Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.700.2018.2.SM
z 27 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 25 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.) oraz z 23 listopada 2018 r. (data wpływu 23 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 2 października 2018 r. poprzez sprostowanie opisu sprawy oraz z dnia 23 listopada 2018 r. poprzez wskazanie, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, przepisów prawa, które mają być przedmiotem interpretacji indywidualnej, doprecyzowanie opisu sprawy oraz sformułowanie nowego pytania w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług dotyczących szkoleń BHP (wstępnych i okresowych) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (z uwzględnieniem pism z dnia 2 października 2018 r. oraz z 23 listopada 2018 r.).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą. Świadczone przez Zainteresowanego usługi zostały zawarte w umowie ze Zleceniodawcą.

Zakres usług Wnioskodawcy obejmuje:

• nawiązanie kontaktów z dotychczasowymi i potencjalnymi Klientami Zleceniodawcy, w celu doprowadzenia do zawarcia umów lub wystosowania zamówień lub zleceń, dotyczących zakresu działalności Zleceniodawcy,
  

• prowadzenie negocjacji warunków umów w porozumieniu z Działem Handlowym Zleceniodawcy,
  

• przekazywanie Zleceniodawcy informacji z odbytych rozmów z Klientami oraz wyników prowadzonych negocjacji.
  
  

We wniosku CEIDG Zainteresowany wskazał następujące kody PKD:

74.90.Z (Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana),

82.19.Z (Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura),

85.59.B (Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane).

Ponadto, w piśmie z dnia 23 listopada 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wskazano, że: 1 października 2018 roku Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą.

Pierwsza faktura została wystawiona dnia 31.10.2018 (w stawce zw.).

Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 200 000 zł (w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej).

Świadczone przez Zainteresowanego usługi zostały zawarte w umowie ze Zleceniodawcą.

Zakres usług Wnioskodawcy obejmuje:

• nawiązanie kontaktów z dotychczasowymi i potencjalnymi Klientami Zleceniodawcy, w celu doprowadzenia do zawarcia umów lub wystosowania zamówień lub zleceń, dotyczących zakresu działalności Zleceniodawcy,
  

• prowadzenie negocjacji warunków umów w porozumieniu z Działem Handlowym Zleceniodawcy,
  

• przekazywanie Zleceniodawcy informacji z odbytych rozmów z Klientami oraz wyników prowadzonych negocjacji.
  
  

W ramach świadczonych usług, które zostały wyżej wymienione Zainteresowany nie zamierza udzielać porad, wskazywać sposobu postępowania.

Dodatkowo Wnioskodawca przeprowadza szkolenia BHP (wstępne i okresowe).

We wniosku CEIDG Zainteresowany wskazał następujące kody PKD:

74.90.Z (Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana);

82.19.Z (Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura);

85.59.B (Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 listopada 2018 r.).

Czy w związku z tym, że obroty ze sprzedaży nie przekroczą 200 000 zł oraz wymienione usługi nie są doradczymi to czy Wnioskodawca słusznie uznał, iż może korzystać ze zwolnienia z VAT (zwolnienie podmiotowe)? (pytanie nr 1 wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 listopada 2018 r., a dotyczącym zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT), w umowie dokładnie skonkretyzowane zostały usługi, które polegają na pośrednictwie, prowadzeniu negocjacji oraz obsłudze biura. Doradztwo, które wyklucza zwolnienie z VAT definiowane jest jako udzielanie porad. W związku z tym, że podczas nawiązywaniu kontaktów z klientami (rozmowy telefonicznie, maile) negocjowaniu umów oraz przekazywaniu informacji o odbytych rozmowach Zainteresowany nie będzie udzielał żadnych porad, a wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie tutejszy Organ zaznacza, iż niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do kwestii objętej zakresem pytania nr 1 wniosku, tj. do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany od października 2018 r. wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności, które zostały zawarte w umowie ze Zleceniodawcą, w zakresie:

• nawiązanie kontaktów z dotychczasowymi i potencjalnymi Klientami Zleceniodawcy, w celu doprowadzenia do zawarcia umów lub wystosowania zamówień lub zleceń, dotyczących zakresu działalności Zleceniodawcy,
  

• prowadzenie negocjacji warunków umów w porozumieniu z Działem Handlowym Zleceniodawcy,
  

• przekazywanie Zleceniodawcy informacji z odbytych rozmów z Klientami oraz wyników prowadzonych negocjacji.
  
  

W ramach świadczonych usług, które zostały wyżej wymienione Zainteresowany nie zamierza udzielać porad, wskazywać sposobu postępowania.

Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 200 000 zł (w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej).

Analiza przedstawionych okoliczności stanu sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że świadcząc usługi, które zostały zawarte w umowie ze Zleceniodawcą, niestanowiące − jak wynika z wniosku − usług doradztwa, ani usług prawniczych, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli zachowane pozostaną pozostałe wymogi, tj. przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2018, kwoty 200 000,00 zł, oraz pod warunkiem, że Zainteresowany nie wykona czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Przy czym do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się czynności wymienionych w art. 113 ust. 2 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że Wnioskodawca utraci ww. zwolnienie od podatku w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności doradztwa – z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego – lub innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto, Wnioskodawca utraci zwolnienie określone w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo wskazać należy, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania usług dotyczących szkoleń BHP (wstępnych i okresowych) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.