Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.633.2018.2.KT
z 16 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2018 r. (data wpływu 29 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.) oraz z dnia 25 października 2018 r. (data wpływu 5 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz wystawienia faktur korygujących w stosunku do usług budowlanych wykonanych przed wniesieniem przedmiotowej inwestycji do spółki celowej – jest nieprawidłowe,

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz wystawienia faktur korygujących w stosunku do usług budowlanych wykonanych po wniesieniu przedmiotowej inwestycji do spółki celowej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz wystawienia faktur korygujących w stosunku do usług budowlanych wykonanych przed wniesieniem przedmiotowej inwestycji do spółki celowej,
  

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz wystawienia faktur korygujących w stosunku do usług budowlanych wykonanych po wniesieniu przedmiotowej inwestycji do spółki celowej.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 30 sierpnia 2018 r. oraz z dnia 25 października 2018 r. poprzez przesłanie pełnomocnictwa, doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie pytań objętych zakresem wniosku oraz uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność w zakresie realizacji robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, zarządzania nieruchomościami na zlecenie.

Wnioskodawca prowadzi inwestycje w zakresie budowy budynków na nieruchomościach, których jest właścicielem. Po zrealizowaniu projektu deweloperskiego nieruchomość zabudowana lub nieruchomości lokalowe są przedmiotem dostawy towaru lub usług najmu. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W swojej działalności Wnioskodawca nabywa usługi budowlane od podmiotów świadczących kompleksowe usługi remontowo-budowalne (generalni wykonawcy) oraz od podmiotów świadczących usługi w wąskim zakresie np. wykonanie fundamentów czy np. przyłączy.

Wnioskodawca był właścicielem gruntu w … przy ul. …, na którym w 2017 roku rozpoczął budowę inwestycji w postaci budynku mieszkalnego wielorodzinnego z infrastrukturą towarzyszącą. Wnioskodawca po rozpoczęciu inwestycji podpisał umowy:

• z firmą X na wykonanie przyłącza kanalizacji ogólnospadowej, przyłącza wody oraz zewnętrznej kanalizacji sanitarnej i deszczowej z wyprowadzeniem podejść do poziomu „zero” budynku – umowa z dnia 14.08.2017 r. wraz z aneksami,
  

• z firmą Y na wykonanie wykopów pod posadowienie budynku, podkładu betonowego pod fundamenty, likwidację ogrodzenia z działką sąsiadującą, wykonanie drogi technologicznej, przesunięcie ogrodzenia oraz zamontowanie dodatkowych przęseł ogrodzenia – umowa z dnia 19.01.2018 r. wraz z aneksami.
  
  

Obie firmy są czynnymi podatnikami VAT (wykonują czynności opodatkowane w zakresie usług budowalnych), a wykonywane przez nich prace były wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. W zawartych umowach na usługi budowlane z wyżej wymienionymi podmiotami Wnioskodawca był określony jako Zamawiający, a świadczący usługi jako Wykonawca.

Obie firmy wystawiały faktury za poszczególne etapy wykonanych prac i tak firma:

• X wystawiła następujące faktury, w których rozliczyła podatek należny od sprzedaży: nr … z dn. 07.09.2017 r. i nr … z dnia 13.02.2018 r. oraz faktury sprzedaży z odwrotnym obciążeniem (czyli z tytułu których nabywca usługi jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego) nr … z dn. 30.04.2018 r. oraz nr … z dn. 28.05.2018 r.
  

• Y wystawiła następujące faktury, w których rozliczyła podatek należny od sprzedaży: … z dn. 14.02.2018 r., … z dn. 21.03.2018 r. i … z dn. 14.06.2018 r.
  
  

W dniu 28 lutego 2018 roku Wnioskodawca powyższą inwestycję wniósł aportem (grunt) do spółki celowej Z, która ostatecznie zrealizuje tą inwestycję. Nakłady poczynione na budowę zostały odsprzedane spółce celowej w czerwcu 2018 roku.

Wnioskodawca z uwagi na to, że Inwestorem przy realizacji inwestycji przy ul. … jest spółka celowa Z, a on jest wykonawcą dla tej spółki, który odsprzedał jej nakłady poczynione do czerwca 2018 roku, poinformował firmy X i Y, że ostatecznie w transakcjach dotyczących świadczonych usług budowlanych na podstawie zawartych umów działają oni jako podwykonawcy i wezwał do wystawienia faktur korygujących w zakresie faktur, w których wykonawcy zlecenia sami rozliczyli podatek należny od sprzedaży, tj. X – nr … z dn. 07.09.2017 r. i nr ... z dnia 13.02.2018 r., Y – … z dn. 14.02.2018 r., … z dn. 21.03.2018 r. i … z dn. 14.06.2018 r. na faktury sprzedaży z odwrotnym obciążeniem.

Firmy odmówiły wystawienia faktur korygujących w zakresie wyżej wymienionych faktur stojąc na stanowisku, że w przedstawionej sytuacji nie wykonywały usług jako podwykonawcy i wystawione pierwotnie faktury są poprawne.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Spółka celowa Z, do której została wniesiona aportem nieruchomość przy ul. … i odsprzedane nakłady na realizowaną na powyższej nieruchomości inwestycję budowy budynku mieszkalnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
3. Faktury, o których mowa w opisie sprawy dotyczą następujących czynności:
1. wystawione przez X:
• faktura nr … z dn. 07.09.17 r. na wykonanie kanalizacji sanitarnej i deszczowej w stopniu umożliwiającym bezkolizyjne wykonanie przekładki ciepłociągu (PKWiU 43.22.11.0),
• faktura nr … z dn. 13.02.18 r. na wykonanie elementów poziomych kanalizacji sanitarnej i deszczowej na terenie (bez wyprowadzania do poziomu terenu) (PKWiU 43.22.11.0),
• faktura nr … z dn. 30.04.18 r. na wykonanie przyłącza kanalizacji ogólnospławnej i przyłącza wody (PKWiU 43.22.11.0),
• faktura nr … z dn. 28.05.18 r. na wykonanie elementów pionowych kanalizacji sanitarnej i deszczowej (wyprowadzenia pod grunt) (PKWiU 43.22.11.0).
2. wystawionych przez Y:
   • … z dn. 14.02.18 r. na wykonanie części ogrodzenia na działce sąsiadującej z dostawieniem 4-ch przęseł ogrodzeniowych oraz na wykonanie drogi dojazdowej do placu budowy z płyt betonowych na podsypce piaskowej (PKWiU 43.12.11.0),
   • … z dn. 21.03.18 r. na wykonanie platformy roboczej z drobno przekruszonego gruzu, wykonanie wykopu z wywozem pod przygotowanie platformy roboczej, wykop z wywozem oraz wywóz ziemi po pracach instalacyjnych (PKWiU 43.12.12.0),
   • … z dn. 14.06.18 r. na wykonanie rozbiórki fundamentów ceglanych, skucie pali, ułożenie drogi technologicznej, wykonanie docelowych wykopów pod budynek z częściową likwidacją platformy roboczej oraz wykonanie podkładu z chudego betonu (PKWiU 43.11.10.0 oraz 43.12.12.0).
4. Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz spółki celowej dotyczy odsprzedaży robót budowalnych związanych z przygotowaniem placu budowy, wykonaniem kanalizacji sanitarnej i deszczowej wraz z przyłączem wody oraz kanalizacji ogólnospławnej (PKWiU 43.12.11.0, PKWiU 43.12.12.0 i PKWiU 43.22.11.0).
5. Wszystkie czynności wykonywane przez X i Y na rzecz Wnioskodawcy oraz Wnioskodawcy na rzecz spółki celowej są czynnościami wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)
6. Firma X w dniu 24.04.18r. uzyskała informację od Wnioskodawcy w postaci oświadczenia o tym, że roboty z umowy z dnia 17.08.2017 roku firma X wykonuje jako podwykonawca. Faktury po dacie uzyskanego oświadczenia na kolejne etapy wykonania kanalizacji sanitarnej i deszczowej X wystawiała już z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia – podstawą prawną był art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. Oświadczenie zawierało informację, że Inwestorem jest spółka celowa (Z), Wnioskodawca działa jako wykonawca, a X pełni rolę podwykonawcy w wykonaniu kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz przyłącza wody i kanalizacji ogólnospławnej. W tym samym czasie, tj. dnia 12.04.18r. takie oświadczenie zostało również przesłane do Y.
7. Faktury o których mowa w sprawie dokumentujące:
1. czynności przed dniem wniesienia inwestycji do spółki celowej to:
• od X nr … i …
  
• od Y nr …
2. czynności po dniu wniesienia inwestycji do spółki celowej to:
• od X nr … i …,
• od Y nr … i ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę od Firm Budowlanych (X i Y) usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, wykonanych po dniu wniesienia inwestycji przy ul. ... do spółki celowej Wnioskodawca obowiązany jest (jako nabywca ww. usługi) do rozliczenia podatku VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w zw. z załącznikiem nr 14, a wykonawca usługi powinien ją zafakturować z zastosowaniem procedury odwrotnego obciążenia i w przypadku wystawienia faktur, w których naliczył podatek należny dokonać ich korekty?
2. Czy z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę od Firm Budowlanych (X i Y) usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, wykonanych przed dniem wniesienia inwestycji przy ul. ... do spółki celowej Wnioskodawca obowiązany jest (jako nabywca ww. usługi) do rozliczenia podatku VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w zw. z załącznikiem nr 14, a wykonawca usługi powinien ją zafakturować z zastosowaniem procedury odwrotnego obciążenia i w przypadku wystawienia faktur, w których naliczył podatek należny dokonać ich korekty?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu nabycia od Firm X i Y całości usług budowlanych (objętych umowami) wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT jest obowiązany (jako nabywca ww. usługi) do rozliczenia podatku VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w zw. z załącznikiem nr 14.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  

• usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
  
  

W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy o VAT).

Załącznik nr 14 do ustawy o VAT zawiera zamknięty katalog usług o charakterze budowlanym i budowlano-montażowym identyfikowanych przy pomocy symboli PKWiU, których świadczenie w warunkach podwykonawstwa podlega mechanizmowi odwrotnego obciążenia (reverse charge).

Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że usługa budowlana podlega rozliczeniu na zasadzie odwrotnego obciążenia (podatek należny rozlicza usługobiorca), jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1. jest ona wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (w pozycjach od nr 2 do 48),
2. usługobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
3. usługodawca jest zarejestrowanym podatkiem VAT czynnym.
4. usługodawca świadczy usługę jako podwykonawca.
   
   

Jeżeli którykolwiek z wyżej wymienionych warunków nie jest spełniony, usługa podlega rozliczeniu na zasadach ogólnych (tzn. podatek VAT rozlicza usługodawca), czyli transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Aby stwierdzić, czy w realizacji inwestycji uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie na usługi udzielone głównemu wykonawcy oraz zlecenie na usługi udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy. Tym samym konieczne jest uwzględnienie funkcji poszczególnych podmiotów uczestniczących w realizacji inwestycji oraz charakteru relacji pomiędzy nimi.

Podkreślić przy tym należy, że o zakresie stosowania prawa podatkowego w odniesieniu do danych czynności przesądza rzeczywisty charakter tych czynności, a nie zawarta umowa, czy też terminologia stosowana przez strony transakcji.

Zatem o uznaniu danego podmiotu za inwestora, głównego wykonawcę (generalnego wykonawcę) bądź podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy nie może przesądzać samo „nazewnictwo”, jakim posłużono się w zawartej umowie, bądź deklaracje podmiotów podpisujących umowę odnośnie tego, w jakim charakterze będzie działać dany podmiot.

W przedstawionym stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy Inwestorem należy uznać spółkę celową Z, która jest finalnym właścicielem gruntu i odbiorcą prac budowlanych. Wnioskodawca w całości transakcji pełnił funkcję wykonawcy i odsprzedał usługi wykonane zarówno przed wniesieniem Inwestycji, jak i po wniesieniu, czyli całość prac objętych umowami. Firmy X i Y musiały zatem wykonać swoją pracę jako podwykonawcy, a sam fakt zawarcia umowy o wykonanie robót budowlanych przez Wnioskodawcę w momencie bycia Właścicielem Nieruchomości nie przesądza o tym, że jest on Inwestorem.

Z uwagi na powyższe całość usług wykonywanych przez firmy X i Y, zarówno tych przed wniesieniem aportem nieruchomości przy ul. …, jak i tych wykonanych po przeniesieniu Nieruchomości, powinna być objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia. Tym samym faktury wystawione przez Wykonawców robót budowalnych na rzecz Wnioskującego, dotyczące wykonanych usług, nie powinny zawierać m.in. stawki i kwoty podatku, powinny natomiast zawierać adnotację „odwrotne obciążenie”. Powyższe powoduje, że Wykonawcy robót budowlanych mają obowiązek dokonania korekty błędnie wystawionych faktur, i tym samym, mają prawo do skorygowania podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz wystawienia faktur korygujących w stosunku do usług budowlanych wykonanych przed wniesieniem przedmiotowej inwestycji do spółki celowej – jest nieprawidłowe,

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz wystawienia faktur korygujących w stosunku do usług budowlanych wykonanych po wniesieniu przedmiotowej inwestycji do spółki celowej – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi w zakresie zastosowania bądź niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczeń objętych wnioskiem, istotne jest prawidłowe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji dla czynności wskazanych we wniosku.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

A zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU,
  

• usługobiorca jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,
  

• usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
  

• usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług.
  
  

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę. Dla zastosowania odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Natomiast zasady dotyczące wystawiania faktur zostały zawarte w rozdziale 1 Działu XI ustawy.

I tak, w myśl art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Art. 106e ust. 1 ustawy stanowi, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
wyrazy „metoda kasowa”;
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
    (…).
    
    

Stosownie do art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Zatem w sytuacji gdy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikiem jest nabywca usługi, wówczas podatnik dokonujący świadczenia usług wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”.

W praktyce zdarzają się sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji, ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania tej faktury. Ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania faktury, za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
1. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
2. przyczynę korekty;
4. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
5. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Fakturę korygującą wystawia się więc m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych tak, aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu prawidłowego udokumentowania rzeczywistej sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Zauważyć należy, że prawo wystawienia faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy i dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą.

Z przywołanych uregulowań wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości, a prawo do ich wystawienia przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Udzielając zatem odpowiedzi na postawione we wniosku pytania podkreślić należy, że mechanizm odwróconego obciążenia – jak wyżej wskazano – ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Z kolei podwykonawcą jest każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Jednocześnie wskazać należy, że ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca był właścicielem gruntu w … przy ul. .., na którym w 2017 roku rozpoczął budowę inwestycji w postaci budynku mieszkalnego z infrastrukturą towarzyszącą. Po rozpoczęciu inwestycji Zainteresowany podpisał umowy z firmą X oraz Y na wykonanie robót budowlanych. W zawartych umowach Wnioskodawca był określany jako Zamawiający, ww. firmy jako Wykonawcy. W dniu 28 lutego 2018 roku Wnioskodawca powyższą inwestycję wniósł aportem (grunt) do spółki celowej Z, która ostatecznie zrealizuje tą inwestycję.

Faktury dokumentujące:

1. czynności przed dniem wniesienia inwestycji do spółki celowej to:
   • od X, w których wykazano podatek należny:nr … z dn. 07.09.2017 r. na wykonanie kanalizacji sanitarnej i deszczowej w stopniu umożliwiającym bezkolizyjne wykonanie przekładki ciepłociągu (PKWiU 43.22.11.0)oraz nr … z dn. 13.02.2018 r. na wykonanie elementów poziomych kanalizacji sanitarnej i deszczowej na terenie (bez wyprowadzania do poziomu terenu) (PKWiU 43.22.11.0)
   • od Y, w których wykazano podatek należny:nr … z dn. 14.02.2018 r. na wykonanie części ogrodzenia na działce sąsiadującej z dostawieniem 4-ch przęseł ogrodzeniowych oraz na wykonanie drogi dojazdowej do placu budowy z płyt betonowych na podsypce piaskowej (PKWiU 43.12.11.0).

1. czynności po dniu wniesienia inwestycji do spółki celowej to:
   • od X, w których zastosowano mechanizm „odwrotnego obciążenia”:nr … z dn. 30.04.2018 r. na wykonanie przyłącza kanalizacji ogólnospławnej i przyłącza wody (PKWiU 43.22.11.0)
     oraz
     nr … z dn. 28.05.2018 r. na wykonanie elementów pionowych kanalizacji sanitarnej i deszczowej (wyprowadzenia pod grunt) (PKWiU 43.22.11.0).
   • od Y, w których wykazano podatek należny:
     nr … z dn. 21.03.2018 r. na wykonanie platformy roboczej z drobno przekruszonego gruzu, wykonanie wykopu z wywozem pod przygotowanie platformy roboczej, wykop z wywozem oraz wywóz ziemi po pracach instalacyjnych (PKWiU 43.12.12.0)
     oraz
     … z dn. 14.06.2018 r. na wykonanie rozbiórki fundamentów ceglanych, skucie pali, ułożenie drogi technologicznej, wykonanie docelowych wykopów pod budynek z częściową likwidacją platformy roboczej oraz wykonanie podkładu z chudego betonu (PKWiU 43.11.10.0 oraz 43.12.12.0).
   
   

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz spółki celowej dotyczy odsprzedaży robót budowalnych związanych z przygotowaniem palcu budowy, wykonaniem kanalizacji sanitarnej i deszczowej wraz z przyłączem wody oraz kanalizacji ogólnospławnej (PKWiU 43.12.11.0, PKWiU 43.12.12.0 i PKWiU 43.22.11.0). Jak wskazał Wnioskodawca wszystkie czynności wykonywane przez X i Y na jego rzecz oraz przez Zainteresowanego na rzecz spółki celowej Z są czynnościami wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz wyżej powołane przepisy stwierdzić należy, że firmy X oraz Y wykonujące czynności na rzecz Wnioskodawcy przed dniem wniesienia inwestycji do spółki celowej nie działały - wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - w charakterze podwykonawcy, bowiem ww. firmy świadczyły usługi budowlane na rzecz Wnioskodawcy (jako Inwestora) będącego właścicielem gruntu, który rozpoczął budowę inwestycji w postaci budynku mieszkalnego z infrastrukturą towarzyszącą.

Wobec powyższego czynności wykonane przez ww. firmy będące czynnymi podatnikami podatku VAT na rzecz Wnioskodawcy, przed dniem wniesienia inwestycji do spółki celowej, winny zostać opodatkowane na zasadach ogólnych i udokumentowane fakturami z wykazaną stawką podatku, sumą wartości sprzedaży netto oraz kwotą podatku od sumy wartości sprzedaży netto. Tym samym ww. firmy nie są zobowiązane do korekty wystawionych faktur z wykazaną kwotą podatku należnego, dokumentujących czynności wykonane na rzecz Wnioskodawcy przed dniem wniesienia inwestycji do spółki celowej. Z kolei Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu nabycia przedmiotowych czynności.

Inaczej natomiast jest w przypadku usług świadczonych przez ww. firmy na rzecz Wnioskodawcy po dniu wniesienia inwestycji do spółki celowej. W związku bowiem z zaistniałą okolicznością tj. wniesieniem przez Wnioskodawcę inwestycji do spółki celowej - inwestorem realizowanej budowy budynku mieszkalnego z infrastrukturą towarzyszącą stała się spółka celowa, natomiast Wnioskodawca – wykonawcą. Zatem przyjąć należy, że ww. firmy świadcząc usługi na rzecz Zainteresowanego po dniu wniesienia inwestycji do spółki celowej działały w charakterze podwykonawcy.

W konsekwencji transakcje dokonane pomiędzy ww. firmami – podmiotami będącymi podatnikami podatku VAT, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, świadczącymi usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz Wnioskodawcy, po dniu wniesienia inwestycji do spółki celowej, powinny zostać, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h, rozliczone z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Tym samym faktury dokumentujące przedmiotowe czynności wystawione przez ww. firmy nie powinny zawierać stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, natomiast powinny znajdować się na nich wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Wobec powyższego uznać należy, że Wnioskodawca z tytułu wykonywanych przez ww. firmy jako podwykonawcy usług budowlanych jest podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy i jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytuły nabycia ww. czynności. Jednocześnie wskazać należy, że firma Y, która udokumentowała usługi budowlane świadczone na rzecz Wnioskodawcy po dniu wniesienia inwestycji do spółki celowej, fakturą nr … oraz nr … z wykazaną kwotą podatku, winna dokonać korekty ww. błędnie wystawionych faktur.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.