2018.11.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL2-2.4012.489.2018.1.AKR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.489.2018.1.AKR
z 28 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia od podatku wydawania w stołówce internatu posiłków wychowankom internatu, będącym uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO); wychowankom internatu, będącym uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu; uczniom danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będącym mieszkańcami internatu; uczniom innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będącym mieszkańcami internatu; kadrze pedagogicznej danej jednostki organizacyjnej Powiatu oraz kadrze pedagogicznej innych jednostek organizacyjnych Powiatu – jest prawidłowe,
zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2017 r, poz. 1221, z późn. zm.) został wyłączony z grona podatników tego podatku z tytułu wykonywania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na mocy ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu UE lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454 z późn. zm.) w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Powiatu i jego jednostek budżetowych. W strukturze Powiatu funkcjonuje 16 scentralizowanych jednostek budżetowych, w tym Liceum Ogólnokształcące.

Ww. szkoła jest szkołą publiczną, ponadpodstawową, a jej organem prowadzącym jest Powiat (na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. o Prawie oświatowym – Dz. U. z 2018 r., poz. 996, z późn. zm.), dla którego prowadzenie publicznych szkół ponadpodstawowych jest zadaniem własnym na podstawie art. 8 ust. 16 ww. ustawy. Posiada status jednostki objętej systemem oświaty zgodnie z art. 2 pkt 2b ww. ustawy w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Dla uczniów uczących się poza miejscem stałego zamieszkania szkoła prowadzi internat, w którym funkcjonuje stołówka szkolna utworzona na podstawie art. 106 ustawy o prawie oświatowym. W internacie zakwaterowani są w pierwszej kolejności uczniowie szkoły, a w przypadku posiadania wolnych miejsc również zamiejscowi uczniowie innych szkół, będących jednostkami Powiatu, dla których jest on organem prowadzącym. Stołówka i internat są integralną częścią szkoły. Stołówka szkolna prowadzona jest przez personel szkoły w ramach ww. przepisu. Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę (art. 106 ust. 3 ww. ustawy). Jak wynika z powyższych przepisów, szkoły mogą zorganizować stołówki, a warunki korzystania ze stołówek określa dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, którym jest Powiat.

Szkoła zamierza udostępnić stołówkę uczniom i kadrze pedagogicznej z innych szkół, będących jednostkami scentralizowanymi Powiatu, dla których jest on organem prowadzącym. Świadczone przez szkołę usługi stołówkowe na rzecz uczniów własnej szkoły (mieszkających i niemieszkających w internacie) – jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast usługi wyżywienia świadczone przez stołówkę dla uczniów innych szkół, będących jednostkami organizacyjnymi Powiatu (mieszkających i niemieszkających w internacie) oraz pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. W konsekwencji usługi te podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT. Stołówki są prowadzone na powyższej zasadzie w stosunku do wszystkich podmiotów wymienionych w pytaniu. Stołówka nie świadczy usług na rzecz kadry niepedagogicznej i osób obcych.

Ze stołówki internatu korzystają lub zamierzają korzystać:

wychowankowie internatu, będący uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO),
wychowankowie internatu, będący uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu,
uczniowie danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będący mieszkańcami internatu,
uczniowie innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będący mieszkańcami internatu,
kadra pedagogiczna danej jednostki organizacyjnej Powiatu,
kadra pedagogiczna innych jednostek organizacyjnych Powiatu.

Sprzedaż posiłków dla uczniów szkół i wychowanków internatu (również tych finansowanych przez MOPS/GOPS) odbywa się po kosztach zużycia surowca (tzw. wsad do kotła bez kosztów wynagrodzenia pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki), natomiast dla kadry pedagogicznej z narzutem po pełnych kosztach przygotowania wydawania posiłków.

Uczniowie za posiłki płacą sami, zaś w przypadku przyznanego dofinansowania – koszty pokrywa MOPS/GOPS zgodnie z art. 48h ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1508). Usługi stołówkowe na rzecz ww. osób (punkt 1-6) nie podlegają ewidencji na kasach rejestrujących na podstawie poz. 46 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454), ponieważ stanowią usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy o VAT.

Na moment scentralizowania wszystkie jednostki, łącznie ze szkołą korzystały ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących i są zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do 31 grudnia 2018 r. na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia.

W zakresie wydawanych posiłków dla uczniów innych jednostek organizacyjnych Powiatu, szkoła zamierza zawrzeć umowy z innymi szkołami – uczniowie spoza szkoły będą płacić we własnym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy odpłatne wydawanie posiłków w stołówce internatu, z której korzystają lub zamierzają korzystać:

wychowankowie internatu, będący uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO),
wychowankowie internatu, będący uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu,
uczniowie danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będący mieszkańcami internatu,
uczniowie innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będący mieszkańcami internatu,
kadra pedagogiczna danej jednostki organizacyjnej Powiatu,
kadra pedagogiczna innych jednostek organizacyjnych Powiatu,

korzysta ze zwolnienia od VAT i jednocześnie z ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne wydawanie posiłków będzie korzystać ze zwolnienia od VAT oraz z ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej.

Funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że czynności sprzedaży posiłków przygotowywanych w stołówce szkolnej, o ile świadczone są na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez Wnioskodawcę na rzecz uczniów oraz kadry pedagogicznej, spełniają przesłanki do uznania ich za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Osobami upoważnionymi do korzystania z usług stołówki szkolnej są/będą uczniowie i kadra pedagogiczna szkół, będących jednostkami organizacyjnymi Powiatu. W związku z wprowadzoną w Powiecie centralizacją rozliczeń VAT, Powiat i jego jednostki organizacyjne stanowią jednego podatnika VAT i w konsekwencji dokonują jednego rozliczenia deklaracyjnego na gruncie VAT poprzez Powiat.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących:

zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia,
w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W poz. 46 przedmiotowego załącznika wymieniono:

Usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy, prowadzonych przez te placówki, udostępnianych wyłącznie dla uczniów, studentów innych podopiecznych oraz nauczycieli i personelu. Przepis rozporządzenia kategoryzuje krąg podmiotów, dla których usługi stołówek szkolnych są zwolnione z obowiązku fiskalizacji.

W ocenie Powiatu, wymaga on jedynie aby świadczącym była placówka pracująca na zasadach przewidzianych w systemie oświaty oraz aby odbiorcą był jeden z podmiotów wymienionych w poz. 46. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że wszystkie podmioty wymienione w opisie sprawy są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie usług za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca usługę, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Skoro jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że spełniają zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy definicję podatnika podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one ich zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników tego podatku.

Zatem w przypadku, gdy jednostka samorządu terytorialnego (np. powiat) wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być traktowana jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że powiat – zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 995, z późn. zm.) – wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Powiat ma osobowość prawną.

Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej.

W myśl art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Skoro – jak wskazują przywołane przepisy – jednostki samorządu terytorialnego (np. powiaty) są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, to należy uznać, że spełniają zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy definicję podatnika podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one ich zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników tego podatku.

Zatem w przypadku, gdy jednostka samorządu terytorialnego (np. powiat) wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – jest traktowana jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

W kontekście powyższego należy wskazać, że w myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 996, z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Jak stanowi art. 2 ustawy Prawo oświatowe, system oświaty obejmuje:

przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkola specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego;
szkoły:
1. podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego,
2. gimnazja, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego,
3. ponadgimnazjalne, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze i leśne,
4. artystyczne;
placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;

3a) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;

3b) placówki artystyczne – ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych;

poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu;
młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;
(uchylony);
placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;
(uchylony);
zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli;
biblioteki pedagogiczne;
kolegia pracowników służb społecznych.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy Prawo oświatowe, system oświaty obejmuje placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo oświatowe, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Na podstawie art. 106 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe, korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne.

Zgodnie z art. 106 ust. 3 ustawy Prawo oświatowe, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Na podstawie art. 106 ust. 4 ustawy Prawo oświatowe, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

W myśl postanowień § 57 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz. U. z 2015 r., poz. 1872, z późn. zm.), bursa zapewnia opiekę i wychowanie uczniom gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych dla młodzieży oraz szkół artystycznych, w tym uczniom wymagającym stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także słuchaczom kolegiów pracowników służb społecznych, w wieku do 24. roku życia.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy został wyłączony z grona podatników tego podatku z tytułu wykonywania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany. z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

W dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Powiatu i jego jednostek budżetowych. W strukturze Powiatu funkcjonuje 16 scentralizowanych jednostek budżetowych, w tym … Liceum Ogólnokształcące. Ww. szkoła jest szkołą publiczną, ponadpodstawową, a jej organem prowadzącym jest Powiat, dla którego prowadzenie publicznych szkół ponadpodstawowych jest zadaniem własnym na podstawie art. 8 ust. 16 ustawy Prawo oświatowe. Posiada status jednostki objętej systemem oświaty zgodnie z art. 2 pkt 2b ww. ustawy w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Dla uczniów uczących się poza miejscem stałego zamieszkania szkoła prowadzi internat, w którym funkcjonuje stołówka szkolna utworzona na podstawie art. 106 ustawy o Prawie oświatowym. W internacie zakwaterowani są w pierwszej kolejności uczniowie szkoły, a w przypadku posiadania wolnych miejsc również zamiejscowi uczniowie innych szkół, będących jednostkami Powiatu, dla których jest on organem prowadzącym. Stołówka i internat są integralną częścią szkoły. Stołówka szkolna prowadzona jest przez personel szkoły w ramach ww. przepisu. Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę (art. 106 ust. 3 ww. ustawy). Jak wynika z powyższych przepisów, szkoły mogą zorganizować stołówki, a warunki korzystania ze stołówek określa dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, którym jest Powiat.

Ze stołówki internatu korzystają lub zamierzają korzystać:

wychowankowie internatu, będący uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO),
wychowankowie internatu, będący uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu,
uczniowie danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będący mieszkańcami internatu,
uczniowie innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będący mieszkańcami internatu,
kadra pedagogiczna danej jednostki organizacyjnej Powiatu,
kadra pedagogiczna innych jednostek organizacyjnych Powiatu.

Uczniowie za posiłki płacą sami, zaś w przypadku przyznanego dofinansowania – koszty pokrywa MOPS/GOPS zgodnie z art. 48h ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Usługi stołówkowe na rzecz ww. osób (punkt 1-6) nie podlegają ewidencji na kasach rejestrujących na podstawie poz. 46 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ponieważ stanowią usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy dla sprzedaży posiłków w stołówce internatu wychowankom internatu, będącym uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO); wychowankom internatu, będącym uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu; uczniom danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będącym mieszkańcami internatu; uczniom innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będącym mieszkańcami internatu; kadrze pedagogicznej danej jednostki organizacyjnej Powiatu oraz kadrze pedagogicznej innych jednostek organizacyjnych Powiatu.

Wskazać należy, że powołane wyżej przepisy wyraźnie określają, że systemem oświaty objęte są również placówki (internat) zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania.

Podkreślić należy, że przywołane przepisy ustawy Prawo oświatowe wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia stołówek przez oświatowe placówki publiczne. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ placówki te nie prowadzą działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających placówkom zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie mogą one przerzucać na korzystających z usług stołówki.

W odniesieniu do powołanych przepisów prawa należy wskazać, że czynności wykonywane przez Powiat za pośrednictwem jednostek oświatowych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z powyższego, funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspieraniu prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej placówek oświatowych w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez te placówki.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że usługi wydawania posiłków w stołówce internatu świadczone na zasadach określonych w ustawie Prawo oświatowe, na rzecz wychowanków internatu, będących uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO); wychowanków internatu, będących uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu; uczniów danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będących mieszkańcami internatu; uczniów innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będących mieszkańcami internatu; kadrze pedagogicznej danej jednostki organizacyjnej Powiatu oraz kadrze pedagogicznej innych jednostek organizacyjnych Powiatu spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Są to bowiem usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegające na ich wyżywieniu i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej jednostek oświatowych (szkoły) w tym zakresie, który stanowi świadczenie główne.

Ponadto należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, od źródła finansowania odpłatności uiszczanej za korzystanie z usług stołówkowych świadczonych na rzecz dla uczniów. W konsekwencji usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT niezależnie od tego jaki podmiot je finansuje.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku wydawania w stołówce internatu posiłków wychowankom internatu, będącym uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO); wychowankom internatu, będącym uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu; uczniom danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będącym mieszkańcami internatu; uczniom innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będącym mieszkańcami internatu; kadrze pedagogicznej danej jednostki organizacyjnej Powiatu oraz kadrze pedagogicznej innych jednostek organizacyjnych Powiatu należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydanych rozporządzeń w tym zakresie.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2017 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Z kolei, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 46 usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy, prowadzonych przez te placówki, udostępnianych wyłącznie dla uczniów, studentów i innych podopiecznych oraz nauczycieli i personelu.

Zgodnie z art. 43 ust. 9 ustawy, przez placówki oświatowe, o których mowa w ust. 1 pkt 13 oraz w art. 83, rozumie się szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne, szkoły wyższe i placówki opiekuńczo-wychowawcze.

Z wniosku wynika, że w strukturze Powiatu funkcjonuje 16 scentralizowanych jednostek budżetowych, w tym Liceum Ogólnokształcące. Ww. szkoła jest szkołą publiczną, ponadpodstawową, a jej organem prowadzącym jest Powiat. Posiada status jednostki objętej systemem oświaty zgodnie z art. 2 pkt 2b ustawy Prawo oświatowe w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Dla uczniów uczących się poza miejscem stałego zamieszkania szkoła prowadzi internat, w którym funkcjonuje stołówka szkolna utworzono na podstawie art. 106 ustawy o prawie oświatowym. W internacie zakwaterowani są w pierwszej kolejności uczniowie szkoły, a w przypadku posiadania wolnych miejsc również zamiejscowi uczniowie innych szkół, będących jednostkami Powiatu, dla których jest on organem prowadzącym. Stołówka i internat są integralną częścią szkoły. Stołówka szkolna prowadzona jest przez personel szkoły.

Zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej objęte są usługi stołówek w placówkach wymienionych w art. 43 ust. 9 ustawy, prowadzonych przez te placówki.

Mając na uwadze opis sprawy stwierdzić należy, że I Liceum Ogólnokształcące, które prowadzi internat jest placówką oświatową, w której funkcjonuje stołówka szkolna. Zatem, usługa stołówkowa jest prowadzona przez jednostkę objętą systemem oświaty.

W konsekwencji powyższego, sprzedaż realizowana przez Powiat za pośrednictwem stołówki na rzecz wychowanków internatu, będących uczniami danej jednostki organizacyjnej Powiatu (LO); wychowanków internatu, będących uczniami innych jednostek organizacyjnych Powiatu; uczniów danej jednostki organizacyjnej Powiatu, nie będących mieszkańcami internatu; uczniów innych jednostek organizacyjnych Powiatu, nie będących mieszkańcami internatu; kadrze pedagogicznej danej jednostki organizacyjnej Powiatu oraz kadrze pedagogicznej innych jednostek organizacyjnych Powiatu, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowana na kasie rejestrującej o którym mowa w § 2 ust. 1 w zw. z poz. 46 załącznika do rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin