Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.652.2018.2.OA
z 21 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2018 r. (data wpływu 7 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• dokumentowania zleconych czynności pomocy i asysty dla A – jest prawidłowe,
• dokumentowania przeniesionych na inną jednostkę C kosztów holowania, parkowania oraz zużytego paliwa – jest nieprawidłowe,
• dokumentowania czynności wykonania ekspertyz (…) na zlecenie E i F – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług ww. zakresie. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 października 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

BC realizuje zadania określone w ustawie (…) (Dz. U. z 2017 r., (…), tj. ze zmianami). W ramach zadań statutowych, zgodnie z art. 14 wymienionej ustawy, wykonuje czynności (…), (…) i (…). Koszty związane z funkcjonowaniem B są pokrywane z budżetu państwa. DC jest dysponentem środków budżetowych III stopnia.

B jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

W ramach realizowanych zadań statutowych BC wykonuje czynności zlecone przez inną jednostkę C, która jest odrębnym dysponentem środków budżetowych i jednocześnie odrębnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy (…), B wykonuje czynności na polecenie E, F, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach. Czynności, o których mowa obejmują m.in.:

• wykonywanie ekspertyz przez Laboratorium (…) BC na rzecz innych jednostek C oraz E i F;
• parkowanie i holowanie pojazdów do celów (…);
• asysty A;
• wykorzystywanie pojazdów służbowych (sprzętu transportowego) do akcji przeprowadzanych na terenach właściwych dla innych BC, co wiąże się z kosztami zużycia paliwa.
  
  

Rozliczenie finansowe pomiędzy jednostkami C w zakresie wykonywanych zadań statutowych, dotyczące czynności wymienionych powyżej, następuje wyłącznie poprzez dokonywanie stosownych zmian w planach finansowych poszczególnych dysponentów. W przypadku pozostałych wymienionych jednostek, np. E, F, rozliczenie następuje na podstawie faktur VAT.

Jednocześnie, BC jako czynny podatnik podatku VAT nalicza i odprowadza podatek VAT od umów cywilnoprawnych, np. umów najmu.

Przykłady:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy (…) oraz w trybie art. (…) C realizuje czynności (…), (…) i (…). Laboratorium (…) BC realizuje zadania na rzecz jednostek i komórek organizacyjnych C, a także na polecenia E i F czynności w zakresie (…) tj. przeprowadza badania, wydaje z tym zakresie ekspertyzy (…). Za wykonane zadanie Laboratorium (…) BC wystawia fakturę VAT ze stawką 23% dla F bądź E, tj. odrębnych dysponentów środków budżetowych. Opłata za świadczone usługi pobierana jest na podstawie Rozporządzenia (…) w sprawie określania stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii (…) (Dz. U. z 2013 r., (…)).

BC udziela pomocy lub asysty A na podstawie Rozporządzenia (…) w sprawie udzielania pomocy lub asystowania A przez C lub G przy wykonywaniu czynności (…) (Dz. U. z 2002 r. (…)). Za wykonywane czynności BC obciąża kosztami A w formie noty księgowej.

BC w celu realizacji ustawowych zadań zleca innym podmiotom gospodarczym usługi holowania, parkowania. Płatności za powyższe usługi realizowane są na podstawie faktur VAT. Wielokrotnie BC realizuje zadania zlecone na rzecz innych jednostek C, które są odrębnymi dysponentami środków budżetowych i odrębnymi płatnikami podatku VAT. Zadania te nadal mieszczą się w ramach ustawowych zadań C. Z uwagi na poniesione koszty z powyższego tytułu, BC występuje do zlecających jednostek C o refundację ponoszonych kosztów, w oparciu o Zarządzenie DC z dnia 23 lipca 2015 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności (…) C oraz przechowywaniu przez C dowodów (…) uzyskanych w postępowaniu (…). BC wykorzystuje również pojazdy służbowe (sprzęt transportowy) do akcji przeprowadzanych na terenach innych B. BC do dnia 30 czerwca 2017 r. za usługę holowania, parkowania oraz za koszty zużytego paliwa wystawiała noty księgowe, na podstawie których inna jednostka C refundowała poniesione wydatki. Od 1 lipca 2017 r. rozliczenie finansowe pomiędzy jednostkami C następuje poprzez dokonanie zmian w planach finansowych poszczególnych jednostek.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca informuje, że realizuje zadania na podstawie odrębnych przepisów prawa z zakresu administracji rządowej, nie na podstawie wytycznych i wewnętrznych przepisów:

1. wykonuje ekspertyzy (…) zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy (…) oraz w trybie art. (…);
2. realizuje usługi parkowania i holowania pojazdów zlecone przez inne jednostki C, które są odrębnymi dysponentami środków budżetowych i odrębnymi płatnikami podatku VAT. Refundacji ponoszonych kosztów dokonuje w oparciu o Zarządzenie nr 25 DC z dnia 23 lipca 2015 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności (…) C oraz przechowywania przez C dowodów (…) uzyskanych w postępowaniu (…). Są to zadania wynikające z art. 1 ust. 2, art. 14 ustawy (…) (Dz. U. z 2017 r., (…)) oraz przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. (…) (Dz. U. z 2018 r., (…)), a także na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. (…) (Dz. U. z 2018 r., (…)
3. udziela pomocy lub asysty A na podstawie Rozporządzenia (…), z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie udzielania pomocy lub asystowania A przez C lub G przy wykonywaniu czynności (…) (Dz. U. z 2002 r., poz. (…)).
   
   

BC wykonuje ekspertyzy (…) na zlecenie E i F. Zgodnie z art. 193 (…) ekspertyzy wykorzystywane w procesie (…) mogą być wykonywane przez inne instytucje naukowe lub specjalistyczne np. (…).

Na wniosek innych jednostek C BC wykonuje czynności związane z parkowaniem i holowaniem pojazdów przechowywanych jako dowody (…) uzyskane w postępowaniach (…), własnymi środkami transportu lub zleca podmiotom zewnętrznym w oparciu o zawarte umowy na podstawie przeprowadzonych postępowań przetargowych, zgodnie z Zarządzeniem nr 25 DC, z dnia 23 lipca 2015 r.

BC na podstawie pisemnego powiadomienia, udziela pomocy A przy wykonywaniu czynności (…), jeżeli w toku wykonywania tych czynności A natrafi na opór, który utrudnia lub uniemożliwia mu wykonywanie tych czynności albo jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór natrafi (Rozporządzenie (…)).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy B obciążając E, F za wykonane ekspertyzy (…) powinna wystawiać fakturę VAT czy notę księgową?
2. Czy B obciążając A za czynności realizowane w ramach zadań statutowych, tj. pomoc i asystę A powinna wystawić fakturę VAT, czy notę księgową?
3. Czy wykonując zadania statutowe wynikające z ustawy (…), zlecone przez inną jednostkę C, za usługę holowania, parkowania, zużyte paliwo w pojazdach służbowych, B winna dokonać rozliczenia poprzez wystawienie faktury VAT lub noty księgowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w Rozporządzeniu (…) w sprawie udzielania pomocy lub asystowania A przez C lub G przy wykonywaniu czynności (…), w paragrafie 2 wskazano, iż A przy wykonywaniu czynności (…) udzielają pomocy lub asystują właściwe ze względu na miejsce wykonywania czynności (…) organy C lub organy G. Czynności wskazane jako asysta, których Wnioskodawca uczestniczy jako organ publiczny, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Wnioskodawca nie jest traktowany jako podatnik VAT lecz zastosowanie znajdzie tutaj art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym należy uznać za prawidłowe wystawianie not księgowych.

Zgodnie a art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z uwagi na fakt, iż BC nie jest jedynym uprawnionym organem do wykonywania badań i wydawania opinii na rzecz E i F prawidłowym jest obciążanie zleceniodawców za wykonane usługi i poniesione koszty fakturami VAT.

W opinii Wnioskodawcy art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącza z grona podatników podatku VAT organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały one powołane z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Uchylenie przepisu o zwolnieniu usług świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi, tj. Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r., poz. 2302, nie dotyczy statutowych działań C jak parkowanie, holowanie, oraz zużycie paliwa do przewozu parkowanych i holowanych pojazdów. Rozliczenie finansowe pomiędzy jednostkami C, poprzez dokonywanie zmian w planach finansowych bez udziału faktur lub not księgowych, zdaniem Wnioskodawcy jest właściwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w zakresie dokumentowania czynności pomocy i asysty dla A,
• nieprawidłowe – w zakresie dokumentowania zleconych przez inną jednostkę C usługę holowania, parkowania oraz zużyte paliwo – jest nieprawidłowe,
• prawidłowe – w zakresie dokumentowania czynności wykonania ekspertyz (…) na rzecz E i F.
  
  

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy).

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru, w rozumieniu art. 7 ustawy i świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy wskazuje, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 15 ust. 6 ustawy stwierdza się, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że ww. organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji organów władzy publicznej. Pod tym pojęciem należy rozumieć organy władzy ustawodawczej, sądowniczej i wykonawczej, w tym organy administracji publicznej, rządowej i samorządowej, powołane w Konstytucji RP, ustawach lub na ich podstawie, których wykonywane w określonych formach czynności uważane są za działania państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Jak wskazano powyżej, art. 15 ust. 6 ustawy wyłącza z grona podatników podatku VAT organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami, dla realizacji których zostały te podmioty powołane, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy podkreślić, że podmioty prawa publicznego uważane są za podatników tylko wówczas, gdy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, w odniesieniu, do których wykluczenie ich z tej kategorii, prowadziłoby do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Szczegółowe elementy, które powinna zawierać faktura, określa art. 106e ustawy.

Wnioskodawca w zakresie przenoszenia na inną jednostką C kosztów związanych z paliwem, usług parkowania czy holowania pojazdów zachowuje się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do tych transakcji, ponieważ te same transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Jak wskazał Wnioskodawca, czynności polegające na odsprzedaży usługi holowania, parkowania i paliwa na rzecz innych jednostek C nie są wykonywane jako zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa z zakresu administracji rządowej. Czynności te jak wyjaśnił Wnioskodawca, są wykonywane w oparciu o Zarządzenie nr 25 DC, z dnia 23 lipca 2015 r. w sprawie niektórych form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo-śledczych C oraz przechowywania przez C dowodów (…) uzyskanych w postepowaniu (…). A zatem skoro Wnioskodawca w tym zakresie nie działa na podstawie odrębnych przepisów, dla realizacji których został powołany, to w tym w tym przypadku należy traktować go jako podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Dochodzi tu zatem do czynności dostawy towarów i świadczenia usług, bowiem ma miejsce czynność odpłatna pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami, podatnikami podatku VAT.

Oznacza to, że Wnioskodawca wykonując czynności, polegające na odsprzedaży usługi holowania, parkowania oraz przeniesienia kosztów zużytego paliwa w pojazdach służbowych powinien udokumentować je poprzez wystawienie faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca wykonuje ekspertyzy (…) na polecenia E i F.

Należy wskazać, że na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy (…) (Dz. U. z 2017 r., (…)) C wykonuje czynności na polecenie E, F, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje ekspertyzy (…) na zlecenie E i F. Ekspertyzy wykorzystywane w procesie (…) mogą być wykonywane przez inne instytucje naukowe lub specjalistyczne np. (…). C nie jest jedynym uprawnionym organem do wykonania ekspertyz. Uprawnienie to przysługuje na podstawie art. (…) (Dz. U. z 2018 r. (…)), który stanowi że w celu wydania opinii można też zwrócić się do instytucji naukowej lub specjalistycznej. Zgodnie natomiast z art. (…) jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego albo biegłych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym: ,,Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. (…)”.

W świetle powyższego należy uznać, ze C nie jest jedynym organem posiadającym uprawnienia do wykonania przedmiotowych usług. Z powyższego wynika, że ww. czynności wykonania ekspertyz (…) nie są świadczone wyłącznie przez Wnioskodawcę, ale także mogą być wykonywane przez inne instytucje (podmioty gospodarcze) w oparciu o przepis art. (…). Zatem Wnioskodawca znajdzie się w sytuacji, w której zachodzi możliwość konkurowania z innymi podmiotami (przedsiębiorcami) co prowadzi do stwierdzenia, że nie będzie zachowywać się w tym przypadku jak organ władzy publicznej, a jak podmiot gospodarczy. Opłaty, które będą pobierane przez Wnioskodawcę od ww. organów stanowić będą wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, dokonując w przyszłości ekspertyzy i wydając opinie zlecone przez E i F będzie świadczyć usługi, które będą podlegały opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji czynności polegające na wykonywaniu ekspertyz (…) przez B na zlecenie E i F powinny zostać udokumentowane za pomocą faktury.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Natomiast czynności wykonywane na rzecz A w zakresie pomocy i asysty należy uznać za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako organ władzy publicznej, a tym samym wyłączone z zakresu działania ustawy o VAT. Czynności te są bowiem wykonywane na podstawie odrębnych przepisów prawa, które nakładają na Wnioskodawcę takie obowiązki.

Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy (…) (Dz. U. z 2017 r., (…)), wskazuje się, że C wykonuje również czynności na polecenie E, F, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach.

W przywołanym przez Wnioskodawcę rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie udzielania pomocy lub asystowania A przez C lub G przy wykonywaniu czynności (…), w § 2 wskazuje się, że A przy wykonywaniu czynności (…) udzielają pomocy lub asystują właściwe ze względu na miejsce wykonywania czynności (…):

1. organy C,
2. organy G.
   
   

Z kolei w § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, stwierdza się, że koszty poniesione przez C lub G z tytułu udzielonej pomocy lub asysty przy wykonywaniu czynności (…) ustala się w wysokości ryczałtu za konwój wzmocniony, określony w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 sierpnia 1998 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu (…) (Dz. U. Nr 111, (…)). Rachunek zawierający koszty, o których mowa w ust. 1, przesyła się właściwemu A (§ 10 ust. 2 tego rozporządzenia).

Mając na uwadze powyższe przepisy uznać należy, że wskazane wyżej działania Wnioskodawcy wynikają z przepisów szczególnych i wyłączają go z kręgu podatników podatku VAT ponieważ prowadzi opisaną wyżej działalność jako organ publiczny, nawet jeżeli pobiera z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności wskazane jako asysta i pomoc, w których Wnioskodawca uczestniczy jako organ publiczny, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem wykonując te czynności w ramach przypisanych specyficznych zadań i funkcji państwowych, Wnioskodawca nie jest traktowany jako podatnik VAT lecz zastosowanie znajdzie tutaj art. 15 ust. 6 ustawy.

Oznacza to, że obciążenie A za czynności realizowane w ramach zadań statutowych, tj. pomoc i asystę A nie powinny być dokumentowane fakturami.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Należy wskazać, że brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla udokumentowania czynności, które nie są wykonywane przez podatnika podatku VAT poprzez wystawienie noty księgowej. Niemniej należy zauważyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy regulujące opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Natomiast kwestie dotyczące wystawiania rachunków, zawarte zostały w Rozdziale 12 Działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Według § 5 ww. artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, uwzględniając w szczególności dane identyfikujące sprzedawcę i kupującego, wykonawcę i odbiorcę usług oraz oznaczenie wartości i rodzaju transakcji.

Czynności, które nie są wykonywane przez podatnika podatku VAT - jak zostało rozstrzygnięte powyżej - nie są objęte podatkiem od towarów i usług. Konsekwentnie na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek dokumentowania tych czynności fakturami VAT. Tym samym czynności te mogą być udokumentowane innym dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi, w tym rachunkiem, o którym mowa w ustawie Ordynacja podatkowa lub notami księgowymi.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.