Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.612.2018.1.WH
z 14 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy urządzeń wraz z ich montażem stawką podatku w wysokości 23% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy urządzeń wraz z ich montażem stawką podatku w wysokości 23%.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmuje się dostawą urządzeń mechaniki scenicznej i teatralnej wraz z jej montażem (mosty oświetleniowe z napędem elektrycznym lub ręcznym, sztankiety dekoracyjne z napędem elektrycznym lub ręcznym, sztankiety deoracyjne z możliwością podwieszania zestawu głośników, mechanizmy kurtynowe wraz z okotarowaniem, wyciągniki głośnikowe, systemy sterowania mechaniką sceny, systemy sterowania kurtynami teatralnymi).

Spółka prowadząc działalność gospodarczą realizuje projekty w ramach których występuje zarówno jako główny wykonawca jak i podwykonawca w części dotyczącej dostawy i montażu urządzeń mechaniki scenicznej i teatralnej.

Wykonawca nie realizuje wyłącznie robót budowlanych lub budowlano - montażowych w ramach jednej umowy. Należy jednak ująć, że w 90% dostaw towarów następuje ich fizyczne zamontowanie, podłączenie przewodów zasilających, uruchomienie tych urządzeń oraz przeszkolenie z zakresu obsługi dostarczonych urządzeń.

Z uwagi na specyfikę branży część umów jest tytułowana jako umowy o roboty budowlano-montażowe, oraz zawiera typowe dla tego rodzaju umów postanowienia. Jednakże w każdym przypadku niezależnie od nazwy umowy, jako jej przedmiot wskazywana jest dostawa urządzeń mechaniki scenicznej i teatralnej wraz z ich montażem.

Kwota należna jaką zobowiązany jest zapłacić nabywca na rzecz Spółki z tytułu wykonania przez niego świadczeń wynikających z umowy, obejmuje zarówno wartość samych towarów (urządzeń mechaniki teatralnej i scenicznej) jak i ich montażu lub instalacji oraz pozostałe koszty związane z dostawą oraz instalacją urządzeń, np. transport, materiały wykorzystywane przy montażu lub instalacji, uruchomienie urządzeń, szkolenie.

Spółka w najbliższym czasie planuje podpisać umowę z generalnym wykonawcą na dostawę urządzeń mechaniki teatralnej wraz z montażem. Strony umowy są czynnymi podatnikami VAT, zarejestrowanymi dla potrzeb VAT na terytorium Polski, nie podlegającym zwolnieniu VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Spółka będzie występowała jako podwykonawca.

Zgodnie z postanowieniami przedmiotem umowy ma być następujący zakres:

Dostawa urządzeń:

• Most oświetleniowy z napędem elektrycznym (3 szt),
• Sztankiet dekoracyjny z napędem elektrycznym (12 szt),
• Sztankiet dekoracyjny z możliwością podwieszenia zestawu głośników (4 szt),
• Mechanizm diafragmy (1 szt),
• Kurtyna główna (1 szt),
• Wyciąg głośnikowy (6 szt),
• Boczne rampy oświetleniowe (4 szt),
• Kompletny system kurtynowy,
• Kompletny system szyny horyzontowej z napędem ręcznym,
• Tkanina kurtyny Sali widowiskowej (1 szt),
• Tkanina kurtyny Sali teatralnej (1 szt),
• Tkanina horyzontu Sali widowiskowej (1 szt),
• Tkanina palludamentów Sali widowiskowej (4 szt),
• Tkanina horyzontu sali teatralnej (1 szt),
• Tkanina kulis sali widowiskowej (8 szt),
• Tkanina kulisy sali teatralnej (6 szt),
• System sterowania mechaniką sceny sali widowiskowej,
• System sterowania kurtyną sali teatralnej,
• Konstrukcja stalowa posadowienia napędów i kół przewojowych (1 kpi),
• Konstrukcja stalowa wieszaków głośnikowych, kurtyny głównej i diafragmy (1 kpi)
• Montaż urządzeń
• Szkolenie
  
  

Głównym elementem umowy ma być :

• dostawa urządzeń teatralnych i scenicznych.
  
  

Dodatkowym elementem umowy ma być:

• montaż powyższych urządzeń, podpięcie przewodów zasilających (wykonanie instalacji elektrycznej jest po stronie zamawiającego),
• uruchomienie systemu (włączenie rządzeń, konfiguracja ustawień systemu).
  
  

Należy nadmienić, że elementem umowy o charakterze dominującym biorąc pod uwagę wartość zgonie z umową, jest dostawa towarów stanowiąca znacznie ponad 90% wartości całości umowy. Ponadto należy wskazać, że montaż urządzeń zgodnie z umową w żaden sposób nie zmienia charakteru dostarczonych towarów, natomiast jest niezbędny dla prawidłowego, pełnowartościowego, zgodnego z przeznaczeniem działania urządzeń.

Spółka w ramach planowanej umowy planuje wystawić fakturę VAT na zasadach ogólnych z zastosowaniem podstawowej stawki od towarów i usług w wysokości 23%.

W związku z rozbieżnymi stanowiskami Spółki oraz nabywcy/zamawiającego w kwestii prawidłowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług przedmiotu opisanej umowy, niezbędnym jest wystąpienie o interpretację indywidualną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka dokonując na podstawie nadmienionej umowy czynności opodatkowanych podatkiem VAT stanowiących w całości opisaną dostawę urządzeń wraz z ich montażem ma obowiązek zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23% do całości przedmiotu umowy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka dokonując na podstawie przyszłej umowy czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, stanowiące w całości dostawę nadmienionych urządzeń wraz z ich montażem ma obowiązek opodatkowania w całości dostawy urządzeń wraz z ich montażem na wskazanym przez nabywcę obiekcie podstawową stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Uzasadnienie

Art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług wymienia czynności podlegające opodatkowaniu VAT. Według tego przepisu prawa tymi czynnościami są m in. odpłatana dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Definicja dostawy towarów została wskazana w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towaru i usług. Dostawa towaru oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z uwagi na to, że w wyniku realizacji przyszłej Spółki z nabywcą/zamawiającym dochodzi zarówno do dostawy urządzeń i świadczenia usług w postaci ich montażu lub instalacji (oraz innych czynności towarzyszących temu montażowi i instalacji) nie ulega wątpliwości, że opisana powyżej transakcja zawiera również inne elementy, które nie spełniają definicji dostawy towarów. Natomiast dostawa towarów z ich montażem i instalacją (z próbnym uruchomieniem i szkoleniem) w rozumieniu przepisów o VAT uznawana jest za jednolitą gospodarczo transakcje wskazuje m.in. brzmienie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Powołane powyżej przepisy ustawy o VAT nie tylko wskazują jednoznacznie, że dostawa towarów z ich montażem lub instalacja stanowi jednolitą czynność opodatkowaną VAT, ale także że jest ona traktowana w całości jako dostawa towarów. Stanowisko takie potwierdza m.in. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) w uzasadnieniu wyroku z dnia 29 marca 2007 r. C-lll/05 Aktiebolaget NN przeciwko Skatteverket. Cyt.: :Po pierwsze bowiem z art. 8 ust. 1 lit. A) szóstej dyrektywy (odpowiednik art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) wynika, że dobro materialne może być przedmiotem instalacji lub montażu, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub na jego rzecz, bez utraty przez transakcję charakteru dostawy towaru”.

W uzasadnieniu do wyroku TSUE wskazał również, dlaczego dostawa z montażem (instalacją) powinna być traktowana jako dostawa towarów. Zdaniem TSUE, jeżeli prace instalacyjne (montażowe) są niezbędne dla korzystania z instalowanego (montowanego) towaru i nawet jeżeli instalacja ta wykracza poza proste czynności podłączeniowe, wymagające zaangażowania poważnych środków, to nie powoduje to, że świadczenie usługi ma charakter dominujący względem dostawy towaru (pkt 39 uzasadnienia wyroku C-lll/05). Ważne jest, że po przeprowadzeniu instalacji (montażu) dostawca przekazuje towar klientowi, który będzie mógł rozporządzać nim jak właściciel (pkt 40 uzasadnienia wyroku C-lll/05). I ten element transakcji przesądza o jej klasyfikacji dla potrzeb VAT jako dostawa towarów.

Ponadto, co również podkreślił TSUE fakt, że w wyniku instalacji lub montażu następuje połączenie towaru z gruntem lub inną nieruchomością nie powoduje, że transakcję w całości należy traktować jako „roboty budowlane” w rozumieniu przepisów o VAT. Stanowisko takie potwierdza TSUE w uzasadnieniu powołanego już wcześniej wyroku C-lll/05. Cyt.: „Po drugie jak to podniósł rzecznik generalny w pkt 52 swojej opinii, przepis ten nie wyróżnia poszczególnych sposobów instalacji, a więc połączenia rzeczy ruchomej z gruntem nie musi zawsze wchodzić w zakres pojęcia „robót budowlanych w rozumieniu art. 5 ust. 5 szóstej dyrektywy”.

W konsekwencji nawet to, że same czynności instalacyjne lub montażowe mogą zostać zaklasyfikowane jako usługi budowlane lub budowlano - montażowe nie powoduje, że w całości transakcje należy traktować jako roboty budowlane.

Oczywiście, na co również zwrócił uwagę TSUE, nie w każdym przypadku instalacja lub montaż dostarczanych towarów będzie stanowić ich dostawę.

Montaż (instalacja) towaru musi nastąpić bez zmiany jego charakteru i bez przystosowania go do specyficznych potrzeb klienta.

Opierając się na stanowisku TSUE należy zatem przyjąć, że aby dana czynność stanowiła dostawę z montażem (instalacją) towarów, dostarczony i montowany przez Spółkę towar musi być gotowy do użytku, a czynności montażowe lub instalacyjne mają polegać na połączeniu go z nieruchomością/budynkiem i/lub podłączeniu do odpowiednich instalacji (energetycznych, wodnych itd.). W fazie montażu (instalacji) taki towar nie może być przerabiany lub przebudowany tak, aby dostosować do specyfiki klienta, a jedynie ewentualnie składany w całości z gotowych elementów rozłączonych np. dla potrzeb transportu lub samego procesu instalacji.

Kolejnym kryterium wskazanym przez TSUE jest to, by cena towaru stanowiła wyraźnie większą część całkowitego kosztu transakcji. TSUE nie wskazuje, jaki procent wartości całej transakcji powinna stanowić wartość dostarczanych towarów aby to kryterium zostało spełnione. Jednak, zdaniem TSUE, wyrażonym w wyroku C-111/05, z całą pewnością z taką sytuacją mamy do czynienia, jeżeli cena towaru stanowi 80-85% ceny dostawy z instalacją (montażem), a może być nawet mniejsza.

Potwierdzenie takiego sposobu klasyfikacji czynności dostawy z montażem lub instalacją prezentuje również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych: z dnia 12 maja 2017 r., sygn. 2461-IBPP2.4512.101.2017.2.KO., z dnia 21 lipca 217r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.183.2017.2.WN.

Reasumując w świetle wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwa TSUE i interpretacji indywidualnych Dyrektora KIS nie ulega wątpliwości, że w przypadku będących przedmiotem złożonego wniosku transakcji, mających za przedmiot dostawę urządzeń wraz z montażem, dochodzi do jednolitej transakcji stanowiącej dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT ponieważ:

1. Dostawa towarów z jego montażem (instalacją) została wskazana w przepisach art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako dostawa towarów.
2. Dostawa towarów stanowi element dominujący w tej transakcji, z uwagi na:
   • fakt, że w wyniku tej transakcji dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel;
   • w wyniku czynności nie następuje zmiana jego charakteru i przystosowania go do specyficznych potrzeb klienta;
   • cena dostarczonych urządzeń stanowi wyraźnie większą część całkowitej ceny dostawy towarów z montażem (tj. ponad 90% tej ceny).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
   
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/ podwykonawca;2503008).

Z powołanych przepisów ustawy wynika, że mechanizm odwrotnego obciążenia znajduje zastosowanie wówczas gdy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  

• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  

• dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
  

• usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.
  
  
  

Przy czym dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się dostawą urządzeń mechaniki scenicznej i teatralnej wraz z jej montażem (mosty oświetleniowe z napędem elektrycznym lub ręcznym, sztankiety dekoracyjne z napędem elektrycznym lub ręcznym, sztankiety deoracyjne z możliwością podwieszania zestawu głośników, mechanizmy kurtynowe wraz z okotarowaniem, wyciągniki głośnikowe, systemy sterowania mechaniką sceny, systemy sterowania kurtynami teatralnymi).

Spółka w najbliższym czasie planuje podpisać umowę z generalnym wykonawcą na dostawę urządzeń mechaniki teatralnej wraz z montażem. Strony umowy są czynnymi podatnikami VAT, zarejestrowanymi dla potrzeb VAT na terytorium Polski, nie podlegającym zwolnieniu VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Spółka będzie występowała jako podwykonawca. Zgodnie z postanowieniami przedmiotem umowy ma być następujący zakres:

Dostawa urządzeń:

• Most oświetleniowy z napędem elektrycznym (3 szt),
• Sztankiet dekoracyjny z napędem elektrycznym (12 szt),
• Sztankiet dekoracyjny z możliwością podwieszenia zestawu głośników (4 szt),
• Mechanizm diafragmy (1 szt),
• Kurtyna główna (1 szt),
• Wyciąg głośnikowy (6 szt),
• Boczne rampy oświetleniowe (4 szt),
• Kompletny system kurtynowy,
• Kompletny system szyny horyzontowej z napędem ręcznym,
• Tkanina kurtyny Sali widowiskowej (1 szt),
• Tkanina kurtyny Sali teatralnej (1 szt),
• Tkanina horyzontu Sali widowiskowej (1 szt),
• Tkanina palludamentów Sali widowiskowej (4 szt),
• Tkanina horyzontu sali teatralnej (1 szt),
• Tkanina kulis sali widowiskowej (8 szt),
• Tkanina kulisy sali teatralnej (6 szt),
• System sterowania mechaniką sceny sali widowiskowej,
• System sterowania kurtyną sali teatralnej,
• Konstrukcja stalowa posadowienia napędów i kół przewojowych (1 kpi),
• Konstrukcja stalowa wieszaków głośnikowych, kurtyny głównej i diafragmy (1 kpi)
• Montaż urządzeń
• Szkolenie
  
  

Głównym elementem umowy ma być dostawa urządzeń teatralnych i scenicznych. Dodatkowym elementem umowy ma być montaż powyższych urządzeń, podpięcie przewodów zasilających (wykonanie instalacji elektrycznej jest po stronie zamawiającego) oraz uruchomienie systemu (włączenie rządzeń, konfiguracja ustawień systemu). Przy tym jak wskazał Wnioskodawca montaż urządzeń zgodnie z umową w żaden sposób nie zmienia charakteru dostarczonych towarów, natomiast jest niezbędny dla prawidłowego, pełnowartościowego, zgodnego z przeznaczeniem działania urządzeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy dokonując na podstawie umowy czynności opodatkowanych podatkiem VAT stanowiących w całości opisaną dostawę urządzeń wraz z ich montażem ma obowiązek zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23% do całości przedmiotu umowy.

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii wskazać należy, że w obrocie gospodarczym występują, tzw. świadczenia złożone. W celu określenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, rozumianemu jako przeciętny konsument, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną czynnością złożoną, czy też z szeregiem jednostkowych czynności, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Przy kwalifikacji danych świadczeń w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, a dopiero w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, wtedy przyjmuje się, że czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter świadczonej czynności, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Natomiast o tym, czy w danym przypadku mammy do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług, przesądza element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności mają charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji są inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze charakter opisanej transakcji, gdzie dostawa towarów ma charakter dominujący, natomiast czynności związane z ich montażem i uruchomieniem są usługami pomocniczymi, należy uznać opisane świadczenie za złożone – na gruncie podatku VAT – oraz rozpoznać jako odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem skoro czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią dostawę towarów, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W związku z powyższym, w przypadku gdy wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenie stanowi dostawę towarów nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest realizowane. Zatem na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek rozliczenia podatku wg stawki właściwej dla wykonywanej dostawy towarów, na zasadach ogólnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie na mocy art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z uwagi na to, że dostawa urządzeń wskazanych we wniosku nie została objęta stawką obniżoną, zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem, w analizowanym przypadku Wnioskodawca dokonując dostawy urządzeń mechaniki scenicznej i teatralnej wraz z jej montażem, do całości przedmiotu sprzedaży powinien zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Dodatkowo należy wskazać, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy z kontrahentem, nie może jednak wywoływać skutków na gruncie podatkowym.

Zatem sama treść zawieranych umów nie decyduje o kwalifikacji realizowanego świadczenia. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danego świadczenia od treści zawartej przez strony umowy, lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

W związku z powyższym, z uwagi na prawidłowe wskazanie przez Wnioskodawcę, że do całości przedmiotu sprzedaży ma obowiązek zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23% stanowisko uznano za prawidłowe, jednak na podstawie innego uzasadnienia, ponieważ powołany przez Wnioskodawcę art. 22 ustawy dotyczy miejsca świadczenia (opodatkowania) dostawy towarów natomiast art. 13 wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.