Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.728.2018.1.RH
z 23 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy obwodów łowieckich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu, ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy obwodów łowieckich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nadleśnictwo A. (dalej jako „Nadleśnictwo”), zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 788, ze zm.) - dalej jako „ustawa o lasach”, jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej wchodzącą w skład Lasów Państwowych, reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach, Lasy Państwowe w ramach sprawowanego zarządu majątkiem Skarbu Państwa prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o lasach, nadleśniczy prowadzi samodzielnie gospodarkę leśną w nadleśnictwie na podstawie planu urządzania lasu oraz odpowiada za stan lasu.

W szczególności nadleśniczy:(pkt 1) reprezentuje Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych, w zakresie swojego działania; (2) kieruje nadleśnictwem jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych; (2a) bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie Lasów Państwowych; (2c) inicjuje, koordynuje oraz nadzoruje działalność pracowników nadleśnictwa; (3) ustala organizację nadleśnictwa, w tym podział na leśnictwa zapewniający leśniczym prawidłowe wykonywanie zadań gospodarczych, oraz zatrudnia i zwalnia pracowników nadleśnictwa; (4) organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego.

Nadleśnictwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm.), dalej jako „UVAT”.

Nadleśnictwo podzielone jest na czternaście obwodów łowieckich (sześć leśnych i osiem obwodów polnych). Zadania z zakresu gospodarki łowieckiej realizuje na pięciu leśnych obwodach łowieckich, za pośrednictwem pięciu kół łowieckich, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1295, ze zm.) – dalej jako „ustawa Prawo łowieckie”.

Pojęcie gospodarki łowieckiej zostało zdefiniowane w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, jako działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskania zwierzyny.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie, obwód łowiecki stanowi obszar gruntów o ciągłej powierzchni, zamkniętej jego granicami, nie mniejszy niż trzy tysiące hektarów, na którego obszarze istnieją warunki do prowadzenia łowiectwa.

W szczególnych przypadkach, uzasadnionych względami racjonalnej gospodarki łowieckiej i warunkami terenowymi, mogą być tworzone, za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska, obwody łowieckie o mniejszej powierzchni (art. 23 ust. 2 ustawy Prawo łowieckie).

Obwody łowieckie położone w zasięgu terytorialnym poszczególnych nadleśnictw jako podstawowych jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych to grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, które na mocy ustawy o lasach pozostają w zarządzie tych jednostek.

W oparciu o art. 28 ust. 1 ustawy prawo łowieckie obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego (dalej PZŁ).

Natomiast w świetle regulacji art. 28 ust. 1a powołanej ustawy, obwody łowieckie podlegają wydzierżawieniu przez Polski Związek Łowiecki tylko wtedy, gdy żadne koło łowieckie nie jest zainteresowane ich dzierżawieniem i tylko do czasu złożenia oferty przez koło łowieckie.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie, Polski Związek Łowiecki jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz działają na rzecz jej ochrony poprzez regulację liczebności populacji zwierząt łownych.

Z kolei jak stanowi przepis art. 33 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie, koła łowieckie zrzeszają osoby fizyczne i są podstawowym ogniwem organizacyjnym w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa. Koła łowieckie posiadają osobowość prawną i ponoszą odpowiedzialność za swoje zobowiązania. Cele łowiectwa (rozumianego przez art. 1 ustawy Prawo łowieckie, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, oznaczający ochronę zwierząt łownych (zwierzyny) i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej określone zostały w art. 3 ustawy Prawo łowieckie i są to:

1. ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych;
2. ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz warunków bytowania zwierzyny;
3. uzyskiwanie możliwie wysokiej kondycji osobniczej i jakości trofeów oraz właściwej liczebności populacji poszczególnych gatunków zwierzyny przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego;
4. spełnienie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.

Obwody łowieckie, zgodnie z prawem łowieckim (art. 24), dzielą się na dwie grupy:

1. obwody łowieckie leśne są to obszary, w których grunty leśne stanowią co najmniej 40% ogólnej powierzchni tych obszarów,
2. obwody łowieckie polne są to obszary, w których grunty leśne stanowią mniej niż 40% ogólnej powierzchni tych obszarów.

Wydzierżawienie obwodu łowieckiego kołom łowieckim PZŁ jest równoznaczne z nabyciem uprawnienia do prowadzenia łowiectwa przez jego dzierżawcę.

W oparciu o przepis art. 29 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:

1. obwody łowieckie leśne – dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
2. obwody łowieckie polne – starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej;
3. obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu – starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego.

Zasady i warunki prowadzenia gospodarki łowieckiej w obwodzie wydzierżawionym, w tym obowiązki Nadleśnictwa i koła łowieckiego reguluje zawarta umowa cywilnoprawna pomiędzy dyrektorem regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych a kołami łowieckimi.

Dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe jako wydzierżawiający obwody łowieckie leśne oraz starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej jako wydzierżawiający obwody łowieckie polne – zawierają umowy z kolami łowieckimi jako dzierżawcami na dzierżawę tych obwodów, przy czym zgodnie z art. 29a ust. 3 ustawy Prawo łowieckie w kwestiach nieregulowanych w tej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy.

Umowa dzierżawy obwodu łowieckiego zawiera w szczególności następujące dane:

1. numer i powierzchnię obwodu łowieckiego;
2. obszar gruntów leśnych i polnych wchodzących w skład obwodu łowieckiego;
3. kategorię obwodu łowieckiego;
4. wysokość czynszu za dzierżawę obwodu łowieckiego i termin jego płatności;
5. obowiązki stron umowy,
6. zasady zastosowania odstrzału zastępczego;
7. sposób i terminy rozliczeń między stronami umowy w przypadku jej rozwiązania.

Zgodnie z umową dzierżawca zobowiązuje się w szczególności do rzetelnego wykonywania poniższych obowiązków:

1. sporządzania rocznych planów łowieckich zgodnie z art. 8a ustawy Prawo łowieckie,
2. prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej na podstawie rocznych planów łowieckich i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych, wynikających z zapisów art. 8c ustawy Prawo łowieckie,
3. współdziałania z właściwymi nadleśniczymi, m.in. w ustalaniu stanów liczebnych zwierząt dziko żyjących,
4. współpracy z nadleśniczymi i właścicielami oraz posiadaczami gruntów rolnych wchodzących w skład obwodu łowieckiego przy zabezpieczeniu upraw rolnych przed szkodami,
5. uzgadniania z właścicielami i posiadaczami gruntów, lokalizacji budowlanych urządzeń łowieckich (w formie pisemnej),
6. dokarmiania zwierzyny w skrajnie trudnych warunkach atmosferycznych,
7. w związku z potrzebą intensyfikacji pozyskania zwierzyny, prowadzenia prawidłowej polityki w zakresie udostępniania wszystkich łowisk myśliwym, w trakcie trwania głównego sezonu polowań,
8. przyjmowania i ewidencjonowania zgłoszeń szkód w uprawach i płodach rolnych, rzetelnego szacowania zgłaszanych szkód oraz wypłaty odszkodowań, zgodnie z obowiązującymi przepisami,
9. wykonywania odstrzałów redukcyjnych na podstawie decyzji administracyjnych wydawanych przez właściwego nadleśniczego w sytuacjach przewidzianych w art. 45 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie,
10. zgłaszania właściwym organom Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub urzędom gminy bądź najbliższym zakładom leczniczym dla zwierząt o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt wolno żyjących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dzierżawa obwodów łowieckich objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług na mocy paragrafu 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 701) jako dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy UVAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 UVAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie ulega wątpliwości, że dzierżawa stanowi świadczenie usług, o którym mowa w powołanym przepisie, przy czym pojęcie dzierżawy należy odczytywać na gruncie przepisów prawa cywilnego regulujących stosunki zobowiązaniowe. Stosownie do treści przepisu art. 693 par. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 459), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 UVAT lub świadczenia usług w świetle art. 8 UVAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 UVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nadleśnictwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 UVAT, w tym świadczy usługi polegające na dzierżawie gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 UVAT, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże przepisy powołanej ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnione od przedmiotowego podatku.

I tak, zgodnie z treścią par. 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz. U. z 2018 r„ poz. 701) - dalej jako „Rozporządzenie”, wydanego z delegacji art. 82 ust. 3 UVAT, zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Bez wątpienia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 UVAT. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przywołanego Rozporządzenia do ustawy o podatku od towarów i usług.

Powołana norma Rozporządzenia odwołuje się do „celów rolniczych”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, zgodnie z regułami wykładni, która jest podzielona także przez organy podatkowe, przy ocenie zakresu ww. zwolnienia należy odwołać się do pojęcia „działalności rolniczej”, której definicja została zawarta w art. 2 pkt 15 UVAT.

W rozumieniu art. 2 pkt 15 UVAT, działalność rolnicza oznacza produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Opierając się na przytoczonej definicji „Działalności rolniczej” można wyprowadzić wniosek, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do ww. działalności.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo:

• w wyroku z 25 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 216/11, Sąd ten stwierdził: „(...) z treści powołanych przepisów wykonawczych wynika, że o uznaniu przedmiotu dzierżawy za grunt przeznaczony na cele rolnicze decyduje to, czy w trakcie jej trwania jest rzeczywiście wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, której formy zostały wymienione w art. 2 pkt 15 u.p.t.u. (...). Powyższa konstatacja prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku nieruchomości gruntowej o jej przeznaczeniu świadczy faktyczne prowadzenie działalności rolniczej na danym gruncie, o czym, tak jak w rozpoznawanej sprawie, świadczyć mogą postanowienia zawartej umowy dzierżawy”.
• zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym w uzasadnieniu wyroku z dnia 18 października 2016 r., sygn. akt I FSK 571/15: „(...) Z Sądem pierwszej instancji można się jedynie zgodzić w tym zakresie, w jakim stwierdza on, że kiedy w par. 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług mowa jest o zwolnieniu od podatku dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, należy to utożsamiać z przeznaczeniem na działalność rolniczą, w rozumieniu art. 2 pkt 15 UVAT”.

Aktualnie, powyższe zagadnienie identycznie interpretują również organy podatkowe m. in. w interpretacjach ILPP1/4512-2-2/16-2/HMW, IPTPP4/443-865/14-2/MK oraz w interpretacjach zmieniających PT8.8101.71.2016 r. oraz PT8.8101.91.2016. Taki pogląd został też wprost wyartykułowany w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2016r. znak ITPP1/4512-1021/15/BK, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, według którego: „(...) Zatem dzierżawa obwodów łowieckich oraz jezior – o ile faktycznie są one przeznaczone na cele łowieckie i rybackie – korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie par. 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, a nie jak wskazano – opodatkowane są stawką 23%”.

W rezultacie, z przeznaczeniem dzierżawionego gruntu na cele rolnicze mamy do czynienia, gdy został on przeznaczony do prowadzenia na nim działalności rolniczej, obejmującej m.in. prowadzenie gospodarki leśnej i łowieckiej oraz sprzedaż jej produktów.

Stosowanie przedmiotowego zwolnienia od podatku VAT w odniesieniu do dzierżawy obwodów łowieckich kołom łowieckim potwierdza też wyraźnie interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2017 r. 0114-KDIP4.4012.292.2017.1.BS: „W niniejszej sprawie dzierżawione grunty – jak wskazał Wnioskodawca – będą przeznaczone do celów rolniczych, tj. do celów gospodarki łowieckiej. Zatem dzierżawa obwodów łowieckich – faktycznie przeznaczonych na cele łowieckie – korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie par. 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia”.

Jak wynika z przytoczonych przepisów prawa oraz ich wykładni, decydujące znaczenie w kwestii możliwości zwolnienia od podatku VAT usługi dzierżawy gruntów, jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę – na cele rolnicze. W opisanych okolicznościach faktycznych, przeznaczenie na cele rolnicze realizuje się w prowadzeniu przez dzierżawcę gospodarki łowieckiej na gruntach w dzierżawionym obwodzie łowieckim zgodnie z zawartą umową.

W przedstawionym stanie faktycznym, zawarto z kołami łowieckimi umowy dzierżawy obwodów łowieckich, w skład których wchodzą grunty sklasyfikowane jako tereny leśne, rolne i inne, w celu prowadzenia na nich gospodarki łowieckiej. O faktycznym przeznaczeniu gruntów przez dzierżawcę na cele rolnicze, przesądza nie tylko realizacja postanowień umowy dzierżawy, ale i nałożone przez ustawodawcę na dzierżawcę - koła łowieckie, zadania i cele związane z łowiectwem i prowadzeniem przez te podmioty gospodarki łowieckiej. Zatem dzierżawione grunty będą przeznaczone do celów rolniczych, tj. do celów gospodarki łowieckiej. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.