2018.11.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.386.2018.2.GM
z 16 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.) uzupełnionym w dniu 7 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 22 października 2018 r,. nr 0112-KDIL3-1.4011.386.2018.1.GM, na podstawie art. 169 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 22 października 2018 r., skutecznie doręczono w dniu 25 października 2018 r., natomiast w dniu 7 listopada 2018 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie, (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 2 listopada 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej dokonuje zakupu nieruchomości gruntowych na których buduje lokale mieszkalne, a następnie dokonuje ich dalszej odsprzedaży. Przed wybudowaniem lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów których przedmiotem jest wybudowanie lokalu. Dopiero gdy budynek jest w stanie surowym zamkniętym jest on przeznaczany do dalszej odsprzedaży.

Wybudowane przez Wnioskodawcę lokale należą do grupy tzw. „małego budownictwa” tzn. Wnioskodawca zajmuje się budową budynków jednorodzinnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zajmuje się budową wielokondygnacyjnych, wielorodzinnych budynków mieszkalnych tzw. bloków.

Zgodnie z wpisem w CEiDG głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność produkcyjna zakwalifikowana do grupowania PKD 41.20.Z – Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Osiągane przez Wnioskodawcę przychody nie przekraczają przeliczonej na złote równowartości 250 000,00 euro.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą to: PKWiU 41.00.30.0, Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, uzyskane przez Wnioskodawcę przychody ze sprzedaży lokali mieszkalnych mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i w jakiej skali podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągane przez niego przychody ze sprzedaży lokali mieszkalnych mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi powinny zostać uznane za roboty budowlane o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a przez to zostać opodatkowane 5,5 % stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia roboty budowlane. Organy podatkowe w wydawanych rozstrzygnięciach wskazują jednak, iż w celu zidentyfikowania omawianego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy prawo budowlane. Jako przykład można wskazać rozstrzygnięcie wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, który w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2014 r., nr ITPB1/4I5-182/14/PSZ wskazał, że przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytego w przepisie pojęcia roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 156. poz. 1118). Zgodnie z powołanym przepisem przez: roboty budowlane - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Zaznaczyć również należy, że organ podatkowe dokonując wykładni pojęcia roboty budowlane nie określają przeznaczenia budynku powstałego wskutek robót budowlanych.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszego wniosku wskazać należy, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spełniają przesłanki warunkujące możliwość uznania ich za roboty budowlane. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca na posiadanym gruncie buduje lokale mieszkalne jednorodzinne, które są przedmiotem dalszej odsprzedaży.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca odsprzedaje budynki w stanie surowym zamkniętym, prowadzonej przez niego działalności nie można uznać za działalność deweloperską.

W literaturze przedmiotu wskazuje się bowiem, że deweloperem jest przedsiębiorca, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy deweloperskiej zobowiązuje się do ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę (Ustawa, 2011, art. 3 ust. 1). Deweloper podejmuje tę działalność w celu sprzedaży bądź wynajęcia tych lokali innym osobom (zob. T. Skotarczak, M. Błaszke, Spółdzielnie mieszkaniowe jako deweloperzy na rynku nieruchomości, Studia i Prace WNEIZ US nr 44/2 2016). Za poprawnością twierdzenia Wnioskodawcy przemawia również fakt, iż w ramach działalności zajmuje się on budową jednorodzinnych budynków mieszkalnych, a nie budową wielokondygnacyjnych, wielorodzinnych budynków mieszkalnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2015 r., nr IBPBI/2/423-1474/12/14/IZ Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał bowiem, iż „Specyfika działalności deweloperskiej polega na tym, że projekty budowlane realizowane są w długim okresie czasu”. Wybudowanie budynku mieszkalnego jednorodzinnego jest inwestycją krótszą niż budowa wielokondygnacyjnego budynku mieszkalnego.

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania stwierdzić należy, iż przychody osiągane przez Wnioskodawcę z opisanej w stanie faktycznym działalności w ramach której Wnioskodawca dokonuje zakupu nieruchomości gruntowych, buduje na nich lokale mieszkalne, a następnie dokonuje ich odsprzedaży mogą zostać opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

w roku poprzedzającym rok podatkowy:
1. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro, lub
2. suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro,
rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Z art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;
korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;
osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:
1. prowadzenia aptek,
2. działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),
3. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
4. prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11,
5. świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
6. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;
wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;
podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
1. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
2. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
3. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka
- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach;
(uchylony).

Podkreślić jednakże należy, że u osób prowadzących działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od braku przesłanek określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej dokonuje zakupu nieruchomości gruntowych na których buduje lokale mieszkalne, a następnie dokonuje ich dalszej odsprzedaży. Przed wybudowaniem lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów, których przedmiotem jest wybudowanie lokalu. Dopiero gdy budynek jest w stanie surowym zamkniętym jest on przeznaczany do dalszej odsprzedaży. Osiągane przez Wnioskodawcę przychody nie przekraczają przeliczonej na złote równowartości 250 000,00 euro.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą to: PKWiU 41.00.30.0, Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

8,5% przychodów między innymi z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) tej ustawy),
5,5% przychodów między innymi z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy).

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;

Roboty budowlane, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, ujęte zostały w sekcji F tej Klasyfikacji, obejmującej:

budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej,
roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, które polegają na budowie (tzn. wznoszeniu obiektu budowlanego w określonym miejscu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego),
prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.

Sekcja ta obejmuje następujące działy wg PKWiU:

Dział 41 – budynki i roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków,
Dział 42 – budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,
Dział 43 – roboty budowlane specjalistyczne.

Ponadto, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem usług rozumie:

wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych – usługi na rzecz produkcji;
wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje usługi, które zgodnie z PKWiU zostały sklasyfikowane jako 41.00.30.0 – roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków).

W załączniku nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, świadczenie usług w zakresie roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków), oznaczonych symbolem PKWiU 41.00.30.0, nie zostało wymienione. Wobec tego usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zaliczane zgodnie z PKWiU do klasyfikacji oznaczonej symbolem 41.00.30.0, jako niewymienione w tym załączniku, w przypadku braku wystąpienia przesłanek wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, mogą podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 5,5%.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli w istocie wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające na robotach budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych są – w świetle obowiązujących przepisów prawa (niebędących przepisami prawa podatkowego) – robotami budowlanymi, ujętymi w klasyfikacji PKWiU pod symbolem 41.00.30.0, to przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z wybudowaniem i sprzedażą budynków może podlegać opodatkowaniu stawką 5,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tut. organ nie odniósł się do kwestii prawidłowości określenia symbolu PKWiU świadczonych usług, ponieważ zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm), przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy prawa podatkowego. Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) nie stanowią przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 powołanej ustawy, przez przepisy prawa podatkowego ustawodawca rozumie przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Znaczenie terminu „ustawy podatkowe” wyjaśnia art. 3 pkt 1 ww. ustawy. Na jego mocy, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych, należy przez to rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywistego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin