Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.530.2018.2.AS
z 28 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone 13 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy dla opłat wnoszonych przez właścicieli domów jednorodzinnych w związku z korzystaniem z mienia Spółdzielni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy dla opłat wnoszonych przez właścicieli domów jednorodzinnych w związku z korzystaniem z mienia Spółdzielni.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia obciąża domy jednorodzinne (w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych [Dz. U. z 2013 r. poz. 1222, z późn. zm.], dalej jako: usm), od momentu ich uwłaszczenia, opłatami za prawo korzystania z mienia Spółdzielni, tzw. terenów zewnętrznych obejmujących w szczególności: drogi dojazdowe, chodniki, boisko, plac zabaw. Są to nieruchomości Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania, przez mieszkańców Osiedla.

W związku z trudnościami Spółdzielni w ustaleniu zasad pokrywania ww. kosztów przez właścicieli uwłaszczonych domów położonych w granicach Osiedla, Zarząd Spółdzielni podjął decyzję w 2012 r. o podpisywaniu umów z poszczególnymi właścicielami, regulujących uzgodnione zasady wnoszenia opłat i rozliczania kosztów.

Duża część właścicieli domów podpisała rzeczone umowy ze Spółdzielnią. Należy zaznaczyć, że niektórzy z ww. właścicieli pozostają nadal członkami Spółdzielni.

W umowach tych (zawieranych sukcesywnie od 2012 roku) na dołączonych mapkach Spółdzielnia wskazała tereny do wspólnego korzystania, zestawienie rodzajów kosztów tych terenów i kalkulację zaliczek na podstawie wyliczonych kosztów roku poprzedniego. Koszty te - w odniesieniu do wskazanych terenów do wspólnego korzystania - obejmują przede wszystkim: koszty energii elektrycznej, opłat za użytkowanie wieczyste gruntów, podatku od nieruchomości, dzierżawy, ubezpieczenia, konserwacji i napraw.

W piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 15 listopada 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wskazując, że opłaty wnoszone przez właścicieli domów uwłaszczonych (na podstawie zawartych umów) dotyczą wyłącznie ich uczestnictwa w pokrywaniu kosztów terenów do wspólnego korzystania – infrastruktury boiska, placu zabaw, osiedlowych dróg i chodników.

Wnioskodawca podkreślił, że opłaty wnoszone na podstawie rzeczonych umów z właścicielami domów nie dotyczą kosztów eksploatacji i utrzymania tych domów, tj. w szczególności: podatków, wody, gazu i innych mediów dostarczonych do tych nieruchomości. W tym zakresie właściciele podpisali odrębne umowy z właściwymi podmiotami bez pośrednictwa Spółdzielni.

A zatem opłaty wnoszone na tej podstawie mieszczą się w katalogu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 845), a dokładnie w art. 4 ust. 4 zdanie drugie lub w art. 4 ust. 2 (w przypadku właścicieli domów pozostających członkami Spółdzielni).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do opłat wnoszonych przez właścicieli domów uwłaszczonych w związku z korzystaniem z mienia Spółdzielni zgodnie z zawartymi umowami, ma zastosowanie przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), dalej: ustawa o vat?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o vat, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Przepisy ustawy o vat i aktów wykonawczych do tej ustawy wprowadziły jednak dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub całkowite zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o vat, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 usm.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje art. 4 ust. 4 usm, zgodnie z którym właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 usm.

Przepis ten stosuje się z mocy art. 2 ust. 3 usm także do właścicieli domów jednorodzinnych (patrz: Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 2010-11-04, IV CNP 32/10).

Należy zaznaczyć, że treść umów zawartych z właścicielami domów nie reguluje świadczenia przez Spółdzielnię żadnych innych usług, poza wyżej wskazanym ponoszeniem kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w tym Osiedlu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że opłaty pobierane od właścicieli domów uwłaszczonych pobierane są zgodnie z zawartymi umowami na podstawie art. 4 ust. 4 usm.

W konsekwencji powyższego pobierane opłaty za eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni wnoszone przez tych właścicieli korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenie przyszłe jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy przewidziano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 845).

Powołany wyżej przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że:

• członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu,
  

• członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu,
  

• właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5,
  

• członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.
  
  
  

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r. poz. 1892 oraz z 2017 r. poz. 1529).

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, domem jednorodzinnym w rozumieniu ustawy jest dom mieszkalny, jak również samodzielna część domu bliźniaczego lub szeregowego przeznaczona przede wszystkim do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Do domów jednorodzinnych stosuje się przepisy ustawy dotyczące lokali.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółdzielnia obciąża domy jednorodzinne od momentu ich uwłaszczenia, opłatami za prawo korzystania z mienia Spółdzielni, tzw. terenów zewnętrznych, obejmujących w szczególności drogi dojazdowe, chodniki, boisko, plac zabaw. Są to nieruchomości Spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców osiedla. W 2012 r. zarząd Spółdzielni podjął decyzję o podpisywaniu umów z poszczególnymi właścicielami, regulujących uzgodnione zasady wnoszenia opłat i rozliczania kosztów. Niektórzy z ww. właścicieli pozostają nadal członkami Spółdzielni.

W umowach Spółdzielnia wskazała tereny do wspólnego korzystania, zestawienie rodzajów kosztów tych terenów i kalkulację zaliczek na podstawie wyliczonych kosztów roku poprzedniego.

Opłaty wnoszone przez właścicieli domów uwłaszczonych (na podstawie zawartych umów) dotyczą wyłącznie ich uczestnictwa w pokrywaniu kosztów terenów do wspólnego korzystania – infrastruktury boiska, placu zabaw, osiedlowych dróg i chodników.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy do opłat wnoszonych przez właścicieli domów uwłaszczonych w związku z korzystaniem z mienia Spółdzielni można zastosować zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Z cytowanych przepisów wynika, że zwolnienie z podatku wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy odnosi się do czynności, za które spółdzielnia pobiera opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni pod warunkiem jednak, że osoby te posiadają tytuł prawny do lokalu tzn. są właścicielami lokalu mieszkalnego lub przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego.

W tym miejscu warto nadmienić, że wprowadzenie przez ustawodawcę ww. zwolnienia od podatku dla usług świadczonych przez spółdzielnie mieszkaniowe, podyktowane zostało po pierwsze specyfiką podmiotów jakimi są spółdzielnie mieszkaniowe, a po drugie charakterem i celem usług (zaspokajanie potrzeb lokalowych) jakie spółdzielnie świadczą na rzecz podmiotów korzystających z ich zasobów lokalowych.

Powinność ponoszenia ww. płatności przez podmioty wymienione w art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych związana jest z wynikającym z art. 1 ust. 3 ustawy obowiązkiem spółdzielni mieszkaniowych zarządzania nieruchomościami stanowiącymi mienie samej spółdzielni lub mienie członków spółdzielni nabyte na podstawie ww. ustawy. Przepis ten czyni ze spółdzielni mieszkaniowej instytucjonalnego zarządcę nieruchomości, który zarządza nieruchomościami swoimi i swoich członków; może także zarządzać innymi nieruchomościami o dowolnych funkcjach na mocy umowy zawartej z ich właścicielami. Działalność spółdzielni mieszkaniowej w zakresie zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie i nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków jest obligatoryjną działalnością gospodarczą takiej spółdzielni (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r., sygn. akt III CZP 21/02). W różnych sprawach dotyczących takiego zarządu spółdzielnia będzie więc traktowana jak przedsiębiorca (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2002 r., sygn. akt II CK 374/02).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Spółdzielnia pobiera od właścicieli domów jednorodzinnych od momentu ich uwłaszczenia opłaty za prawo korzystania z mienia Spółdzielni, przeznaczonego do wspólnego korzystania przez mieszkańców osiedla, tj. terenów zewnętrznych obejmujących w szczególności drogi dojazdowe, chodniki, boisko, plac zabaw.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, opłaty wnoszone przez właścicieli domów na podstawie umów, mieszczą się w katalogu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, a dokładnie w art. 4 ust. 4 zdanie drugie lub w art. 4 ust. 2 (w przypadku właścicieli domów pozostających członkami Spółdzielni).

Jak wynika z art. 4 ust. 2 i 4 ustawy o spółdzielniach właściciele lokali zarówno będący członkami Spółdzielni jak i niebędący członkami spółdzielni, obowiązani są uczestniczyć m.in. w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych stanowiących mienie spółdzielni. Natomiast art. 2 pkt 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wskazuje, że przepisy ustawy dotyczące lokali stosuje się także do domów jednorodzinnych.

W konsekwencji, ponieważ opłaty pobierane przez Spółdzielnię od właścicieli uwłaszczonych domów jednorodzinnych za prawo korzystania z mienia Spółdzielni, przeznaczonego do wspólnego korzystania przez mieszkańców osiedla mieszczą się w katalogu opłat określonych w przepisach art. 4 ust. 1, 2, 4 lub 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych , to opłaty te korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.