Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.506.2018.1.AP
z 20 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zajmuje się skupem zużytych, niezdatnych do użytku katalizatorów samochodowych, aby odsprzedawać je w postaci skruszonego wkładu katalizatora (monolitu) oraz pozostałych części - obudowy metalowej lub w postaci niezmienionej (uszkodzony katalizator - nierozdzielony wkład i obudowa). Od uzyskanego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zakupione przez Wnioskodawczynię katalizatory są całkowicie wyeksploatowane, przez co nie nadają się do dalszego użytkowania zgodnie z ich przeznaczeniem i stanowią złom metalowy. Całość procesu sprzedaży dąży do tego, aby kolejny nabywca mógł odzyskać zawarte w katalizatorach związki metali szlachetnych. Katalizatory składają się z obudowy i zawartego w niej bloku ceramicznego (monolit). Monolit zawiera w sobie metale szlachetne, takie jak: platyna, pallad, rod. Tylko część monolitu zawiera wymienione metale szlachetne, które w procesie przemysłowym oddziela się od części niemetalicznej - ceramicznej.

Wnioskodawczyni dostarcza do nabywcy zużyte katalizatory w postaci nieprzetworzonej, to jest bez oddzielania obudowy zewnętrznej od monolitu. Nabywca, który zajmuje się skupem i przerobem surowców wtórnych, dokonuje rozdzielenia obudowy od monolitu w celu ustalenia ceny skupu. Monolit wymaga skruszenia, aby można było określić zawartość metali szlachetnych. Proces ten nie powoduje zmiany fizykochemicznego składu monolitu. Po ustaleniu ceny skupu przez nabywcę Wnioskodawczyni dokonuje odsprzedaży katalizatorów w postaci skruszonego monolitu oraz pozostałych części stalowych, nabywcy dokonującemu rozdrobnienia. Stalowe obudowy katalizatorów sprzedaje również oddzielnie do punktu skupu złomu.

Ze względu na charakter prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni stosuje 3% stawkę ryczałtu przy sprzedaży wyżej wymienionych surowców wtórnych, to jest zarówno stalowych części katalizatorów, jak i rozdrobnionego w sposób mechaniczny monolitu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawidłowe jest stosowanie przez Wnioskodawczynię 3% stawki ryczałtu przy sprzedaży zużytych katalizatorów - surowców wtórnych w postaci mechanicznie rozdrobnionego monolitu oraz pozostałych stalowych części katalizatorów, które stanowiły wcześniej ich obudowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z działalności usługowej w zakresie handlu, obejmującej skup i sprzedaż surowców wtórnych, w tym mechanicznie rozdrobnionych komponentów katalizatorów, które po procesie kruszenia nie zmieniają swojego fizykochemicznego składu, wynosi 3%.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm., dalej: „u.z.r.p.d.”), przez działalność usługową należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r., poz. 256 i 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1068 oraz z 2017 r., poz. 60), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalnością usługową w zakresie handlu jest sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy, towary handlowe to towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odsprzedaży, w stanie nieprzetworzonym.

Natomiast treść art. 4 ust. 1 pkt 4 u.z.r.p.d. określa, że działalność wytwórcza to działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzona przez podatnika.

Przepisy art. 12 u.z.r.p.d. określają wysokość ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Rodzaj prowadzonej działalności sklasyfikowanej do określonego typu wyznacza wysokość stawki podatkowej. Zatem, klasyfikacja usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej według PKWiU jest podstawą do ustalenia wysokości stawek podatkowych należnych od przychodów opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności usługowej w zakresie handlu wynosi 3% przychodów.

Wnioskodawczyni zajmuje się skupem i dalszą odsprzedażą surowców wtórnych w postaci zużytych katalizatorów samochodowych. Działalność ta polega m.in. na sprzedaży surowców wtórnych, zużytych katalizatorów w całości lub w sposób mechaniczny rozdrobnionych, które stanowią komponent do dalszej produkcji. Proces mechanicznego rozdrobnienia surowców wtórnych nie powoduje zmiany ich fizykochemicznego składu. Proces ten jest jedynie dokonywany w celu spełnienia wymogów stawianych przez odbiorców, tj. ustalenia zawartości metali szlachetnych w monolicie stanowiącym wkład sprzedawanych przez Wnioskodawczynię zużytych katalizatorów.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera definicji „wytwarzania”, więc należy posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą „wytwarzać” to produkować coś, tworząc wydzielać coś, powodować powstanie czegoś” (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2002). Ponadto, użyte w treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy sformułowanie „sprzedaży uprzednio nabytych towarów w stanie nieprzetworzonym” oznacza sprzedaż produktów (towarów) bez zmiany ich substancji, czy wyglądu, tj. bez ingerencji sprzedającego we właściwości fabryczne produktu, ponieważ zgodnie z definicją słownikową „przetwarzać” to przerabiać, zmieniać coś nadając inny kształt, wygląd, inną postać, formę, przekształcać, przeobrażać” (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2002).

Dokonując podsumowania analizowanych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na grunt prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności stwierdzić należy, że w wyniku czynności podjętych przez Nią nie dochodzi do przerobienia rzeczy, tj. zmiany ich fizykochemicznego składu. Ze zużytych katalizatorów w wyniku oddzielenia metalowych obudów od monolitu nie powstaje żaden nowy produkt, a metalowe obudowy, skruszony monolit sprzedawane przez Wnioskodawczynię stanowią nadal surowce wtórne. Zatem, powadzona przez Wnioskodawczynię działalność w zakresie skupu i dalszej odsprzedaży nieprzetworzonych katalizatorów stanowi działalność w zakresie handlu.

Z uwagi na powyższe, przychód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, polegającej na sprzedaży zużytych katalizatorów oraz mechanicznie rozdrobnionych komponentów, podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 3%, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zaprezentowane przez Wnioskodawczynię stanowisko podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2016 r., Nr ILPB1-1/4511-1-97/16-2/AA, wydanej w stanie faktycznym analogicznym do zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Ponadto zauważyć należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacja, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.