Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.557.2018.4.AZ
z 19 listopada 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • wyłączenia z opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów, które Gmina otrzymała od osoby fizycznej za pozyskanie materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki 173/4 – jest nieprawidłowe,
  • uznania, że obciążenie kosztami pozyskania materiałów geodezyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe,
  • opodatkowania stawką 23% usług wydzielenia i wyceny działki 173/4 – jest prawidłowe,
  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zwrotu poniesionych kosztów – jest nieprawidłowe,
  • prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów, które Gmina otrzymała od osoby fizycznej za pozyskanie materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki 173/4, uznania, że obciążenie kosztami pozyskania materiałów geodezyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowania stawką 23% usług wydzielenia i wyceny działki 173/4, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zwrotu poniesionych kosztów, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina C. (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT i od tego dnia prowadzi wspólne rozliczenia podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina wykonuje również działalność, która nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina realizuje zadania nałożone na nią przepisami prawa dla realizacji których została powołana, określone w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.).

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy, które swym zakresem obejmują między innymi sprawy związane z gospodarką nieruchomościami. Podstawę prawną do powołania jednostki pomocniczej stanowi art. 5 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, gmina może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa oraz dzielnice, osiedla i inne. Jednostką pomocniczą może być również położone na terenie gminy miasto. Jednostkę pomocniczą tworzy rada gminy, w drodze uchwały, po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami lub z ich inicjatywy. Zasady tworzenia, łączenia, podziału oraz znoszenia jednostki pomocniczej określa statut gminy. Pismem z dnia 4 lutego 2017 r. mieszkańcy Osiedla „…” zwrócili się do Burmistrza z wnioskiem o przebudowę ulicy …, poprzez wykonanie remontu nawierzchni na całej długości ulicy, poszerzenie ulicy w miejscach, w których to jest możliwe i zbudowanie „mijanek” oraz zabezpieczenie przepustu …, nad którym w swym najniżej położonym miejscu prowadzi ulica ... Przeprowadzenie tej inwestycji zapewniłoby poprawę bezpieczeństwa i komfort przejazdu w istniejącym układzie komunikacyjnym.

W związku z powyższym Gmina, aby móc podjąć stosowne działania, na uzasadniony wniosek mieszkańców Osiedla „…”, zobowiązana była do podjęcia czynności mających na celu uregulowanie stanu prawnego gruntów zajętych pod drogę – ulicę …, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod drogę publiczną. Z posiadanej przez Gminę dokumentacji wynikało, iż cześć drogi stanowiącej ulicę … przebiega przez działkę oznaczoną numerem 174/2, będącą własnością osoby fizycznej. W ramach prowadzonego postępowania zmierzającego do uregulowania stanu prawnego gruntu, zajętego pod ulicę …, Gmina pozyskała dokumenty z Gminnego Ośrodka X, prowadzonego przez Burmistrza, zakresie:

  • uproszczonego wypisu z rejestru gruntów dla działki nr 174/2, sporządzonego 26 kwietnia 2017 r.,
  • kopii map ewidencyjnej i zasadniczej dla działki nr 174/2, sporządzonych 2 maja 2017 r.

Dokumenty te, niezbędne były do przygotowania wstępnego projektu podziału nieruchomości.

Na mocy porozumienia z dnia 22 października 2002 r. Starosta powierzył Burmistrzowi Miasta prowadzenie całości zadań należących do jego kompetencji, a wyszczególnionych w art. 7d ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2101 z późn. zm.) dla obszaru gminy, w tym wydawanie decyzji administracyjnych w zakresie wynikającym z ww. ustawy.

W związku z pozyskaniem materiałów geodezyjnych Gmina poniosła wydatek w wysokości 44,90 zł. Niniejsza opłata w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest odpłatnością za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina działa jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z udostępnieniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz pobieraniem opłat za ww. czynności, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Kolejnym etapem prac w ramach prowadzonego postępowania, było zlecenie przez Gminę wykonania podziału geodezyjnego działki oznaczonej numerem 174/2. Wykonawca za usługę pobrał wynagrodzenie w wysokości 1.722,00 zł brutto, w tym 23% podatek VAT, na podstawie faktury VAT wystawionej 4 sierpnia 2017 r., wskazując jednocześnie na taką samą datę wykonania usługi. Następnie, decyzją Burmistrza nr … z 7 września 2017 r., został zatwierdzony podział działki nr 174/2. W wyniku podziału wydzielono działkę nr 174/3 przeznaczoną zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod drogę publiczną. Dla wydzielonej działki gruntu nr 174/3, stanowiącej własność osoby fizycznej oraz dla działki gruntu nr 4635/3, stanowiącej własność Gminy Gmina zleciła rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie operatów szacunkowych. Działka gminna nr 4635/3 była użytkowana przez osobę fizyczną – właściciela wydzielonej działki nr 174/3, jako ogród przy budynku jednorodzinnym. Gmina nigdy nie zawarła umowy dzierżawy gruntu działki oznaczonej nr 4635/3, nigdy też nie otrzymała żadnego wynagrodzenia w związku z używaniem niniejszej działki przez osobę fizyczną. Celem wyceny przedmiotowych działek było ustalenie ich wartości rynkowej z zamiarem ich zamiany. Za wykonaną usługę Gmina poniosła wydatek w wysokości 984,00 zł, w tym 23% podatek VAT, na podstawie faktury VAT wystawionej 19 grudnia 2017 r., ze wskazaniem daty sprzedaży na 12 grudnia 2017 r.

W dniu 20 lutego 2018 r. Rada Miejska podjęła uchwałę nr … w sprawie wyrażenia zgody na zamianę przedmiotowych działek.

W dniu 15 maja 2018 r. w Urzędzie Miejskim, pomiędzy Gminą, a osobą fizyczną, zawarto porozumienie w formie protokołu uzgodnień w sprawie zamiany działki stanowiącej własność Gminy oznaczonej nr 4635/3 na działkę stanowiącą własność osoby fizycznej oznaczoną nr 174/3. W niniejszym protokole zapisano, że:

  • zamiana przedmiotowych działek jest niezbędna w celu uregulowania stanu prawnego gruntu zajętego pod drogę – ulicę …, stanowiącego własność osoby fizycznej oraz gruntu gminnego użytkowanego przez tę osobę,
  • zgodnie ze sporządzonymi przez rzeczoznawcę majątkowego operatami szacunkowymi wartości zamienianych działek wynoszą netto:
    • 14.168,00 zł dla działki nr 4635/3 stanowiącej własność Gminy,
    • 17.745,00 zł dla działki 174/3 będącej własnością osoby fizycznej.
  • do wartości określonej przez rzeczoznawcę dla działki nr 4365/3, Gmina doliczyła podatek VAT w wysokości 23%, co stanowi kwotę 3.258,64 zł, gdyż działka spełnia definicję terenu budowlanego przeznaczonego pod zabudowę, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego niniejsza działka położona jest w terenach oznaczonych symbolami: MN, U8 – tereny zabudowy mieszkaniowej, usługowej oraz ZE20 – tereny zieleni nieurządzonej. Zatem, wartość działki gminnej wyniosła brutto 17.426,64 zł.


Gmina zobowiązała się dopłacić na rzecz osoby fizycznej kwotę stanowiącą różnicę wartości przedmiotów zamiany w wysokości 318,36 zł, a osoba fizyczna zobowiązała się wpłacić na rachunek bankowy Gminy lub w kasie Urzędu Miejskiego, przed zawarciem umowy notarialnej, poniesione przez Gminę koszty związane z wydzieleniem i wyceną działki nr 174/3, stanowiącej jej własność, które łącznie wyniosły 2.129,75 zł, wynikające z sumy opłat poniesionych w związku:

  • z pozyskaniem materiałów geodezyjnych: 44,90 zł,
  • z podziałem działki nr 174/2: 1.678,95 zł,
  • wykonaniem operatu szacunkowego działki nr 174/3: 405,90 zł.

Gmina ponosząc koszty pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, działała we własnym imieniu i na swoją rzecz. Zwrot kosztów dokonany przez osobę fizyczną nie był dla niej obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa.

Gmina, kierowała się zapisami art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2017, poz. 2077 z późn. zm.) w myśl którego, wydatki publiczne powinny być dokonywane w sposób celowy i oszczędny z zachowaniem zasad uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów oraz optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów.

W dniu 16 maja 2018 r. Burmistrz wydał zarządzenie nr … w sprawie zamiany przedmiotowych działek pomiędzy Gminą, a osobą fizyczną. Zwrot poniesionych kosztów Gmina otrzymała 2 lipca 2018 r., wpłaty dokonano w kasie Urzędu Miejskiego.

W dniu 13 lipca 2018 r. Gmina zawarła z osobą fizyczną umowę zamiany nieruchomości w formie aktu notarialnego. Przedmiotem dostawy (zamiany) była działka gminna – oznaczona numerem 4635/3 o powierzchni 0,0220 ha, położona w … oraz działka stanowiąca własność osoby fizycznej, oznaczona numerem 174/3 o powierzchni 0,0375 ha, zajęta pod drogę – ulicę … w ….

Zgodnie z ustaleniami, Gmina w dniu 18 lipca 2018 r. dokonała przelewu środków pieniężnych w wysokości 318,36 zł na rachunek bankowy osoby fizycznej, z tytułu różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

Gmina nie wnosi o interpretację w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla działki nr 4635/3 będącej przedmiotem (zamiany) dostawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy zwrot poniesionych kosztów, które Gmina otrzymała od osoby fizycznej za pozyskanie materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
  2. W przypadku uznania, że przedmiotowe czynności, za które Gmina otrzymała zwrot poniesionych kosztów od osoby fizycznej podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT to:
    1. jaką stawkę VAT należy zastosować do każdej z nich?
    2. kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla każdej z czynności?
    3. czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usługi wydzielania i wyceny działki nr 174/3?


Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2018, poz. 121 z późn. zm.), w art. 15 ust. 1 stanowi, iż nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność jednostki samorządu terytorialnego mogą być przedmiotem zamiany na nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych lub osób prawnych.

W przypadku nierównej wartości zamienianych nieruchomości stosuje się dopłatę, której wysokość jest równa różnicy wartości zamienianych nieruchomości. Natomiast, w art. 7 tej ustawy zapisano, jeżeli istnieje potrzeba określenia wartości nieruchomości, wartość tę określają rzeczoznawcy majątkowi. Na podstawie art. 156 ust. la, ww. ustawy jednostka sektora finansów publicznych lub inny podmiot, który w zakresie, w jakim wykorzystuje środki publiczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub dysponuje nimi, zlecił rzeczoznawcy majątkowemu sporządzenie operatu szacunkowego, są obowiązani umożliwić osobie, której interesu prawnego dotyczy jego treść, przeglądanie tego operatu oraz sporządzanie z niego notatek i odpisów. Osoba ta może żądać uwierzytelnienia sporządzonych przez siebie odpisów z operatu szacunkowego lub wydania jej z operatu szacunkowego uwierzytelnionych odpisów, o ile jest to uzasadnione ważnym interesem tej osoby. Na podstawie powołanych wyżej przepisów gmina uznaje, iż w zakresie wyceny działki nie wyświadczyła usługi na rzecz osoby fizycznej. Nie może być też uznane, zdaniem gminy, za świadczenie usługi na rzecz osoby fizycznej pozyskanie materiałów geodezyjnych i wydzielenie działki nr 174/3.

Dlatego zwrot poniesionych kosztów, które Gmina otrzymała od osoby fizycznej za przedmiotowe czynności nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2)

W przypadku uznania, że stanowisko Gminy zaprezentowane w odpowiedzi na pytanie nr 1 jest nieprawidłowe, Gmina zobowiązana będzie opodatkować przedmiotowe czynności, za które otrzymała zwrot poniesionych kosztów od osoby fizycznej.

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

  1. Obciążenie opłatami z tytułu:
    • pozyskania materiałów geodezyjnych – nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT,
    • wydzielenia i wyceny działki nr 173/4 – podlega 23% stawce podatku VAT.

  2. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług. Dla usług wydzielenia i wyceny nieruchomości w ustawie o VAT nie określono szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. Zatem, powinny być rozliczone z momentem ich faktycznego wykonania przez poszczególnych usługodawców. Dla usługi podziału nieruchomości obowiązek podatkowy powstał 17 sierpnia 2017 r., a dla usługi wykonania operatu szacunkowego 12 grudnia 2017 r. Natomiast dla czynności związanych z pozyskaniem materiałów geodezyjnych nie rozpoznaje się momentu powstania obowiązku podatkowego, gdyż czynności te nie podlegają ustawie o VAT.

  3. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W konsekwencji, gmina wykonując usługę dla osoby fizycznej polegającej na wydzieleniu i wycenie działki nr 174/3, dokonuje opodatkowanej podatkiem VAT dostawy. W ocenie gminy spełnione zostały przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na nabycie usług wykonania podziału geodezyjnego i operatu szacunkowego działki nr 174/3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

  • wyłączenia z opodatkowania zwrotu poniesionych kosztów, które Gmina otrzymała od osoby fizycznej za pozyskanie materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki173/4 – jest nieprawidłowe,
  • uznania, że obciążenie kosztami pozyskania materiałów geodezyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe,
  • opodatkowania stawką 23% usług wydzielenia i wyceny działki 173/4 – jest prawidłowe,
  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zwrotu poniesionych kosztów – jest nieprawidłowe,
  • prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy ustawodawca wskazał, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina przeprowadziła inwestycję polegającą na przebudowie drogi gminnej. W związku z powyższym Gmina, aby móc podjąć stosowne działania, zobowiązana była do podjęcia czynności mających na celu uregulowanie stanu prawnego gruntów zajętych pod drogę, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod drogę publiczną. Z posiadanej przez Gminę dokumentacji wynikało, iż cześć drogi stanowiącej ulicę przebiega przez działkę oznaczoną numerem 174/2, będącą własnością osoby fizycznej. W ramach prowadzonego postępowania zmierzającego do uregulowania stanu prawnego gruntu, zajętego pod ulicę, Gmina pozyskała dokumenty z Gminnego Ośrodka X, prowadzonego przez Burmistrza, zakresie uproszczonego wypisu z rejestru gruntów dla działki nr 174/2, sporządzonego 26 kwietnia 2017 r., kopii map ewidencyjnej i zasadniczej dla działki nr 174/2, sporządzonych 2 maja 2017 r. Dokumenty te, niezbędne były do przygotowania wstępnego projektu podziału nieruchomości. W związku z pozyskaniem materiałów geodezyjnych Gmina poniosła wydatek w wysokości 44,90 zł.

Kolejnym etapem prac w ramach prowadzonego postępowania, było zlecenie przez Gminę wykonania podziału geodezyjnego działki oznaczonej numerem 174/2. Wykonawca za usługę pobrał wynagrodzenie w wysokości 1.722,00 zł brutto, w tym 23% podatek VAT, na podstawie faktury VAT wystawionej 4 sierpnia 2017 r., wskazując jednocześnie na taką samą datę wykonania usługi. Następnie, decyzją Burmistrza nr … z 7 września 2017 r., został zatwierdzony podział działki nr 174/2. W wyniku podziału wydzielono działkę nr 174/3 przeznaczoną zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod drogę publiczną. Dla wydzielonej działki gruntu nr 174/3, stanowiącej własność osoby fizycznej oraz dla działki gruntu nr 4635/3, stanowiącej własność Gminy Gmina zleciła rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie operatów szacunkowych. Celem wyceny przedmiotowych działek było ustalenie ich wartości rynkowej z zamiarem ich zamiany. Za wykonaną usługę Gmina poniosła wydatek w wysokości 984,00 zł, w tym 23% podatek VAT, na podstawie faktury VAT wystawionej 19 grudnia 2017 r., ze wskazaniem daty sprzedaży na 12 grudnia 2017 r.

W dniu 15 maja 2018 r. w Urzędzie Miejskim, pomiędzy Gminą, a osobą fizyczną, zawarto porozumienie w formie protokołu uzgodnień w sprawie zamiany działki stanowiącej własność Gminy oznaczonej nr 4635/3 na działkę stanowiącą własność osoby fizycznej oznaczoną nr 174/3.

W niniejszym protokole zapisano, że:

  • zamiana przedmiotowych działek jest niezbędna w celu uregulowania stanu prawnego gruntu zajętego pod drogę, stanowiącego własność osoby fizycznej oraz gruntu gminnego użytkowanego przez tę osobę,
  • zgodnie ze sporządzonymi przez rzeczoznawcę majątkowego operatami szacunkowymi wartości zamienianych działek wynoszą netto:
    • 14.168,00 zł dla działki nr 4635/3 stanowiącej własność Gminy …,
    • 17.745,00 zł dla działki 174/3 będącej własnością osoby fizycznej.
  • do wartości określonej przez rzeczoznawcę dla działki nr 4365/3, Gmina doliczyła podatek VAT w wysokości 23%, co stanowi kwotę 3.258,64 zł, gdyż działka spełnia definicję terenu budowlanego przeznaczonego pod zabudowę, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zatem, wartość działki gminnej wyniosła brutto 17.426,64 zł.

Gmina zobowiązała się dopłacić na rzecz osoby fizycznej kwotę stanowiącą różnicę wartości przedmiotów zamiany w wysokości 318,36 zł, osoba fizyczna zobowiązała się wpłacić na rachunek bankowy Gminy poniesione przez Gminę koszty związane z wydzieleniem i wyceną działki nr 174/3, stanowiącej jej własność, które łącznie wyniosły 2.129,75 zł, wynikające z sumy opłat poniesionych w związku:

  • z pozyskaniem materiałów geodezyjnych: 44,90 zł,
  • z podziałem działki nr 174/2: 1.678,95 zł,
  • wykonaniem operatu szacunkowego działki nr 174/3: 405,90 zł.

Gmina ponosząc koszty pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, działała we własnym imieniu i na swoją rzecz. Zwrot kosztów dokonany przez osobę fizyczną nie był dla niej obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii, czy zwrot poniesionych kosztów, które Gmina otrzymała od osoby fizycznej za pozyskanie materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że – co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.), dalej k.c., przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Na podstawie art. 604 k.c. do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce ceny świadczenia pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 158 k.c. – umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a -30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z wolą ustawodawcy, kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Pojęcie kwoty należnej (obrotu) z tytułu sprzedaży należy łączyć z pojęciem wynagrodzenia czy zapłaty, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy.

Uregulowanie wynikające z art. 29a wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał stwierdził, że: „W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych, które należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Trybunał wskazał, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Trybunał zaakcentował „ekonomiczny punkt widzenia” oraz ocenę z perspektywy nabywcy.

Z treści powołanego wyroku wynika, że TSUE położył duży nacisk na subiektywne kryteria przy ocenie danego świadczenia jako złożonego, jednakże wnioski, co do kwalifikacji danego kompleksu zdarzeń gospodarczych jako świadczenia złożonego, nie mogą być pozbawione waloru obiektywnego, albowiem zakres i sposób opodatkowania świadczenia nie może być zależny jedynie od woli stron transakcji. Stąd, w pierwszym rzędzie Trybunał odwołał się do art. 2(1) VI Dyrektywy, wedle którego każde świadczenie usług powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, a świadczenie złożone w aspekcie gospodarczym nie powinno być sztucznie rozdzielane, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT. Sąd wskazał, że jeśli dana transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy uwzględnić wszystkie okoliczności, w jakich jest dokonywana rozpatrywana transakcja.

Z kolei w wyroku z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV p-ko Staatssecretaris van Financiën, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

Zaznacza się, że co do zasady, każda czynność dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinna być traktowana jako odrębna i niezależna, jednak w sytuacji, gdy kilka czynności obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład danej czynności – usług lub dostawy – wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest złożona, winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Zaznacza się, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej, nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność, nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych w opisie sprawy na tle obowiązujących regulacji prawnych, przy uwzględnieniu wniosków płynących z orzecznictwa, prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku sprzedaży nieruchomości przez jednostkę samorządu terytorialnego kwoty ewentualnych kosztów związanych z przygotowaniem tej nieruchomości do sprzedaży powinny być wliczone do podstawy opodatkowania.

W przedmiotowej sprawie mamy natomiast do czynienia z sytuacją, w której Gmina obciąża osobę fizyczną kosztami jakie poniosła w celu nabycia działki od tej osoby fizycznej, a jednocześnie koszty te są związane z transakcją zamiany działek pomiędzy Gminą, a tą osobą fizyczną.

Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że Gmina ponosząc koszty pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, działała we własnym imieniu i na swoją rzecz, a zwrot kosztów dokonany przez osobę fizyczną nie był dla niej obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa.

Skoro więc Gmina w związku z transakcją zamiany działek obciążyła osobę fizyczną takimi kwotami, należy stwierdzić, że mają one wpływ na kalkulację ceny działki sprzedawanej przez Gminę, a tym samym stanowią element podstawy opodatkowania.

Opłata w kwocie odpowiadającej kosztom pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, stanowi część wynagrodzenia za dostawę działki nr 4365/3 jako zapłata za usługi niestanowiące odrębnego świadczenia od dostawy nieruchomości. W konsekwencji koszty te zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji dostawy nieruchomości i należy je traktować jako element świadczenia zasadniczego jakim jest dostawa nieruchomości dokonywana w ramach reżimu cywilnoprawnego, a nie publicznoprawnego. Nie znajdzie więc zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, koszty pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki 174/3 będą wliczane do podstawy opodatkowania świadczenia zasadniczego i opodatkowane stawką właściwą dla dostawy działki.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest nieprawidłowe.

Ponieważ jak wykazano powyżej, usługi pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, jako niestanowiące odrębnego świadczenia od transakcji zamiany nieruchomości, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki właściwej dla dostawy, z którą koszty te są związane, to nie można się zgodzić z wnioskodawcą, że obciążenie opłatami z tytułu pozyskania materiałów geodezyjnych nie podlega VAT.

Jak wskazano w treści wniosku do wartości określonej przez rzeczoznawcę dla działki nr 4365/3, Gmina doliczyła podatek VAT w wysokości 23%, gdyż działka spełnia definicję terenu budowlanego przeznaczonego pod zabudowę, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Skoro więc koszty pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3 w związku z transakcją zamiany działek mają wpływ na kalkulację ceny działki nr 4365/3, a tym samym stanowią element podstawy opodatkowania, zatem podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki właściwej dla danej dostawy, tj. stawki 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, że obciążenie kosztami pozyskania materiałów geodezyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania stawką 23% usług wydzielenia i wyceny działki 173/4, jest prawidłowe.

W zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu ww. czynności, należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z cyt. wcześniej art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (…).

W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się przy tym, że z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem VAT istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem, chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Użycie określenia „jak właściciel” oznacza, że moment powstania obowiązku podatkowego nie jest uzależniony od przeniesienia prawa własności rzeczy, ale uzyskania możliwości ekonomicznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. Definicję „dysponowania rzeczą jak właściciel”, należy rozumieć szeroko. Wydanie rzeczy rozumieć należy zatem w znaczeniu potocznym, tj. jako fizyczne umożliwienie dysponowania towarem. Niemniej jednak wydanie musi nastąpić w związku z dostawą towarów.

W myśl cyt. wyżej przepisów art. 19a ust. 1 i ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów powstaje z chwilą dokonania dostawy tych towarów, tj. z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Co do zasady, będzie to miało miejsce w chwili podpisania aktu notarialnego. Jeżeli jednak przed podpisaniem tego aktu będzie miało miejsce wydanie tych towarów, obowiązek podatkowy powstanie z tym dniem. Natomiast jeżeli przed dokonaniem dostawy zostanie uiszczona całość lub część należnej zapłaty, obowiązek powstanie z tą chwilą i w części otrzymanej zapłaty.

Jak wynika z opisu sprawy w dniu 16 maja 2018 r. Burmistrz wydał zarządzenie nr … w sprawie zamiany przedmiotowych działek pomiędzy Gminą, a osobą fizyczną. Zwrot poniesionych kosztów Gmina otrzymała 2 lipca 2018 r., wpłaty dokonano w kasie Urzędu Miejskiego. W dniu 13 lipca 2018 r. Gmina zawarła z osobą fizyczną umowę zamiany nieruchomości w formie aktu notarialnego. Przedmiotem dostawy (zamiany) była działka gminna – oznaczona numerem 4635/3 o powierzchni 0,0220 ha, położona w … oraz działka stanowiąca własność osoby fizycznej, oznaczona numerem 174/3 o powierzchni 0,0375 ha, zajęta pod drogę – ulicę … w ... Zgodnie z ustaleniami, Gmina w dniu 18 lipca 2018 r. dokonała przelewu środków pieniężnych w wysokości 318,36 zł na rachunek bankowy osoby fizycznej, z tytułu różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy oraz wyżej powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu zwrotu poniesionych kosztów powstał zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy w dniu 2 lipca 2018r. – jak bowiem wskazał Wnioskodawca w tym dniu dokonano wpłaty w kasie Urzędu Miejskiego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zwrotu kosztów pozyskania materiałów geodezyjnych, wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie podstawowy warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem usług związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży zostanie spełniony, bowiem wydatki te są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem Gminie przysługuje prawo do prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usługi wydzielenia i wyceny działki nr 174/3, o ile nie wystąpiły wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, że to na Gminie ciąży obowiązek przyporządkowania kosztów do danej dostawy zasadniczej. Zatem, w celu prawidłowego rozliczenia podatku winien przyporządkować ww. koszty wydzielenia i wyceny działki do danej dostawy zasadniczej, w sposób miarodajny i uzasadniony, uwzględniając m.in. specyfikę dokonywanych transakcji.

Oceniając stanowisko w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług należało uznać za prawidłowe

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ¬ Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj