Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.719.2018.1.EK
z 30 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2018 r. (data wpływu 25 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieopłatnie przekazywanych towarów za prezenty o małej wartości oraz braku opodatkowania ich przekazań – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieopłatnie przekazywanych towarów za prezenty o małej wartości oraz braku opodatkowania ich przekazań.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: „Wnioskująca”, „Spółka”), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się produkcją m.in. artykułów spożywczych i słodyczy. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W celu umocnienia dotychczasowej pozycji na rynku, zwiększenia przychodów ze sprzedaży oraz dotarcia do nowych klientów, Spółka dokonuje nieodpłatnych wydań towarów na rzecz osób trzecich (tj. przenosi nieodpłatnie prawo do rozporządzania jak właściciel różnego rodzaju towarami nabytymi, jak i wytworzonymi przez Spółkę).

Wydawane w ramach np. akcji promocyjnych, reklamowych, marketingowych towary przekazywane są jako nagrody, bądź podarunki/prezenty - w zależności od charakteru danej akcji (dalej: „Towary”) - np. konsumentom, bezpośrednim kontrahentom Spółki, tj. hurtownikom/dystrybutorom, przedstawicielom punktów sprzedaży detalicznej, czy też osobom trzecim (dalej odpowiednio: „Obdarowany”).

W założeniu Spółki Towary te nie mają na celu zaspakajania jakichkolwiek potrzeb Obdarowanego. Nie można jednak wykluczyć, że z punktu widzenia Obdarowanego część Towarów będzie miała dla niego wartość użytkową i walor konsumpcyjny.

Wydania Towarów regulowane są przez uzgodnienia pisemne lub ustne, obejmując m.in.:

• wydanie Towarów Obdarowanemu w celu zapoznania się z cechami produktów, a tym samym promocji danego produktu i marki, pod którą jest sprzedawany; w tym wydanie Towarów podczas spotkań z kontrahentami lub wydarzeniach, których Spółka jest sponsorem;
  

• wydanie Towarów Obdarowanemu w celu zrekompensowania jego kosztów, które ten poniósł w związku ze sprzedażą produktów Spółki konsumentom lub klientom po obniżonej cenie;
  

• wydanie Towarów Obdarowanemu w celu zrekompensowania jego kosztów, które ten poniósł w związku z bezpłatnym wydaniem produktów Spółki konsumentom lub klientom;
  

• wydanie Towarów Obdarowanemu, w związku z zakupem przez Obdarowanego od Spółki określonej ilości jej produktów, przykładowo w ramach sprzedaży premiowej.
  
  
  

Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, iż ww. przykłady mają na celu wyłącznie zasygnalizowanie przykładowych sytuacji, w których następuje nieodpłatne wydanie Towarów przez Spółkę.

Niemniej, w każdym przypadku Towary są przekazywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Poszczególne Towary mają jednostkową cenę nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania Towaru, nie przekraczającą 10 zł netto.

Ze względów praktycznych, m.in. w celu zapewnienia efektywnego transportu, przekazywane Towary mogą być pakowane w „grupy” po kilkanaście / kilkadziesiąt sztuk (np. w opakowaniach zbiorczych).

Tym samym, mogą mieć miejsce sytuacje, w których na rzecz jednego Obdarowanego została przekazana jednorazowo większa ilość Towarów. Łączna wartość wszystkich Towarów przekazywanych Obdarowanemu jednorazowo przekraczać może 100 złotych netto, chociaż jednostkowa cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia każdego z Towarów, składających się na dane wydanie, nie przekracza 10 złotych netto.

Jednocześnie Spółka pragnie poinformować, że nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości Obdarowanego/Obdarowanych, którzy otrzymują przekazywane w opisany powyżej sposób Towary. Przy wytworzeniu (nabyciu) wydawanych Towarów przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Towary nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę w sposób opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, na rzecz Obdarowanego/Obdarowanych, mogą być uznane za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o VAT i tym samym ich wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Spółki, Towary nieodpłatnie przekazywane przez nią w sposób opisany w powyższym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym na rzecz Obdarowanego/Obdarowanych, powinny być uznane za prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT i tym samym ich wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Swoje stanowisko, Spółka opiera na następującej argumentacji:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, że zakresem przedmiotowym ustawy o VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym.

Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT określa przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek, za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu, uznaje się również dostawy towarów dokonywane bez wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, uznał również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z treści przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wynika zaś, że wyłącza on stosowanie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (wprowadzającego opodatkowanie nieodpłatnych wydań towarów) w odniesieniu m. in. do przekazywanych prezentów o małej wartości, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Natomiast, zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Na wstępie zauważyć należy, że w przepisie art. 7 ust. 4 ustawy o VAT wyróżnić można dwie kategorie prezentów małej wartości, dla których przewidziano limity w różnej wysokości. Po pierwsze są to prezenty, których przekazanie jest ewidencjonowane (art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT) po drugie - prezenty nieobjęte ewidencjonowaniem (art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT).

W ocenie Spółki, wykładnia językowa przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT nie pozwala na stwierdzenie, że zamiarem ustawodawcy było połączenie obu dyspozycji pkt 1 oraz pkt 2 ust. 4 art. 7 ustawy o VAT i tym samym zdefiniowanie prezentów o małej wartości poprzez dwie przesłanki, których łączne wypełnienie pozwala na zdefiniowanie prezentu jako prezentu małej wartości. Ustawodawca, zmierzając bowiem do ustalenia kilku przesłanek wspólnie będących warunkiem zastosowania danej regulacji używa do tego celu odpowiednich łączników („i”, „oraz” itp.) albo ich synonimów, co w tej sytuacji nie ma miejsca. Oznacza to, że literalne brzmienie analizowanego przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż wskazanych przesłanek nie należy rozpatrywać łącznie jako części składowych jednego warunku wyłączenia dokonywanych przekazań Towarów z opodatkowania VAT.

Co więcej, literalne brzmienie przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT odnosi się do pojęcia „towaru” w liczbie pojedynczej: „[...] jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł”, w przeciwieństwie do przepisu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, który już takiego odniesienia do „towaru” w liczbie pojedynczej nie zawiera. Dodatkowo, brzmienie przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT odnosi się do pojęcia „jednostkowej” ceny: „[...] jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł”.

Według definicji zawartej w Słowniku PWN „jednostkowy” oznacza odniesienie do pojedynczej rzeczy. Natomiast według definicji z Encyklopedii PWN koszt jednostkowy to koszt całkowity przypadający na jednostkę produkcji. Wobec czego, zdaniem Spółki pojęcie „jednostkowa”, oznacza w analizowanym przepisie, że cenę nabycia lub koszt wytworzenia należy odnosić do pojedynczego towaru wydawanego nieodpłatnie.

Zdaniem Spółki, powyższa analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że limit dotyczący jednostkowej ceny nabycia / jednostkowego kosztu wytworzenia nieprzekraczający 10 zł odnosi się tutaj tylko do jednego towaru, tj. limit ten nie powinien zatem obejmować opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sytuacji w której na rzecz jednej osoby zostanie przekazana większa ilość Towarów, których łączna „wartość” (biorąc pod uwagę sumę cen nabycia / kosztu wytworzenia poszczególnych przekazanych Towarów) dla jednego Obdarowanego może przekroczyć 10 zł, sięgając wartości również przekraczających poziom 100 złotych (w sytuacji gdy Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości Obdarowanego / Obdarowanych, którzy otrzymują przekazywane w opisany powyżej sposób Towary).

W ocenie Spółki, powyższego traktowania nie zmienia także fakt, iż Towary mogą przy ich przekazywaniu zostać pakowane w „grupy” po kilkanaście / kilkadziesiąt sztuk. Jak to już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego takie przykazywanie Towarów wynika jedynie ze względów praktycznych, i ma na celu m.in. umożliwienie ich efektywnego transportu (przemieszczania) oraz wręczania Obdarowanym, z tych też względów czynności te jako jedynie techniczny aspekt przekazywania Towarów nie mogą wpływać na limit (rozumiany w powyżej przedstawiony przez Spółkę sposób) dotyczący jednostkowej ceny nabycia / jednostkowego kosztu wytworzenia Towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. I tak przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2017 r. sygn. 2461-IBPP2.4512.239.2017.2.ICZ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził pogląd, że: „bez względu na ilość przekazywanych przez Wnioskodawcę jednemu podmiotowi (Odbiorcy) towarów, których cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto - ich nieodpłatne wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Bowiem przekazanie większej ilości towarów, np. w pudełku stanowiącym swoiste opakowanie zbiorcze, nie ma znaczenia dla kwalifikacji towarów, które się w nim znajdują jako prezentów o małej wartości”,
  

• w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2017 r. sygn. 2461-IBPP2.4512.58.2017.1.BW Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odstępując od uzasadnienia, uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „Fakt, iż towary lub gadżety reklamowe w ramach jednorazowych nieodpłatnych przekazań wydawane będą w większych ilościach, o łącznej cenie nabycia niejednokrotnie przekraczającej 10 zł netto (a często również 100 zł) jest bez znaczenia, gdyż analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż cenę nabycia należy ustalić w odniesieniu do pojedynczej sztuki przekazywanego towaru lub gadżetu reklamowego”,
  

• w interpretacjach indywidualnych z dnia 21 kwietnia 2017 r. sygn. 2461-IBPP2.4512.61.2017.I.RSZ oraz z dnia 20 kwietnia 2017 r. sygn. 2461-IBPP2.4512.93.2017.1.AZe Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „Przekazanie większej ilości towarów, np. w pudełku stanowiącym swoiste opakowanie zbiorcze, nie ma znaczenia dla kwalifikacji towarów, które się w nim znajdują jako prezentów o małej wartości. Przekazanie towarów w opakowaniu nie stanowi o tym, że opakowanie zbiorcze towarów jest samodzielnym towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT”,
  

• w interpretacjach indywidualnych z dnia 23 marca 2017 r. sygn. 0461-ITPP2.4512.63. 2017.1.AK oraz z dnia 22 marca 2017 r. sygn. 0461-ITPP2.4512.65.2017.1 .AK, a także z dnia 21 marca 2017 r. sygn. 0461-ITPP2.4512.64.2017.1.AK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odstępując od uzasadnienia, uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „Przekazanie więc jednorazowo jednemu kontrahentowi większej liczby produktów lub gadżetów reklamowych o jednostkowej cenie nabycia (jednostkowym koszcie wytworzenia) poniżej 10 zł netto, ale o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto, spełniać będzie definicję przekazania prezentów o małej wartości.”, a więc „(...) nieodpłatne przekazanie przez Spółkę produktów lub gadżetów reklamowych, o których mowa w stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu VAT, także w przypadku, gdy jednorazowo zostanie przekazana danemu podmiotowi większa ilość produktów lub gadżetów reklamowych o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto”,
  

• w interpretacji indywidualnej z dnia 15 marca 2017 r. sygn. 3063-ILPP3.4512.40.2017.1.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia fakt, że towary te przekazywane będą w opakowaniach zbiorczych (np. zgrzewkach czy kartonach), w których może znajdować się jednorazowo większa liczba Produktów. Istotne znaczenie ma fakt, że jednostkowa cena nabycia/wytworzenia Produktów w momencie przekazania pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto”.
  
  
  

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, analiza przytoczonych regulacji prowadzi do wniosku, że towary spełniające opisane powyżej warunki dotyczące ich ceny nabycia/kosztu wytworzenia stanowią prezenty o małej wartości. W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie takich towarów (tu: Towarów) dokonywane w celu intensyfikacji sprzedaży, budowy pozytywnego odbioru Spółki oraz jej produktów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wykładnia językowa powyższego przepisu, która ma bezwzględne pierwszeństwo przed innymi regułami wykładni, prowadzi do wniosku, że w powyższym przepisie jest wyraźna mowa o towarze w liczbie pojedynczej, a nie o towarach. Chodzi więc o jednostkową cenę jednego przekazywanego towaru, a nie o łączną cenę kilku przekazywanych towarów. W związku z powyższym nawet jednorazowe przekazanie większej liczby Towarów, zdaniem Spółki spełnia definicję przekazania prezentów o malej wartości, zawartą w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania ich podatkiem VAT.

W rezultacie dla uznania nieodpłatnego przekazania danego Towaru/ partii Towarów za prezent(y) o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest, czy jedna sztuka przekazywanego Towaru spełnia definicję prezentu o małej wartości. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich Towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie, w szczególności gdy dochodzi do wydania więcej niż jednej sztuki Towaru dla jednego Obdarowanego.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że powyższa ocena dotyczy Towaru, który może mieć dla Obdarowanego (tj. z punktu widzenia odbiorcy) jakąkolwiek wartość użytkową lub walor konsumpcyjny.

Z kolei przekazanie Towarów, które nie będą zaspokajały żadnych potrzeb Obdarowanego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko to potwierdził przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 31 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.835.2017.2.IK:

„(...) podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

(...) nieodpłatne przekazanie materiałów promocyjnych mających wartość użytkową dystrybutorom, których jednostkowa cena nabycia/koszt wytworzenia (bez podatku) - określone w momencie przekazywania - nie będzie przekraczała 10 zł. nie będzie stanowić dostawy towarów i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to z tego, że przekazywane towary stanowią prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Tym samym nie wystąpi tu obowiązek naliczenia podatku należnego.

(...) nieodpłatne przekazanie ulotek, folderów czy innych rzeczy nie mających wartości użytkowej dla nabywcy (konsumenta) niezależnie od tego czy ich cena jednostkowa lub koszt wytworzenia przekracza czy nie przekracza 10 zł, nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż ich przekazanie nie zaspokaja potrzeb konsumenckich i dla nabywcy nie stanowi żadnej wartości materialnej (użytkowej) a wprost przeciwnie - ma na celu zachęcenie nabywcy do skorzystania z oferty Wnioskodawcy. Tym samym nie wystąpi tu obowiązek naliczenia podatku należnego”.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska, jak wskazano na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.