tym samym, czy w przypadku uznania aportów za zorganizowane części przedsiębiorstwa, dokonanie czynności ich wniesienia do nowo utworzonych spółek będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), wydzielone składniki stanowiące wkłady niepieniężne do spółek komandytowych spełnią warunki do uznania ich za zorganizowane części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054), dalej ustawa o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Organy podatkowe stoją na stanowisku, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taka część przedsiębiorstwa, która spełnia łącznie następujące warunki:

1. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań),
2. jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
   
   

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe, o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. (por. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 sierpnia 2011 rok nr IBPBI/2/423-521/11/MO).

W przypadku Wnioskodawcy dojdzie do przeniesienia całej operacyjnej działalności gospodarczej na dwa nowe podmioty hurtowy i detaliczny a wydzielenie nastąpi w taki sposób, że możliwe będzie płynne kontynuowanie działalności przez spółki obejmujące aport, z wyłączeniem działalności wynajmu.

Składniki majątku Wnioskodawcy, które nie staną się przedmiotem aportu, przeznaczone będą do innego rodzaju działalności, którą Wnioskodawca zamierza rozpocząć.

Wyodrębnienie finansowe powinno być związane z prowadzeniem ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa w taki sposób, który pozwalałby na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych; nie jest to tożsame z pełną samodzielnością finansową. W przypadku Wnioskodawcy, ponieważ aportem objęto majątek związany z działalnością hurtową i detaliczną, która w sposób systemowy jest rozdzielona w ewidencji księgowej Spółki poprzez odrębne konta i analityki kont, należy uznać, iż warunek wyodrębnienia finansowego został spełniony.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako zdolność do realizacji określonych zadań gospodarczych. Skoro wydzielono składniki majątku w taki sposób, aby podstawowa działalność operacyjna mogła być nadal prowadzona przez spółki komandytowe hurtową i detaliczną obejmujące aport, należy uznać, iż warunek wyodrębnienia funkcjonalnego zostanie zachowany.

Ostatnią cechą definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. W związku w wydzieleniem podstawowej działalności operacyjnej Wnioskodawcy w zakresie działalności hurtowej (dystrybucyjnej) i detalicznej (salon) należy uznać, że i ten warunek został spełniony.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Należy mieć tutaj na uwadze rolę, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Z tego punktu widzenia nieistotne jest, iż w skład wkładu niepieniężnego nie weszło prawo do nieruchomości, które były wykorzystywane w działalności operacyjnej Wnioskodawcy.

Wyodrębnione składniki majątkowe będzie można uznać za spełniające definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż w skład aportu wejdzie prawo do odpłatnego używania tych nieruchomości i pobierania z nich pożytków w stosownej dla obu nowych działalności części. Zmiana tytułu prawnego do wykorzystywanych w podstawowej działalności operacyjnej nieruchomości pozostanie jednak bez wpływu na zakres ich faktycznego wykorzystania. Tym samym, aport będzie stanowił zespół składników majątkowych i niemajątkowych wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo, zdolny do samodzielnego pełnienia funkcji gospodarczych uprzednio realizowanych przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy.

W przestawionym stanie faktycznym Wnioskodawca dokona wydzielenia podstawowej swej działalności operacyjnej polegającej na dystrybucji artykułami sanitarnymi, instalacyjnymi i grzewczymi oraz działalności detalicznej prowadzonej przez salon firmowy i sklep instalacyjny.

Przedmiotem aportu będą wszystkie składniki majątkowe związane z tymi działalnościami. Również kluczowi pracownicy zostali przejęci przez nowe spółki komandytowe.

Wszystkie te działania zmierzają do tego aby podstawowa działalność operacyjna była kontynuowana w tym samym zakresie i rozwijana przez wyspecjalizowane podmioty obejmujące aport stosownych składników majątkowych i zobowiązań. Tym samym należy stwierdzić, iż wyżej opisane wkłady niepieniężne stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, wydzielane działalności detaliczna i dystrybucyjna spełniają warunki do uznania ich za zorganizowane części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, dokonanie czynności wniesienia przedmiotowych aportów będzie korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przypadku więc, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, iż w 2018 roku Wnioskodawca dokonał wydzielenia działalności operacyjnej hurtowej i detalicznej, przez co możliwe jest przypisanie majątku, wyników i kosztów do poszczególnych Centrów. Z uwagi na to, że łączenie różnych form działalności stanowi ograniczenie rozwoju dla każdej z nich oraz prowadzenie ich obarczone jest różnym ryzykiem Zarząd podjął uchwałę o zamiarze ich wydzielenia w postaci Zorganizowanych Części Przedsiębiorstw do nowych Spółek. Aportami zostaną objęte następujące składniki pasywów: kredyty oraz zobowiązania z tytułu nabycia towarów odpowiednio dla prowadzonych działalności hurtowej i detalicznej. Aport obejmie składniki aktywów umożliwiających spółkom komandytowym realizację (kontynuację) hurtowej i detalicznej działalności operacyjnej. Kluczowi pracownicy Wnioskodawcy zostaną przejęci przez spółki komandytowe obejmujące aport zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. art. 231 Kodeksu Pracy, umożliwiając tym samym jej niezakłócone dalsze sprawne działanie. Wkład niepieniężny do spółki komandytowej zajmującej się detalem obejmie również prawo do zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej znaku towarowego. Spółka hurtowa otrzyma niezbywalną licencję do korzystania z tego znaku jedynie w zakresie prowadzonej działalności. Działalność dystrybucyjna jest wyodrębniona w Spółce Wnioskodawcy organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo. Działalność detaliczna również jest wyodrębniona w Spółce Wnioskodawcy organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo.

Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej posiada prawo do korzystania z nieruchomości, która nie zostanie wniesione aportem, natomiast z podmiotami zostaną zawarte stosowne odpłatne umowy najmu nieruchomości. Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, Spółki obejmujące aport będą mogły kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę bez konieczności przeprowadzania jakichkolwiek zmian funkcjonalnych i organizacyjnych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca wskazał, że zarówno działalność dystrybucyjna, jak i detaliczna są wyodrębnione w Spółce Wnioskodawcy organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo, to spełnione będą przesłanki do uznania przedmiotowych składników majątkowych za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki wkładów niepieniężnych w postaci działalności dystrybucyjnej oraz działalności detalicznej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając niniejsze rozstrzygnięcie, okoliczność wskazaną przez Wnioskodawcę, że działalność dystrybucyjna i działalność detaliczna są wyodrębnione w Spółce Wnioskodawcy organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo, Organ przyjął jako element zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Przedmiotową interpretacją rozpatrzono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.