Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.444.2018.3.AKR
z 21 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego w związku ze spłatą kredytu zaciągniętego na dokończenie budowy tego budynku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 19 października 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.444.2018.1.AKR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 19 października 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 października 2018 r.). W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 31 października 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W lipcu 2011 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż. Razem z mężem miała zamieszkać w …., w domu budowanym na działce Jej dziadków. Dom od 2004 r. budowali rodzice Wnioskodawczyni i Jej dziadkowie (rodzice matki Wnioskodawczyni), którymi Wnioskodawczyni miała się opiekować, gdyby Jej matka, już wtedy schorowana, nie mogła. Niestety wskutek różnych okoliczności budowy nie udało im się ukończyć.

We wrześniu 2011 r. Wnioskodawczyni zdecydowała, że budowę domu ukończy z własnych środków wspomagając się kredytem mieszkaniowym. Do obciążenia hipoteki kredytem mieszkaniowym konieczne było, aby Wnioskodawczyni była właścicielką nieruchomości. Wobec tego działka z budynkiem w stanie surowym została przepisana na Wnioskodawczynię aktem darowizny. Scedowana administracyjnie została na Nią także decyzja pozwalająca na budowę. Dom został częściowo wykończony z własnych środków Wnioskodawczyni, na co ma faktury zakupu materiałów budowlanych, jeszcze sprzed wypłaty kredytu, który został uruchomiony w dniu 7 października 2011 r. Kredyt został zaciągnięty z rodzicami męża Wnioskodawczyni, ponieważ Wnioskodawczyni i Jej mąż wtedy nie mieli wystarczającej zdolności kredytowej. Wnioskodawczyni i Jej mąż mają ustawową wspólność majątkową, a Bank udzielił Wnioskodawczyni i Jej mężowi kredytu „na własne cele mieszkaniowe”, tj. dokończenie budowy domu na działce należącej do Wnioskodawczyni. Poczynione z pieniędzy Wnioskodawczyni nakłady na budowę domu pozwoliły Wnioskodawczyni i Jej mężowi od października 2011 r. wspólnie w nim zamieszkać, chociaż roboty budowlane trwały dalej. Jako dowód Wnioskodawczyni załączyła zaświadczenie o zameldowaniu czasowym, trwającym od października 2011 r. do maja 2013 r. (do sprzedaży). W tym czasie Wnioskodawczyni dojeżdżała do pracy w …., a mąż Wnioskodawczyni prowadził własną firmę geodezyjną i najczęściej tam wyjeżdżał świadcząc swoje usługi, włącznie z obsługą budowy autostrady w okolicach ….

Z początkiem 2013 r. sąsiadka rodziców Wnioskodawczyni, a wcześniej Jej dziadków, zaproponowała, aby Wnioskodawczyni odkupiła od niej dom położony w ….. Zaproponowała, aby Wnioskodawczyni kupowała go w częściach. Początkowo od jej dzieci po 1/6 i 2/3, od niej pod koniec 2015 r. Jednocześnie zbywcy nieruchomości zadeklarowali, że dom zostanie Wnioskodawczyni i Jej mężowi już udostępniony, aby można było prowadzić prace remontowe − miało to związek z długoletnią znajomością z matką Wnioskodawczyni i Jej dziadkami, którzy byli ich sąsiadami od 1963 r. Wnioskodawczyni oraz Jej mąż uznali, że zamieszkanie w …. daje większe możliwości rozwoju ze względu na pracę oraz firmę męża Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni podjęła więc decyzję o sprzedaży nieruchomości w …. oraz kupnie domu w ….. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu faktur dokumentujących zakupy i prace przy dokończeniu budowy w …. na ogólną kwotę 52 165 zł 33 gr, przy czym 7 444 zł 45 gr zostało wydane przed uruchomieniem kredytu mieszkaniowego. Wnioskodawczyni nie wykazała ich w zeznaniu podatkowym PIT-39 zakładając, że nie jest to konieczne, gdyż kwoty wydatków wystarczają na wykazanie wydatkowania wartości przychodu z odpłatnego zbycia na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni wskazuje dodatkowo, że budowa domu w …. prowadzona była systemem gospodarczym. W budowie pomagali: ojciec Wnioskodawczyni, teściowie oraz bracia męża Wnioskodawczyni. Kwota 7 444 zł 45 gr udokumentowana fakturami, pochodziła ze środków własnych Wnioskodawczyni. Po sprzedaży nieruchomości w …. w dniu 26 marca 2013 r., z uzyskanych środków została jeszcze potrącona kolejna rata kredytu – w dniu 15 kwietnia 2013 r., a następnie rozliczono konto techniczne specjalnie utworzone przez bank dla spłaty kredytu „…”. Na to konto trafiła część środków z odpłatnego zbycia nieruchomości, co jest wykazane w akcie notarialnym. Wnioskodawczyni podkreśla, że jedynym właścicielem nieruchomości w …. była Ona i tylko Ona jest ujęta w akcie notarialnym. Spłata kredytu nastąpiła ze środków pochodzących ze sprzedaży, a wcześniejsze raty ww. kredytu realizowane były z rachunku Wnioskodawczyni. Uzyskany przychód był wydatkowany na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni już od 2013 r., kiedy to rozpoczął się remont nieruchomości w …. W 2014 r. Wnioskodawczyni kupiła po 1/6 nieruchomości w …., a pod koniec 2015 r. Wnioskodawczyni kupiła pozostałe 2/3 nieruchomości wspomagając się nowym kredytem mieszkaniowym, gdyż z powodu wydatków na remont tejże nieruchomości Wnioskodawczyni zabrakło pieniędzy na dokończenie zakupu. Wnioskodawczyni nadmienia, że po spłacie kredytu hipotecznego „….” pozostało Wnioskodawczyni około 350 000 zł z przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Według aktów notarialnych dotyczących domu w …. Wnioskodawczyni zapłaciła 350 000 zł + taksa notarialna oraz podatek PCC. Wydatkowanie środków z przychodu Wnioskodawczyni rozpoczęła już w 2013 r. z przeznaczeniem na remont nieruchomości w …. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu faktur z lat 2013-2015 na ogólną kwotę 51 579 zł 36 gr.

W 2015 r. w styczniu Wnioskodawczyni zaszła w ciążę. Od lutego 2015 r., aż do października 2015 r. z powodu zagrożonej ciąży Wnioskodawczyni musiała cały czas leżeć i nie była w stanie pomóc mężowi w prowadzeniu jego firmy geodezyjnej, Wnioskodawczyni także jest uprawnionym geodetą. Stąd wydatki na remont pokrywane były ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w …. Aby wywiązać się z przyrzeczenia zakupu oraz udokumentowania wydatków na własne cele mieszkaniowe w przeciągu dwóch lat, Wnioskodawczyni musiała zaciągnąć kolejny kredyt mieszkaniowy. Był to jedyny sposób na zrealizowanie własnego celu mieszkaniowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że akt notarialny umowy darowizny został zawarty w dniu 2 września 2011 r. (dotyczy działki w …. wraz z domem w stanie surowym). Data 7 października 2011 r. nie jest datą podpisania umowy kredytowej z bankiem. Jest to data uruchomienia − wpływu I transzy kredytu. Umowa została podpisana w dniu 23 września 2011 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że nie widzi w umowie kredytowej zapisu o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania. W związku z tym załącza kopię tej umowy. Jednocześnie zwraca uwagę, że zgodę na obciążanie nieruchomości hipoteką musiała wyrazić Ona i to Jej nieruchomość stanowiła zabezpieczenie kredytu. Sprzedaż domu w …. nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. Kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, a wydatkowana w części na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na dokończenie budowy, nie została wykazana w zeznaniu podatkowym PIT-39 jako koszt uzyskania przychodu z tej sprzedaży w ramach poniesienia nakładów na dokończenie budowy. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazana została kwota około 56 000 zł, jako udokumentowane fakturami wydatki na nakłady poniesione na dokończenie domu, ale nie zostały one ujęte w zeznaniu podatkowym PIT-39. Po zapłacie w dniu 15 kwietnia 2013 r. kolejnej raty kredytu nastąpiła całkowita spłata − rozliczenie tegoż kredytu. Nie było kolejnych rat. Kredyt na zakup 2/3 domu w ….. został zaciągnięty w dniu 6 sierpnia 2015 r. w banku w Polsce. Wnioskodawczyni zaznacza, że przypadało to na koniec Jej ciąży (zagrożonej), więc Wnioskodawczyni i Jej mężowi bardzo zależało na terminie sfinalizowania zakupu, bo remont był na ukończeniu, a Wnioskodawczyni była już właścicielką 1/3 ww. nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy spłatę kredytu mieszkaniowego „…” zaciągniętego na dokończenie budowy darowanego domu w …. można zaliczyć do wydatków na własny cel mieszkaniowy w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) oraz art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy zakup 2/3 nieruchomości w …. sfinansowany kredytem, można uznać jako wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), spłatę kredytu mieszkaniowego „….” można zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe, zgodnie z regulacją zawartą w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek − raz jako poniesiony np. na wybudowanie domu mieszkalnego, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansowałby budowę domu jednorodzinnego. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków. Dlatego w złożonym zeznaniu podatkowym PIT-39 Wnioskodawczyni nie uwzględniła kosztów nakładów poniesionych na dokończenie budowy, tym samym nie dokonała dwukrotnego odliczenia i skorzystania z ulg. Kwestią bezsporną pozostaje fakt, że zaciągnięty przez Wnioskodawczynię kredyt został w całości spłacony po sprzedaży domu, w dodatku kredyt ten nie był ujęty w kosztach uzyskania przychodu, dlatego Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo do zwolnienia przedmiotowego z tytułu jego spłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w lipcu 2011 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż. Wnioskodawczyni i Jej mąż pozostają we wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 2 września 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny położoną w …. działkę wraz z budynkiem mieszkalnym w stanie surowym wybudowanym przez Jej rodziców i dziadków. W dniu 23 września 2011 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż oraz rodzice męża Wnioskodawczyni zaciągnęli kredyt na dokończenie budowy ww. budynku mieszkalnego. W umowie kredytowej Wnioskodawczyni nie znalazła zapisu o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania kredytowe. Ww. budynek mieszkalny został wykończony z własnych środków Wnioskodawczyni oraz ze środków pochodzących z ww. kredytu, który został uruchomiony w dniu 7 października 2011 r. W październiku 2011 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż zamieszkali w tym budynku mieszkalnym, pomimo że roboty budowlane nadal trwały. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu faktur dokumentujących zakupy i prace przy dokończeniu budowy ww. budynku mieszkalnego na łączną kwotę 52 165 zł 33 gr, przy czym 7 444 zł 45 gr zostało wydane przed uruchomieniem kredytu mieszkaniowego z własnych środków Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie wykazała ich w zeznaniu podatkowym PIT-39 zakładając, że nie jest to konieczne, gdyż kwoty wydatków wystarczają na wykazanie wydatkowania wartości przychodu z odpłatnego zbycia na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni wskazuje dodatkowo, że budowa ww. budynku mieszkalnego prowadzona była systemem gospodarczym. W budowie pomagali: ojciec Wnioskodawczyni, teściowie oraz bracia męża Wnioskodawczyni. Ww. budynek mieszkalny Wnioskodawczyni sprzedała w dniu 26 marca 2013 r. Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. Z uzyskanych z tej sprzedaży środków została potrącona w dniu 15 kwietnia 2013 r. ostatnia rata. Kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, a wydatkowana w części na spłatę ww. kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na dokończenie budowy, nie została wykazana w zeznaniu podatkowym PIT-39 jako koszt uzyskania przychodu z tej sprzedaży w ramach poniesienia nakładów na dokończenie budowy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości zabudowanej, będącej przedmiotem odpłatnego zbycia w 2013 r., nastąpiło w 2011 r.

Odpłatne zbycie w 2013 r. ww. nieruchomości zabudowanej, której nabycie nastąpiło w 2011 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia.

Powyższe zwolnienie może obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik nie ma prawa do ulgi i jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe określone w pkt 1 ww. przepisu lub kredytu refinansowego przeznaczonego na te cele. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia.

Ponadto należy wyjaśnić, że z wykładni językowej przedstawionych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: „(…) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych (…), jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (…)” wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe m.in. na spłatę kredytu muszą bezwzględnie pochodzić ze sprzedaży nieruchomości lub prawa majątkowego.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy spłatę kredytu zaciągniętego w dniu 23 września 2011 r. przez Wnioskodawczynię, Jej męża oraz rodziców Jej męża na dokończenie budowy nabytego w dniu 2 września 2011 r. w drodze darowizny budynku mieszkalnego będącego przedmiotem sprzedaży w dniu 26 marca 2013 r., można zaliczyć do wydatków na własny cel mieszkaniowy w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) oraz art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni jest w posiadaniu faktur dokumentujących zakupy i prace przy dokończeniu budowy ww. budynku mieszkalnego na łączną kwotę 52 165 zł 33 gr, przy czym 7 444 zł 45 gr zostało wydane przed uruchomieniem kredytu mieszkaniowego z własnych środków Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie wykazała ich w zeznaniu podatkowym PIT-39.

W związku z powyższym przywołać należy wskazany wyżej art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w art. ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek – raz jako poniesiony w ramach kosztów uzyskania przychodów np. na budowę budynku mieszkalnego, czy nakłady zwiększające wartość budynku mieszkalnego, poczynione w czasie jego posiadania jak to ma miejsce w przypadku Wnioskodawczyni, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansowałby tę właśnie budowę czy nakłady. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków. Koszty nabycia czy koszty zwiększające wartość nieruchomości zabudowanej w czasie jej posiadania stanowią bowiem koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, co oznacza, że podlegają odliczeniu od przychodu z odpłatnego zbycia przy obliczaniu uzyskanego ze sprzedaży dochodu. Skoro zatem w ramach obliczenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej może zostać uwzględniony koszt wytworzenia o jakim mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli koszt wybudowania budynku mieszkalnego czy koszt nakładów zwiększających wartość nieruchomości zabudowanej, o jakim mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy, sfinansowany kredytem, to obowiązuje ustawowy zakaz traktowania spłaty kredytu zaciągniętego na wybudowanie budynku mieszkalnego czy dokończenie budowy budynku mieszkalnego po nabyciu budynku w stanie surowym jako wydatku na własne cele mieszkaniowe. Uwzględnienie kredytu jako wydatku poniesionego na cel mieszkaniowy oznaczałoby, że podatnik odliczałaby dwukrotnie te same wydatki, a tego zabrania wprost art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla ustawodawcy bez znaczenia pozostaje sposób pozyskania kapitału na pokrycie kosztu wytworzenia (wybudowania), czy dokończenia budowy (wykończenia budynku). Ustawodawca wprowadził natomiast jednoznaczny zakaz traktowania jako uprawniającego do zwolnienia wydatku na spłatę kredytu zaciągniętego na wybudowanie budynku mieszkalnego czy dokończenie budowy (wykończenie) budynku mieszkalnego w sytuacji, gdy ten wydatek podlega uwzględnieniu jako koszt przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Fakt, że kwota uzyskana z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, a wydatkowana w części na spłatę kredytu zaciągniętego na dokończenie jego budowy, nie została wykazana przez Wnioskodawczynię w zeznaniu podatkowym PIT-39 jako koszt uzyskania przychodu z tego zbycia w ramach poniesienia nakładów na dokończenie budowy oznacza, że nie doszło do dwukrotnego odliczenia i korzystania z ulg w odniesieniu do tego samego wydatku. Niemniej jednak Wnioskodawczyni będąc w posiadaniu faktur dokumentujących zakupy i prace przy dokończeniu budowy ww. budynku mieszkalnego sfinansowane ww. kredytem powinna w pierwszej kolejności wydatki wynikające z tych faktur wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-39 jako koszt uzyskania przychodu z ww. sprzedaży. Tym samym tylko w odniesieniu do nieudokumentowanych nakładów (budynek był budowany systemem gospodarczym), sfinansowanych ww. kredytem, nieuwzględnionych w kosztach uzyskania przychodu, Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) oraz art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przeznaczenie uzyskanego przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 26 marca 2013 r. budynku mieszkalnego, na ww. cel będzie uprawniać Wnioskodawczynię do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu z ww. odpłatnego zbycia. Jednakże, zwolniony od podatku będzie dochód w proporcji odpowiadającej iloczynowi dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z ww. odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Powyższe przepisy ww. ustawy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

W związku z powyższym możliwe jest zastosowanie zwolnienia, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład majątku osobistego jednego z małżonków na spłatę kredytu zaciągniętego przez oboje małżonków na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Cel mieszkaniowy, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty przychodu ze sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład majątku osobistego jednego z małżonków wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego przez oboje małżonków na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Ponadto wskazać należy, że treść art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy wskazuje, że wydatkami uprawniającymi do przedmiotowego zwolnienia jest spłata kredytu (pożyczki) wraz z odsetkami zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1. W przypadku przeznaczenia środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu podstawowym warunkiem jest to, żeby spłacony kredyt został zaciągnięty przez podatnika, który chce skorzystać z ww. zwolnienia. Podatnikiem jest zaś osoba, u której powstał z tytułu sprzedaży nieruchomości obowiązek podatkowy. To oznacza, że spłata kredytu (pożyczki), który został zaciągnięty przez inną niż podatnik osobę, nie stanowi w świetle powołanego przepisu wydatku na własne cele mieszkaniowe.

Zatem, kredyt, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na własne cele mieszkaniowe podatnika, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości we wskazanym w ustawie terminie na spłatę kredytu zaciągniętego przez podatnika wspólnie z inną osobą fizyczną − w części w jakiej kredyt ten przypada na podatnika − może zostać uznane za wydatek na własne cele mieszkaniowe uprawniający podatnika do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaś w części w jakiej kredyt ten przypada na inną osobę fizyczną (niebędącą małżonkiem pozostającym we współwłasności małżeńskiej z podatnikiem) nie stanowi wydatku na własne cele mieszkaniowe uprawniającego podatnika do zastosowania ww. zwolnienia.

Wnioskodawczyni w opisie stanu faktycznego wskazała, że w dniu 23 września 2011 r. zaciągnęła wspólnie z mężem oraz jego rodzicami kredyt na dokończenie budowy nabytego przez Nią w dniu 2 września 2011 r. w drodze darowizny budynku mieszkalnego będącego przedmiotem sprzedaży w dniu 26 marca 2013 r. Stwierdziła również, że w umowie kredytowej, na podstawie której został nabyty ww. kredyt nie znalazła zapisu o solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania kredytowe. Zatem, wydatkowanie przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię wspólnie z mężem i jego rodzicami - w części w jakiej kredyt ten przypada na Wnioskodawczynię i Jej męża - może zostać uznane za wydatek na własne cele mieszkaniowe uprawniający Wnioskodawczynię do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W części zaś przypadającej na rodziców męża Wnioskodawczyni nie może zostać uznane za wydatek na własne cele mieszkaniowe uprawniający Wnioskodawczynię do zastosowania ww. zwolnienia.

Reasumując, w świetle przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, że wydatkowanie części przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 26 marca 2013 r. budynku mieszkalnego nabytego w dniu 2 września 2011 r. w drodze darowizny na spłatę w dniu 15 kwietnia 2013 r. kredytu zaciągniętego w dniu 23 września 2011 r. przez Wnioskodawczynię, Jej męża oraz rodziców Jej męża na dokończenie budowy tego budynku, którym sfinansowane były nieudokumentowane nakłady poniesione na ww. dokończenie budowy budynku mieszkalnego nieuwzględnione w kosztach uzyskania przychodu z tego zbycia, w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni i Jej męża w zobowiązaniu kredytowym, uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) oraz art. 21 ust. 30 tej ustawy. Natomiast nakłady na dokończenie ww. budynku mieszkalnego, sfinansowane ww. kredytem, udokumentowane fakturami VAT podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 6c w związku z art. 22 ust. 6e ww. ustawy.

W związku z tym, że Wnioskodawczyni we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego nie uwzględniła wszystkich okoliczności mających zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za nieprawidłowe w całości.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, ponieważ do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może zatem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym, czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację. W związku z powyższym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji przez tut. Organ w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.