2018.11.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.386.2018.1.PH
z 19 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2018 r. (data wpływu do organu 20 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskanego z tytułu sprzedaży lokalu przeznaczonego na zapłatę odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2018 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskanego z tytułu sprzedaży lokalu przeznaczonego na zapłatę odszkodowania.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako cech jest organizacją samorządu gospodarczego rzemiosła. Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1267 z późn. zm.) oraz swojego statutu.

Umową z 5 lutego 1976 r. Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami zobowiązali się do podjęcia wspólnej inwestycji budowy budynku (dalej: Budynek). Strony tejże Umowy postanowiły również, że rozliczenie udziałów wpłaconych przez poszczególne strony jako współinwestorów nastąpi po zakończeniu budowy proporcjonalnie do przyznanej powierzchni (§ 8), a po zakończeniu inwestycji i rozliczeniu jej kosztów nastąpi podział fizyczny budynku oraz spisany zostanie akt notarialny „własności użytkowników” (§ 9).

Aneksem z 17 lipca 1978 r. do tej umowy współinwestorzy postanowili rozszerzyć wspólną inwestycję i podjąć budowę sali konferencyjnej w tym Budynku. Pomimo poniesienia przez poszczególnych współinwestorów (w tym Spółdzielnię „B”) nakładów na budowę tych budynków, po zakończeniu inwestycji nie doszło do wykonania zobowiązania wynikającego z zawartej umowy z 1976 r. do rozliczenia pomiędzy współinwestorami kosztów budowy tych budynków proporcjonalnie do przyznanej powierzchni „poprzez podział fizyczny budynku i spisanie aktu własności użytkowników”.

Natomiast Wnioskodawca w latach 1976 i 2005 uzyskał prawo własności całej nieruchomości na której usytuowany jest będący przedmiotem wspólnej inwestycji Budynek wraz z salą konferencyjną, który stanowi część składową tej nieruchomości.

W związku z niedokonaniem rozliczenia pomiędzy współinwestorami ww. inwestycji zgodnie z zobowiązaniem wynikającym z umowy z 1976 r. i uzyskaniem przez Wnioskodawcę prawa własności całej nieruchomości na której usytuowany jest będący przedmiotem tej inwestycji Budynek wraz z salą konferencyjną stanowiący część składową tej nieruchomości – na skutek wniesienia pozwu przez jednego ze współinwestorów Spółdzielnię „B”, prawomocnym wyrokiem sądowym sąd zasądził od Wnioskodawcy na rzecz Spółdzielni „B” odszkodowanie za szkodę w postaci utraconej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną, która nie została rozliczona przez strony w sposób określony w treści umowy z 1976 r. tj. poprzez rozliczenie kosztów budowy proporcjonalnie do przyznanej powierzchni poprzez podział fizyczny budynku i spisanie aktu notarialnego własności użytkowników.

Wnioskodawca ustanowił odrębną własność jednego z lokali niemieszkalnych (lokal nr 2) o powierzchni użytkowej 129,80 m² w będących przedmiotem inwestycji Budynku i sprzedał ten lokal kupującemu za cenę w łącznej kwocie 700.000 zł brutto na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży zawartej w dniu 30 sierpnia 2018 r. w formie aktu notarialnego.

Przy czym na zlecenie Wnioskodawcy kupujący wpłacił na rachunek bankowy Spółdzielni „B”:

najpierw przed zawarciem aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu zadatek w wysokości 150.000 zł, który został zgodnie z zawartą umową przedwstępną zaliczony w dniu zawarcia umowy sprzedaży tego lokalu na poczet ceny sprzedaży tego lokalu, a potem
w dniu podpisania aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu – kwotę 435.182,39 zł.

Pozostałą kwotę ceny sprzedaży tego lokalu kupujący wpłacił bezpośrednio Wnioskodawcy:

najpierw przed zawarciem aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu w formie zadatku w wysokości 50.000 zł, który został zgodnie z zawartą umowa przedwstępną zaliczony w dniu zawarcia umowy sprzedaży tego lokalu na poczet ceny sprzedaży tego lokalu, a potem
w dniu podpisania aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu – pozostałą kwotę 64.817,61 zł.

Wyżej opisana zapłata przez kupującego zadatku i części ceny sprzedaży za ww. lokal na rachunek bankowy Spółdzielni „B” nastąpiła na zlecenie Wnioskodawcy celem zapłaty ww. odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu od Wnioskodawcy na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną, która nie została rozliczona przez strony w sposób określony w treści umowy z 1976 r., tj. poprzez rozliczenie kosztów budowy proporcjonalnie do przyznanej powierzchni poprzez „podział fizyczny budynku i spisanie aktu notarialnego własności użytkowników”.

Według stanu na moment sprzedaży przez Wnioskodawcę kupującemu przedmiotowego lokalu (tj. na 30 sierpnia 2018 r.), który w tym przypadku jest tożsamy z momentem przeznaczenia środków ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę tego odszkodowania stanowiącego w istocie zasądzone wyrokiem sądu rozliczenie ze Spółdzielnią „B” za poniesione przez nią koszty na budowę Budynku wraz z salą konferencyjną – wydzielone samodzielne lokale w przedmiotowym budynku stanowiące własność Wnioskodawcy będą miały łączną powierzchnię użytkową 1061,6 m² i będą wykorzystywane odpowiednio na działalność statutową Wnioskodawcy:

lokal nr 3 o pow. użytkowej 22,4 m²,
lokal nr 4 o pow. użytkowej 89,2 m²,
część lokalu nr 5 o pow. użytkowej 114,5 m² oraz
część lokalu nr 6 o pow. użytkowej 10,4 m²

(czyli łącznie na działalność statutową Wnioskodawcy według stanu na moment sprzedaży i przeznaczenia środków z jego sprzedaży na zapłatę ww. odszkodowania będzie przeznaczona powierzchnia użytkowa w tym budynku stanowiąca własność Wnioskodawcy o wielkości 236,5 m² czyli 21,87% powierzchni użytkowej wszystkich lokali należących do Wnioskodawcy w całym Budynku według stanu na ten moment), a na wynajem w ramach wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej:

lokal nr 1 o pow. użytkowej 106,3 m²,
część lokalu nr 5 o pow. użytkowej 229,7 m²,
część lokalu nr 6 o pow. użytkowej 65,8 m² i
lokal nr 7 o pow. 443,3 m²

(czyli łącznie na wynajem w ramach działalności gospodarczej według stanu na moment sprzedaży przedmiotowego lokalu i przeznaczenia środków z jego sprzedaży na zapłatę ww. odszkodowania będzie przeznaczona powierzchnia użytkowa w tym budynku stanowiąca własność Wnioskodawcy o wielkości 845,1 m² czyli 78,13% powierzchni użytkowej wszystkich lokali należących do Wnioskodawcy w całym Budynku według stanu na ten moment).

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy (Statut Cechu), w oparciu o który prowadzi on działalność „Cech może prowadzić działalność zarobkową, w tym uzyskiwać dochody z mienia. Dochody z tej działalności są w całości wykorzystane na cele statutowe”.

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy jako cechu: zadaniem cechu jest popularyzowanie i utrwalanie postaw zgodnych z tradycjami, zasadami etyki i godności rzemiosła, wspomaganie i rozwój przedsiębiorczości, a do zadań cechu należy w szczególności:

1. utrwalanie więzi środowiskowych i postaw zgodnych z zasadami etyki i godności zawodowej,

2. prowadzenie wśród członków pracy społeczno-organizacyjnej mającej na celu szerzenie zasad etyki zawodowej oraz prawidłowego i rzetelnego wykonywania zawodu, aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy oraz interesów osób zagrożonych zwolnieniem,

3. reprezentowanie interesów członków wobec terenowych organów administracji i sądów oraz organizacji społecznych i gospodarczych,

4. udzielanie pomocy prawnej oraz prowadzenie zastępstwa procesowego w postępowaniu sądowym administracyjnym oraz przed innymi organami orzekającymi,

5. przedstawienie właściwym terenowym organom administracji państwowej wniosków dotyczących zadań Cechu,

6. badanie i ocena sytuacji oraz warunków pracy na terenie działania Cechu, stanu wykorzystania jego możliwości usługowych i produkcyjnych,

7. udzielenie członkom pomocy w drodze udzielania porad i informacji wystąpień i interwencji,

8. udzielanie informacji o usługach świadczonych przez członków oraz ich możliwościach produkcyjnych,

9. rozpatrywanie skarg na działalność członków, z uwzględnieniem prawa konsumenckiego,

10. popieranie i rozwijanie postępu technicznego i gospodarczego, otaczanie opieką osób pracujących nad wynalazczością i usprawnieniami technicznymi, organizowanie i popieranie klubów postępu technicznego, popieranie rozwoju działalności artystycznej, organizowanie konkursów, wystaw, pokazów oraz muzeów,

11. współdziałanie z jednostkami naukowo-badawczymi zwłaszcza w zakresie udostępniania nowych technologii, wymiany doświadczeń, projektów wynalazczych wraz z informacją o możliwościach ich zastosowania,

12. organizowanie pomocy w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych pracowników i pracodawców,

13. propagowanie i organizowanie przygotowania zawodowego,

14. współpraca z władzami oświatowymi i szkołami zawodowymi w zakresie dokształcania teoretycznego uczniów szkolonych przez członków,

15. organizowanie pomocy instruktażowej i organizowanie szkoleń,

16. organizowanie działalności socjalnej, kulturalnej i oświatowej dla osób w trudnej sytuacji materialnej,

17. delegowanie przedstawicieli Cechu do organów kolegialnych, w których udział przedstawicieli rzemiosła i przedsiębiorców przewidują przepisy szczególne oraz do organizacji społecznych,

18. dokonywanie, na wniosek osób zainteresowanych, fachowej oceny pracy wykonanej przez członków cechu i wydanie w tym przedmiocie opinii,

19. prowadzenie działalności charytatywnej,

20. prowadzenie obsługi informacyjnej z zakresu spraw dotyczących działalność gospodarczej,

21. podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwój świadomości narodowej obywatelskiej i kulturowej,

22. działanie na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijanie kontaktów i współpracy między społeczeństwami,

23. zgłaszanie kandydatów na członków do komisji egzaminacyjnych oraz na rzeczoznawców do wydawania opinii w zakresie spraw dotyczących rzemiosła,

24. wykonywanie innych zadań wynikających z przepisów szczegółowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży lokalu w kwocie przeznaczonej na zapłatę odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną w tym budynku, który to budynek według stanu na moment przeznaczenia dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę tego odszkodowania będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w części na działalność statutową Wnioskodawcy, a w części na działalność gospodarczą (wynajem), z której dochody jednak są wykorzystywane w całości na cele statutowe Wnioskodawcy – korzysta w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT?
W przypadku odpowiedzi negatywnej na 1 pytanie, czy dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży lokalu w kwocie przeznaczonej na zapłatę odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną w tym budynku, który to budynek według stanu na moment przeznaczenia dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę tego odszkodowania będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w części na działalność statutową Wnioskodawcy a w części na działalność gospodarczą (wynajem), z której dochody jednak są wykorzystywane w całości na cele statutowe Wnioskodawcy – korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT w części w jakiej ten budynek jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele statutowe tj. w proporcji powierzchni tego budynku stanowiącej własność Wnioskodawcy i wykorzystywanej przez Wnioskodawcę na cele statutowe do ogólnej powierzchni użytkowej całego tego budynku pozostającej we własności Wnioskodawcy według stanu na moment wydatkowania dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę przedmiotowego odszkodowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży lokalu w kwocie przeznaczonej przez niego na zapłatę odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną, który według stanu na moment przeznaczenia dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę tego odszkodowania jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w części na działalność statutową Wnioskodawcy, a w części na działalność gospodarczą (wynajem), z której dochody jednak są wykorzystywane w całości na cele statutowe Wnioskodawcy – korzysta w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT.

Wnioskodawca jako cech jest zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o rzemiośle organizacją samorządu gospodarczego rzemiosła, a na podstawie art. 8 ww. ustawy posiada osobowość prawną.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT zwolnione od podatku są dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw – w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Zwolnieniu przedmiotowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w ww. przepisie podlegają zatem dochody m.in. cechów działających na podstawie ustawy o rzemiośle, jeżeli osiągany przez nie dochód przeznaczony zostanie na ich cele statutowe.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT wskazuje, że dochody podatników podatku dochodowego od osób prawnych, nie podlegają opodatkowaniu po spełnieniu łącznie następujących warunków:

przeznaczenia dochodów na cele statutowe, a ponadto
po stwierdzeniu drugiej przesłanki o charakterze negatywnym, tj. w sytuacji gdy środki te nie zostały przeznaczone na działalność gospodarczą.

Ponadto, zgodne z art. 17 ust. 1b ustawy o CIT, zwolnione, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie ma zastosowanie, jeśli dochód jest przeznaczony i – bez wzglądu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ograniczenia dla skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT przewiduje art. 17 ust. 1a ustawy o CIT, który stanowi: „Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i instytutów badawczych, w rozumieniu odrębnych przepisów uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;

2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach”.

Mając na uwadze, że zasądzone przez sąd odszkodowanie, na którego zapłatę Wnioskodawca przeznaczył większość środków finansowych ze sprzedaży lokalu, zostało zasądzone za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną w tym budynku, to stanowi ono w istocie orzeczone wyrokiem sądu rozliczenie ze Spółdzielnią „B” za poniesione przez nią koszty na budowę tego budynku.

Przedmiotowe odszkodowanie i co za tym idzie rozliczenie kosztów budowy za których brak zostaje zasądzone to odszkodowanie – dotyczy Budynku wraz z salą konferencyjną w tym budynku, który to budynek według stanu na moment przeznaczenia dochodu za sprzedaży tych lokali na zapłatę ww. odszkodowania – jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w części na działalność statutową Wnioskodawcy a w części na działalność gospodarczą (wynajem).

Jednakże mając na uwadze, że dochody z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jednak są wykorzystywane w całości na cele statutowe Wnioskodawcy, to uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży lokalu w kwocie przeznaczonej przez niego na zapłatę odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku. Budynek wraz z salą konferencyjną korzysta w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT.

Ad 2)

W przypadku odpowiedzi negatywnej na 1 pytanie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży lokalu w kwocie przeznaczonej na zapłatę odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną w tym budynku, który według stanu na moment przeznaczenia dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę tego odszkodowania jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w części na działalność statutową Wnioskodawcy, a w części na działalność gospodarczą (wynajem) z której dochody jednak są wykorzystywane w całości na cele statutowe Wnioskodawcy – korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT w części w jakiej ten budynek jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele statutowe tj. w proporcji w jakiej powierzchnia tego budynku stanowiąca własność Wnioskodawcy i wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele statutowe pozostaje do ogólnej powierzchni użytkowej całego tego budynku pozostającej we własności Wnioskodawcy według stanu na moment wydatkowania dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę przedmiotowego odszkodowania.

Mając na uwadze, że według stanu na moment przeznaczenia środków ze sprzedaży przedmiotowego lokalu na zapłatę przedmiotowego odszkodowania za szkodę poniesioną na skutek nierozliczenia części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy przedmiotowego Budynku wraz z salą konferencyjną – wydzielone samodzielne lokale w tym budynku są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w 21,87 % na działalność statutową, a w 78,13 % na wynajem w ramach działalności gospodarczej, to dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży lokali w kwocie przeznaczonej na zapłatę przedmiotowego odszkodowana zasądzonego wyrokiem sądu na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną, korzysta ze zwolnieni od podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT w części, w jakiej ten budynek jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele statutowe według stanu na moment wydatkowana dochodu ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę przedmiotowego odszkodowana czyli w części w jakiej na ten moment powierzchna tego budynku stanowiąca własność Wnioskodawcy i wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele statutowe pozostaje do ogólnej powierzchni użytkowej całego tego budynku pozostającej we własności Wnioskodawcy tj. w 21,87%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o CIT powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze – przychód, a po drugie – koszty jego uzyskania. Dopiero ustalony w ww. sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Przepis ten, zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako cech jest organizacją samorządu gospodarczego rzemiosła. Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy o rzemiośle oraz swojego statutu. Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami zobowiązali się do podjęcia wspólnej inwestycji budowy budynku i sali konferencyjnej w tym budynku. W związku z niedokonaniem rozliczenia pomiędzy współinwestorami ww. inwestycji wynikającym z umowy z 1976 r. i uzyskaniem przez Wnioskodawcę prawa własności całej nieruchomości – na skutek wniesienia pozwu przez jednego ze współinwestorów Spółdzielnię „B”, prawomocnym wyrokiem sądowym sąd zasądził od Wnioskodawcy na rzecz Spółdzielni „B” odszkodowanie za szkodę w postaci utraconej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną.

Wnioskodawca ustanowił odrębną własność jednego z lokali niemieszkalnych w będących przedmiotem inwestycji Budynku. Sprzedał ten lokal kupującemu na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i umowy sprzedaży zawartej 30 sierpnia 2018 r.

Przy czym na zlecenie Wnioskodawcy kupujący wpłacił na rachunek bankowy Spółdzielni „B”:

najpierw przed zawarciem aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu zadatek, który został zgodnie z zawartą umową przedwstępną zaliczony w dniu zawarcia umowy sprzedaży tego lokalu na poczet ceny sprzedaży tego lokalu, a potem
w dniu podpisania aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu ustaloną kwotę.

Pozostałą kwotę ceny sprzedaży tego lokalu kupujący wpłacił bezpośrednio Wnioskodawcy:

najpierw przed zawarciem aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu w formie zadatku, który został zgodnie z zawartą umowa przedwstępną zaliczony w dniu zawarcia umowy sprzedaży tego lokalu na poczet ceny sprzedaży tego lokalu, a potem
w dniu podpisania aktu notarialnego sprzedaży tego lokalu – pozostałą kwotę.

Według stanu na moment sprzedaży przez Wnioskodawcę kupującemu przedmiotowego lokalu (tj. na 30 sierpnia 2018 r.), który w tym przypadku jest tożsamy z momentem przeznaczenia środków ze sprzedaży tego lokalu na zapłatę tego odszkodowania – wydzielone samodzielne lokale w przedmiotowym budynku stanowiące własność Wnioskodawcy będą wykorzystywane odpowiednio na działalność statutową Wnioskodawcy i na wynajem w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy zadaniem cechu jest popularyzowanie i utrwalanie postaw zgodnych z tradycjami, zasadami etyki i godności rzemiosła, wspomaganie i rozwój przedsiębiorczości.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu na mocy art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości przeznaczonego na zapłatę odszkodowania.

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT zawarł katalog dochodów zwolnionych od opodatkowania. Artykuł ten określa zarówno podmioty uprawnione do korzystania ze zwolnienia, jak również wskazuje przedmioty opodatkowania czyli rodzaje dochodów objętych tym zwolnieniem. Podkreślić przy tym należy, że wszelkie przywileje podatkowe stanowią naruszenie jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz w równości podatkowej, co skutkuje nakazem ich interpretowania w sposób ścisły.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 39, wolne od podatku są dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw – w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;

2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Ponadto w myśl art. 17 ust. 1b ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Przez działalność statutową należy rozumieć te rodzaje działalności, które ujęte zostały w jej statucie. Określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne i ścisłe. Z podatkowego punktu widzenia chodzi bowiem o zwolnienie dochodu od podatku, a zatem zastosowanie instytucji będącej wyjątkiem od reguły, jaką jest opodatkowanie dochodów osób prawnych.

Należy bowiem mieć na uwadze, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), toteż stosowane muszą być w sposób ścisły. Również określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne.

Literalne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 39 w zw. z art. 17 ust. 1b ustawy o CIT wskazuje, że dochody podatników, o których mowa w tym przepisie, nie podlegają opodatkowaniu po spełnieniu łącznie następujących warunków: przeznaczenia dochodów na cele statutowe, czyli wyraźnie określone w statucie (z wyłączeniem środków które zostały przeznaczone na działalność gospodarczą) oraz ich wydatkowania – bez względu na termin – na te cele. Dla skorzystania ze zwolnienia nie jest wystarczające samo przeznaczenie dochodu na cele statutowe, konieczne jest także jego wydatkowanie na te cele. Zwolnienie o jakim mowa w ww. przepisie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT jest zwolnieniem warunkowym. Dopiero łączne spełnienie warunków określonych w ww. przepisach daje możliwość skorzystania ze zwolnienia. Należy podkreślić, że „przeznaczenie” o jakim mowa w ww. przepisach pełni rolę warunku zawieszającego, odraczającego w czasie opodatkowanie dochodu. Dopiero jego wydatkowanie na cele statutowe (z wyłączeniem dochodu przeznaczonego na działalność gospodarczą) w sposób definitywny upoważnia do skorzystania ze zwolnienia tego dochodu z opodatkowania.

W tym kontekście stwierdzić należy, że wydatki poniesione na uregulowanie odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu od Wnioskodawcy na rzecz Spółdzielni „B” za szkodę w postaci nierozliczonej części kosztów inwestycji poniesionych przez Spółdzielnię „B” na zrealizowanie inwestycji budowy Budynku wraz z salą konferencyjną, która nie została rozliczona przez strony w sposób określony w treści umowy z 1976 r., tj. poprzez rozliczenie kosztów budowy proporcjonalnie do przyznanej powierzchni poprzez „podział fizyczny budynku i spisanie aktu notarialnego własności użytkowników”, nie są ponoszone na realizacje celów statutowych Wnioskodawcy. Wydatki te są konsekwencją uwzględnienia roszczeń będących następstwem popełnionych przez Wnioskodawcę zaniechań w zakresie rozliczenia inwestycji realizowanej w przeszłości z innym podmiotem.

Reasumując wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na uregulowanie odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu od Wnioskodawcy na rzecz Spółdzielni „B” nie mogą zostać uznane na wydatki na cele statutowe Wnioskodawcy. Tym samym uzyskany ze sprzedaży dochód w kwocie przeznaczonej na zapłatę odszkodowania nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obu przedstawionych pytań należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin