Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.715.2018.2.RG
z 27 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2018 r. (data wpływu 23 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na rozbiórce istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki oraz budowie na tym terenie nowej hali pod wynajem kontrahentowi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2018r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na rozbiórce istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki oraz budowie na tym terenie nowej hali pod wynajem kontrahentowi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 października 2018r. (data wpływu 23 października 2018 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego oraz przeformułowania pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Na dzień sporządzania wniosku Zakład Karny … korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. 2017 r. poz. 1221).

Oprócz statutowej działalności - Zakład Karny prowadzi działalność usługową w formie wynajmu pomieszczeń oraz wydzierżawiania nieruchomości gruntowych na rzecz prowadzenia działalności gospodarczej przez kontrahentów zewnętrznych w oparciu o zatrudnienie skazanych, na warunkach z zawartych umów, a także niewielką działalność usługową w formie wynajmu pokoi gościnnych i usług ksero dla potrzeb skazanych, uzyskując przychody, które odprowadzane są na rachunek dochodów budżetowych Ministerstwa Finansów.

Kontrahenci wynajmujący pomieszczenia, zobowiązani są na podstawie odrębnych przepisów do stałego zatrudniania osadzonych. Zgodnie z warunkami umów kontrahenci zobowiązani są do uiszczania Zakładowi Karnemu … zarówno czynszu, jak i opłat za zużyte media, na podstawie wystawionych przez zakład faktur.

Przewiduje się, iż w bieżącym roku podatkowym 2018 przychody ze sprzedaży przekroczą limit 200.000,00 zł, przez co Zakład Karny stanie się czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnieniu osób pozbawionych wolności (tj. 2017 poz. 2151) oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 maja 2017 r. (Dz. U. z 2017 poz. 1069) w sprawie Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy, Zakład Karny zamierza wystąpić do dysponenta ww. Funduszu z wnioskiem o przyznanie środków, w formie bezzwrotnej dotacji na sfinansowanie działań w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności, tj. na tworzenie nowych miejsc pracy dla osób pozbawionych wolności oraz ochronę już istniejących.

Z racji przewidywanej utraty podmiotowego zwolnienia z VAT, otrzymana dotacja ma zostać wypłacona w kwocie netto planowanych wydatków na inwestycję, natomiast kwotę podatku VAT Zakład Karny zapłaci ze środków własnych pochodzących z budżetu Służby Więziennej, przyznanych w planie finansowym jednostki.

Planowaną inwestycję podzielić należy na dwa główne zadania:

1. rozbiórkę istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki - na podstawie decyzji organu nadzoru budowlanego,
2. budowę na tym terenie nowej hali pod wynajem kontrahentowi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą.
   
   

W trakcie realizacji zadania inwestycyjnego Zakład Karny otrzymywał będzie faktury VAT od Wykonawcy, za które będzie uiszczał zapłatę w wysokościach brutto, określonych w fakturach VAT, natomiast zapłaconą kwotę podatku naliczonego jednostka zamierza odliczyć w 100%.

Kontrahent zatrudniający osoby pozbawione wolności, w nowo wybudowanej hali, na podstawie zawartej umowy z Zakładem Karnym, uiszczał będzie czynsz i opłaty z tytułu najmu i zużyte media - na podstawie wystawionych przez jednostkę faktur.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał: Zadanie inwestycyjne w postaci nowej hali pod wynajem będzie realizowane z zamiarem wykorzystania uzyskanej w ten sposób powierzchni biurowej, produkcyjnej i magazynowej do wynajmu kontrahentom zewnętrznym czyli do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług; efektem pozamaterialnym ma być stworzenie warunków do resocjalizacji skazanych poprzez zatrudnienie na uzyskanych w ten sposób miejscach pracy.

Wnioskodawca wskazał, że „Uzyskaną, w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego, powierzchnię biurową, produkcyjną i magazynową, Wnioskodawca będzie wykorzystywał wyłącznie do wynajmu czyli do celów prowadzonej działalności gospodarczej.” (pytania nr 2 i 3 w wezwaniu Organu).

Na pytanie Organu „W sytuacji, gdy efekty zadania inwestycyjnego wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?”

Wnioskodawca odpowiedział „W świetle wskazania z pkt Ad. 2-3 nie będzie potrzeby rozróżniania wydatków lub kwot podatku naliczonego.”

Przewidywany okres realizacji zadania inwestycyjnego: od kwietnia 2019 r. do grudnia 2020 r.

Faktury VAT związane z realizacją zadania inwestycyjnego będą wpływały każdorazowo po zakończeniu kolejnego etapu inwestycji.

W chwili otrzymania faktur VAT związanych z realizacją zadania inwestycyjnego Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W okresie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z realizacją zadania inwestycyjnego, Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, po otrzymaniu dotacji w kwocie netto na sfinansowanie założonego zadania inwestycyjnego, Zakładowi Karnemu … będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – przy realizacji tego zadania inwestycyjnego, polegającej na robotach rozbiórkowych istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych i następnie, na tym samym terenie, na robotach budowlanych przy stawianiu nowej hali wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przyszłe zakupy usług budowlanych wraz z materiałami budowlanymi oraz innych opłat związanych z zadaniem inwestycyjnym, realizowanym przez Zakład Karny, będą w całości związane ze sprzedażą opodatkowaną, tj. w pierwszym etapie z rozbiórką zużytego kompleksu obiektów budowlanych, położonych na terenie jednostki, a następnie wybudowaniem nowej hali wraz z infrastrukturą towarzyszącą, która w całości zostanie oddana na odpłatny najem lub dzierżawę oraz odsprzedaż mediów kontrahentowi zewnętrznemu.

Z tytułu dzierżawy oraz za zużycie mediów kontrahent uiszczał będzie opłaty, zgodnie z warunkami umowy, na podstawie faktur wystawionych przez Zakład Karny.

Zakład Karny, po otrzymaniu dotacji z Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy, będzie czynnym podatnikiem VAT. Otrzymane środki planuje wykorzystać zgodnie z ich przeznaczeniem na zadanie inwestycyjne tj. rozbiórkę zużytych kompleksów budowlanych oraz budowę nowej hali pod wynajem kontrahentowi, który zatrudniał będzie osoby pozbawione wolności.

Zakład Karny prezentuje stanowisko, że odpłatny najem pomieszczeń lub dzierżawa terenu oraz związana z nimi odsprzedaż mediów, będące przyszłą sprzedażą opodatkowaną, będzie uprawniał do odliczenia 100% podatku naliczonego od podatku należnego, począwszy od pierwszego dnia po przekroczeniu ustawowego limitu 200.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę – art. 113 ust. 5 ustawy.

Przez sprzedaż – jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy w tym miejscu przywołać art. 168 ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu.

Kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Należy zauważyć, że w orzeczeniu TSUE z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz stwierdzono, że warunek dopuszczalności odliczenia podatku VAT, tj. warunek by czynność powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia należy rozumieć zgodnie z założeniami prawa do odliczenia podatku VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada z kolei, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do odliczenia (innymi słowy, wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie). Wskazując na powyższe TSUE stwierdził, że brak bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a transakcją opodatkowaną wyrażającego się w braku konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku, bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Podobnie stanowisko zostało wyrażone w wyrokach TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciw Midland Bank plc oraz z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc przeciwko Commissioners of Customs and Excise).

Z kolei w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt Köln–Nord przeciwko Wolframowi Beckerowi, Trybunał podkreślił, iż warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy, mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

W myśl art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni - przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja.

Zgodnie z powyższym, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, winny zostać usunięte – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie podmiotu otrzymującego fakturę jako podatnika VAT czynnego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, na dzień sporządzania wniosku korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 o podatku od towarów i usług. Oprócz statutowej działalności - Zakład Karny prowadzi działalność usługową w formie wynajmu pomieszczeń oraz wydzierżawiania nieruchomości gruntowych na rzecz prowadzenia działalności gospodarczej przez kontrahentów zewnętrznych, a także niewielką działalność usługową w formie wynajmu pokoi gościnnych i usług ksero dla potrzeb skazanych. Wnioskodawca wskazał, iż przewiduje że w bieżącym roku podatkowym 2018 przychody ze sprzedaży przekroczą limit 200.000,00 zł, przez co Zakład Karny stanie się czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza wystąpić do dysponenta ww. Funduszu z wnioskiem o przyznanie środków, w formie bezzwrotnej dotacji na sfinansowanie działań w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności, tj. na tworzenie nowych miejsc pracy dla osób pozbawionych wolności oraz ochronę już istniejących. Planowaną inwestycję podzielić należy na dwa główne zadania:

1. rozbiórkę istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki - na podstawie decyzji organu nadzoru budowlanego,
2. budowę na tym terenie nowej hali pod wynajem kontrahentowi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą.
   
   

Zadanie inwestycyjne w postaci nowej hali pod wynajem będzie realizowane z zamiarem wykorzystania uzyskanej w ten sposób powierzchni biurowej, produkcyjnej i magazynowej do wynajmu kontrahentom zewnętrznym, czyli do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług; efektem pozamaterialnym ma być stworzenie warunków do resocjalizacji skazanych poprzez zatrudnienie na uzyskanych w ten sposób miejscach pracy. Uzyskaną, w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego, powierzchnię biurową, produkcyjną i magazynową, Wnioskodawca będzie wykorzystywał wyłącznie do wynajmu czyli do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przewidywany okres realizacji zadania inwestycyjnego: od kwietnia 2019 r. do grudnia 2020 r. Faktury VAT związane z realizacją zadania inwestycyjnego będą wpływały każdorazowo po zakończeniu kolejnego etapu inwestycji.

W chwili otrzymania faktur VAT związanych z realizacją zadania inwestycyjnego Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W okresie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z realizacją zadania inwestycyjnego, Wnioskodawca będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na rozbiórce istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki oraz budowie na tym terenie nowej hali pod wynajem kontrahentowi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie realizował zadanie inwestycyjne polegające na rozbiórce istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki, aby następnie na tym terenie wybudować nową halę wraz z infrastrukturą towarzyszącą pod wynajem. Zatem ww. zadania są ze sobą ściśle związane, gdyż realizacja zadania pierwszego (rozbiórki istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki - na podstawie decyzji organu nadzoru budowlanego) umożliwi realizację zadania drugiego - budowę na tym terenie nowej hali wraz z infrastrukturą towarzyszącą pod wynajem kontrahentowi.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc, najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca w okresie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z realizacją zadania inwestycyjnego, będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a mienie powstałe w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na rozbiórce istniejącego kompleksu zużytych obiektów budowlanych położonych na terenie jednostki oraz budowie na tym terenie nowej hali pod wynajem kontrahentowi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei, z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika, iż nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.