2018.11.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.671.2018.2.JSZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.671.2018.2.JSZ
z 16 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2018 r. (data wpływu 12 września 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2018 r. (data wpływu 26 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania Centrum za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT oraz miejsca świadczenia nabywanych usług – jest nieprawidłowe,

obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE –jest prawidłowe,

wykazania importu usług w deklaracji VAT-9M – jest prawidłowe,

braku obowiązku wykazania importu usług, objętych zwolnieniem od podatku VAT, w deklaracji VAT-9M – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania Centrum za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT oraz miejsca świadczenia nabywanych usług,

obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE,

wykazania importu usług w deklaracji VAT-9M,

braku obowiązku wykazania importu usług, objętych zwolnieniem od podatku VAT, w deklaracji VAT-9M,

obowiązku przekazania za pomocą środków komunikacji elektronicznej informacji JPK.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 października 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska, podpis Wnioskodawcy na wniosku ORD-IN oraz uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Centrum (dalej: …) jest agencją wykonawczą powołaną do życia ustawą z dnia …. Do zadań Centrum należy:

finansowanie badań podstawowych i innych badań naukowych nienależących do zakresu badań finansowanych przez …,

nadzór nad realizacją finansowanych przez Centrum …,

współpraca międzynarodowa w ramach finansowania działalności w zakresie badań podstawowych,

inspirowanie i monitorowanie finansowania badań podstawowych ze środków pochodzących spoza budżetu państwa,

wykonywanie innych zadań zleconych przez Ministra, ważnych dla rozwoju badań podstawowych, w tym opracowywanie programów badawczych ważnych dla kultury narodowej.

Centrum nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. … ustawy o … przychodami Centrum są:

dotacja celowa na finansowanie zadań, o których mowa w art. …, przekazywana na wniosek Dyrektora;
dotacja podmiotowa na pokrycie bieżących kosztów zarządzania wykonywanymi przez Centrum zadaniami, o których mowa w pkt 1, przekazywana na wniosek Dyrektora;
dotacja celowa na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji dotyczących obsługi realizacji zadań, o których mowa w pkt 1.

Dodatkowo zgodnie z art. … ustawy o … przychodami Centrum mogą być środki finansowe pochodzące z innych źródeł, w szczególności:

środki przekazane przez krajowe i zagraniczne podmioty finansujące programy badawcze;
odsetki od wolnych środków przekazanych w depozyt zgodnie z przepisami o finansach publicznych;
zapisy i darowizny.

Centrum uzyskuje następujące przychody klasyfikowane do środków finansowych pochodzących z innych źródeł, o których mowa w art. … ustawy o …:

przychody ze sprzedaży sprzętu i wyposażenia, którego dalsze użytkowanie nie jest planowane,
przychody z różnic kursowych,
przychody z nieodpłatnych świadczeń, polegających na rezygnacji przez ekspertów sporządzających na zlecenie Centrum opinie w zakresie procedur konkursowych oraz rozliczeń grantowych, z przysługującego im z tego tytułu wynagrodzenia,
przychody z odsetek od środków na rachunkach bankowych,
przychody z kwot zasądzonych na rzecz Centrum tytułem zwrotu kosztów postępowań sądowych i egzekucyjnych prowadzonych przez Centrum,
przychody z ewentualnych kar umownych,
przychody stanowiące środki z Komisji Europejskiej oraz konsorcjów międzynarodowych na współfinansowanie grantów oraz pokrycie kosztów zarządzania projektami przez Centrum,
przychody z refundacji poniesionych kosztów otrzymywane od innych podmiotów (np. za koszty delegacji pracowników),
przychody z odszkodowań uzyskanych z tytułu wystąpienia zdarzeń objętych polisami ubezpieczeniowymi.

Tak jak wskazano wyżej Centrum poza realizacją zadań ustawowych nie prowadzi w sposób zorganizowany i ciągły żadnej działalności gospodarczej. W szczególności Centrum nie prowadzi żadnej działalności w zakresie produkcji, handlu ani działalności usługowej. Centrum nie dokonuje również czynności polegających na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Sporadycznie Centrum dokonuje sprzedaży sprzętu i wyposażenia po upływie okresu jego wykorzystywania w Centrum. Dotychczas nabywcami ww. sprzętu byli wyłącznie pracownicy Centrum.

Dodatkowo Centrum nabywa dla zainteresowanych pracowników karty abonamenty sportowe oraz umożliwia objęcie zainteresowanych pracowników dodatkowym ubezpieczeniem zdrowotnym oraz ubezpieczeniem na życie. Wartość tych wszystkich z tych świadczeń jest w całości finansowana przez pracowników. Należności z tytułu tych świadczeń są potrącane z wynagrodzeń należnych pracownikom od Centrum.

W żadnym z poprzednich lat kwota uzyskana ze sprzedaży sprzętu i wyposażenia po upływie okresu jego wykorzystywania powiększona o wartość świadczeń na rzecz pracowników nie przekroczyła kwoty wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy VAT, w tym kwot wskazanych w poprzednio obowiązujących wersjach tego przepisu.

W celu realizacji zadań ustawowych Centrum sporadycznie nabywa usługi od podmiotów, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium RP (zarówno od podmiotów z UE jak i spoza jej terytorium). Wśród nabywanych przez Centrum Usług pojawiają się usługi polegające na umożliwieniu Centrum dostępu do baz danych, usługi dostępu do programów antyplagiatowych, usługi reklamowe (ogłoszenia prasowe) oraz usługi szkoleniowe.

W piśmie z dnia 25 października 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zadań ustawowych mają wyłącznie nieodpłatny charakter.
Przedmiotem nabywanych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych były w szczególności:
- opracowanie koncepcji i przeprowadzenie programu szkoleniowego (warsztaty, spotkania networkingowe i sesje coachingowe) dla laureatów organizowanego przez Centrum konkursu …, wspierającego mobilność naukowców,
- warsztaty mające na celu zapoznanie pracowników operatorów programu pn. „…” finansowanego w ramach tzw. Funduszy Norweskich z procesem organizowania i przeprowadzenia konkursu … na finansowanie innowacyjnych projektów badawczych ważnych dla społeczeństwa, poprzez zaangażowanie naukowców, przedsiębiorców, przedstawicieli administracji oraz społeczności,
- szkolenie w zakresie kosztów kwalifikowalnych, zasad finansowania, raportowania, audytów, zapisów umowy grantowej w programie … ze szczególnym uwzględnieniem osi ...
Wśród usług szkoleniowych nabywanych przez Wnioskodawcę występują zarówno szkolenia, których cechą jest nabycie prawa wstępu na imprezy (wydarzenia naukowe lub edukacyjne), w ramach których odbywają się szkolenia, w zamian za bilet lub opłatę (ww. szkolenia z zakresu programu …), jak również szkolenia o indywidualnym charakterze, organizowane na zlecenie Wnioskodawcy w oparciu o jego potrzeby (ww. szkolenia laureatów programu …).
W odniesieniu do części z nabywanych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, celem ich nabycia jest chęć uczestnictwa w wydarzeniach naukowych lub edukacyjnych (konferencjach, szkoleniach adresowanych do większego kręgu adresatów). Wnioskodawca nabywa jednak również usługi szkoleniowe, których celem jest zdobycie, przez osoby kierowane na szkolenia, konkretnej wiedzy lub umiejętności o tematyce i w zakresie ustalanym przez Wnioskodawcę. Szkolenia takie są organizowane na zlecenie Wnioskodawcy i dostosowane do jego wymagań i potrzeb (ww. szkolenia laureatów programu …).
Szkolenia nabywane przez Wnioskodawcę odbywają się na terytorium RP (ww. szkolenia laureatów programu …), ale również w Norwegii (ww. szkolenia z zakresu programu pn. …), Belgii (ww. szkolenia z zakresu programu …).
W ocenie Wnioskodawcy nabywane przez Wnioskodawcę usługi dostępu do baz danych lub programów antyplagiatowych stanowią usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Centrum jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy VAT i w oparciu o jakie przepisy powinno być ustalane miejsce świadczenia usług, których Centrum jest usługobiorcą?

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 tj. uznania, że Centrum jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, dodatkowo powstają następujące pytania:

Czy Centrum przed nabyciem usług od podmiotów, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium RP (zarówno od podmiotów z UE jak i spoza jej terytorium) powinno dokonać rejestracji jako podatnik VAT-UE?
Czy nabywając usługi od podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium RP przez Centrum powinno wykazywać nabycie takich usług w składanej deklaracji VAT-9M?
Czy w sytuacji kiedy nabywane przez Centrum od podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium RP usługi są zgodnie z ustawą VAT objęte zwolnieniem od podatku (np. usługi szkoleniowe zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29) Centrum powinno wykazywać nabycie takich usług w składanej deklaracji VAT-9M?

Zdaniem Wnioskodawcy, Centrum nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a Ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT). Miejsce świadczenia usług, których Centrum jest usługobiorcą powinno być ustalane w oparciu o art. 28c ustawy VAT z uwzględnieniem przewidzianych w tym przepisie wyjątków. Pojęcie podatnika dla celów ustalenia miejsca świadczenia usług zdefiniowano w art. 28a Ustawy o VAT. Art. 28a pkt 1 lit. a ustawy VAT definiuje podatników jako podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność Centrum nie ma na celu prowadzenia działalności gospodarczej i dokonywania transakcji gospodarczych. Centrum nie jest ani producentem, ani handlowcem ani usługodawcą. Centrum prowadzi wyłącznie działalność ustawową w zakresie finansowania badań podstawowych. Działalność ta polega w głównej mierze na organizacji konkursów na finansowanie projektów badawczych, przyznawaniu środków dla wybranych w ramach konkursów projektów, a następnie, sprawowaniu nadzoru i kontroli nad prawidłowością realizacji projektów i sposobu wydatkowania środków w ramach projektów. Rozstrzygnięcia w sprawie przyznania środków na finansowanie badań podstawowych następują w drodze decyzji Dyrektora Centrum. Po wydaniu takiej decyzji Dyrektor zawiera z podmiotem, któremu przyznano finansowanie, umowę o realizację i finansowanie projektu.

Co do zasady Centrum nie świadczy usług i nie dokonuje dostawy towarów. Za wykonywane w ramach ustawowych zadań czynności Centrum nie pobiera wynagrodzenia.

Centrum dokonuje sporadycznie sprzedaży sprzętu i wyposażenia (sprzętu komputerowego i telefonów komórkowych) po upływie okresu jego wykorzystywania w Centrum. Dotychczas nabywcami ww. sprzętu byli wyłącznie pracownicy Centrum. Jednak zdaniem Centrum sporadyczna sprzedaż zużytego sprzętu i wyposażenia, wykorzystywanego dla celów prowadzenia działalności ustawowej Centrum nie mieści się w zakresie pojęcia działalności handlowej i nie powinna stanowić przesłanki do uznania, że Centrum prowadzi działalność gospodarczą. Zakup ww. sprzętu nastąpił w celu realizacji zadań ustawowych Centrum, i do takich jedynie celów sprzęt ten był wykorzystywany. Przychody ze sprzedaży Centrum przeznacza w całości na realizację zadań ustawowych. W związku z powyżej wskazanymi okolicznościami sprzedaż tego sprzętu stanowi jedynie przejaw realizacji prawa własności i nie powinna być uznana za przejaw działalności gospodarczej, a co za tym idzie Centrum nie powinno być na potrzeby tej transakcji traktowane jako podatnik VAT. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 czerwca 2015 r. IBPP3/4512-236/15/JP.

Dodatkowo Centrum nabywa dla zainteresowanych pracowników abonamenty sportowe oraz umożliwia objęcie zainteresowanych pracowników dodatkowym ubezpieczeniem zdrowotnym oraz ubezpieczeniem na życie. Wartość tych świadczeń jest w całości finansowana przez pracowników. Należności z tytułu tych świadczeń są potrącane z wynagrodzeń należnych pracownikom od Centrum, a następnie w całości przekazywane dostawcom świadczeń. Centrum nie uzyskuje z tego tytułu żadnych korzyści. Świadczenia te mają wyłącznie motywacyjny charakter. W ocenie Centrum również te czynności nie stanowią przejawu prowadzonej przez Centrum działalności gospodarczej.

Zatem prowadzona przez Centrum działalność nie spełnia warunków wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Centrum nie wykonuje również działalności gospodarczej odpowiadającej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. b ustawy VAT podatnikiem na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usługi jest osoba prawna niebędąca podatnikiem na podstawie art. 28a pkt 1 lit. a ustawy VAT, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej. Ponieważ Centrum nie jest zidentyfikowane dla celów VAT ani podatku od wartości dodanej, jak również nie jest zobowiązane do takiej identyfikacji, tym samym nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 lit. b ustawy VAT. Reasumując działalność Centrum nie wypełnia żadnej z hipotez z art. 28a ustawy VAT, zatem nie jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu.

W konsekwencji przy ustalaniu miejsca świadczenia dla usług świadczonych na rzecz Centrum należy zastosować art. 28c ustawy VAT określający miejsce świadczenia usług dla podmiotów niebędących podatnikami.

Miejscem tym jest, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w art. 28c ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n, miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Zatem usługi świadczone dla Centrum przez podmioty niemające siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium RP nie będą, co do zasady, podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Ad. 2

W przypadku uznania, że Centrum jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy VAT, w celu ustalenia miejsca świadczenia tych usług zastosowanie powinien znaleźć art. 28b ustawy VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W takim przypadku usługi nabywane usługi świadczone dla Centrum przez podmioty niemające siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium RP nie będą, co do zasady, podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie usług od podmiotów zagranicznych, dla których zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług będzie terytorium RP, stanowi dla Centrum import usług, a w związku z tym Centrum przed nabyciem tych usług powinno dokonać rejestracji jako podatnik VAT-UE, a następnie wykazać nabycie przedmiotowych usług w deklaracji VAT-9M. Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

usługobiorcą jest:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

W świetle powołanych przepisów, przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi – zgodnie z przepisami ustawy – jest terytorium Polski;

usługodawcą jest podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, niezależnie od tego, czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium;

usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna.

Gdyby przyjąć, że Centrum jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy VAT, nabycie przez Centrum usług, dla których miejscem świadczenia jest – zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – terytorium kraju, w którym usługobiorca (Centrum) posiada siedzibę, od podmiotów zagranicznych nieposiadających w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stanowić będzie dla Centrum import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Zatem Centrum zobowiązane jest, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, do opodatkowania tych usług zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

Stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów należy zatem stwierdzić, że (uznając Centrum za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy VAT) Centrum importuje usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy VAT i ma ono obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE i rozliczenia podatku należnego od tych transakcji składając deklaracje podatkowe na zasadach określonych w przepisach art. 99 ustawy.

Ad. 3

W przypadku uznania Centrum za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy VAT Centrum powinno składać deklarację VAT-9M i wykazywać w niej import usług z tytułu nabycia usług od podmiotów, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium RP. Centrum zobowiązane jest do składania deklaracji podatkowej VAT-9M w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, i wykazania w tej deklaracji importu usług.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Obowiązek składania deklaracji dotyczy przede wszystkim podatników, którzy są nimi z racji prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której wykonują czynności opodatkowane. W ramach tej deklaracji podatnik ujmuje podatek należny wynikający ze wszystkich rodzajów czynności opodatkowanych. Podatnik podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, wykazują w składanej deklaracji VAT-7 również czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług.

W myśl art. 99 ust. 9 ustawy w przypadku, gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, i 8 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 99 ust. 14, wydano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 856).

Zgodnie z § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, określa się wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia.

A zatem, odrębna deklaracja z tytułu importu usług składana jest tylko w przypadku, kiedy to podatnik. Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego na tle przedstawionego we wniosku opisu sprawy prowadzi do wniosku, że (w przypadku uznania Centrum za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy VAT) Centrum nabywając usługi od podmiotów, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium RP zobowiązane jest do składania deklaracji podatkowej VAT-9M w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, i wykazania w tej deklaracji importu usług.

Ad. 4

W przypadku uznania, że Centrum jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy VAT, w sytuacji nabycia przedmiotowych usług, dla których zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług będzie terytorium RP, a które zgodnie z ustawą VAT będą objęte zwolnieniem (np. usług szkoleniowych zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT) Centrum nie będzie zobowiązane do wykazywania nabycia takich usług w deklaracji VAT-9M.

W ocenie Wnioskodawcy wniosek taki wynika po pierwsze z celu w jakim deklaracja jest składana, a jakim jest wykazanie przez podatnika kwoty podatku należnego z tytułu importu usług. W przypadku importu usług zwolnionych od podatku kwota podatku należnego nie wystąpi. Po drugie takie stanowisko wynika, z konstrukcji samej deklaracji, w której w poz. 12 i 13 poza podstawą opodatkowania należy wykazać również kwotę podatku należnego.

Tak więc zdaniem Wnioskodawcy w przypadku kiedy w danym okresie rozliczeniowym przedmiotem importu usług są wyłącznie usługi zwolnione zgodnie z przepisami ustawy VAT, Centrum nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-9M.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

nieuznania Centrum za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT oraz miejsca świadczenia nabywanych usług – jest nieprawidłowe,

obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE – jest prawidłowe,

wykazania importu usług w deklaracji VAT-9M – jest prawidłowe,

braku obowiązku wykazania importu usług, objętych zwolnieniem od podatku VAT, w deklaracji VAT-9M – jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii objętych pytaniami nr 1-4 wniosku.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. …. ustawy z dnia …. (Dz. U. z 2018 r., poz. …) Centrum jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62), powołaną do ….

Centrum działa na podstawie ustawy oraz statutu (art. … ustawy).

Stosownie do art. …. ww. ustawy do zadań Centrum należy:

finansowanie badań podstawowych realizowanych w formie:
1. projektów badawczych, w tym finansowanie zakupu lub wytworzenia aparatury naukowo-badawczej niezbędnej do realizacji tych projektów,
2. niepodlegających współfinansowaniu z zagranicznych środków finansowych projektów badawczych realizowanych w ramach programów lub inicjatyw międzynarodowych ogłaszanych we współpracy dwu- lub wielostronnej albo projektów badawczych realizowanych przy wykorzystaniu przez polskie zespoły badawcze wielkich międzynarodowych urządzeń badawczych,
3. projektów badawczych realizowanych przez młodych naukowców w rozumieniu art. 360 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w tym mających na celu stworzenie unikatowego warsztatu naukowego lub powołanie nowego zespołu naukowego,
4. stypendiów doktorskich i staży po uzyskaniu stopnia naukowego doktora,
5. projektów badawczych dla doświadczonych naukowców mających na celu realizację pionierskich badań naukowych, w tym interdyscyplinarnych, ważnych dla rozwoju nauki, wykraczających poza dotychczasowy stan wiedzy, i których efektem mogą być odkrycia naukowe;
finansowanie badań naukowych innych niż wymienione w pkt 1, nienależących do zakresu badań finansowanych przez Centrum,
nadzór nad realizacją badań naukowych, o których mowa w pkt 1 i 2;
współpraca międzynarodowa w ramach finansowania działalności w zakresie badań podstawowych, w tym określonej w pkt 1 lit. b;
upowszechnianie w środowisku naukowym informacji o ogłaszanych przez Centrum konkursach, o których mowa w ust. 2;
inspirowanie i monitorowanie finansowania badań podstawowych ze środków pochodzących spoza budżetu państwa;
wykonywanie innych zadań zleconych przez Ministra, ważnych dla rozwoju badań podstawowych, w tym opracowywanie programów badawczych ważnych dla kultury narodowej, przy zapewnieniu środków finansowych na realizację tych zadań;
finansowanie nagrody Centrum przyznawanej zgodnie z regulaminem określonym przez Radę i zatwierdzonym przez Ministra.

W myśl art. … ww. ustawy przychodami Centrum są:

dotacja celowa na finansowanie zadań, o których mowa w art. 20, przekazywana na wniosek Dyrektora;
dotacja podmiotowa na pokrycie bieżących kosztów zarządzania wykonywanymi przez Centrum zadaniami, o których mowa w pkt 1, przekazywana na wniosek Dyrektora;
dotacja celowa na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji dotyczących obsługi realizacji zadań, o których mowa w pkt 1.

Jak stanowi art. … ww. ustawy przychodami Centrum mogą być środki finansowe pochodzące z innych źródeł, w szczególności:

środki przekazane przez krajowe i zagraniczne podmioty finansujące programy badawcze;
odsetki od wolnych środków przekazanych w depozyt zgodnie z przepisami o finansach publicznych;
zapisy i darowizny.

Środki finansowe są wydatkowane przez Centrum zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz na podstawie przepisów niniejszej ustawy (art. … ww. ustawy).

Podstawą gospodarki finansowej Centrum jest roczny plan finansowy ustalany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (art. 40 ust. 1 ww. ustawy.)

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania nr 1, należy zauważyć, że działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym podatnikami VAT mogą być również podmioty typu „non profit”, realizujące np. zadania ustawowe, przy czym, opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane odpłatnie. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa czy przynosząca straty.

Realizacja zadań Wnioskodawcy, poza przypadkami prowadzenia przez nią działalności gospodarczej (czynności odpłatne – sprzedaż sprzętu i wyposażenia), ma charakter nieodpłatny.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca, wykonując czynności w ramach zadań ustawowych – świadczy usługi w sferze zadań publicznych, a tym samym jest usługodawcą i zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy. Ponadto, jak wynika z art. 28a ustawy, podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności, co oznacza, że brak charakteru zarobkowego czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę nie może stanowić przesłanki wyłączającej ten podmiot z definicji podatnika określonej w powyższym przepisie.

Wnioskodawca wykonując samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i świadcząc głównie czynności nieodpłatne, a więc co do zasady niepodlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a sporadycznie również czynności odpłatne (sprzedaż sprzętu i wyposażenia) – wpisuje się w hipotezę art. 28a ustawy i tym samym Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy.

Wobec powyższego przechodząc do kwestii miejsca świadczenia nabywanych przez Wnioskodawcę usług należy wskazać, że ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, określona została w art. 28b ustawy.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Z kolei w myśl art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, s. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym czy edukacyjnym.

Pojęcie „konferencji” zdefiniowane zostało w internetowym słowniku Wydawnictwa Naukowego PWN jako „spotkanie przedstawicieli jakichś instytucji lub organizacji w celu omówienia określonych zagadnień”. Mianem konferencji naukowej określa się spotkanie grupy naukowców, praktyków i osób zainteresowanych pewnym działem nauki, na którym referowane są wyniki badań naukowych lub odbywa się seria krótkich wykładów monograficznych i dyskusji na określony temat. Natomiast pojęcie „seminarium” ww. słownik definiuje jako „spotkanie naukowców zajmujących się jakąś dziedziną wiedzy, a także szkolenie wzorowane na takim spotkaniu”. Z kolei „szkolenie”, zgodnie z ww. słownikiem, to „cykl wykładów z jakiegoś przedmiotu, zorganizowany w celu uzupełnienia czyjegoś wykształcenia lub wiadomości z jakiejś dziedziny”.

Tym samym, w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę usług dostępu do baz danych, usług dostępu do programów antyplagiatowych oraz usług reklamowych (ogłoszenia prasowe), należy stwierdzić, iż – skoro Wnioskodawca spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, a ponadto w stosunku do ww. usług nie mają zastosowania zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy, to miejscem świadczenia i opodatkowania ww. usług – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. W konsekwencji Zainteresowany, w przypadku spełnienia warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tytułu nabycia od zagranicznego podmiotu ww. usług, zobowiązany jest do rozpoznania importu usług.

Natomiast w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, stanowiących usługi wstępu, należy stwierdzić, że zgodnie z regulacją art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę ww. usług szkoleniowych jest miejsce, gdzie szkolenia te faktycznie się odbywają.

Zatem szkolenia, stanowiące usługi wstępu, które organizowane są poza terytorium Polski (tj. Norwegia, Belgia) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. W związku z tym, iż miejscem świadczenia tych szkoleń w ww. państwach nie jest terytorium Polski, zatem w tej sytuacji nie została spełniona, ustanowiona w art. 2 ust. 9 ustawy definicja importu usług i w konsekwencji Wnioskodawca nie powinien w tym zakresie wykazywać importu usług.

Natomiast w sytuacji, gdy szkolenia, stanowiące usługi wstępu, odbywają się na terytorium Polski, to miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju i Wnioskodawca, w przypadku spełnienia warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany jest w tym zakresie wykazać import usług, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na terytorium kraju.

Z kolei dla szkoleń, niestanowiących usług wstępu, zastosowanie znajdzie ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę ww. usług szkoleniowych, niestanowiących usług wstępu, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli terytorium Polski. Zatem Wnioskodawca, w przypadku spełnienia warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany jest do opodatkowania nabywanych ww. usług na zasadzie importu usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do zakresu pytań nr 2 wniosku należy wskazać, że według art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne. (art. 96 ust. 3 ustawy) .

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy – naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Art. 97 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6 (art. 97 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 97 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług.

Zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy – naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż z tytułu nabycia usług dostępu do baz danych, usług dostępu do programów antyplagiatowych, usług reklamowych (ogłoszenia prasowe) oraz usług szkoleniowych niestanowiących usług wstępu, do których – jak wskazano wyżej – ma zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy i usługi te stanowią dla Wnioskodawcy import usług, Zainteresowany jest zobowiązany do rejestracji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych poprzez złożenie stosownego zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać je za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętych pytaniami nr 3-4 wniosku należy wskazać, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W świetle art. 99 ust. 9 ustawy – w przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5 i 8 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 856) określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Przepis § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia określa wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Według powyższego wzoru, deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla podatników niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8, dokonujących importu usług lub nabycia towarów oraz usług, dla których są podatnikami.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w związku z importem usług, dla których Wnioskodawca jest podatnikiem i w sytuacji, gdy nie ma on obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8, to ww. nabycie Wnioskodawca winien wykazać w deklaracji VAT-9M. Jednakże co do sposobu wypełnienia ww. deklaracji należy wskazać, że w przypadku gdy dla importu usług zostanie zastosowane zwolnienie od podatku, wówczas pozycje 11 i 13 „Podatek należny w zł” deklaracji VAT-9M₍₈₎, powinny zawierać wartości ze stawką VAT „zwolnione”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 4 – za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytań 1-4 wniosku. Natomiast w zakresie pytania nr 5 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin