Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.388.2018.3.AK
z 28 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu 10 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) oraz pismem z dnia 14 listopada 2018 r. (data wpływu 16 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 23 października 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.388.2018.1.AK oraz pismem z dnia 6 listopada 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.388.2018.2.AK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W dniach 31 października 2018 r. oraz 16 listopada 2018 r. wpłynęły pisma stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni pani B. jest od 2004 r. ustanowionym przez sąd opiekunem prawnym swojego brata S. Brat Wnioskodawczyni we wczesnym dzieciństwie (lata sześćdziesiąte) zachorował, skutkiem czego jest jego niedorozwój umysłowy (nie mówi), ma I grupę inwalidztwa przyznaną bezterminowo. Rozwój umysłowy brata nie rokuje poprawy, wymaga on całodobowej pomocy osób trzecich. Nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji.

Ojciec Zainteresowanej zmarł 15 lat temu, a mama 7 lutego bieżącego roku.

Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym brata od 14-stu lat, opiekę tę sprawuje pod nadzorem kuratora sądowego, dwa razy w roku przedstawia sprawozdanie o stanie zdrowia i bytu brata. Brat Zainteresowanej mieszka z nią od 8 lat.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że jej brat S. od czerwca 2018 r. pobiera rentę rodzinną oraz dodatek pielęgnacyjny, wcześniej pobierał rentę socjalną oraz dodatek pielęgnacyjny.

Renta socjalna została zawieszona z powodu wypłaty renty rodzinnej po zmarłym ojcu i matce.

Brat z racji swojego inwalidztwa – niedorozwój umysłowy, nie jest w stanie mieszkać samodzielnie, a zapewnieniu mu odpłatnej opieki to koszt od 3 000,00 zł do 4 500,00 zł, w zależności od ośrodka.

Wnioskodawczyni uzyskuje dochody z tytułu świadczenia przedemerytalnego.

Dzięki staraniom Zainteresowanej brat jest zadbany, bierze udział w licznych zajęciach, dzięki przynależności do stowarzyszeń uczestniczy w lokalnych imprezach, korzysta z wycieczek dla osób niepełnosprawnych i wyjazdów rehabilitacyjnych. Wnioskodawczyni dba o jego zdrowie psychiczne jak i fizyczne.

Wspólne dochody Wnioskodawczyni i jej męża nie przekroczyły kwoty 112 000,00 zł.

Miesięczne wynagrodzenie męża wynosi 2 450,00 zł, natomiast świadczenie przedemerytalne Wnioskodawczyni 911,00 zł.

Wcześniejsze dochody brata Zainteresowanej to renta socjalna i dodatek pielęgnacyjny w kwocie 840,00 zł, natomiast od czerwca renta rodzinna brata wynosi 2 600,00 zł.

W kolejnym uzupełnieniu Wnioskodawczyni powtórzyła informacje zawarte w poprzednich pismach, ponadto wskazała, że brat jest na utrzymaniu Zainteresowanej, gdyż jego finanse pokrywają częściowo środki do życia.

Wnioskodawczyni zapewnia bratu opiekę i rehabilitację. Obowiązek alimentacyjny w rozumieniu Zainteresowanej to obowiązek dostarczania środków do życia, utrzymania, opieki. Wnioskodawczyni wykonuje dobrowolny obowiązek alimentacyjny i rozumie, że obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Zatem na Wnioskodawczyni jako na siostrze również ciąży obowiązek alimentacyjny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nowym roku rozliczeń podatkowych Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć ulgę 1 112,00 zł, którą mogła odliczać jej mama?
2. Czy właściwym będzie zatem odliczenie kwoty 1 112,00 zł przez opiekuna prawnego w nowym roku podatkowym 2019?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest opiekunem prawnym i siostrą. Do tej pory Zainteresowana rozliczała się wspólnie z mężem. W jej rozumieniu w 2019 r. mąż powinien rozliczyć się sam, a Wnioskodawczyni osobno.

Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że ulga jej się należy, bo robi to dobrze, uczciwie, jest właściwie drugą mamą jej ubezwłasnowolnionego brata.

Dodatkowo Wnioskodawczyni podaje, że jako opiekun prawny ustanowiony na mocy orzeczenia sądu powinna przejąć pełnię praw przysługującym rodzicom niepełnosprawnych dzieci, czyli ulgę prorodzinną, gdyż prawa te przysługują rodzicom bądź opiekunom prawnym niepełnosprawnych dzieci bez względu na wiek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Przy czym zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c powołanej ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

W świetle art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-5, stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

− w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z treści art. 27f ust. 7 tej ustawy wynika natomiast, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

W świetle powyższego należy uznać, że na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy podatnik ma prawo odliczyć kwotę ulgi na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym m.in. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało, a na podstawie art. 27f ust. 6 ustawy pozostające na utrzymaniu pełnoletnie dziecko, o którym mowa m.in. w art. 6 ust. 4 pkt 2 (dziecko bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywało zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną), w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawczyni - na mocy orzeczenia sądowego – została w 2004 r. opiekunem prawnym niepełnosprawnego brata. Brat Zainteresowanej jest osobą dorosłą, jednakże z uwagi na stopień niepełnosprawności (I grupa inwalidztwa) nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Rodzice Wnioskodawczyni nie żyją. Niepełnosprawny brat mieszka wspólnie z Zainteresowaną i jej mężem, ponieważ wymaga on całodobowej opieki. Brat otrzymuje rentę rodzinną oraz dodatek pielęgnacyjny. Z uwagi na fakt, że dochody brata częściowo wystarczają na jego utrzymanie, Wnioskodawczyni zapewnia mu opiekę oraz środki potrzebne do życia, dba o jego zdrowie fizyczne i psychiczne. Wnioskodawczyni wykonuje obowiązek alimentacyjny w stosunku do swojego brata. Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z ulgi prorodzinnej, w związku ze sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dorosłym bratem. Dochody Zainteresowanej i jej męża nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000,00 zł.

W tym miejscu wskazać należy, że w przypadku wychowywania dziecka pełnoletniego, o którym mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), jako obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Obowiązek ten obciąża, w myśl art. 129 ww. Kodeksu, zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Jednakże, stosownie do art. 130 powołanej ustawy, obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka. Z powyższego przepisu wynika, że obowiązek alimentacyjny krewnych małżonka (w tym rodziców) nie powstaje dopóki nie zajdą okoliczności wskazane w art. 132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z treścią tego przepisu obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Stosownie do art. 133 § 1 ww. ustawy, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast stosownie do art. 133 § 2 tej ustawy, poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

W orzecznictwie został utrwalony pogląd, że kwestia niedostatku osoby uprawnionej do alimentacji musi być oceniana w sposób zindywidualizowany, poprzez porównanie czy posiadane przez nią środki są wystarczające na pokrycie życiowych i zdrowotnych potrzeb niezbędnych w jej sytuacji.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 ustawy). Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego, w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (art. 135 § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy).

Oznacza to, że osoby, które zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, wykonują obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności utrzymując je, a ponadto zapewniając stałą lub długotrwałą opiekę lub pomoc innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz stale współdziałając na co dzień w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji uprawnione są do skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej, określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, iż po śmierci rodziców na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek alimentacyjny (tj. obowiązek dostarczania środków do życia, utrzymania, a także opieki) a brat zamieszkuje z Wnioskodawczynią i jej mężem oraz jest pod całodobową opieką i na utrzymaniu Wnioskodawczyni, należy uznać, iż spełnione zostały warunki do zastosowania przedmiotowego odliczenia na niepełnosprawnego brata.

Zatem, skoro w 2018 r. Wnioskodawczyni wypełnia ciążący na niej obowiązek alimentacyjny w stosunku do swojego niepełnosprawnego brata, tj. dostarczał mu środki utrzymania, ponadto zapewniał mu opiekę oraz uczestniczyła w procesie jego leczenia, codziennego funkcjonowania spełniając przy tym wszystkie warunki, o których mowa powyżej należy uznać, że Wnioskodawczyni jest osobą uprawnioną do skorzystania z przedmiotowej ulgi prorodzinnej.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni, w związku z wykonywaniem ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego oraz sprawowaniem funkcji opiekuna prawnego swojego brata, przy spełnieniu wszystkich warunków, o których mowa powyżej, będzie mogła skorzystać z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za 2018 r.

Ponadto tut. organ podkreśla, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej od wyboru sposobu opodatkowania (wspólnie czy osobno) dochodów uzyskanych przez małżonków w trakcie roku podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.