Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.693.2018.1.BJ
z 21 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn.:„X”. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn.:„X”

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat X realizuje zadanie inwestycyjne „X”.

Zadanie realizowane jest w ramach projektu „…”, poprawa spójności komunikacyjnej województwa X poprzez budowę i przebudowę dróg powiatowych usprawniających dostępność komunikacyjną do regionalnych i subregionalnych centrów rozwoju w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2014-2020. Osi Priorytetowej 8 Mobilność regionalna i ekologiczny transport, Działania 8.2 Lokalny układ transportowy. Zadanie inwestycyjne jest częścią ww. projektu, który realizowany jest wspólnie przez wszystkie powiaty z województwa X na podstawie zawartego porozumienia. Przebudowa X obejmuje realizację robót budowlanych na dwóch odcinkach. Odcinek pierwszy od km 0+008 do km 1+250 obejmuje swym zakresem: roboty rozbiórkowe, roboty ziemne, odwodnienie korpusu drogowego, podbudowy, nawierzchnie, roboty wykończeniowe, urządzenia bezpieczeństwa ruchu, elementy ulic. W ramach zadania zostanie przebudowany odcinek drogi powiatowej poprzez rozebranie istniejącej konstrukcji jezdni, wykonanie nowej podbudowy i nawierzchni jezdni, wykonanie miejsc postojowych z kostki betonowej, wymiana istniejącego krawężnika, regulacja wysokościowa chodników, budowa wyniesionych przejść dla pieszych, poprawa odwodnienia, wykonanie oznakowania poziomego i pionowego.

Odcinek drugi od km 16+087 do km 23+182 obejmuje swym zakresem: wykonanie poszerzeń na łukach, przebudowę istniejącego przepustu pod koroną drogi, wykonanie wzmocnienia istniejącej konstrukcji jezdni pakietem warstw bitumicznych, wykonanie warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego, wykonanie poboczy gruntowych, przebudowa istniejących zjazdów na drogi publiczne i do posesji, wymiana istniejących i uzupełnienie brakujących barier energochłonnych, wymiana oznakowania pionowego.

Zadanie obejmuje również koszty związane z pełnieniem nadzoru inwestorskiego i badań laboratoryjnych.

Inwestorem zadania jest Powiat X, który realizuje zadanie za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej, tj. Zarządu Dróg Powiatowych w X. Realizacja ww. zadania jest wykonywaniem nałożonych na powiat obowiązków, zadań publicznych (zadań własnych), określonych ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tj. Dz.U. z 2018r. poz. 995 z późn. zm.) - art. 4 ust. 1 pkt 6 - zadania publiczne o charakterze ponad gminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych oraz określonych ustawą o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985r. (tj. Dz.U. z 2017r. poz. 2222 z późn.zm.) - sprawowanie zarządcy drogi nad drogami powiatowymi.

W wyniku realizacji ww. zadania inwestycyjnego zostanie ulepszona infrastruktura drogowa, która powinna się przyczynić do poprawy spójności komunikacyjnej województwa X oraz usprawnić dostępność komunikacyjną do regionalnych i subregionalnych centrów rozwoju.

Przebudowywana droga powiatowa jest drogą użyteczności publicznej za korzystanie z której nie są pobierane opłaty. Opłaty pobierane są jedynie za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Powiat X, między innymi za korzystanie z przystanków zlokalizowanych przy przebudowywanej drodze. Opłaty pobierane są na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych pomiędzy przewoźnikiem lub operatorem a Zarządem Dróg Powiatowych w X (jednostką organizacyjną Powiatu X).

Rada Powiatu w X Uchwałą nr X z dnia 31 sierpnia 2011 r. na podstawie art. 12 pkt 7 i art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. - o samorządzie powiatowym w związku z art. 16 ust. 1, ust. 4 i 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym uchwaliła, że korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Powiat X, zlokalizowanych przy drogach powiatowych na terenie Powiatu X - jest odpłatne. Uchwała ta reguluje między innymi wysokość opłat, zasady ich naliczania i uiszczania. Uchwała ta mówi, że opłaty za korzystanie z przystanków stanowią dochód powiatu z przeznaczeniem na utrzymanie przystanków komunikacyjnych zlokalizowanych na terenie powiatu, których właścicielem lub zarządzającym jest Powiat X.

W związku z realizacją ww. inwestycji, Powiat będzie ponosił wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Powiat jako nabywcę i Zarząd Dróg Powiatowych jako odbiorcę. Powiat jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Przebudowywana droga powiatowa nr X nie będzie służyć działalności Powiatu opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym Powiat nie będzie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów, ani usług związanych z realizowaną inwestycją, w szczególności nie będzie pobierał opłat za korzystanie z drogi ani nie będzie osiągał z tego tytułu innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (opłaty za korzystanie z przystanków nie są opodatkowane podatkiem VAT). Powiat będzie wykorzystywał tę drogę jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu, gdyż będzie ona dostępna dla każdego zgodnie z przeznaczeniem. Otrzymane kwoty dofinansowania z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach RPO X na lata 2014-2020, będą uwzględniały podatek VAT jako koszt kwalifikowalny zgodnie z przepisami prawnymi określającymi zasady przyznawania tych środków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiat w związku z realizacją inwestycji pn.:,,X ” będzie miał prawo do odzyskania w całości lub w części kwot podatku VAT naliczonego (w drodze odliczenia lub zwrotu tego podatku), zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zrealizowaniu, jeżeli ten podatek będzie kosztem kwalifikowanym w tej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji „X” nie daje mu w świetle art. 86 ust. 1, art. 87 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja ta należy do zakresu zadań własnych Powiatu ustalonych przepisami ustawy o samorządzie powiatowym oraz Powiat nie będzie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji.

Zgodnie z zapisami art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017r. poz. 1221 z póżn. zm.) podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści przytoczonego powyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przedmiotowe przedsięwzięcie zgodnie z ustawą o samorządzie powiatowym w całości służyć będzie zaspokojeniu zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie dróg powiatowych. Powiat po zrealizowaniu ww. inwestycji nie będzie osiągał przychodów związanych z utrzymaniem i użytkowaniem przebudowanej drogi, nie zamierza jej również przeznaczać do sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy stwierdza się, że zakupione towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wobec tego w omawianej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem Powiatowi nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w ramach realizowanego zadania inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Powiatowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowego projektu na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż efekty zrealizowanego projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi (Powiat realizuje zadanie z zakresu działalności publiczno-prawnej). Nie będzie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami, o których mowa w ww. rozporządzeniu.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy uznano je za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.