Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.584.2018.2.JK
z 27 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.), pismem z dnia 21 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.) oraz pismem z dnia 23 listopada 2018 r. (data wpływu 23 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 29 października 2018 r. o dowód uiszczenia opłaty za wniosek, w dniu 21 listopada 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 23 listopada 2018 r. o prawidłowy podpis pod uzupełnieniem do wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego odpowiedzialna jest m.in. za realizację projektów inwestycyjnych.

Gmina w związku z realizacją projektu pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 składa przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ewentualnej możliwości odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W roku 2017 Gmina w miesiącu kwietniu złożyła wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie operacji pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)”.

9 stycznia 2018 r. Gmina podpisała umowę z Województwem w ramach przedmiotowego zadania. Operacja obejmuje:

1. budowę parkingu na 10 miejsc postojowych wraz z chodnikiem: powierzchnia około 200 m2;
2. dostawę:
   • przebieralni – 2 sztuki;
   • kontenera – 1 sztuka;
   • parasoli plażowych – 15 sztuk;
   • leżaków plażowych – 40 sztuk;
   • grilla – 1 sztuka;
   • wodnego placu zabaw – dmuchana łapa – 1 sztuka;
   • pomostu kostkowego z pływaków – 1 komplet;
   • łodzi ratowniczo-rekreacyjnej – 1 sztuka;
   • sprzętu ratowniczego – 1 komplet;
   • koszy do segregacji odpadów – 1 komplet.
   
   

Wysokość dofinansowania 63,63% kosztów kwalifikowalnych w tym VAT. Należną pozostałość niedofinansowaną z PROW 2014-2020 ponosi Gmina. Kwoty za wykonanie powyższej inwestycji bezpośrednio nie stanowią dochodu Gminy. Stanowią dochód Wykonawców wyłonionych w zapytaniach ofertowych i w przetargu i na ich rachunki za pośrednictwem Gminy trafiają.

Ponadto w piśmie z dnia 21 listopada 2018 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

Nabyte towary i usługi związane z realizacją powyższego projektu nie będą wykorzystywane do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Wyposażenie zakupione w ramach projektu będzie służyło do bezkosztowej obsługi ruchu turystycznego (nie będą pobierane żadne opłaty).

Ad. 2

Realizacja projektu będzie związana z wykonywaniem zadań własnych Gminy w zakresie turystyki w tym terenów rekreacyjnych oraz promocji gminy, podstawa art. 7 ust. 1 pkt 10 i 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.).

Ad. 3

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu są wystawione na Beneficjenta projektu – nabywcę towarów i usług – Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatek VAT zawarty w fakturach za tą inwestycję będzie stanowił podatek naliczony do odliczenia w Gminie?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie jest w stanie odzyskać podatku VAT realizując operację pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)”.

Uzasadnienie.

Realizacja przedmiotowej operacji nie pociąga za sobą skutków w postaci sprzedaży opodatkowanej. Gmina użyje zakupionego wyposażenia celem promocji regionu i wzrostu ruchu turystycznego. Turyści będą mogli korzystać z wybudowanej infrastruktury (parking) oraz wyposażenia nie ponosząc żadnych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W tym w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy) oraz promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego odpowiedzialna jest m.in. za realizację projektów inwestycyjnych.

Gmina realizuje projekt „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W roku 2017 Gmina w miesiącu kwietniu złożyła wniosek o dofinansowanie operacji pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)”.

Dnia 9 stycznia 2018 r. Gmina podpisała umowę z Województwem (…) w ramach przedmiotowego zadania. Operacja obejmuje:

1. budowę parkingu na 10 miejsc postojowych wraz z chodnikiem: powierzchnia około 200 m2;
2. dostawę:
   • przebieralni – 2 sztuki;
   • kontenera – 1 sztuka;
   • parasoli plażowych – 15 sztuk;
   • leżaków plażowych – 40 sztuk;
   • grilla – 1 sztuka;
   • wodnego placu zabaw – dmuchana łapa – 1 sztuka;
   • pomostu kostkowego z pływaków – 1 komplet;
   • łodzi ratowniczo-rekreacyjnej – 1 sztuka;
   • sprzętu ratowniczego – 1 komplet;
   • koszy do segregacji odpadów – 1 komplet.
   
   

Wysokość dofinansowania 63,63% kosztów kwalifikowalnych w tym VAT. Należną pozostałość niedofinansowaną z PROW 2014-2020 ponosi Gmina. Kwoty za wykonanie powyższej inwestycji bezpośrednio nie stanowią dochodu Gminy. Stanowią dochód Wykonawców wyłonionych w zapytaniach ofertowych i w przetargu i na ich rachunki za pośrednictwem Gminy trafiają.

Nabyte towary i usługi związane z realizacją powyższego projektu nie będą wykorzystywane do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Wyposażenie zakupione w ramach projektu będzie służyło do bezkosztowej obsługi ruchu turystycznego (nie będą pobierane żadne opłaty).

Realizacja projektu będzie związana z wykonywaniem zadań własnych Gminy w zakresie turystyki w tym terenów rekreacyjnych oraz promocji gminy, podstawa art. 7 ust. 1 pkt 10 i 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu są wystawione na Beneficjenta projektu – nabywcę towarów i usług – Gminę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących wydatki związane z powyższą inwestycją będzie stanowił podatek naliczony do odliczenia w Gminie.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest/nie będzie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – nabyte towary i usługi związane z realizacją powyższego projektu nie będą wykorzystywane do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Wyposażenie zakupione w ramach projektu będzie służyło do bezkosztowej obsługi ruchu turystycznego (nie będą pobierane żadne opłaty).

Ponadto wskazano również, że realizacja projektu będzie związana z wykonywaniem zadań własnych Gminy w zakresie turystyki w tym terenów rekreacyjnych oraz promocji gminy – podstawa art. 7 ust. 1 pkt 10 i 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie Gmina działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, w analizowanym przypadku, Gmina nie ponosi/nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działa/nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są/nie będą spełnione.

Podsumowując, podatek VAT zawarty w fakturach za inwestycję pn. „Budowa infrastruktury turystycznej – zagospodarowanie terenu (…)” nie stanowi/nie będzie stanowił podatku naliczonego do odliczenia w Gminie. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie działa/nie będzie działał jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją inwestycji nie służą/nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.