Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.412.2018.3.KS1
z 16 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.) uzupełnionego pismem z dnia 10 października 2018 r. (data nadania 10 października 2018 r., data wpływu 10 października 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.412.2018.1.KS1 z dnia 4 października 2018 r. (data nadania 4 października 2018 r., data odbioru 8 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 23 października 2018 r. (data wpływu 23 października 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.412.2018.2.KS1 z dnia 16 października 2018 r. (data nadania 17 października 2018 r., data odbioru 20 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia źródła przychodów z najmu powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie) i możliwości ich opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz możliwości zachowania prawa do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności w formie karty podatkowej pomimo osiągania przychodów z udostępniania powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia źródła przychodów z najmu powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie) i możliwości ich opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz możliwości zachowania prawa do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności w formie karty podatkowej pomimo osiągania przychodów z udostępniania powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie).

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej jako taksówkarz - jednoosobowa działalność gospodarcza, rozliczając podatek dochodowy kartą podatkową. Jednocześnie jako osoba prywatna Wnioskodawca otrzymał propozycję dodatkowego zarobkowania w postaci wynajmu Tableta (urządzenie przenośne, będące w posiadaniu Wnioskodawcy na podstawie odpowiedniego tytułu prawnego / będące własnością Wnioskodawcy jako osoby fizycznej) - umowa Najmu będzie podpisana z Wnioskodawcą jako osobą fizyczną. Tablet będzie znajdował się w pojeździe Wnioskodawcy służącym do pracy jako taksówkarz i będą na nim wyświetlane przez Najemcę reklamy.

Tablet zostanie nabyty w celach inwestycyjnych tj. w celu czerpania pożytków z najmu. Tablet zostanie nabyty przez Wnioskodawcę umową kupna / fakturą. Wnioskodawca będzie świadczył usługi taksówkowe w zakresie przewozu osób, to będzie podstawowa i jedyna działalność. Tablet będzie wykorzystywany w pojeździe taksówki, którą będą świadczone usługi taksówkowe w zakresie przewozu osób i w czasie świadczenia tych usług. Poza opisanym rodzajem użytkowania we wniosku, nie będzie wykorzystywany w żaden sposób związany z działalnością gospodarczą. Najemca dostosuje tablet instalując na nim odpowiednie oprogramowanie, zamontuje stosowny statyw i okablowanie. Działanie Wnioskodawcy jako Wynajmującego sprowadza się do spełnienia obowiązków które będą wynikać z umowy najmu, czyli zainstalowania tabletu za zagłówkiem fotela w pojeździe. Przedmiotem umowy najmu będzie udostępnienie najemcy powierzchni reklamowej na tym urządzeniu. Na podstawie umowy najmu, najemca będzie miał możliwość wyświetlania dowolnej treści (oczywiście zgodnej z prawem) na urządzeniu Wnioskodawcy. Najemca będzie miał wyłączność na dysponowanie emisją treści która będzie na nim emitowana. Emisje Najemca będzie dokonywał zdalnie i automatycznie za pomocą oprogramowania które zostanie przez niego wgrane uprzednio na urządzeniu (tablecie) Wnioskodawcy. W umowie będzie wpisane, że wynajmujący oddaje do wyłącznego dysponowania treścią emitowaną na urządzeniu, czyli w praktyce jego ekranem. Natomiast urządzenie pozostanie dalej w fizycznym posiadaniu wynajmującego. Wnioskodawca przychody z najmu tabletu będzie rozliczał ryczałtem ewidencjonowanym. Wnioskodawca nie będzie prowadził innej pozarolniczej działalności gospodarczej, tylko usługi taksówkowe w zakresie przewozu osób. Małżonek Wnioskodawcy nie prowadzi działalności w tym samym zakresie. Działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Będzie podpisana jedna umowa z okresem ważności 24 miesiące. Wnioskodawca nie ma zamiaru zwielokrotniać liczby umów. Nie jest też w stanie powiedzieć czy będzie zainteresowany zawarciem kolejnej umowy czy przedłużeniem tej jednej. Na ten moment będzie zawarta jedna / pojedyncza umowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy przychód z najmu Tabletu Wnioskodawca będzie mógł rozliczać jako osoba fizyczna poza działalnością gospodarczą (tj. prywatnie) w formie ryczałtu ewidencjonowanego?
2. Czy w związku z uzyskiwanym dochodem z tytułu najmu Tableta Wnioskodawca nie straci przywileju rozliczania przychodu z działalności gospodarczej kartą podatkową ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Tak, będzie mógł rozliczać ten przychód w formie ryczałtu ewidencjonowanego jako osoba prywatna.

Ad. 2

Tak, nie straci przywileju rozliczania kartą podatkową. Przychód z tytułu umowy najmu jest przychodem osobistym Wnioskodawcy jako osoby fizycznej i nie ma związku z dochodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Ponadto, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest dzierżawa lub najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

A zatem z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, mamy do czynienia wówczas, gdy najem spełnia kryteria ciągłości i zorganizowania tej działalności wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co do zasady, o kwalifikacji przychodów z najmu nie przesądza ilość wynajmowanych składników majątku, lecz sposób wykonywania najmu, w tym charakter zawartej umowy najmu, a także ewentualne powiązania funkcjonalne wynajętego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęty składnik majątku jest wykorzystywany w działalności gospodarczej, lub jeśli najem ze względu na sposób jego wykonywania jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa najmu oraz umowa dzierżawy są umowami nazwanymi, uregulowanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast art. 693 § 1 ww. Kodeksu, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Zgodnie natomiast z art. 709 Kodeksu cywilnego, przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.

W rezultacie, zgodnie z obowiązującymi regułami prawa cywilnego przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (przedmiot materialny) i prawo a przedmiotem najmu tylko rzecz. Powierzchnia ekranowa nie jest ani rzeczą, ani prawem. W konsekwencji, nie może być przedmiotem dzierżawy, czy też najmu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Niemniej jednak umowa o udostępnienie powierzchni ekranowej traktowana jest jako umowa o charakterze podobnym do umowy najmu lub dzierżawy. Umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość wyświetlania na urządzeniu (w tym przypadku ekranie tableta) określonych treści (najczęściej reklamowych), jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest powierzchni ekranowa np. strony internetowej, tabletu.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017, poz. 2157, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przy czym, warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. poz. 647), zwanej dalej "ustawą o CEIDG". Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł, od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z opisu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej jako taksówkarz - będzie świadczył usługi taksówkowe w zakresie przewozu osób, rozliczając podatek dochodowy kartą podatkową. Jako osoba prywatna Wnioskodawca otrzymał propozycję wynajmu tableta (urządzenie przenośne, będące własnością Wnioskodawcy jako osoby fizycznej). Umowa najmu będzie podpisana z Wnioskodawcą jako osobą fizyczną. Tablet będzie znajdował się w pojeździe Wnioskodawcy służącym do pracy jako taksówkarz i będą na nim wyświetlane przez najemcę reklamy. Tablet zostanie nabyty w celach inwestycyjnych tj. w celu czerpania pożytków z najmu. Poza opisanym rodzajem użytkowania, nie będzie wykorzystywany w żaden sposób związany z działalnością gospodarczą. Działanie Wnioskodawcy jako wynajmującego sprowadza się do zainstalowania tabletu za zagłówkiem fotela w pojeździe. Przedmiotem umowy najmu będzie udostępnienie najemcy powierzchni reklamowej na tym urządzeniu.

Raz jeszcze w tym miejscu należy zaakcentować, że decydujące znaczenie dla zakwalifikowania przychodów z najmu składnika majątku do właściwego źródła ma przede wszystkim to, czy najem spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przekonanie i wybór podatnika w zakresie właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów, do określonego źródła przychodów.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że niewątpliwie prowadzony przez Wnioskodawcę najem będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony będzie na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu (wynagrodzenia). Nie stanowi to jednak wystarczającej, samodzielnej przesłanki do zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli nie są spełnione pozostałe przesłanki działalności gospodarczej wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjmując zatem za Wnioskodawcą, że najem będzie polegał wyłącznie na udostępnianiu powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie) najemcy a tablet będzie własnością Wnioskodawcy jako osoby fizycznej oraz, że tablet nie będzie składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą (będzie tylko zainstalowany w pojeździe Wnioskodawcy) i nie będzie wykorzystywany w żaden sposób związany z jego działalnością gospodarczą, należy wskazać, że przychody z udostępnienia za wynagrodzeniem powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie) na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, stanowić będą dla Wnioskodawcy źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychody uzyskiwane z tytułu udostępnienia za wynagrodzeniem powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie), będą mogły być opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę wg stawki 12,5% przychodów.

Odnosząc się w dalszej kolejności do możliwości zachowania przez Wnioskodawcę prawa do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności w formie karty podatkowej, pomimo osiągania przychodów z udostępniania powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie) wskazać należy, że zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
   
   

Przy czym, stosownie do art. 2 pkt 1 tej ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
2. karty podatkowej.
   
   

Wyłączenia opodatkowania w formie ryczałtu określone zostały w art. 8 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych , z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1b ww. ustawy, przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu w warunkach określonych w części V tabeli.

W załączniku nr 3 do powyższej ustawy – Tabela miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej w części V w poz. 1 wymieniono - usługi taksówkowe w zakresie przewozu osób.

Ponadto, stosownie do treści art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Przy czym, stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej osiąganie przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze – z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Przepis powyższy jest szczególnym uregulowaniem w stosunku do zapisu art. 25 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, modyfikującym zakres stosowania tego ostatniego. Z przepisu art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że prawa do karty nie mają podatnicy prowadzący inną działalność gospodarczą. Osiąganie przychodów z najmu jako odrębnego źródła przychodów – niezależnie od tego w jakiej formie przychody te będą opodatkowane - nie jest przeszkodą do opodatkowania w formie karty podatkowej. Tak więc podatnik, osiągający przychodu z najmu prywatnego opodatkowanego na zasadach ogólnych tj. według skali podatkowej lub zryczałtowanym podatkiem dochodowym, nie będzie wyłączony od opodatkowania w formie karty podatkowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, polegającej na udostepnieniu najemcy powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie), stanowić będzie odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego w jakiej formie przychody te będą opodatkowane. Tym samym Wnioskodawca nie będzie prowadził innej pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem uzyskiwanie przychodów przez Wnioskodawcę z udostępniania powierzchni reklamowej na urządzeniu (tablecie), stanowiące odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli będzie opodatkowane w formie ryczałtu ewidencjonowanego, nie pozbawi Wnioskodawcy prawa do opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.